Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

mĭnūtātim

  • 1 minutatim

    mĭnūtātim, adv. [id.], piecemeal, in little bits; piece by piece, little by little; gradually, by degrees; singly, one by one (class.):

    nasturtium consectum minutatim,

    Varr. R. R. 3, 10, 6:

    cribrare terram,

    to sift small, Plin. 17, 11, 15, § 76:

    interrogare,

    i. e. in little questions, by bits, always adding something, Cic. Ac. 2, 29, 92:

    aliquid addere,

    id. ib. 2, 16, 49: assuefaciant, Varr. R. R. 1, 20, 2:

    discere,

    Lucr. 5, 1384:

    se recipere, Auct. B. Afr. 31: cedere,

    id. ib. 78:

    singulos convenire,

    one by one, Dig. 2, 15, 8, § 9.

    Lewis & Short latin dictionary > minutatim

  • 2 minūtātim

        minūtātim adv.    [minutus], piecemeal, little by little, gradually: aliquid additur: Ossa morbo conlapsa, V.: interrogare.
    * * *
    one bit at a time, bit by bit, little by little; singly, one by one; gradually

    Latin-English dictionary > minūtātim

  • 3 conseco

    con-sĕco, cŭi, ctum, 1, v. a. (rare; not in Cic.).
    I.
    To cut up, cut to pieces:

    brassicam,

    Cato, R. R. 157:

    nasturtium minutatim,

    Varr. R. R. 3, 10, 6:

    rapa,

    id. ib. 1, 59, 4:

    membra fratris (Medea),

    Ov. Tr. 3, 9, 34:

    genas,

    to lacerate, Petr. 137, 4.—
    II.
    In Pliny, to cut off, lop, prune:

    surculos,

    Plin. 12, 19, 43, § 96:

    truncum arboris,

    id. 17, 10, 9, § 58; 36, 26, 66, § 193.

    Lewis & Short latin dictionary > conseco

  • 4 desuefacio

    dēsŭē-făcĭo, fēci, factum, 3, v. a. [desueo], to disuse, disaccustom, bring out of use (very rare):

    catuli (a matre) minutatim desuefiunt,

    Varr. R. R. 2, 9, 12: multitudo desuefacta a contionibus, *Cic. Clu. 40, 110; cf. Tert. Pall. 4.

    Lewis & Short latin dictionary > desuefacio

  • 5 gradatim

    grădātim, adv. [id.], step by step, by degrees, little by little, gradually (class.;

    syn.: sensim, paulatim, pedetentim): nihil ita pedetentim et gradatim tum accessus a te ad causam facti, tum recessus, ut, etc.,

    Cic. Fam. 9, 14, 7:

    gradatim ascendere,

    id. de Or. 3, 61, 227; cf. id. Part. 15, 54:

    quid opus erat te gradatim istuc pervenire? Sumpsisses tuo jure. Quid autem est istuc gradatim?

    id. N. D. 1, 32, 89; cf.:

    gradatim respondens,

    id. Tusc. 1, 24, 57:

    ad pauciores deducere,

    id. ib. 2, 65, 164:

    cum gradatim sursum versus reditur,

    id. Or. 39, 135:

    captiosissimo genere interrogationis utuntur, cum aliquid minutatim et gradatim additur aut demitur,

    id. Ac. 2, 16, 49; Varr. R. R. 3, 5, 4; Plin. 33, 4, 21, § 76:

    quos non una ut dicitur pertica, sed distincte gradatimque tractavi,

    Plin. Ep. 8, 2, 8; Gell. 14, 7, 9: amicos habere, by gradations, i. e. of different grades, Plin. Ep. 2, 6, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > gradatim

  • 6 guttus

    gutus (less correctly guttus), i, m. [gutta], a narrow-necked vessel, flask, cruet, from which liquids (wine, oil, ointments, etc.) are poured by drops:

    qui vinum dabant, ut minutatim funderent, a guttis gutum appellarunt,

    Varr. L. L. 5, § 124 Müll.:

    faginus,

    Plin. 16, 38, 73, § 185; Gell. 17, 8, 5; Juv. 3, 263; 11, 158; Mart. 14, 52 in lemm.:

    cum paterā gutus,

    Hor. S. 1, 6, 118.

    Lewis & Short latin dictionary > guttus

  • 7 gutus

    gutus (less correctly guttus), i, m. [gutta], a narrow-necked vessel, flask, cruet, from which liquids (wine, oil, ointments, etc.) are poured by drops:

    qui vinum dabant, ut minutatim funderent, a guttis gutum appellarunt,

    Varr. L. L. 5, § 124 Müll.:

    faginus,

    Plin. 16, 38, 73, § 185; Gell. 17, 8, 5; Juv. 3, 263; 11, 158; Mart. 14, 52 in lemm.:

    cum paterā gutus,

    Hor. S. 1, 6, 118.

    Lewis & Short latin dictionary > gutus

  • 8 praeseco

    prae-sĕco, cŭi, ctum, or cātum, 1, v. a., to cut off before or in front, to cut off or out (not in Cic.).
    I.
    Lit.:

    pars cultello praesecatur,

    Varr. R. R. 3, 16, 34:

    brassica ut praesica, quod ex ejus scapo minutatim praesecatur,

    id. L. L. 5, § 104 Müll.:

    partem,

    Ov. R. Am. 112:

    projecturas tignorum,

    Vitr. 4, 2:

    lineam,

    Plin. 32, 2, 5, § 13:

    praesecta vitis,

    id. 17, 15, 25, § 115:

    praesecata gula,

    App. M. 1, p. 108, 15.—
    II.
    Trop.: praesectum decies non castigavit ad unguem, has not corrected by the pared nail, i. e. to perfect accuracy, Hor. A. P. 294 Bentl. and Haupt (but the better reading is perfectum).

    Lewis & Short latin dictionary > praeseco

  • 9 succedo

    suc-cēdo, cessi, cessum, 3, v. n. and a. ⊂.
    I.
    To go below or under (so mostly poet.; syn. subeo).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen., to enter, go under, come under:

    simul ac primum nubes succedere soli Coepere,

    to go under the sun, Lucr. 5, 286; cf. id. 6, 402:

    tectum, cui imbris vitandi causā succederet,

    Cic. Dom. 44, 116:

    maestae Succedunt ramis volucres,

    Val. Fl. 6, 505:

    succedere tectis,

    Ov. M. 2, 766; so,

    tectis,

    id. ib. 8, 549; Verg. A. 1, 627:

    rex jussae succedit aquae,

    Ov. M. 11, 142:

    tecto et umbrae,

    Verg. G. 3, 418:

    antro,

    id. E. 5, 6 and 19:

    tumulo sineret succedere terrae,

    i. e. to be buried, id. A. 11, 103; cf.:

    serpens imo Successit tumulo,

    id. ib. 5, 93.—
    2.
    In partic., to go from under; to go up, mount, ascend:

    alto caelo,

    to mount, ascend, Verg. G. 4, 227:

    in arduum,

    Liv. 5, 43; cf.:

    hoc itinere est fons, quo mare succedit longius,

    Caes. B. C. 2, 24:

    muros,

    Liv. 27, 18, 13; 31, 45, 5; Tac. A. 2, 20; Sil. 10, 597:

    tumulum,

    Liv. 22, 28 et saep. — Absol.:

    erigi scalas jussit ac promptissimum quemque succedere,

    Tac. A. 2, 81.— Poet.:

    in montem succedere silvas Cogebant,

    to retreat to the mountains, Lucr. 5, 1370.—
    B.
    Trop.
    1.
    To come under, submit to any thing:

    omnes sententiae verbaque omnia... sub acumen stili subeant et succedant necesse est,

    Cic. de Or. 1, 33, 151:

    externae dominationi, quam in suis timuerunt, sponte succedunt,

    Just. 8, 2, 2:

    succedoque oneri,

    take up, Verg. A. 2, 723:

    nec qui succederet operi inventus est,

    undertake, Plin. 35, 10, 36, § 92.—
    2.
    To go up, mount, ascend:

    a pedibusque minutatim succedere frigus Non dubitabat,

    Lucr. 6, 1191:

    ad summum honorem,

    id. 5, 1122:

    ille ad superos Succedet famā,

    Verg. A. 12, 235:

    aurum in summum successit honorem,

    Lucr. 5, 1275.—
    II.
    To approach, draw near (class. and freq.).
    A.
    Milit. t. t., to march on, advance, march up to, approach (class. and freq.; cf.: invado, progredior): [p. 1787] sub primam nostram aciem successerunt, Caes. B. G. 1, 24:

    sub montem,

    id. B. C. 1, 45: supra hostium munitionem, Sisenn. ap. Non. 91, 23:

    ad castra hostium infestis signis,

    Liv. 7, 37:

    ad stationes hostium,

    id. 30, 8:

    ad hostium latebras,

    id. 10, 14:

    ad urbem,

    id. 26, 44:

    ad moenia,

    id. 44, 31:

    sub ipsum vallum,

    id. 31, 36, 5:

    ad portūs claustra,

    Curt. 4, 5, 19:

    celeriter ad molem,

    id. 4, 3, 2:

    moenibus,

    Liv. 10, 34; 24, 19:

    munimentis,

    id. 9, 14:

    munitionibus, Auct. B. Alex. 30, 4: portas succedunt,

    Caes. B. G. 2, 6:

    murum,

    Liv. 38, 9.— Absol.:

    classis paulatim successit,

    Tac. A. 3, 1.— Impers. pass.:

    ubicumque iniquo successum est loco,

    Liv. 9, 31.—
    B. 1.
    Lit.:

    ut integri et recentes defatigatis succederent,

    Caes. B. G. 5, 16; 7, 41; id. B. C. 3, 94; cf. Liv. 9, 32; Ov. M. 13, 134:

    in stationem,

    Caes. B. G. 4, 32:

    in pugnam,

    Liv. 9, 27;

    for which, proelio,

    id. 6, 4:

    in paternas opes,

    id. 21, 3:

    in Pompeii locum heres,

    Cic. Phil. 2, 25, 62; cf.:

    Sequani principatum dimiserant. In eorum locum Remi successerant,

    Caes. B. G. 6, 12:

    ego in ejus quem occidissem succederem locum,

    Liv. 40, 12, 13:

    succedam ego vicarius tuo muneri,

    Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81; 2, 3, 51, § 120; id. Fam. 3, 3, 1; cf. id. Fl. 14, 33; 21, 49:

    qui regno successit,

    Plin. 36, 27, 70, § 204:

    post ejus mortem frater regno successit,

    Just. 17, 3, 6:

    in hujus locum filia regno successit,

    id. 2, 4, 17;

    but: in regnum,

    id. 7, 2, 2:

    huic Mithridates filius succedit,

    id. 42, 2, 3:

    ad alteram partem succedunt Ubii,

    follow, come next, Caes. B. G. 4, 3.—Of things:

    aspicit in teretes lignum succedere suras,

    Ov. M. 11, 80. — Impers. pass.:

    non solum, quod tibi succederetur, sed quod Gabinio non succederetur,

    Cic. Pis. 36, 88:

    te antea, quam tibi successum esset, decessurum fuisse,

    id. Fam. 3, 6, 2.—
    2.
    Trop.
    a.
    To come or enter into a relation:

    in affinitatis jura,

    Just. 7, 3, 9.—
    b. (α).
    In time:

    successit ipse magnis (oratoribus),

    Cic. Or. 30, 105:

    horum aetati successit Isocrates,

    id. ib. 13, 40; cf.:

    nihil semper floret: aetas succedit aetati,

    id. Phil. 11, 15, 39:

    tertia post illas successit aënea proles,

    Ov. M. 1, 125:

    quorum priores duae probationi succedunt,

    Quint. 3, 9, 1:

    in Italiā violis succedit rosa,

    Plin. 21, 11, 39, § 68: etenim ei succedo orationi, quae, etc., I succeed, I speak after an oration, which, etc., Cic. Balb. 1, 4:

    consules, quo majori gloriae rerum gestarum succedere se cernebant,

    Liv. 4, 11, 2:

    rex... succedens tantae caritati Hieronis,

    id. 24, 5, 1:

    ut bono succedenti regi difficilis aemulatio esset,

    id. 1, 48, 8.—
    (β).
    To follow, take the place of, succeed in value: cujus (purpurae) libra denariis centum venibat... huic successit dibapha Tyria, quae in libras denariis mille non poterat emi, Nep. ap. Plin. 9, 39, 63, § 137:

    in vicem ejus (graminis) succedit decoctum,

    Plin. 24, 19, 118, § 179:

    non numero tantum amissorum civium, sed et dignitati,

    Just. 3, 5, 7:

    filii magnitudini patris successerunt,

    id. 19, 1, 2.— Pass. impers.:

    male gestis rebus alterius successum est,

    Liv. 9, 18, 15.—
    c.
    Hence, to follow the nature or rule of any thing, to belong to a class or category (rare):

    succedere hanc quoque comparativo generi,

    Quint. 3, 10, 4:

    quae omnia succedunt legitimis quaestionibus,

    id. 3, 6, 71.—
    d.
    Pregn.: res (alicui) succedit, or simply succedit, goes on well, is successful, prospers, succeeds (cf. evenit):

    lepide hoc succedit sub manus negotium,

    Plaut. Mil. 3, 2, 59:

    negotium (ei) sub manus,

    id. ib. 4, 4, 7; id. Pers. 4, 1, 2:

    quando hoc bene successit,

    Ter. Ad. 2, 4, 23:

    parum succedit, quod ago,

    id. And. 4, 1, 54:

    pleraque non succedunt,

    Varr. R. R. 3, 9, 16:

    quod res nulla successerat,

    Caes. B. G. 7, 26:

    inceptum non succedebat,

    Liv. 42, 58:

    nihil conceptae temere spei succedebat,

    id. 33, 5, 3:

    voti Phoebus succedere partem Mente dedit,

    Verg. A. 11, 794:

    si prospere prima successerint,

    Just. 9, 3, 7.— Absol.:

    hac non successit: aliā ingrediemur viā,

    Ter. And. 4, 1, 45:

    si quando minus succedet,

    Cic. Or. 28, 98:

    si ex sententiā successerit,

    id. Q. Fr. 2, 14, 1: si proinde, ut ipse mereor, mihi successerit, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4, 4:

    si successisset coeptis,

    Liv. 25, 37:

    inceptis,

    id. 24, 19:

    fraudi,

    id. 38, 25:

    facinori eorum,

    id. 40, 11 et saep.:

    successurumque Minervae Indoluit,

    Ov. M. 2, 788.— Pass.: cum omnia meā causā velles mihi successa, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 2.— Impers.:

    nolle successum non patribus,

    Liv. 2, 45, 5:

    ubicumque iniquo successum erat loco,

    id. 9, 31, 13 Weissenb. ad loc.

    Lewis & Short latin dictionary > succedo

См. также в других словарях:

  • MERCURIOLUS — ex ebeni loculis compactus, apud Apuleium Apolog. Interim dum ruri ago, Sicimium Pontianum meum, qui mihi factum volebat, impetratos ebeni loculos a muliere honestissima Capitolina ad se attulisse etc. Nempe loculos ebeni a Capitolina… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • detailler — Detailler, act. acut. Est mettre en pieces à coups de trenchant, Concidere. Le chevalier à coups de hache luy detailla son bassinet et haubert, Galeam ac loricam in frusta concidit. Mais en cas de marchandise on en use pour Vendre à detail,… …   Thresor de la langue françoyse

  • Apicius — For other uses of Apicius see Apicius (disambiguation) A picture from the Apicius handwriting (ca. 900 AD) of the Fulda monastery in Germany, which was acquired in 1929 by the New York Academy of Medicine. Apicius is the title of a collection of… …   Wikipedia

  • Paul Angerer — (né le 16 mai 1927 à Vienne) est un altiste, chef d’orchestre et compositeur autrichien. Sommaire 1 Biographie 2 Œuvres 3 Références …   Wikipédia en Français

  • grêle — 1. (grê l ) adj. 1°   Long et menu. Une tige grêle. Des jambes grêles. •   Venez, boucs méchants, Psylles aux corps grêles, Aspioles frêles, Comme un flot de grêles, Fondre dans ces champs, V. HUGO Bal. 14.    Terme d anatomie. Intestin grêle, la …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • ASINUS — prodest, ut Plin. ait l. 8. c. 43. operâ sine dubio geruli mirificâ, arando quoque, sed mularum maxime generatione. Vide supra. At Seythis Marti olim mactatus; vide infra Sol: quemadmodum eôdem Iovi, Marti, Bellonae et Plutoni litavêre Bohemi,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ASSULA — proprie τὸ ενπελέκημα, alias astula. Paulinus. vicit brevis astula flammam. Festo fomites, funt assulae ex arboribus, dum caeduntur, excussae. Ita et apud Servium ex Claudio, Assulae ambustae. Unde Assulatim dedolare viscera, Plauto Menaech. Actu …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BALEARES — vulgo Maiorque, et Minorque, duae insul. Maris Mediterran. ante Hispan. quarum maior, quae Orientem spectat, longa est 100. mill. pass. circuitu 380. Cuius praecipua oppida olim fuêre Palam, et Pollentia. Minor longa est 60. ambitu 150. Sic… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CARO Victimarum — in Holocaustis, tota igni absumebatur. Sic enim bos e. g. ad holocaustum mas et integer selectus, ad> ostium Tabernaculi Conventus adducebatur, et ab offerente manus capiti eius im ponebantur. Tum Levita illum iugulabat: et postquam alius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CARPEIA — portio cibaria Monachorum, a Carpia forte, Gall. Charpie, seu linteolo minutissime carminato et dissecto; quod carnes minutatim instar carpiae concidantur: Minutal. Carpionare enim Italis esse pisces acetô aliisque speciebus condire, observat… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CATILLAMINA — apud Arnob. l. 7. Quid taedae? quid naeniae? quid offae, non vulgi, sed quibus est nomen appellatioque penitae, ex quibus quod primum est, in exiguas arvina est miculas catillaminum infecta de more; cupedia est et delitiosa mattea, e verbo… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»