-
1 męczący
męcząc|yмучительный; утомительный;\męczący kaszel мучительный кашель; \męczącya podróż утомительная поездка; утомительное путешествие
* * *мучи́тельный; утоми́тельныйmęczący kaszel — мучи́тельный ка́шель
męcząca podróż — утоми́тельная пое́здка; утоми́тельное путеше́ствие
-
2 forsowny
прил.• форсированный* * *forsown|y\forsownyiejszy форсированный;\forsownya podróż утомительная поездка; \forsowny trening усиленная тренировка
+ męczący;intensywny* * *форси́рованныйforsowna podróż — утоми́тельная пое́здка
forsowny trening — уси́ленная трениро́вка
Syn: -
3 uciążliwy
прил.• громоздкий• затруднительный• мучительный• надоедливый• неприятный• неудобный• обременительный• трудный• тягостный* * *uciążliw|y\uciążliwyi, \uciążliwyszy обременительный, тягостный, тяжёлый;\uciążliwya praca тягостный труд; \uciążliwyе obowiązki обременительные обязанности;
być \uciążliwyym komuś быть в тягость кому-л.+ciężki, męczący
* * *uciążliwi, uciążliwszyобремени́тельный, тя́гостный, тяжёлыйuciążliwa praca — тя́гостный труд
uciążliwe obowiązki — обремени́тельные обя́занности
być uciążliwym komuś — быть в тя́гость кому́-л.
Syn:
См. также в других словарях:
ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… … Słownik języka polskiego
męczyć — ndk VIb, męczyćczę, męczyćczysz, męcz, męczyćczył, męczyćczony 1. «zadawać komuś męki, torturować kogoś, sprawiać cierpienia fizyczne lub moralne, znęcać się nad kimś» Męczyć zwierzęta. 2. «powodować zmęczenie, sprawiać przykrość, wyczerpywać,… … Słownik języka polskiego
sen — 1. Być, zdawać się snem «być, zdawać się czymś niezwykłym, pięknym, nieuchwytnym, nierealnym»: Ponownie ogarnęło go uczucie, że wszystko, co się dzieje, jest snem (...). Z. Kossak, Przymierze. 2. Chodzić, mówić, żyć itp. jak we śnie «chodzić,… … Słownik frazeologiczny
długi — dłudzy, dłuższy 1. «mający pewien wymiar liniowy (od punktu do punktu)» Rów długi na trzy kilometry a. rów trzy kilometry długi. Suknia długa po kostki. Warkocz długi do kolan. 2. «mający duży, znaczny wymiar wzdłuż; daleko ciągnący się,… … Słownik języka polskiego
forsowny — forsownyniejszy «wykonywany z dużym nakładem sił, z wysiłkiem; męczący, wytężony, intensywny» Forsowny marsz. Forsowna podróż. Forsowne podejście. ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
męcząco — przysłów. od męczący (p. męczyć) Mówić dużo i męcząco … Słownik języka polskiego
sen — m IV, D. snu, Ms. śnie; lm M. sny 1. «stan fizjologiczny, umożliwiający organizmowi wypoczynek i odbudowę sprawności roboczej wszystkich narządów, polegający na obniżeniu wrażliwości na bodźce, zniesieniu aktywności ruchowej, zwolnieniu czynności … Słownik języka polskiego
sterać — dk I, steraćam, steraćasz, steraćają, steraćaj, steraćał, steraćany «zmarnować, zniszczyć, nadwerężyć, wyczerpać przez trudy, przez męczący tryb życia» Sterać zdrowie, siły przez nadmierną pracę. Człowiek sterany życiem. W podaniach przekażcie,… … Słownik języka polskiego
tępy — tępypi 1. «mający nieostrą, nie wyostrzoną krawędź, część służącą do cięcia; źle tnący, słabo kłujący; nieostry, nie naostrzony» Tępe nożyczki, narzędzia. Tępy nóż. ◊ Tępy cios, tępe uderzenie «cios, uderzenie zadane czymś nieostrym, nie tnącym»… … Słownik języka polskiego
truć — ndk Xa, truję, trujesz, truj, truł, truty 1. «wprowadzać do organizmu substancję wywołującą chorobę lub śmierć; zabijać za pomocą trucizny» Truć myszy strychniną. Trująca dawka narkotyku. przen. a) «dawać złe, niezdrowe jedzenie mogące spowodować … Słownik języka polskiego
uciążliwy — uciążliwywi, uciążliwywszy 1. «wymagający fizycznego wysiłku, wytrzymałości; trudny do zniesienia, dający się we znaki, bardzo kogoś obciążający» Uciążliwa praca. Samochód uciążliwy w prowadzeniu. Mieć uciążliwe obowiązki. 2. «męczący,… … Słownik języka polskiego