-
1 merace
merācē (встреч. тк. compar. meracius)в чистом (неразбавленном) виде ( bibere CC); перен. подлинно, искренно ( amare Sid) -
2 merace
mĕrācē, adv., v. meracus fin. -
3 meracus
mĕrācus, a, um, adj. [merus], pure, unmixed, esp. of wine (class.).I.Lit.:B.vinum meracius,
Cic. N. D. 3, 31, 78:uva,
Prop. 2, 24 (3, 31), 27.—Transf., of other things:II.helleborum,
Hor. Ep. 2, 2, 137; cf. Pers. 4, 16.—Trop.:libertas,
Cic. Rep. 1, 43, 66:meracissimus scientiae fons,
Sid. Ep. 3, 10.—Hence, adv.: mĕrācē, purely, without mixture (post-Aug.):minus, sed meracius bibere,
Cels. 1, 3:rubere,
Sol. 33, 18.— Transf.:purius, meracius amare,
Sid. Ep. 4, 1.
См. также в других словарях:
CHLORION — memoratus Aristoteli, apud Salmas. ad Spartian. in Pescennio Nigro, c. 6. Item avis, etiam χλωρεὺς dicta, quod lutei coloris; hoc enim Graecis τὸ χλωρὸν notat, qui proin et luteum in ovo χλωρὸν appellant. Alias tamen χλωρὸν et χλοερὸν etiam… … Hofmann J. Lexicon universale
PORRACEUM — πράςινον, Graecis in supremoviriditatis gradu ponitur; vocant enim illi πράςινον χρῶμα καὶ πραςοειδὲς eum colorem qui ad plenum et sature ac merace viridis, seu qui austeri viroris est. Unde πράςινος λίθος, de smaragdo praestantissimo proprie. Et … Hofmann J. Lexicon universale
