-
1 memorandus
memorandus, a, um (memoro), erwähnenswert, merkwürdig, selten, v. Pers., iuvenis memorande, Verg.: post ullos numquam memorandus, Ov.: longum memorandus, Stat. – v. Lebl., pugna, Plaut.: proelium, Liv.: locus, Flor.: agmen, Curt.: exitus, Flor.: haud sane m. imperium, Liv.
-
2 memorandus
mĕmŏrandus, a, um [st2]1 [-] adj. verbal de memoro. [st2]2 [-] mémorable, glorieux, fameux.* * *mĕmŏrandus, a, um [st2]1 [-] adj. verbal de memoro. [st2]2 [-] mémorable, glorieux, fameux.* * *Memorandus. Plaut. Digne de memoire. -
3 memorandus
memorandus, a, um (memoro), erwähnenswert, merkwürdig, selten, v. Pers., iuvenis memorande, Verg.: post ullos numquam memorandus, Ov.: longum memorandus, Stat. – v. Lebl., pugna, Plaut.: proelium, Liv.: locus, Flor.: agmen, Curt.: exitus, Flor.: haud sane m. imperium, Liv.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > memorandus
-
4 memorandus
memorandus adj. [P. of memoro], worthy of remembrance, memorable, noteworthy: proelium, worth mentioning, L.: iuvenis, V.: acta, O. -
5 memorandus
mĕmŏrandus, a, um, P. a., v. memo ro fin. B. -
6 memorandus
a, um [ memoro ]достойный упоминания, достопамятный ( proelium L); достославный, замечательный ( juvĕnis V) -
7 memoro
memoro, āvi, ātum, āre (memor), I) etw. bei jmd. in Erinnerung bringen, jmd. mahnend an etw. erinnern, amicitiam ac foedus od. foedusque, Tac. – II) übtr., ohne den Begriff der Erinnerung, einer Sache (mündlich) gedenken = Erwähnung tun, sie erwähnen, sie berichten, darlegen, erzählen, sagen, nennen, α) m. Acc.: mira memoras, Plaut.: memora mihi nomen, sag, Plaut.: quid Thesea memorem? Verg.: artibus, quas supra memoravi, Sall.: m. dopp. Acc., Musas quas memorant, Enn. ann. 2. – Passiv, honoratorum virorum laudes in contione memorentur, eine Lobrede gehalten werde, Cic.: facite, ut longo memoremur in aevo, Ov.: vocabula alci memorata, von jmd. gebrauchte, Hor.: mit dopp. Nom., cuius conditor Hercules memorabatur, Sall. Iug. 89, 4. – β) m. de u. Abl. (μεμνησθαι περί τινος): de natura deorum nimis obscure, Vet. poëta b. Cic. de fin. 2, 15: de magna virtute, Sall.: de Bruti exitu, Suet. – γ) m. Acc. u. Infin.: quem infestum ac odiosum sibi esse memorabat, Plaut.: id factum... per ambitionem consulis memorabant, Sall.: hi de exercitu Herculis maiores suos esse memorant, Curt.: te quoque turbatum memorant fugisse, Ov. – im Passiv m. Nom. u. Infin., ubi ea... gesta esse memorantur, Cic. Verr. 4, 107: quod primo iam Punico bello dux inclutissimus M. Atilius Regulus dixisse memoratur, Colum. 1, 4, 2: ultra Amazones Hyperborei esse memorantur, Mela 1, 2, 4 (1. § 12): qui ultra deserta esse memorantur, Mela 1, 8, 5 (1. § 43): u. unpers. m. Acc. u. Infin., quas (insulas) Hesperidas tenuisse memoratur, Mela 3, 10, 1 (3. § 100). – δ) m. folg. Relativ- od. indir. Fragesatz, quae illi sunt res gestae memorat memoriter, Plaut.: civitas, incredibile memoratu est, quantum creverit, Sall.: u. so vix credibile memoratu est, quantum etc., Tac. – ε) absol.: ut od. utei (uti) memoro, Lucr.: ut supra memoravi, Tac.: bes. im 2. Supin., dicta memoratu digna, res dignae memoratu, Val. Max.: flumina memoratu digna, Plin.: nihil dignum memoratu actum, Liv.: parva et levia memoratu videri, Tac.: estne hoc miserum memoratu! Plaut. – / Parag. Infin. Praes. memorarier, Plaut. most. 256. – memorandus u. memoratus, Adi., s. bes.
-
8 memoro
memoro, āvi, ātum, āre (memor), I) etw. bei jmd. in Erinnerung bringen, jmd. mahnend an etw. erinnern, amicitiam ac foedus od. foedusque, Tac. – II) übtr., ohne den Begriff der Erinnerung, einer Sache (mündlich) gedenken = Erwähnung tun, sie erwähnen, sie berichten, darlegen, erzählen, sagen, nennen, α) m. Acc.: mira memoras, Plaut.: memora mihi nomen, sag, Plaut.: quid Thesea memorem? Verg.: artibus, quas supra memoravi, Sall.: m. dopp. Acc., Musas quas memorant, Enn. ann. 2. – Passiv, honoratorum virorum laudes in contione memorentur, eine Lobrede gehalten werde, Cic.: facite, ut longo memoremur in aevo, Ov.: vocabula alci memorata, von jmd. gebrauchte, Hor.: mit dopp. Nom., cuius conditor Hercules memorabatur, Sall. Iug. 89, 4. – β) m. de u. Abl. (μεμνησθαι περί τινος): de natura deorum nimis obscure, Vet. poëta b. Cic. de fin. 2, 15: de magna virtute, Sall.: de Bruti exitu, Suet. – γ) m. Acc. u. Infin.: quem infestum ac odiosum sibi esse memorabat, Plaut.: id factum... per ambitionem consulis memorabant, Sall.: hi de exercitu Herculis maiores suos esse memorant, Curt.: te quoque turbatum memorant fugisse, Ov. – im Passiv m. Nom. u. Infin., ubi ea... gesta esse memorantur, Cic. Verr. 4, 107: quod primo iam Punico bello dux inclutissimus M. Atilius Regulus dixisse memoratur, Colum. 1, 4, 2: ultra Amazo-————nes Hyperborei esse memorantur, Mela 1, 2, 4 (1. § 12): qui ultra deserta esse memorantur, Mela 1, 8, 5 (1. § 43): u. unpers. m. Acc. u. Infin., quas (insulas) Hesperidas tenuisse memoratur, Mela 3, 10, 1 (3. § 100). – δ) m. folg. Relativ- od. indir. Fragesatz, quae illi sunt res gestae memorat memoriter, Plaut.: civitas, incredibile memoratu est, quantum creverit, Sall.: u. so vix credibile memoratu est, quantum etc., Tac. – ε) absol.: ut od. utei (uti) memoro, Lucr.: ut supra memoravi, Tac.: bes. im 2. Supin., dicta memoratu digna, res dignae memoratu, Val. Max.: flumina memoratu digna, Plin.: nihil dignum memoratu actum, Liv.: parva et levia memoratu videri, Tac.: estne hoc miserum memoratu! Plaut. – ⇒ Parag. Infin. Praes. memorarier, Plaut. most. 256. – memorandus u. memoratus, Adi., s. bes. -
9 memoro
mĕmŏro, āvi, ātum (archaic inf. pass. memorarier, Plaut. Most. 1, 3, 99), 1, v. a. [memor], to bring to remembrance, remind of, to mention, recount, relate, speak about or of, say, tell (class.).(α).With acc.:(β).memorare mores mulierum,
Plaut. Aul. 3, 5, 50:nomen memora tuom mihi,
id. Trin. 4, 2, 41:deos absentis testis memoras,
callest on, id. Merc. 3, 4, 42:superbiam,
Cic. Verr. 2, 1, 47, § 122:causas alicui,
Verg. A. 1, 8:antequam arma inciperent, misere legatos amicitiam obsequiumque memoraturos,
Tac. A. 4, 46; 2, 58:patriam rhombi,
Juv. 4, 129.— Pass.:quid illa pote pejus muliere memorarier,
Plaut. Most. 1, 3, 99:ubi ea, quae dico, gesta esse memorantur,
Cic. Verr. 2, 4, 48, § 107:cujus conditor Hercules memorabatur,
was said to have been, was remembered as, Sall. J. 89, 4:memorari exempla,
Tac. A. 11, 23.—With de:(γ).de naturā nimis obscure memoravit,
Cic. Fin. 2, 5, 15.—With acc. and inf.:(δ).quem infestum ac odiosum sibi esse, memorabat,
Plaut. Truc. 1, 1, 65:Herculem in eo loco boves abegisse memorant,
Liv. 1, 7, 4:Mithridates, quem imperitasse Armeniis memoravi,
Tac. A. 11, 8 init.:Palamedem memorant sedecim litterarum formas repperisse,
id. ib. 11, 14.—With a rel.-clause:(ε).musa, velim memores, quo patre natus uterque Contulerit lites,
Hor. S. 1, 5, 53. —With sic:B.sic memorat,
Verg. A. 1, 631.—Esp., to speak, utter, make use of in speech:II.scio ego multos memoravisse milites mendacium,
Plaut. Truc. 2, 6, 3:vocabula memorata Catonibus,
Hor. Ep. 2, 2, 117.—Memorare significat nunc dicere, nunc memoriae mandare, Paul. ex Fest. p. 124 Müll.—Hence,A.mĕmŏrātus, a, um, P. a., memorable, renowned, celebrated ( poet. and in post-class. prose):2.ubi nunc nobis deus ille magister nequiquam memoratus Eryx?
Verg. A. 5, 391:locus Italiae... fama multis memoratus in oris,
id. ib. 7, 564; Anthol. Lat. 1, 170, 102; 1, 172, 4:sepulcrum memoratissimum,
Gell. 10, 18, 4.—Esp., before mentioned:B.dux,
Amm. 15, 5, 4 al. —mĕmŏrandus, a, um, P. a., worthy of remembrance, memorable, celebrated ( poet. and post-class.):juvenis memorande,
Verg. A. 10, 793.—Of inanim. and abstr. things:pugnae memorandae meae,
Plaut. Ep. 3, 3, 52:locus,
Flor. 2, 8, 11:res,
Juv. 2, 102:exitus,
Flor. 4, 2, 33.
См. также в других словарях:
Memorandum — Note * * * Me|mo|rạn|dum 〈n.; s, rạn|den od. rạn|da〉 1. = Denkschrift 2. Merkbuch [<lat. memorandum „etwas zu Merkendes; Denkschrift; zu memorandus „erwähnenswert“; zu memorare „erinnern, in Erinnerung bringen“] * * * Me|mo|rạn|dum, das; s … Universal-Lexikon
mémorandum — [ memɔrɑ̃dɔm ] n. m. • 1777; angl. memorandum, neutre subst. du lat. memorandus « qui doit être rappelé, mérite d être rappelé » 1 ♦ Note écrite, adressée par un agent diplomatique au gouvernement auprès duquel il est accrédité, pour exposer le… … Encyclopédie Universelle
memorando — memorando1, a (del lat. «memorandus»; cult.) adj. Memorable. memorando2 m. Memorándum (nota diplomática e informe). * * * memorando1. m. memorándum. memorando2, da. (Del lat. memorandus). adj … Enciclopedia Universal
Memoranda — Memorandum Mem o*ran dum, n.; pl. E. {Memorandums}, L. {Memoranda}. [L., something to be remembered, neut. of memorandus, fut. pass. p. of memorare. See {Memorable}.] [1913 Webster] 1. A record of something which it is desired to remember; a note … The Collaborative International Dictionary of English
Memorandum — Mem o*ran dum, n.; pl. E. {Memorandums}, L. {Memoranda}. [L., something to be remembered, neut. of memorandus, fut. pass. p. of memorare. See {Memorable}.] [1913 Webster] 1. A record of something which it is desired to remember; a note to help… … The Collaborative International Dictionary of English
Memorandum check — Memorandum Mem o*ran dum, n.; pl. E. {Memorandums}, L. {Memoranda}. [L., something to be remembered, neut. of memorandus, fut. pass. p. of memorare. See {Memorable}.] [1913 Webster] 1. A record of something which it is desired to remember; a note … The Collaborative International Dictionary of English
Memorandums — Memorandum Mem o*ran dum, n.; pl. E. {Memorandums}, L. {Memoranda}. [L., something to be remembered, neut. of memorandus, fut. pass. p. of memorare. See {Memorable}.] [1913 Webster] 1. A record of something which it is desired to remember; a note … The Collaborative International Dictionary of English
memorandum — noun (plural dums or memoranda) Etymology: Middle English, to be remembered, from Latin, neuter of memorandus, gerundive of memorare Date: 15th century 1. an informal record; also a written reminder 2. an informal written note of a transaction or … New Collegiate Dictionary
МЕМОРАНДУМ — (лат. memorandus достойный упоминания: memorandum что надо помнить) вид письменного дипломатического акта. используемый в качестве официального документа при переписке между внутригосударственными и зарубежными органами внешних сношений или между … Энциклопедия юриста
memorandum — /mem euh ran deuhm/, n., pl. memorandums, memoranda / deuh/. 1. a short note designating something to be remembered, esp. something to be done or acted upon in the future; reminder. 2. a record or written statement of something. 3. an informal… … Universalium
mémo — mémorandum [ memɔrɑ̃dɔm ] n. m. • 1777; angl. memorandum, neutre subst. du lat. memorandus « qui doit être rappelé, mérite d être rappelé » 1 ♦ Note écrite, adressée par un agent diplomatique au gouvernement auprès duquel il est accrédité, pour… … Encyclopédie Universelle