Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

mĕmŏrandus

  • 1 memorandus

    memorandus, a, um (memoro), erwähnenswert, merkwürdig, selten, v. Pers., iuvenis memorande, Verg.: post ullos numquam memorandus, Ov.: longum memorandus, Stat. – v. Lebl., pugna, Plaut.: proelium, Liv.: locus, Flor.: agmen, Curt.: exitus, Flor.: haud sane m. imperium, Liv.

    lateinisch-deutsches > memorandus

  • 2 memorandus

    mĕmŏrandus, a, um [st2]1 [-] adj. verbal de memoro. [st2]2 [-] mémorable, glorieux, fameux.
    * * *
    mĕmŏrandus, a, um [st2]1 [-] adj. verbal de memoro. [st2]2 [-] mémorable, glorieux, fameux.
    * * *
        Memorandus. Plaut. Digne de memoire.

    Dictionarium latinogallicum > memorandus

  • 3 memorandus

    memorandus, a, um (memoro), erwähnenswert, merkwürdig, selten, v. Pers., iuvenis memorande, Verg.: post ullos numquam memorandus, Ov.: longum memorandus, Stat. – v. Lebl., pugna, Plaut.: proelium, Liv.: locus, Flor.: agmen, Curt.: exitus, Flor.: haud sane m. imperium, Liv.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > memorandus

  • 4 memorandus

        memorandus adj.    [P. of memoro], worthy of remembrance, memorable, noteworthy: proelium, worth mentioning, L.: iuvenis, V.: acta, O.

    Latin-English dictionary > memorandus

  • 5 memorandus

    mĕmŏrandus, a, um, P. a., v. memo ro fin. B.

    Lewis & Short latin dictionary > memorandus

  • 6 memorandus

    a, um [ memoro ]
    достойный упоминания, достопамятный ( proelium L); достославный, замечательный ( juvĕnis V)

    Латинско-русский словарь > memorandus

  • 7 memoro

    memoro, āvi, ātum, āre (memor), I) etw. bei jmd. in Erinnerung bringen, jmd. mahnend an etw. erinnern, amicitiam ac foedus od. foedusque, Tac. – II) übtr., ohne den Begriff der Erinnerung, einer Sache (mündlich) gedenken = Erwähnung tun, sie erwähnen, sie berichten, darlegen, erzählen, sagen, nennen, α) m. Acc.: mira memoras, Plaut.: memora mihi nomen, sag, Plaut.: quid Thesea memorem? Verg.: artibus, quas supra memoravi, Sall.: m. dopp. Acc., Musas quas memorant, Enn. ann. 2. – Passiv, honoratorum virorum laudes in contione memorentur, eine Lobrede gehalten werde, Cic.: facite, ut longo memoremur in aevo, Ov.: vocabula alci memorata, von jmd. gebrauchte, Hor.: mit dopp. Nom., cuius conditor Hercules memorabatur, Sall. Iug. 89, 4. – β) m. de u. Abl. (μεμνησθαι περί τινος): de natura deorum nimis obscure, Vet. poëta b. Cic. de fin. 2, 15: de magna virtute, Sall.: de Bruti exitu, Suet. – γ) m. Acc. u. Infin.: quem infestum ac odiosum sibi esse memorabat, Plaut.: id factum... per ambitionem consulis memorabant, Sall.: hi de exercitu Herculis maiores suos esse memorant, Curt.: te quoque turbatum memorant fugisse, Ov. – im Passiv m. Nom. u. Infin., ubi ea... gesta esse memorantur, Cic. Verr. 4, 107: quod primo iam Punico bello dux inclutissimus M. Atilius Regulus dixisse memoratur, Colum. 1, 4, 2: ultra Amazones Hyperborei esse memorantur, Mela 1, 2, 4 (1. § 12): qui ultra deserta esse memorantur, Mela 1, 8, 5 (1. § 43): u. unpers. m. Acc. u. Infin., quas (insulas) Hesperidas tenuisse memoratur, Mela 3, 10, 1 (3. § 100). – δ) m. folg. Relativ- od. indir. Fragesatz, quae illi sunt res gestae memorat memoriter, Plaut.: civitas, incredibile memoratu est, quantum creverit, Sall.: u. so vix credibile memoratu est, quantum etc., Tac. – ε) absol.: ut od. utei (uti) memoro, Lucr.: ut supra memoravi, Tac.: bes. im 2. Supin., dicta memoratu digna, res dignae memoratu, Val. Max.: flumina memoratu digna, Plin.: nihil dignum memoratu actum, Liv.: parva et levia memoratu videri, Tac.: estne hoc miserum memoratu! Plaut. – / Parag. Infin. Praes. memorarier, Plaut. most. 256. – memorandus u. memoratus, Adi., s. bes.

    lateinisch-deutsches > memoro

  • 8 memoro

    memoro, āvi, ātum, āre (memor), I) etw. bei jmd. in Erinnerung bringen, jmd. mahnend an etw. erinnern, amicitiam ac foedus od. foedusque, Tac. – II) übtr., ohne den Begriff der Erinnerung, einer Sache (mündlich) gedenken = Erwähnung tun, sie erwähnen, sie berichten, darlegen, erzählen, sagen, nennen, α) m. Acc.: mira memoras, Plaut.: memora mihi nomen, sag, Plaut.: quid Thesea memorem? Verg.: artibus, quas supra memoravi, Sall.: m. dopp. Acc., Musas quas memorant, Enn. ann. 2. – Passiv, honoratorum virorum laudes in contione memorentur, eine Lobrede gehalten werde, Cic.: facite, ut longo memoremur in aevo, Ov.: vocabula alci memorata, von jmd. gebrauchte, Hor.: mit dopp. Nom., cuius conditor Hercules memorabatur, Sall. Iug. 89, 4. – β) m. de u. Abl. (μεμνησθαι περί τινος): de natura deorum nimis obscure, Vet. poëta b. Cic. de fin. 2, 15: de magna virtute, Sall.: de Bruti exitu, Suet. – γ) m. Acc. u. Infin.: quem infestum ac odiosum sibi esse memorabat, Plaut.: id factum... per ambitionem consulis memorabant, Sall.: hi de exercitu Herculis maiores suos esse memorant, Curt.: te quoque turbatum memorant fugisse, Ov. – im Passiv m. Nom. u. Infin., ubi ea... gesta esse memorantur, Cic. Verr. 4, 107: quod primo iam Punico bello dux inclutissimus M. Atilius Regulus dixisse memoratur, Colum. 1, 4, 2: ultra Amazo-
    ————
    nes Hyperborei esse memorantur, Mela 1, 2, 4 (1. § 12): qui ultra deserta esse memorantur, Mela 1, 8, 5 (1. § 43): u. unpers. m. Acc. u. Infin., quas (insulas) Hesperidas tenuisse memoratur, Mela 3, 10, 1 (3. § 100). – δ) m. folg. Relativ- od. indir. Fragesatz, quae illi sunt res gestae memorat memoriter, Plaut.: civitas, incredibile memoratu est, quantum creverit, Sall.: u. so vix credibile memoratu est, quantum etc., Tac. – ε) absol.: ut od. utei (uti) memoro, Lucr.: ut supra memoravi, Tac.: bes. im 2. Supin., dicta memoratu digna, res dignae memoratu, Val. Max.: flumina memoratu digna, Plin.: nihil dignum memoratu actum, Liv.: parva et levia memoratu videri, Tac.: estne hoc miserum memoratu! Plaut. – Parag. Infin. Praes. memorarier, Plaut. most. 256. – memorandus u. memoratus, Adi., s. bes.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > memoro

  • 9 memoro

    mĕmŏro, āvi, ātum (archaic inf. pass. memorarier, Plaut. Most. 1, 3, 99), 1, v. a. [memor], to bring to remembrance, remind of, to mention, recount, relate, speak about or of, say, tell (class.).
    (α).
    With acc.:

    memorare mores mulierum,

    Plaut. Aul. 3, 5, 50:

    nomen memora tuom mihi,

    id. Trin. 4, 2, 41:

    deos absentis testis memoras,

    callest on, id. Merc. 3, 4, 42:

    superbiam,

    Cic. Verr. 2, 1, 47, § 122:

    causas alicui,

    Verg. A. 1, 8:

    antequam arma inciperent, misere legatos amicitiam obsequiumque memoraturos,

    Tac. A. 4, 46; 2, 58:

    patriam rhombi,

    Juv. 4, 129.— Pass.:

    quid illa pote pejus muliere memorarier,

    Plaut. Most. 1, 3, 99:

    ubi ea, quae dico, gesta esse memorantur,

    Cic. Verr. 2, 4, 48, § 107:

    cujus conditor Hercules memorabatur,

    was said to have been, was remembered as, Sall. J. 89, 4:

    memorari exempla,

    Tac. A. 11, 23.—
    (β).
    With de:

    de naturā nimis obscure memoravit,

    Cic. Fin. 2, 5, 15.—
    (γ).
    With acc. and inf.:

    quem infestum ac odiosum sibi esse, memorabat,

    Plaut. Truc. 1, 1, 65:

    Herculem in eo loco boves abegisse memorant,

    Liv. 1, 7, 4:

    Mithridates, quem imperitasse Armeniis memoravi,

    Tac. A. 11, 8 init.:

    Palamedem memorant sedecim litterarum formas repperisse,

    id. ib. 11, 14.—
    (δ).
    With a rel.-clause:

    musa, velim memores, quo patre natus uterque Contulerit lites,

    Hor. S. 1, 5, 53. —
    (ε).
    With sic:

    sic memorat,

    Verg. A. 1, 631.—
    B.
    Esp., to speak, utter, make use of in speech:

    scio ego multos memoravisse milites mendacium,

    Plaut. Truc. 2, 6, 3:

    vocabula memorata Catonibus,

    Hor. Ep. 2, 2, 117.—
    II.
    Memorare significat nunc dicere, nunc memoriae mandare, Paul. ex Fest. p. 124 Müll.—Hence,
    A.
    mĕmŏrātus, a, um, P. a., memorable, renowned, celebrated ( poet. and in post-class. prose):

    ubi nunc nobis deus ille magister nequiquam memoratus Eryx?

    Verg. A. 5, 391:

    locus Italiae... fama multis memoratus in oris,

    id. ib. 7, 564; Anthol. Lat. 1, 170, 102; 1, 172, 4:

    sepulcrum memoratissimum,

    Gell. 10, 18, 4.—
    2.
    Esp., before mentioned:

    dux,

    Amm. 15, 5, 4 al. —
    B.
    mĕmŏrandus, a, um, P. a., worthy of remembrance, memorable, celebrated ( poet. and post-class.):

    juvenis memorande,

    Verg. A. 10, 793.—Of inanim. and abstr. things:

    pugnae memorandae meae,

    Plaut. Ep. 3, 3, 52:

    locus,

    Flor. 2, 8, 11:

    res,

    Juv. 2, 102:

    exitus,

    Flor. 4, 2, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > memoro

См. также в других словарях:

  • Memorandum — Note * * * Me|mo|rạn|dum 〈n.; s, rạn|den od. rạn|da〉 1. = Denkschrift 2. Merkbuch [<lat. memorandum „etwas zu Merkendes; Denkschrift; zu memorandus „erwähnenswert“; zu memorare „erinnern, in Erinnerung bringen“] * * * Me|mo|rạn|dum, das; s …   Universal-Lexikon

  • mémorandum — [ memɔrɑ̃dɔm ] n. m. • 1777; angl. memorandum, neutre subst. du lat. memorandus « qui doit être rappelé, mérite d être rappelé » 1 ♦ Note écrite, adressée par un agent diplomatique au gouvernement auprès duquel il est accrédité, pour exposer le… …   Encyclopédie Universelle

  • memorando — memorando1, a (del lat. «memorandus»; cult.) adj. Memorable. memorando2 m. Memorándum (nota diplomática e informe). * * * memorando1. m. memorándum. memorando2, da. (Del lat. memorandus). adj …   Enciclopedia Universal

  • Memoranda — Memorandum Mem o*ran dum, n.; pl. E. {Memorandums}, L. {Memoranda}. [L., something to be remembered, neut. of memorandus, fut. pass. p. of memorare. See {Memorable}.] [1913 Webster] 1. A record of something which it is desired to remember; a note …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Memorandum — Mem o*ran dum, n.; pl. E. {Memorandums}, L. {Memoranda}. [L., something to be remembered, neut. of memorandus, fut. pass. p. of memorare. See {Memorable}.] [1913 Webster] 1. A record of something which it is desired to remember; a note to help… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Memorandum check — Memorandum Mem o*ran dum, n.; pl. E. {Memorandums}, L. {Memoranda}. [L., something to be remembered, neut. of memorandus, fut. pass. p. of memorare. See {Memorable}.] [1913 Webster] 1. A record of something which it is desired to remember; a note …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Memorandums — Memorandum Mem o*ran dum, n.; pl. E. {Memorandums}, L. {Memoranda}. [L., something to be remembered, neut. of memorandus, fut. pass. p. of memorare. See {Memorable}.] [1913 Webster] 1. A record of something which it is desired to remember; a note …   The Collaborative International Dictionary of English

  • memorandum — noun (plural dums or memoranda) Etymology: Middle English, to be remembered, from Latin, neuter of memorandus, gerundive of memorare Date: 15th century 1. an informal record; also a written reminder 2. an informal written note of a transaction or …   New Collegiate Dictionary

  • МЕМОРАНДУМ — (лат. memorandus достойный упоминания: memorandum что надо помнить) вид письменного дипломатического акта. используемый в качестве официального документа при переписке между внутригосударственными и зарубежными органами внешних сношений или между …   Энциклопедия юриста

  • memorandum — /mem euh ran deuhm/, n., pl. memorandums, memoranda / deuh/. 1. a short note designating something to be remembered, esp. something to be done or acted upon in the future; reminder. 2. a record or written statement of something. 3. an informal… …   Universalium

  • mémo — mémorandum [ memɔrɑ̃dɔm ] n. m. • 1777; angl. memorandum, neutre subst. du lat. memorandus « qui doit être rappelé, mérite d être rappelé » 1 ♦ Note écrite, adressée par un agent diplomatique au gouvernement auprès duquel il est accrédité, pour… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»