Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

mēlo

  • 1 melo

    I mēlo, ōnis m. (греч.)
    дыня Pall
    II mēlo, ōnis m. Is = meles I III Mēlo, ōnis m. Aus = Nilus

    Латинско-русский словарь > melo

  • 2 Melo

    1.
    Mēlo, ōnis, m., old Latin name for the Nile: Melo nomine alio Nilus vocatur, Paul. ex Fest. p. 124 Müll.; cf. id. p. 7 and p. 18; Serv. Verg. G. 4, 291:

    Melonis alba filia,

    i. e. the paper-reed growing in the Nile, Aus. Epist. 4, 75.
    2.
    mēlo, ōnis, m., = mêlon, an apple-shaped melon, for melopepo, Pall. 4, 9, 6; Vop. Carin. 17.

    Lewis & Short latin dictionary > Melo

  • 3 melo

    1.
    Mēlo, ōnis, m., old Latin name for the Nile: Melo nomine alio Nilus vocatur, Paul. ex Fest. p. 124 Müll.; cf. id. p. 7 and p. 18; Serv. Verg. G. 4, 291:

    Melonis alba filia,

    i. e. the paper-reed growing in the Nile, Aus. Epist. 4, 75.
    2.
    mēlo, ōnis, m., = mêlon, an apple-shaped melon, for melopepo, Pall. 4, 9, 6; Vop. Carin. 17.

    Lewis & Short latin dictionary > melo

  • 4 melo

    2. mēlo, ōnis, m. = melopepo (w. s.), Pallad. 4, 9, 6. Capit. Albin. 11, 3. Arnob. 2, 59.
    ————————
    3. mēlo, s. meles .

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > melo

  • 5 Melo [1]

    1. Melo, ōnis, m., der Nil, Auson. epist. 4, 75.

    lateinisch-deutsches > Melo [1]

  • 6 melo [2]

    2. mēlo, ōnis, m. = melopepo (w. s.), Pallad. 4, 9, 6. Capit. Albin. 11, 3. Arnob. 2, 59.

    lateinisch-deutsches > melo [2]

  • 7 melo [3]

    3. mēlo, s. 2. mēlēs /.

    lateinisch-deutsches > melo [3]

  • 8 Melo

    1. Melo, ōnis, m., der Nil, Auson. epist. 4, 75.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Melo

  • 9 melo

    melon (esp. apple-shaped)

    Latin-English dictionary > melo

  • 10 Cucumis melo

    {Deutsch:} Melone (f), Melonengurke (f), Zuckermelone (f)
    {Русский:} дыня обыкновенная (ж)

    Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > Cucumis melo

  • 11 Cucumis melo var. reticulata

    {Deutsch:} Netzmelone (f)
    {Русский:} дыня сетчатая (ж)

    Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > Cucumis melo var. reticulata

  • 12 consimilis

    cōn-similis, e, einem andern in allen Stücken-, völlig-, ganz ähnlich (Ggstz. dissimilis), α) m. Genet., Komik. u. Lucr.: causa consimilis earum causarum, quae etc., Cic. de or. 1, 149. – β) m. Dat. (vgl. Schneider Caes. b. G. 2, 11. § 1), Silvani melo c. cantus, Acc. fr.: cui homini erus est c., Plaut.: res c. rebus iis, quae etc., Cic. Phil. 2, 28: c. fugae profectio, Caes.: aedificia fere Gallicis c., Caes.: Euboea c. arcui, Hyg. – γ) mit inter se, virtutes inter se consimiles, Gell. 14, 3, 8. – δ) m. quasi u. Konj., gerade so als wenn usw., Plaut. mil. 820. – ebenso mit at que (ac), Plaut. Amph. 443. Fronto de or. 1. p. 158, 15 N.: m. et, Lucr. 3, 8: m. que, Lucr. 4, 231. – ε) absol.: ludus, Ter.: consilia, Ter.: carmen, Ov.: consimili studio, Tac.: res, Cornif. rhet.: laus, Cic. de or. 3, 25: consimili viā, Afran. fr.: consimili ratione, Lucr. u. Vitr. – Plur. subst., cōnsimilia, ium, n., omnia consimilia, Gell. 2, 17, 6: plura alia consimilia (dergleichen), Gell. 15, 9, 9: saga, tunicae, paenulae et consimilia (und dergleichen), Ulp. dig. 34, 2, 23. § 2: und in der Rede, ähnlicher Wortklang, Quint. 9, 3, 102.

    lateinisch-deutsches > consimilis

  • 13 meles [2]

    2. mēlēs (maelēs) u. mēlis (maelis), is, f., Genet. Plur. melium, ein vierfüßiges Tier, wahrsch. der Marder, nach a. der Dachs, Varro r. r. 3, 12, 3 (Nomin. maelis). Ser. Samm. 896 (Nomin. melis, Variante meles). Plin. 8, 132 (Genet. melium) u. 138. Solin. 52, 34 (Genet. melium). Mart. 10, 37, 18 Schn. Gratt. cyn. 340 u. 402. Caper (VII) 110, 11 (wo maeles zu lesen ist). – / Spät. Nbf. mēlo, ōnis, m., Isid. orig. 12, 2, 40; vgl. Caper (VII) 110, 11.

    lateinisch-deutsches > meles [2]

  • 14 melopepo

    mēlopepo, ponis, Akk. Plur., ponas, m. (μηλοπέπων), die Apfelpfebe, eine apfelförmige Melone, die erst vollreif genossen wird, Plin. 19, 67 (bei Pallad. u.a. melo gen.).

    lateinisch-deutsches > melopepo

  • 15 pepo

    pepo, onis, m. (πέπων, ονος), eine große Art Melonen, die Pfebe (Cucumis Melo, L.), Plin. 19, 65 u. 20, 11. Tert. de anim. 32; adv. Marc. 4, 40. Edict. Diocl. 6, 32.

    lateinisch-deutsches > pepo

  • 16 rhythmicus

    rhythmicus, a, um (ῥυθμικός), rhythmisch, magistri, Ter. Maur. 1354: ratio, Diom. 494, 25: melo favente rhythmico, Mart. Cap. 2. § 121. – subst., a) rhythmicī, ōrum, m. (ῥυθμικοί), Lehrer über Numerus u. Takt, Rhythmiker, Cic. de or. 3, 190. Quint. 9, 4, 68. – b) rhythmica, ae, f. (ῥυθμική), die Lehre vom Rhythmus, die Rhythmik, Cassiod. de music. p. 587 Garet. Isid. orig. 1, 2, 1 u.a.

    lateinisch-deutsches > rhythmicus

  • 17 melinum

    melinum, i, n. [st1]1 [-] mēlĭnum (s. ent. oleum): mélinum, huile de fleur de coing. [st1]2 [-] mēlĭnum (s.-ent. unguentum): mélinum, parfum à base de jus de coing. [st1]3 [-] mēlĭnum (s.-ent. vestimentum): vêtement couleur de coing. [st1]4 [-] mēlīnum (pigmentum): blanc de Mélos (espèce de fard).
    * * *
    melinum, i, n. [st1]1 [-] mēlĭnum (s. ent. oleum): mélinum, huile de fleur de coing. [st1]2 [-] mēlĭnum (s.-ent. unguentum): mélinum, parfum à base de jus de coing. [st1]3 [-] mēlĭnum (s.-ent. vestimentum): vêtement couleur de coing. [st1]4 [-] mēlīnum (pigmentum): blanc de Mélos (espèce de fard).
    * * *
        Melinum, melini, pen. cor. Herba. Varro. Melisse.
    \
        Melinum oleum. Plin. Huile de coings.
    \
        Melinum. Plin. Onguent de coings, ou Huile de coings.
    \
        Melinum, a Melo insula dictum, quod ibi nascatur. Plin. Une couleur fort blanche.

    Dictionarium latinogallicum > melinum

  • 18 consimilis

    cōn-similis, e, einem andern in allen Stücken-, völlig-, ganz ähnlich (Ggstz. dissimilis), α) m. Genet., Komik. u. Lucr.: causa consimilis earum causarum, quae etc., Cic. de or. 1, 149. – β) m. Dat. (vgl. Schneider Caes. b. G. 2, 11. § 1), Silvani melo c. cantus, Acc. fr.: cui homini erus est c., Plaut.: res c. rebus iis, quae etc., Cic. Phil. 2, 28: c. fugae profectio, Caes.: aedificia fere Gallicis c., Caes.: Euboea c. arcui, Hyg. – γ) mit inter se, virtutes inter se consimiles, Gell. 14, 3, 8. – δ) m. quasi u. Konj., gerade so als wenn usw., Plaut. mil. 820. – ebenso mit at que (ac), Plaut. Amph. 443. Fronto de or. 1. p. 158, 15 N.: m. et, Lucr. 3, 8: m. que, Lucr. 4, 231. – ε) absol.: ludus, Ter.: consilia, Ter.: carmen, Ov.: consimili studio, Tac.: res, Cornif. rhet.: laus, Cic. de or. 3, 25: consimili viā, Afran. fr.: consimili ratione, Lucr. u. Vitr. – Plur. subst., cōnsimilia, ium, n., omnia consimilia, Gell. 2, 17, 6: plura alia consimilia (dergleichen), Gell. 15, 9, 9: saga, tunicae, paenulae et consimilia (und dergleichen), Ulp. dig. 34, 2, 23. § 2: und in der Rede, ähnlicher Wortklang, Quint. 9, 3, 102.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consimilis

  • 19 meles

    2. mēlēs (maelēs) u. mēlis (maelis), is, f., Genet. Plur. melium, ein vierfüßiges Tier, wahrsch. der Marder, nach a. der Dachs, Varro r. r. 3, 12, 3 (Nomin. maelis). Ser. Samm. 896 (Nomin. melis, Variante meles). Plin. 8, 132 (Genet. melium) u. 138. Solin. 52, 34 (Genet. melium). Mart. 10, 37, 18 Schn. Gratt. cyn. 340 u. 402. Caper (VII) 110, 11 (wo maeles zu lesen ist). – Spät. Nbf. mēlo, ōnis, m., Isid. orig. 12, 2, 40; vgl. Caper (VII) 110, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > meles

  • 20 melopepo

    mēlopepo, ponis, Akk. Plur., ponas, m. (μηλοπέπων), die Apfelpfebe, eine apfelförmige Melone, die erst vollreif genossen wird, Plin. 19, 67 (bei Pallad. u.a. melo gen.).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > melopepo

См. также в других словарях:

  • mélo — mélo …   Dictionnaire des rimes

  • MeLo-X — Also known as Mustafa Born May 15, 1985 (1985 05 15) (age 26) Brooklyn, New York, United States Origin Brooklyn Genres …   Wikipedia

  • Melo. — (mollusque) Volute indienne …   Wikipédia en Français

  • Melo-M — Datos generales Nacimiento 2005 Origen …   Wikipedia Español

  • Melo-M — is a Latvian instrumental cello rock trio consisting of three classically trained cellists: Kārlis Auzāns, Valters Pūce, and Antons Trocjuks. The name is derived from the word melomania [1] They are known for their instrumental cover versions of… …   Wikipedia

  • melo — Element prim de compunere savantă cu semnificaţia cântec , melodie , muzică , muzical . [< fr. mélo , it. melo , cf. gr. melos – muzică]. Trimis de LauraGellner, 03.06.2005. Sursa: DN  MELO1 , MÉL, MELÍE elem. extremitate, membru . (< fr.… …   Dicționar Român

  • Mélo — Directed by Alain Resnais Produced by Marin Karmitz Catherine Lapoujade (executive producer) …   Wikipedia

  • mélo- — ♦ Élément, du gr. melos « chant », d où « musique » : mélodrame. ⇒MÉL(O) , (MÉL , MÉLO )élém. formant I. Élém. tiré du gr. ( ) , de «chant accompagné de musique», entrant dans la constr. de subst. et d adj. appartenant au domaine de la mus. A.… …   Encyclopédie Universelle

  • melo- — 1 [dal gr. mélos musica , in comp. melo ]. (mus.) Primo elemento di composti, col sign. di canto, musica, melodia .   melo 2 e melo [dal gr. mélos membro ]. (med.) Primo e secondo elemento di parole composte della terminologia medica, col sign.… …   Enciclopedia Italiana

  • Melo-M — группа виолончелистов, образованная в 2005 году. Группа состоит из трёх виолончелистов и ударника. Ссылки Официальный сайт Instrumenal cello rock may not be for all обзор группы(англ.) …   Википедия

  • melo — / melo/ s.m. [da mela ]. (bot.) [pianta da frutto della famiglia rosacee dall infiorescenza a corimbo con fiori bianchi e falso frutto a pomo] ▶◀ Ⓖ (lett., pop.) pomo …   Enciclopedia Italiana

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»