-
1 malevolens
mălĕvŏlens ( mălĭvŏl-), entis, adj. [male-volens], ill-disposed, disaffected, envious, spiteful, malevolent (very rare, and in posit. ante-class.):est miserorum ut malevolentes sint,
Plaut. Capt. 3, 4, 51:ingenium,
id. Bacch. 4, 3, 4.— Sup.:malevolentissimae obtrectationes,
Cic. Fam. 1, 7, 7; 1, 9. 17.—As subst.: mălĕvŏlens, entis, m., a spiteful person, an enemy:jam meo malost quod malevolentes gaudeant,
Plaut. Stich. 2, 2, 67:(manu) malam rem mittunt malevolentibus,
id. Ps. 4, 2, 49. -
2 malevolens
malevolēns, entis adj. [ male + volo ]неблагосклонный, неприязненный, недоброжелательный, дурно расположенный (ingenium Pl; obtrectatio C) -
3 malevolens
malevolēns (malivolēns), entis (male u. volo), übelgesinnt gegen Jmd., abgeneigt, mißgünstig (Ggstz. benevolens), ingenium, Plaut.: est miserorum ut malevolentes sint, Plaut. – Superl., malevolentissimae obtrectationes, Cic. ep. 1, 7. § 7.
-
4 malevolens
malevolēns (malivolēns), entis (male u. volo), übelgesinnt gegen Jmd., abgeneigt, mißgünstig (Ggstz. benevolens), ingenium, Plaut.: est miserorum ut malevolentes sint, Plaut. – Superl., malevolentissimae obtrectationes, Cic. ep. 1, 7. § 7.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > malevolens
-
5 malevolens
(gen.), malevolentis ADJspiteful, malevolent; ill-disposed; disaffected (L+S); envious -
6 malevolentia
ae f. [ malevolens ]1) недоброжелательство, неблагосклонность, неприязнь ( in aliquem C)2) злорадство (m. est voluptas ex malo alterīus C) -
7 malevolentia
malevolentia (malivolentia), ae, f. (malevolens), die üble Gesinnung gegen jmd., die Abneigung, der Neid, Haß, die Mißgunst, im Sinne der Stoiker Schadenfreude, Cic. u.a., verb. mal. et invidia, Sall., mal. et obtrectatio, Cic.: mal. hominum in me, Brut. in Cic. ep.: animus nullā in ceteros malevolentiā suffusus, Cic. – / Über die Schreibung malivolentia s. Ritschl opusc. 2, 562. Wagner Ter. heaut. prol. 16.
-
8 malevolus
malevolus (malivolus), a, um (male u. volo), übelgesinnt gegen jmd., abgeneigt, gehässig, mißgünstig, alci, Cic.: in alqm, Cic.: summorum hominum malevoli de me sermones, Cic. – Superl. malevolentissimus, s. malevolēns. – subst., malevolī, ōrum, m., Übelgesinnte, Mißgünstige, et invidi et malevoli et lividi, Cic. Tusc. 4, 28: omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem, Cic. Balb. 56: u. malevola, die Übelgesinnte, Mißgünstige, huius amica, mea inimica et malevola, Plaut. Poen. 393. – / Über die Schreibung malivolus s. Ritschl opusc. 2, 562. Wagner Ter. heaut. prol. 16.
-
9 malevolentia
malevolentia (malivolentia), ae, f. (malevolens), die üble Gesinnung gegen jmd., die Abneigung, der Neid, Haß, die Mißgunst, im Sinne der Stoiker Schadenfreude, Cic. u.a., verb. mal. et invidia, Sall., mal. et obtrectatio, Cic.: mal. hominum in me, Brut. in Cic. ep.: animus nullā in ceteros malevolentiā suffusus, Cic. – ⇒ Über die Schreibung malivolentia s. Ritschl opusc. 2, 562. Wagner Ter. heaut. prol. 16.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > malevolentia
-
10 malevolus
malevolus (malivolus), a, um (male u. volo), übelgesinnt gegen jmd., abgeneigt, gehässig, mißgünstig, alci, Cic.: in alqm, Cic.: summorum hominum malevoli de me sermones, Cic. – Superl. malevolentissimus, s. malevolens. – subst., malevolī, ōrum, m., Übelgesinnte, Mißgünstige, et invidi et malevoli et lividi, Cic. Tusc. 4, 28: omnium malevolorum, iniquorum, invidiosorum animos frangerem, Cic. Balb. 56: u. malevola, die Übelgesinnte, Mißgünstige, huius amica, mea inimica et malevola, Plaut. Poen. 393. – ⇒ Über die Schreibung malivolus s. Ritschl opusc. 2, 562. Wagner Ter. heaut. prol. 16.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > malevolus
-
11 malevolentia (maliv-)
malevolentia (maliv-) ae, f [malevolens], ill-will, dislike, hatred, malevolence: deprecandae malevolentiae causā: malivolentia et invidia, S. -
12 malevolentia
mălĕvŏlentīa ( mălĭv-), ae, f. [malevolens], ill-will, evil disposition towards any one, dislike, hatred, envy, malevolence (class.):malevolentia est voluptas ex malo alterius sine emolumento suo,
Cic. Tusc. 4, 9, 20:malevolentia in ceteros,
id. Fam. 1, 9, 22:obtrectatio et malevolentia,
id. Q. Fr. 1, 1, 15:malevolentia et invidia,
Sall. C. 3, 2:vicinitas non infuscata malevolentia,
Cic. Planc. 9, 22. -
13 malivolens
mălĭvŏlens, mălĭvŏlentĭa, and mălĭvŏlus, v. malevolens, etc. -
14 malivolentia
mălĕvŏlentīa ( mălĭv-), ae, f. [malevolens], ill-will, evil disposition towards any one, dislike, hatred, envy, malevolence (class.):malevolentia est voluptas ex malo alterius sine emolumento suo,
Cic. Tusc. 4, 9, 20:malevolentia in ceteros,
id. Fam. 1, 9, 22:obtrectatio et malevolentia,
id. Q. Fr. 1, 1, 15:malevolentia et invidia,
Sall. C. 3, 2:vicinitas non infuscata malevolentia,
Cic. Planc. 9, 22.
См. также в других словарях:
Malevolent — Ma*lev o*lent, a. [L. malevolens, entis; male ill + volens, p. pr. of velle to be willing or disposed, to wish. See {Malice}, and {Voluntary}.] Wishing evil; disposed to injure others; rejoicing in another s misfortune. [1913 Webster] Syn: Ill… … The Collaborative International Dictionary of English
malevolent — adjective Etymology: Latin malevolent , malevolens, from male badly + volent , volens, present participle of velle to wish more at mal , will Date: 1509 1. having, showing, or arising from intense often vicious ill will, spite, or hatred 2.… … New Collegiate Dictionary
malevolent — malevolently, adv. /meuh lev euh leuhnt/, adj. 1. wishing evil or harm to another or others; showing ill will; ill disposed; malicious: His failures made him malevolent toward those who were successful. 2. evil; harmful; injurious: a malevolent… … Universalium
malveillant — malveillant, ante [ malvɛjɑ̃, ɑ̃t ] adj. • malvuellant fin XIIe; de 2. mal et vueillant, a. p. prés. de 1. vouloir 1 ♦ Qui a de la malveillance. Être malveillant pour, envers qqn. Subst. Les malveillants. ⇒ méchant. 2 ♦ Par ext. Qui exprime de la … Encyclopédie Universelle
malevolente — ► adjetivo Que tiene mala voluntad hacia otro: ■ es muy celoso y malevolente con su hermano pequeño. ANTÓNIMO benevolente * * * malevolente adj. Que actúa con malevolencia. * * * malevolente. (Del lat. malevŏlens, entis). adj. Que tiene mala… … Enciclopedia Universal
малеволентен — (лат. malevolens) злонамерен, завидлив, злобен … Macedonian dictionary
malevolenza — ma·le·vo·lèn·za s.f. CO ostilità, cattiva disposizione d animo nei confronti di qcn. Sinonimi: animosità, antipatia, astio, avversione, inimicizia, livore, malanimo, odio, rancore. Contrari: 1affetto, affettuosità, amicizia, benevolenza. {{line}} … Dizionario italiano
malevolenza — /malevo lɛntsa/ s.f. [dal lat. malevolentia, der. di malevŏlens entis malevolo ]. [cattiva disposizione d animo nei confronti di qualcuno e qualcosa: trattare con m. ] ▶◀ e ◀▶ [➨ malanimo] … Enciclopedia Italiana
malevolent — ma|lev|o|lent [məˈlevələnt] adj formal [Date: 1500 1600; : Latin; Origin: malevolens wishing evil ] a malevolent person wants to harm other people = ↑evil ≠ ↑benevolent malevolent look/stare/smile etc ▪ He gave her a dark, malevolent look.… … Dictionary of contemporary English
malevolence — mid 15c., from M.Fr. malevolence and directly from L. malevolentia ill will, dislike, hatred, from malevolentem (nom. malevolens) malevolent (see MALEVOLENT (Cf. malevolent)) … Etymology dictionary
malevolent — (adj.) c.1500, from M.Fr. malivolent and directly from L. malevolentem (nom. malevolens) ill disposed, spiteful, envious, from male badly (see MAL (Cf. mal )) + volentem (nom. volens), prp. of velle to wish (see WILL (Cf … Etymology dictionary