Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

mātūrātō

  • 1 maturato

    mātūrātō, Adv. (maturatus v. maturo), schleunig, Schol. Verg. in Class. auct. 7, 291. Heges. 1, 44, 3.

    lateinisch-deutsches > maturato

  • 2 maturato

    mātūrātō, Adv. (maturatus v. maturo), schleunig, Schol. Verg. in Class. auct. 7, 291. Heges. 1, 44, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > maturato

  • 3 maturo [1]

    1. mātūro, āvī, ātum, āre (maturus), I) tr.: A) eig.: 1) Früchte reif machen, reifen, zeitigen, zur Reife bringen, im Passiv = reif werden, reifen, annus in apricis maturat collibus uvas, Tibull.: amygdala Martio (mense) pomum maturat, Plin. – frumenta maturantur cum plurimum diebus quadraginta, Plin.: quibus onmia quae terra gignit maturata pubescunt, gezeitigt, zur Reife gelangt, Cic.: maturata uva, gezeitigte, reife, Cic. – 2) übh. physisch reif machen, partus conceptos maturat caninum lac potum, macht zur Geburt reif, Plin.: quod (malagma) pus maturat, Cels.: vitis alba suppurationes veteres maturat et purgat, Plin. – B) übtr.: 1) etw. beizeiten-, zur rechten Zeit-, bei guter Zeit verrichten, multa, forent quae mox caelo properanda (übereilen) sereno, maturare datur, Verg. georg. 1, 260 sq. – 2) etw. recht bald zur Reife-, zur Vollendung-, zur Ausführung-, zur Entwicklung bringen, etw. befördern, beeilen, beschleunigen, coepta, Liv.: iter, Caes. u. Liv.: alci mortem, Cic. u.a., od. necem, Hor.: fugam, Sall. fr., Verg. u. Tac.: censum, nuptias, Liv.: insidias consuli, Sall.: concoctionem, Plin. – m. folg. Infin., recht bald-, je eher je lieber etw. tun, sich beeilen, zu usw., iube maturare illam exire huc, Plaut.: oro, ut matures venire, recht bald, je eher je lieber kommst, Cic.: maturat ab urbe proficisci, bricht schleunig aus der St. auf, Caes.: maturare iter pergere (Ggstz. tardius ire), Sall. – dah. relativ, zu bald-, zu früh etw. tun, ni Catilina maturasset signum dare, hätte Katilina nicht übereilt das Zeichen gegeben, Sall. – II) intr.: A) eig., v. Früchten = reifen, reif werden, sero od. tardius m., Pallad. – B) übtr., sich beeilen, eilen, sich sputen, matura! spute dich! Plaut.: non potest ita maturare, bald-, frühzeitig kommen, Cic.: legati in Africam maturantes veniunt, machen, daß sie nach A. kommen, Sall.: maturavit Romanus, ne etc., Liv.: maturato opus est, es ist Eile nötig, Liv.

    lateinisch-deutsches > maturo [1]

  • 4 maturo

    1. mātūro, āvī, ātum, āre (maturus), I) tr.: A) eig.: 1) Früchte reif machen, reifen, zeitigen, zur Reife bringen, im Passiv = reif werden, reifen, annus in apricis maturat collibus uvas, Tibull.: amygdala Martio (mense) pomum maturat, Plin. – frumenta maturantur cum plurimum diebus quadraginta, Plin.: quibus onmia quae terra gignit maturata pubescunt, gezeitigt, zur Reife gelangt, Cic.: maturata uva, gezeitigte, reife, Cic. – 2) übh. physisch reif machen, partus conceptos maturat caninum lac potum, macht zur Geburt reif, Plin.: quod (malagma) pus maturat, Cels.: vitis alba suppurationes veteres maturat et purgat, Plin. – B) übtr.: 1) etw. beizeiten-, zur rechten Zeit-, bei guter Zeit verrichten, multa, forent quae mox caelo properanda (übereilen) sereno, maturare datur, Verg. georg. 1, 260 sq. – 2) etw. recht bald zur Reife-, zur Vollendung-, zur Ausführung-, zur Entwicklung bringen, etw. befördern, beeilen, beschleunigen, coepta, Liv.: iter, Caes. u. Liv.: alci mortem, Cic. u.a., od. necem, Hor.: fugam, Sall. fr., Verg. u. Tac.: censum, nuptias, Liv.: insidias consuli, Sall.: concoctionem, Plin. – m. folg. Infin., recht bald-, je eher je lieber etw. tun, sich beeilen, zu usw., iube maturare illam exire huc, Plaut.: oro, ut matures venire, recht bald, je eher je lieber kommst, Cic.: maturat ab urbe proficisci, bricht schleunig aus
    ————
    der St. auf, Caes.: maturare iter pergere (Ggstz. tardius ire), Sall. – dah. relativ, zu bald-, zu früh etw. tun, ni Catilina maturasset signum dare, hätte Katilina nicht übereilt das Zeichen gegeben, Sall. – II) intr.: A) eig., v. Früchten = reifen, reif werden, sero od. tardius m., Pallad. – B) übtr., sich beeilen, eilen, sich sputen, matura! spute dich! Plaut.: non potest ita maturare, bald-, frühzeitig kommen, Cic.: legati in Africam maturantes veniunt, machen, daß sie nach A. kommen, Sall.: maturavit Romanus, ne etc., Liv.: maturato opus est, es ist Eile nötig, Liv.
    ————————
    2. mātūrō, Adv. (maturus), zeitig, Cato bei Charis. 205, 20 K. (dagegen Jordan Cato oratt. fr. 6. p. 34, 1 maturrime). Heges. 1, 44, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > maturo

См. также в других словарях:

  • maturato — [part. pass. di maturare ]. ■ agg. 1. [della frutta, del grano e sim., che è giunto a maturazione] ▶◀ e ◀▶ [➨ maturo agg. (1)]. 2. (estens.) [del vino, del formaggio, ecc., che ha acquisito determinate caratteristiche durante la stagionatura]… …   Enciclopedia Italiana

  • maturato — ma·tu·rà·to p.pass., agg., s.m. 1. p.pass., agg. → maturare, maturarsi 2. agg. TS econ. di interesse, dividendo, ecc., costituitosi nel tempo e quindi esigibile 3. agg., s.m. CO TS scol. che, chi ha conseguito il diploma di maturità …   Dizionario italiano

  • maturato — pl.m. maturati sing.f. maturata pl.f. maturate …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • maturato — part. pass. di maturare; anche agg. 1. (di frutto) giunto a maturazione □ (di salume, di formaggio, ecc.) stagionato CONTR. immaturo, acerbo 2. (fig., di persona) cresciuto 3. (fig., di lavoro, ecc.) …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • maturo — [lat. matūrus ]. ■ agg. 1. [della frutta, del grano e sim., che è giunto a maturazione] ▶◀ maturato. ◀▶ acerbo, (non com.) immaturo. 2. (estens.) [del vino, del formaggio, ecc., che ha acquisito determinate caratteristiche durante la… …   Enciclopedia Italiana

  • maturare — ma·tu·rà·re v.intr. e tr. I. v.intr. (essere) I 1. AU TS bot. di organo vegetale, giungere alla fase finale dello sviluppo morfologico e fisiologico | AU di frutto o seme commestibile, diventare maturo, giungere a maturazione: le albicocche, le… …   Dizionario italiano

  • maturare — {{hw}}{{maturare}}{{/hw}}A v. tr. 1 Rendere maturo | (fig.) Rendere più giudizioso, più adulto: la disgrazia ha maturato il ragazzo. 2 (fig.) Meditare, valutare a lungo: maturare un idea. 3 (fig.) Portare a compimento: maturare un piano. B v.… …   Enciclopedia di italiano

  • principiante — [part. pres. di principiare ]. ■ agg. [di persona che non ha ancora maturato esperienza in una disciplina, un lavoro e sim., anche spreg.: un attore p. ] ▶◀ alle prime armi, (fam.) di primo pelo, in erba, inesperto, (fam.) pivello. ◀▶ consumato,… …   Enciclopedia Italiana

  • banca — s. f. 1. (econ.) banco, istituto di credito, istituto bancario, istituto di emissione, monte, cassa 2. (med.) deposito FRASEOLOGIA banca dati (elab.), data base (ingl.) □ banca d affari, merchant bank (ingl …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • contestualizzare — con·te·stu·a·liz·zà·re v.tr. CO inserire in un contesto: contestualizzare una parola | considerare un fenomeno riferendolo al contesto nel quale è maturato e si è manifestato: contestualizzare un evento nell epoca storica {{line}} {{/line}} DATA …   Dizionario italiano

  • decorso — 1de·cór·so s.m. CO 1a. il trascorrere del tempo: il decorso dei secoli Sinonimi: 1corso, sviluppo, svolgimento. 1b. andamento, sviluppo di una malattia nel tempo: il medico non si pronunciò sul decorso della malattia; decorso postoperatorio… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»