Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

māgnificus

  • 1 magnificus

    magnificus, a, um [st2]1 [-] qui fait de grandes choses, qui a de nobles sentiments, noble, grand. [st2]2 [-] glorieux, vaniteux, fanfaron. [st2]3 [-] qui fait de grandes dépenses, qui aime le luxe. [st2]4 [-] magnifique, somptueux, splendide. [st2]5 [-] noble, élevé, sublime, pompeux (en parl. du style). [st2]6 [-] plein de jactance, emphatique. [st2]7 [-] très efficace, souverain (en parl. d'un remède).
    * * *
    magnificus, a, um [st2]1 [-] qui fait de grandes choses, qui a de nobles sentiments, noble, grand. [st2]2 [-] glorieux, vaniteux, fanfaron. [st2]3 [-] qui fait de grandes dépenses, qui aime le luxe. [st2]4 [-] magnifique, somptueux, splendide. [st2]5 [-] noble, élevé, sublime, pompeux (en parl. du style). [st2]6 [-] plein de jactance, emphatique. [st2]7 [-] très efficace, souverain (en parl. d'un remède).
    * * *
        Magnificus, pen. corr. Adiect. Plaut. Honorable, Magnifique.
    \
        Magnificus apparatus. Cic. Grand appareil, où il n'y a rien espargné.
    \
        Succus magnificus in vsu, medicamentisque. Plin. De grande operation et effect, de grande efficace.
    \
        Magnifica verba. Terent. Parolles pleines de venteries, Glorieuses, Pompeuses.

    Dictionarium latinogallicum > magnificus

  • 2 magnificus

    māgnificus, a, um, Compar. māgnificentior, Superl. māgnificentissimus (magnus u. facio), sich groß zeigend, großartig, I) v. Menschen: a) im Aufwand, im Entfalten des Reichtums großartig, prachtliebend, Nep.: praelauti magnificique (Ggstz. sordidi ac deparci), Suet.: in suppliciis deorum magnifici, domi parci, Sall.: facio me magnificum, zu einem stattlichen Herrn, Plaut.: Rhodiorum civitas magna atque magnifica, großer u. großmächtiger, Sall. – b) durch Taten und Tatenruhm, Ansehen nach außen glänzend, vir factis magnificus, Liv.: uterque editis operibus magnificus, Val. Max. – c) mit Worten u. im Benehmen = hochfahrend, großtuend, sich brüstend (griech. σεμνός), miles, Plaut.: adhortator, Liv.: Iugurtha magnificus ex Auli socordia, Sall.; vgl. Fabri Sall. Iug. 55, 1. – d) von Charakter hochherzig, hochsinnig, animo magnificentior, Iustin.: animo excelso magnificoque, Cic. – II) übtr., v. lebl. u. abstr. Gegenständen: a) übh. großartig, ansehnlich, prächtig, glänzend, villa, Cic.: apparatus, Cic.: cena, Ampel.: vestes, Firm.: funus, Caes. – quantum aut quam magnificum imperium populi Romani sit, Sall.: largitio in (für) publicum magnifica, Tac. – b) durch Taten glänzend, aedilitas, Cic. – c) in Worten und Gedanken = erhaben, pathetisch, magnificum u. magnificentius dicendi genus, Cic. – im üblen Sinne, hoch fahrend, prahlerisch, großtuend, lobhudelnd, verba, Ter.: alia magnifica pro se et illis dolentia, Sall.: edicta in populum pro Vespasiano magnifica, probrosa adversus Vitellium iecerat, Tac.: subst., māgnifica, ōrum, n. = hochfahrende Reden, Sall. – d) dem Charakter nach = herrlich, glänzend, rühmlich, factum, Nep.: res gestae, Sall.: magnificentissimum decretum, Cic. – magnificum illud etiam, m. folg. ut u. Konj., Cic. de div. 2, 5. – pro magnifico accipiebatur m. folg. Infin., wurde für etwas Großes (eine große Ehre gehalten), Tac. ann. 6, 8. – magnificum (est) m. folg. Infin., largiri honores, Auson. grat. act V. 71. p. 28, 13 Schenkl. – e) der Wirkung nach = herrlich, vorzüglich, v. Heilmitteln, laser magnificum in usu et medicamentis, Plin.: myriophyllon magnifici usus ad vulnera, Plin. – / Regelm., aber veralteter Compar. magnificior, nach Fest. 154 (a), 28, u. Superl. magnificissimus, Acc. didasc. fr. b. Prisc. 3, 14. Paul. ex Fest. 151, 7.

    lateinisch-deutsches > magnificus

  • 3 magnificus

    māgnificus, a, um, Compar. māgnificentior, Superl. māgnificentissimus (magnus u. facio), sich groß zeigend, großartig, I) v. Menschen: a) im Aufwand, im Entfalten des Reichtums großartig, prachtliebend, Nep.: praelauti magnificique (Ggstz. sordidi ac deparci), Suet.: in suppliciis deorum magnifici, domi parci, Sall.: facio me magnificum, zu einem stattlichen Herrn, Plaut.: Rhodiorum civitas magna atque magnifica, großer u. großmächtiger, Sall. – b) durch Taten und Tatenruhm, Ansehen nach außen glänzend, vir factis magnificus, Liv.: uterque editis operibus magnificus, Val. Max. – c) mit Worten u. im Benehmen = hochfahrend, großtuend, sich brüstend (griech. σεμνός), miles, Plaut.: adhortator, Liv.: Iugurtha magnificus ex Auli socordia, Sall.; vgl. Fabri Sall. Iug. 55, 1. – d) von Charakter hochherzig, hochsinnig, animo magnificentior, Iustin.: animo excelso magnificoque, Cic. – II) übtr., v. lebl. u. abstr. Gegenständen: a) übh. großartig, ansehnlich, prächtig, glänzend, villa, Cic.: apparatus, Cic.: cena, Ampel.: vestes, Firm.: funus, Caes. – quantum aut quam magnificum imperium populi Romani sit, Sall.: largitio in (für) publicum magnifica, Tac. – b) durch Taten glänzend, aedilitas, Cic. – c) in Worten und Gedanken = erhaben, pathetisch, magnificum u. magnificentius dicendi genus, Cic. – im üblen Sinne, hoch-
    ————
    fahrend, prahlerisch, großtuend, lobhudelnd, verba, Ter.: alia magnifica pro se et illis dolentia, Sall.: edicta in populum pro Vespasiano magnifica, probrosa adversus Vitellium iecerat, Tac.: subst., māgnifica, ōrum, n. = hochfahrende Reden, Sall. – d) dem Charakter nach = herrlich, glänzend, rühmlich, factum, Nep.: res gestae, Sall.: magnificentissimum decretum, Cic. – magnificum illud etiam, m. folg. ut u. Konj., Cic. de div. 2, 5. – pro magnifico accipiebatur m. folg. Infin., wurde für etwas Großes (eine große Ehre gehalten), Tac. ann. 6, 8. – magnificum (est) m. folg. Infin., largiri honores, Auson. grat. act V. 71. p. 28, 13 Schenkl. – e) der Wirkung nach = herrlich, vorzüglich, v. Heilmitteln, laser magnificum in usu et medicamentis, Plin.: myriophyllon magnifici usus ad vulnera, Plin. – Regelm., aber veralteter Compar. magnificior, nach Fest. 154 (a), 28, u. Superl. magnificissimus, Acc. didasc. fr. b. Prisc. 3, 14. Paul. ex Fest. 151, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > magnificus

  • 4 magnificus

    magnĭfĭcus, a, um, adj. ( comp. magnificentior; sup. magnificentissimus; v. in the foll.; old form of comp. magnificior, acc. to Fest. p. 154 Müll., and sup. magnificissimus, acc. to Fest. p. 151; so in the adv. magnificissime, Att. ap. Prisc. p. 603 P.) [magnus-facio], great in deeds or in sentiment, noble, distinguished, eminent, august, great in soul, high-minded (cf. splendidus).
    I.
    Lit.
    A.
    In a good sense (class.):

    vir factis magnificus,

    Liv. 1, 10:

    Rhodiorum civitas magna atque magnifica,

    great, glorious, Sall. C. 51:

    animus excelsus magnificusque,

    Cic. Off. 1, 23, 79:

    cives in suppliciis deorum magnifici, domi parci,

    magnificent, splendid, grand, fond of splendor, Sall. C. 9:

    elegans, non magnificus,

    fond of show, Nep. Att. 13; Suet. Ner. 30:

    magnificus in publicum,

    Plin. Pan. 51, 3; Vell. 2, 130.—
    B.
    In a bad sense, bragging, boastful (ante-class.):

    cum magnifico milite, urbis verbis qui inermus capit,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 42; id. As. 2, 2, 84.—
    II.
    Transf., of inanim. and abstr. things, splendid, rich, fine, costly, sumptuous, magnificent, etc. (class.):

    magnificae villae,

    Cic. Leg. 2, 1, 2:

    oppidum,

    Plin. 6, 19, 22, § 67:

    apparatus,

    Cic. Off. 1, 8, 25:

    ornatus,

    id. Verr. 2, 1, 22, § 58:

    funera,

    Caes. B. G. 6, 18:

    funus,

    Curt. 4, 8, 8:

    venationes,

    Cic. Fam. 7, 1, 3:

    nomen,

    Tac. H. 4, 15:

    res gestae,

    Liv. 26, 2, 1.—Of speech, of high strain, lofly, sublime:

    genus dicendi magnificum atque praeclarum,

    Cic. de Or. 2, 21, 89:

    oratio,

    Plin. 35, 4, 9, § 26; cf. in the comp.:

    magnificentius dicendi genus et ornatius,

    Cic. Brut. 32, 123.—In a bad sense, boastful, bragging:

    verba,

    Ter. Eun. 4, 6, 3:

    litterae,

    Suet. Calig. 44.— Sup.:

    Crassus magnificentissimā aedilitate functus,

    Cic. Off. 2, 16.—Of medicaments, valuable, useful, admirable, Plin. 19, 3, 15, § 38.—Hence, adv., in two forms: magnĭfĭcē and (postAug.) magnĭfĭcenter, nobly, magnificently, generously, grandly, sumptuously, richly, splendidly, excellently:

    magnifice conscreabor,

    Plaut. Pers. 2, 5, 7:

    cesso magnifice patriceque,

    id. Cas. 3, 6, 7:

    magnifice laudare,

    Cic. Brut. 73, 254:

    ornare convivium,

    id. Quint. 30, 93:

    comparare convivi um,

    id. Verr. 2, 1, 26, § 65:

    vivere,

    id. Off. 1, 26, 65:

    vincere,

    splendidly, gloriously, id. Cat. 2, 1, 1:

    radicula ex melle prodest magnifice ad tussim,

    admirably, excellently, Plin. 24, 11, 58, § 96; 30, 14, 47, § 139.—In a bad sense, pompously, proudly, haughtily, boastfully: se jactare. Auct. Her. 4, 21, 29:

    incedere,

    Liv. 2, 6.—In the form magnificenter:

    oppidum magnificenter aedificatum et eleganter,

    Vitr. 1, 6.— Comp.:

    magnificentius et dicere et sentire,

    grandly, loftily, Cic. Or. 34, 119.— Sup.:

    consulatum magnificentissime gerere,

    Cic. Fam. 4, 7, 2:

    gloriosissime et magnificentissime aliquid conficere,

    id. Att. 14, 4, 2: jactare se, 2, 21, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > magnificus

  • 5 māgnificus

        māgnificus adj. with comp. magnificentior, and sup. magnificentissimus    [magnus+2 FAC-], great, elevated, noble, distinguished, eminent, august: incedunt per ora vestra magnifici, S.: factis vir magnificus, L.: animus: civis in suppliciis deorum, fond of display, S.: elegans, non magnificus, fond of show, N.— Splendid, rich, fine, costly, sumptuous, magnificent: civitas, S.: aedilitas magnificentissima: ornatus: funera, Cs.: res gestae, L. —Of speech, of high strain, lofty, sublime: genus (dicendi): magnificentius genus dicendi.— Boastful, pompous: verba, T.: edicta, Ta.
    * * *
    magnifica -um, magnificentior -or -us, magnificentissimus -a -u ADJ
    splendid/excellent/sumptuous/magnificent/stately; noble/eminent; proud/boastful

    Latin-English dictionary > māgnificus

  • 6 magnificus

    magnificus magnificus, a, um великолепный, роскошный

    Латинско-русский словарь > magnificus

  • 7 magnificus

    Allgemeines Lexikon > magnificus

  • 8 magnificus

    magnificus, a, um, great, eminent, 2 P. 1:17.*

    English-Latin new dictionary > magnificus

  • 9 magnificus

    Svensk-dansk ordbog > magnificus

  • 10 magnificus

    ubøjeligt adjektiv
    Særlige udtryk:

    Svensk-dansk ordbog > magnificus

  • 11 magnificus

    БНРС > magnificus

  • 12 magnificus

    a, um (compar. magnificentior, superl. magnificentissimus) [ magnus + facio ]
    1) великолепный, роскошный, пышный (funus Cs; apparatus, villa C)
    2) славный, знаменитый (vir L; factum Nep; res gestae Sl)
    3) патетический, выспренний, высокопарный, напыщенный ( dicendi genus C); хвастливый ( verba Ter)
    4) возвышенный, высокий, благородный ( animus C)
    5) превосходный, отличный (m. in usu et medicamentis PM)

    Латинско-русский словарь > magnificus

  • 13 magnificus

    -a/um adj A
    splendide, magnifique, somptueux

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > magnificus

  • 14 magnificus

    великий, славный, великолепный, magnif. statu praeditae urbes (1. 52 C. 10, 31); титул сановников, magnif. viri Praef. praet. (1. 8 § 1 C. 1, 55);

    magnif. indices тк. обоз. Praef. praet. (1. 32 § 5 C. 7, 62. 1. 33 eod. 1. 3 § 2 C. 3, 24. 1. 16 C. 6, 21);

    magnif. tua sedes (1. 17 pr. C. 2, 7);

    magnificentia tua s. vestra, как титул (1. 6 eod. 1. un. C. 11, 75. 1. 113 C. Th. 12, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > magnificus

  • 15 Magnificus

    • магнификус
    • титул ректора университета
    * * *

    České-ruský slovník > Magnificus

  • 16 magnificus

    , magnifica, magnificum (m,f,n)
      великолепный, роскошный, благородный

    Dictionary Latin-Russian new > magnificus

  • 17 Rector magnificus

    Великолепный ректор.
    Традиционное титулование ректора.
    [ Руге ] [ Руге, Арнольд (1802-1880) - немецкий публицист, младогегельянец, буржуазный радикал. - авт. ] сообщает [ Гейнцену ] [ Гейнцен, Карл (1809-1880) - немецкий публицист радикального направления, мелкобуржуазный демократ. - авт. ] свой генеральный план основания вольного университета в Цинциннати, в котором Руге намеревается приятно провести остаток дней своих в качестве rector magnificus in partibus. [ см. In partibus infidelium - авт. ] (К. Маркс- Ф. Энгельсу, 13.VI 1854.)
    Для человека порядка [ Гизо, Франсуа (1787-1874) - французский историк и государственный деятель. - авт. ], для великого успокоителя в самом деле косвенным триумфом явилось то обстоятельство, что его унизили ради прославления этого жуткого священника [ Ламенне, Фелисите (1782-1854) - французский публицист и философ, один из родоначальников христианского социализма. - авт. ], который сочетает политический фанатизм с религиозным и совершает последнее помазание над мировым хаосом. Бедный Гизо, бедный школьный учитель, бедный rector magnificus Франции. (Генрих Гейне, Лютеция.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Rector magnificus

  • 18 Calyptorhynchus magnificus

    2. RUS траурный какаду m Бэнкса
    3. ENG Banks’ [red-tailed] black cockatoo, Banksian cockatoo, (Banksian) red-tailed cockatoo
    4. DEU Rabenkakadu m, Banks-Rabenkakadu m, Bartkakadu m
    5. FRA cacatoès m banksien [de Banks]

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Calyptorhynchus magnificus

  • 19 Diphyllodes magnificus

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Diphyllodes magnificus

  • 20 Ptilinopus magnificus

    3. ENG magnificent [fruit] dove, wompoo pigeon
    4. DEU Purpurbrust-Fruchttaube f, Langschwanz-Fruchttaube f
    5. FRA ptilope m magnifique

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Ptilinopus magnificus

См. также в других словарях:

  • Magnifĭcus — (lat.), an Universitäten übliche Abkürzung für Rector oder Prorector magnificus. Magnifica, scherzweise dessen Gattin. S. Rektor und Magnifizenz …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Magnifĭcus — (lat.) herrlich, u. Magnificentĭa Herrlichkeit, 1) unter den römischen Kaisern Titel des Praefectus praetorio; des Magister militum, des Magister officiorum, des Quästor, des Comes domesticorum etc.; 2) in neuerer Zeit (Magnificenz) Titel der… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Magnificus — 1. Herlig. 2. Titel for universitetsrektorer eller universitetskanslere …   Danske encyklopædi

  • Ptiloris magnificus — Paradisier gorge d acier …   Wikipédia en Français

  • Megaloprepia magnificus — Ptilope magnifique Ptilope magnifique …   Wikipédia en Français

  • Ptilinopus magnificus — Ptilope magnifique Ptilope magnifique …   Wikipédia en Français

  • Pilosocereus magnificus — Saltar a navegación, búsqueda ? Pilosocereus magnificus Estado de conservación …   Wikipedia Español

  • Ptilinopus magnificus —   Tilopo magnífico …   Wikipedia Español

  • Enteroctopus magnificus — Southern Giant Octopus Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Cephalopoda …   Wikipedia

  • Pilosocereus magnificus — Systematik Ordnung: Nelkenartige (Caryophyllales) Familie: Kakteengewächse (Cactaceae) Unterfamilie: Cactoideae Tribus …   Deutsch Wikipedia

  • Siganus magnificus — Sigan magnifique Sigan …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»