-
1 виновник
suçlu,fail; sorumlu* * *м1) suçlu; failвино́вник преступле́ния (тж. об убийце) — cinayet faili
по́длинные вино́вники обостре́ния обстано́вки / положе́ния — durumun gerginleşmesinin gerçek suçluları
2) müsebbip (-bi), suçlu, sorumluвино́вник инциде́нта — olayın sorumlusu
См. также в других словарях:
müsebbip — sf., bi, esk., Ar. musebbib Bir şeyin olmasına, yapılmasına sebep olan, yol açan (kimse veya şey) … Çağatay Osmanlı Sözlük
