-
1 lukan·o
I энт. жук-олень, рогач (= cervoskarabo) \lukan{}{·}o{}ed{·}o{·}j рогачи, гребенчатоусые (семейство). II lukan{·}o житель области Базиликата (в Италии); прим. для отличия данного слова от слова lukano I оно часто пишется с заглавной буквы. -
2 Lukan
(религия) относящийся к апостолу Луке или к евангелию от Луки -
3 lukan
[ʹlu:kən] = Lucan -
4 lukan
Общая лексика: относящийся к апостолу луке -
5 lukan
اسم خاص مذكر، وابسته به لوقا ، وابسته بانجيللوقا لوقا، لوقائي -
6 lukan
(r) относящийся к апостолу луке -
7 Lukan·o
Лукан (др.-рим. поэт). -
8 Lukan·i·o
Базиликата, Лукания (область в Италии). -
9 Lukan
-
10 Corduba
Corduba, ae, f., große und berühmte Handelsstadt in Hisp. Baetica, Geburtsort der beiden Seneka und des Dichters Lukan, jetzt Cordova, Caes. b. c. 2, 19, 2. Mart. 1, 62, 7 sq. – Dav. Cordubēnsis, e, kordubisch, Auct. b. Alex. u. Plin.: Plur. subst., Cordubēnsēs, ium, m., die Einw. von Korduba, die Korduber, Auct. b. Alex. 59 sqq.
-
11 deerro
de-erro (bei Vergil u. Lukan zweisilbig), āvī, ātum, āre, abirren, sich verirren, irrend abkommen, I) eig.: a) v. leb. Wesen: vir gregis ipse caper deerraverat, Verg. – m. Abl. (von wo?), angiporto, Cornif. rhet.: itinere, Quint.: cursu (vom Kurs zur See), Auson. – m. ab u. Abl., in navigando a ceteris, Sall. fr.: inter homines a patre, Plaut. – m. in u. Abl., in itinere, Cic. fr. – m. in u. Akk., in foveas (v. Elefanten), Plin. – b) v. lebl. Subjj.: naves onerariae, quae deerrassent, Auct. b. Afr.: iaculantium ictus deerraturos negant, Plin. – m. ab u. Abl., vageque deerrarunt passim motus ab sensibus omnes, Lucr. – m. in u. Akk., si potus cibusve in alienum deerraverit tramitem, Plin. – II) übtr.: a) v. leb. Wesen: quae (signa) intuentes deerrare non possumus, Quint.: multos deerrasse memoria (Nom.) prodidit, Col.: omnium aliarum artium peccata offendunt deerrantem, Sen. – m. ab u. Abl. od. m. bl. Abl. (von wo?) magno opere a vero longe, Lucr.: si non deerrabimus ab eo, quod coeperimus exponere, Cornif. rhet.: ab illa (rerum natura) deerrare sapientia est, Sen.: ubi semel recto deerratum est, Vell. – m. Abl. (womit? wodurch?), verbis (mit den W. = in den W.), Quint.: sic et sententiā et visu, ut etc., Col. – b) v. lebl. Subjj.: quia sors deerrabat ad parum idoneos, Tac. ann. 13, 29.
-
12 Pharsalos
Pharsālos u. -us, ī, f. (Φάρσαλος), Stadt in Thessalien, berühmt durch die Niederlage des mazedonischen Königs Philipp durch die Römer, bes. aber durch den Sieg Cäsars über Pompejus (48 v. Chr.), j. Pharsa, auch Fersala, Liv. 32, 33, 16; 33, 34, 7. Lucan. 6, 350. – Dav.: A) Pharsālicus, a, um, pharsalisch, acies, Cic. Lig. 9. Vell. 2, 52, 3 u. 68, 1. Sen. ep. 71, 8: proelium, Cic. Deiot. 29: pugna, Frontin. 2, 7, 13: bellum, Solin. 32, 16: annus, Lucan. 5, 391: campi, Solin. 8, 3. Oros. 6, 15, 25: rura, Lucan. 7, 823. – B) Pharsālius, a, um (Φαρσάλιος), pharsalisch, tecta, Catull. 64, 67: terra, Liv. 33, 6, 11: pugna, Cic. Phil. 14, 23: acies, Sen. suas. 6, 6: fuga, Cic. Phil. 2, 39. – subst., Pharsālia, ae, f. (Φαρσαλία), a) das Gebiet von Pharsalus, Liv. epit., Tac. u.a. – b) Titel eines noch erhaltenen Epos des Dichters Lukan, Lucan. 7, 61; 9, 985.
-
13 относящийся к апостолу луке
Универсальный русско-английский словарь > относящийся к апостолу луке
-
14 Corduba
Corduba, ae, f., große und berühmte Handelsstadt in Hisp. Baetica, Geburtsort der beiden Seneka und des Dichters Lukan, jetzt Cordova, Caes. b. c. 2, 19, 2. Mart. 1, 62, 7 sq. – Dav. Cordubēnsis, e, kordubisch, Auct. b. Alex. u. Plin.: Plur. subst., Cordubēnsēs, ium, m., die Einw. von Korduba, die Korduber, Auct. b. Alex. 59 sqq. -
15 deerro
de-erro (bei Vergil u. Lukan zweisilbig), āvī, ātum, āre, abirren, sich verirren, irrend abkommen, I) eig.: a) v. leb. Wesen: vir gregis ipse caper deerraverat, Verg. – m. Abl. (von wo?), angiporto, Cornif. rhet.: itinere, Quint.: cursu (vom Kurs zur See), Auson. – m. ab u. Abl., in navigando a ceteris, Sall. fr.: inter homines a patre, Plaut. – m. in u. Abl., in itinere, Cic. fr. – m. in u. Akk., in foveas (v. Elefanten), Plin. – b) v. lebl. Subjj.: naves onerariae, quae deerrassent, Auct. b. Afr.: iaculantium ictus deerraturos negant, Plin. – m. ab u. Abl., vageque deerrarunt passim motus ab sensibus omnes, Lucr. – m. in u. Akk., si potus cibusve in alienum deerraverit tramitem, Plin. – II) übtr.: a) v. leb. Wesen: quae (signa) intuentes deerrare non possumus, Quint.: multos deerrasse memoria (Nom.) prodidit, Col.: omnium aliarum artium peccata offendunt deerrantem, Sen. – m. ab u. Abl. od. m. bl. Abl. (von wo?) magno opere a vero longe, Lucr.: si non deerrabimus ab eo, quod coeperimus exponere, Cornif. rhet.: ab illa (rerum natura) deerrare sapientia est, Sen.: ubi semel recto deerratum est, Vell. – m. Abl. (womit? wodurch?), verbis (mit den W. = in den W.), Quint.: sic et sententiā et visu, ut etc., Col. – b) v. lebl. Subjj.: quia sors deerrabat ad parum idoneos, Tac. ann. 13, 29. -
16 Pharsalos
Pharsālos u. -us, ī, f. (Φάρσαλος), Stadt in Thessalien, berühmt durch die Niederlage des mazedonischen Königs Philipp durch die Römer, bes. aber durch den Sieg Cäsars über Pompejus (48 v. Chr.), j. Pharsa, auch Fersala, Liv. 32, 33, 16; 33, 34, 7. Lucan. 6, 350. – Dav.: A) Pharsālicus, a, um, pharsalisch, acies, Cic. Lig. 9. Vell. 2, 52, 3 u. 68, 1. Sen. ep. 71, 8: proelium, Cic. Deiot. 29: pugna, Frontin. 2, 7, 13: bellum, Solin. 32, 16: annus, Lucan. 5, 391: campi, Solin. 8, 3. Oros. 6, 15, 25: rura, Lucan. 7, 823. – B) Pharsālius, a, um (Φαρσάλιος), pharsalisch, tecta, Catull. 64, 67: terra, Liv. 33, 6, 11: pugna, Cic. Phil. 14, 23: acies, Sen. suas. 6, 6: fuga, Cic. Phil. 2, 39. – subst., Pharsālia, ae, f. (Φαρσαλία), a) das Gebiet von Pharsalus, Liv. epit., Tac. u.a. – b) Titel eines noch erhaltenen Epos des Dichters Lukan, Lucan. 7, 61; 9, 985.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Pharsalos
-
17 lúka
v. сильн. II (н-и. ljúka); praes. lýk; praet. lauk, pl. lukum; conj. lyka; pp. lokinn1) закрывать, затворять, = lúka aptr2) (e-u) кончать, заканчивать, завершать3) (e-m e-t) платитьsvá mikit fé, sem vér eigum konunginum at lúka — столько денег, сколько мы должны заплатить конунгу
4) impers. (dat.) кончатьсяlýkr e-u — что-л. кончается
var þess ván, at illa mundi illum lúka — можно было ожидать, что плохой человек кончит плохо, Gǫngh. 27
□* * *гл. сильн. II закрывать; кончать (с дат.), кончаться; lúka upp открывать; skal nú yfir lúka með oss между нами должно быть поконченог. ga-lūkan, д-а. lūcan, д-в-н. lūhhan; ср. lykja -
18 Лука
(врач, спутник ап. Павла в миссионерских поездках, помощник Павла в заключении; уже в раннем христ-ве считался автором третьего Евангелия, названного его именем, и "Деяний Апостолов") Lukeап. и евангелист Лука (д. п. 18/31 октября) — St. Luke, Apostle and Evangelist
Евангелие от Луки, "От Луки святое Благовествование" — the Gospel According to St. Luke
"Евангелист Лука с премудростью" (иконографический сюжет) — St. Luke the Evangelist with the Divine Wisdom
относящийся к ап. Луке или к Евангелию от Луки прил. — Lucan, Lukan
-
19 bar
1. n.(ban)авыртыш л.м.; чарак л.м.[avyrtysh; charak]2. n.(place)суд теҥ г.ыл л.м.[sud tenggyl]3. n.(rod)ныл лукан пу але вес материал л.м.[nyl lukan pu ale ves material]4. n.(window)решотка л.м.[reshotka]5. v.(ban)чараш г.[charash]6. v.(window)решоткам шындаш г.[reshotkam shyndash] -
20 hotel
lukanda f[lukan'da]
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Lukan — ist ein männlicher Vorname und auch Familienname. Inhaltsverzeichnis 1 Herkunft und Bedeutung 2 Namenstag 3 Vorkommen 4 Bekannte Namensträger … Deutsch Wikipedia
Lukan — Lukan, eigentlich Marcus Annaeus Lucanus, lateinischer Dichter, * Córdoba 3. 11. 39 n. Chr., ✝ Rom 30. 4. 65; Neffe des Philosophen Seneca der Jüngere; wegen Teilnahme an der Pison. Verschwörung von Nero zum Selbstmord gezwungen. Sein … Universal-Lexikon
Lukan — Lùkan, Marko Anej (39 65) DEFINICIJA rimski pjesnik i povjesničar (ep Farsalija) … Hrvatski jezični portal
lūkan (1) — *lūkan (1) germ., stark. Verb: nhd. schließen, drehen; ne. lock (Verb), turn (Verb); Rekontruktionsbasis: got., an., ae., afries., anfrk., as., ahd.; Vw … Germanisches Wörterbuch
lūkan (2)? — *lūkan (2)? germ., stark. Verb: Verweis: s. *leukan … Germanisches Wörterbuch
lukan — Usage: usually capitalized variant of lucan * * * /looh keuhn/, adj. of or pertaining to the Evangelist Luke or to the Gospel of Luke. [LUKE + AN] * * * Lukan var. Lucan a … Useful english dictionary
Lukan — variant of Lucan … New Collegiate Dictionary
Lukan — /looh keuhn/, adj. of or pertaining to the Evangelist Luke or to the Gospel of Luke. [LUKE + AN] * * * … Universalium
lūkan? — s. leukan?; … Germanisches Wörterbuch
Karl Lukan — (* 1923 in Wien) ist ein österreichischer Bergsteiger, Amateurarchäologe und Autor von über 50 Büchern, die sich mit dem Bergsteigen und kulturhistorischen Themen beschäftigen. Inhaltsverzeichnis 1 Biographie 2 Auszeichnungen 3 Werke … Deutsch Wikipedia
Silvia Lukan — Sylvia Lukan (* 9. Januar 1942 in Wien; auch Silvia Lukan) ist eine österreichische Schauspielerin. Nach der Ausbildung an der Schauspielschule bei Helmuth Krauss erhielt sie 1965 ein Engagement am Burgtheater. Gastauftritte führten sie zu den… … Deutsch Wikipedia