-
1 воздух
luftluftluft -
2 взаимодействие воздух-вода
luft-vand vekselvirkning -
3 воздух
-
4 взлететь
vi pfвзлетать1 starte (om fly)2 flyve opвзлететь на воздух 1) eksplodere, ryge i luften 2) forsvinde ud i den blå luft. -
5 воздушный
-
6 газировать
vtipf.t. mætte med gas ell. luft, tilsætte kulsyreгазированная вода sodavand. -
7 дух
sb. ånd, gejst, gemyt, genganger, sind, stemning* * *sb mgen sg духа, духуånd; gejstбоевой дух - kampgejst, kampåndиспустить дух - udånde, drage det sidste suk, opgive åndenне падай духом! frisk mod! op med humøret! tab ikke modet!2 gemyt, sind(sstemning);в духe, не в духe - godt hhv. i dårligt humørво весь дух, что есть духу alt hvad man kan, det bedste man har lært3 åndedrætодним (единым) духом i et drag ell. stræk, på en gang, ud i et4 luft; lugt, duftни слуху ни духу intet, ikke en lyd5 ånd, gespenst, genfærd6как на духу uden at skjule ngt. -
8 духота
sb f1 dårlig, kvalm luft; lummerhed2 (trykkende) lummerhede. -
9 дышать
-
10 испариться
vr pf ipfиспаряться1 fordampe2 fordampe, fordufte, forsvinde op i den blå luft. -
11 кондиционер
-
12 надувной
adjluft-, som kan pustes op\надувнойая лодка gummibåd. -
13 надуть
vt pfнадую, надуетipfнадувать1 pumpe (op), fylde med luft; spile udнадуть губы lave trutmund (af fornærmelse o.l.)2 upers, + akk+ gen, f eks3 snyde, tage ved næsen. -
14 поднебесье
sb nhimmel, luft. -
15 подышать
del till дышатьподышать свежим воздухом trække lidt frisk luft. -
16 продушина
sb fluft- ell. trækhul. -
17 чистый
adj. bar, gedigen, klar, lødig, ren, ubeskrevet, ublandet* * *adj fogså - ы renчистый ый вздор det rene vrøvl, lutter vrøvl\чистыйый воздух ren ell. frisk luft; -ыми деньгами i rede penge\чистыйoe здлото det pure guld, rent guld; чистыйая правда den rene (og skære) sandhed. -
18 граница между воздухом и поверхностью океана
grænseflade mellem hav og luftРусско-датский малый словарь > граница между воздухом и поверхностью океана
См. также в других словарях:
Luft- — Luft … Deutsch Wörterbuch
Luft — (s. ⇨ Lucht). 1. Auf schwüle Luft folgt Donnerwetter. 2. Aus Luft wird kein Speck. – Sprichwörtergarten, 455. 3. Dat die de Loft vergeit, seggt de Bunkus, wenn he en Kopp afhaut. – Frischbier2, 2473. Bunkus war Scharfrichter in Danzig. 4. Dat gaw … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Luft — Luft: deutsche Briefmarke von 2011 zum Thema Die vier Elemente Als Luft bezeichnet man das Gasgemisch der Erdatmosphäre. Trockene Luft besteht hauptsächlich aus den zwei Gasen Stickstoff (rund 78 Vol%) und Sauerstoff (rund 21 Vol%). Daneben gibt… … Deutsch Wikipedia
Luft — Luft, die atmosphärische, das Lebenselement aller organischen Wesen, umgibt den Erdball und höchst wahrscheinlich alle Gestirne, insofern wir sie als bewohnt annehmen, von allen Seiten. Nach der Lehre der Alten war sie eins der vier Elemente, aus … Damen Conversations Lexikon
luft — LUFT, lufturi, s.n. 1. Distanţă sau spaţiu liber dintre două elemente (piese fixe sau mobile) situate foarte aproape unul de altul; interstiţiu. 2. (Sport) Eroare comisă de un jucător care şutează pe lângă minge, puc etc. – Din germ. Luft. Trimis … Dicționar Român
Luft — Sf std. (8. Jh.), mhd. luft, ahd. luft, as. luft m./f. Stammwort Aus g. * luftu m. Luft , auch in gt. luftus, ae. lyft m./f./n. Herkunft unklar, aber wohl zusammenhängend mit Wörtern, die Oberstock u.ä. bedeuten, vgl. anord. lopt, loft n. Luft,… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Luft — Luft: Die Herkunft des gemeingerm. Wortes mhd., ahd. luft, got. luftus, niederl. lucht, aengl. lyft, aisl. lopt ist nicht sicher geklärt. Mit dieser gemeingerm. Bezeichnung für das die Erde umgebende Gasgemisch ist vermutlich identisch das germ.… … Das Herkunftswörterbuch
Luft — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Bsp.: • Die Luft machte mich müde. • Lass uns an die frische Luft gehen … Deutsch Wörterbuch
Luft — Luft, im allgemeinen jeder gasförmige Körper, weshalb man auch von Luftarten spricht (s. Gase); im engern Sinne die atmosphärische L., das Gasgemenge, das die Atmosphäre der Erde bildet. Die L. ist ein farbloses Gas; 1 cbm L. wiegt bei 0° und… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Luft — Luft, im engeren Sinne die atmosphärische Luft (s. Atmosphäre), im weiteren Sinne die Körper von gasigem Aggregatzustand, die Luftarten (s. Gase) … Lexikon der gesamten Technik
Luft — Luft, jeder gasförmige Körper; insbes. das die Atmosphäre (s.d.) bildende Gasgemenge. (S. auch Flüssige Luft.) … Kleines Konversations-Lexikon