-
1 lucta
lucta, ae, f. [root lug-; cf. lugizô, to writhe, ligare], a wrestling, wrestling-match (post-class.):II.exercebat cum militibus ipse luctam,
Capitol. Maxim. 6:certamen luctae,
Aus. Ep. 93.—Trop.:perseverans quodammodo lucta convincitur,
Aug. Ep. 606. -
2 luctō
luctō —, —, āre [lucta, a wrestling], to wrestle, struggle: dum luctat, T. -
3 luctor
luctor ātus, ārī, dep. [lucta, a wrestling], to wrestle: luctabitur Olympiis Milon: fulvā luctantur harenā, V.: Achivis doctius unctis, H.— To wrestle, struggle, strive, contend: in pestilenti solo, L.: Luctandum in turbā, H.: Inter se adversis cornibus, V.: de nomine temporis huius, O.: telum Eripere, V.: liberiore frui caelo, O.: in lento luctantur marmore tonsae, V.: Tristia robustis luctantur funera plaustris, H.: luctantes venti, V. —Fig., to struggle, strive, contend: tecum: cum ardore regionis, Cu.: luctata diu ait, after a (mental) struggle, O.* * *luctari, luctatus sum V DEPwrestle; struggle; fight (against) -
4 luctor
luctor, ātus, 1 ( part. gen. plur. luctantūm, Prop. 4 (5), 22, 9; act. collat. form: viri validis viribus luctant, Enn. ap. Non. 472, 8: plurimum luctavimus, Plaut. ap. Non. 468, 32; Varr. L. L. 5, 10, § 61 Müll.:I.dum luctat,
Ter. Hec. 5, 3, 31), v. dep. [lucta, q. v.], to wrestle.Lit.:B.ibi cursu luctando disco hasta... sese exercebant (juventus),
Plaut. Bacch. 3, 3, 24:luctabitur Olympiis Milo,
Cic. Fat. 13:fulvā luctantur harenā,
Verg. A. 6, 643:luctabatur adsidue,
Suet. Ner. 53:paucae (feminae) luctantur,
Juv. 2, 53:umeris, ut luctaturi solent, ad occipitium ductis,
Quint. 11, 3, 160.—Transf, to wrestle, struggle, strive, contend.a.Of living creatures:(β).in pestilenti atque arido solo luctari,
Liv. 7, 38, 7:boves luctari,
Plin. 18, 19, 49, § 177:luctandum in turbā,
Hor. S. 2, 6, 28:inter se adversis luctantur cornibus haedi,
Verg. G. 2, 526:non luctor de nomine hujus temporis,
Ov. F. 6, 69.—With inf. ( poet.):b.et infracta luctatur harundine telum Eripere,
Verg. A. 12, 387:deducere versum,
Ov. P. 1, 5, 13:compescere risum,
id. H. 17, 161; id. M. 15, 300.—Of inanimate things:2.et in lento luctantur marmore tonsae,
Verg. A, 7, 28:tristia robustis luctantur funera plaustris,
Hor. Ep. 2, 2, 74; Prop. 4 (5), 1, 147:luctantem Icariis fluctibus Africum,
Hor. C. 1, 1, 15; cf.:luctantes venti,
Verg. A. 1, 53.—In partic., in mal. part.:II.cum aliquo,
Prop. 2, 1, 13.—Trop., of mental or moral strife, to struggle, strive, contend:(β).non luctabor tecum amplius,
Cic. de Or. 1, 17, 74:cum aliquo luctari,
id. Sull. 16, 47:Plancus diu, quarum esset partium secum luctatus,
Vell. 2, 63, 3; Plin. 18, 5, 6, § 28:cum latentibus nodis,
Curt. 3, 1, 18:cum ardore et siccitate regionis,
id. 4, 7, 7.—With dat. ( poet.):(γ).luctataeque diu tenebris hiemique sibique,
Stat. Th. 11, 522:crudo pelago,
Sil. 14, 453:morti,
id. 10, 296.—With abl.:B.ignis viridi luctetur robore,
Luc. 3, 503; Vell. 2, 86, 2.—Hence, luctans, antis, P. a., struggling, reluctant:luctantia oscula carpere,
Ov. M. 4, 358:composuit luctantia lumina somnus,
Sil. 7, 204.—In partic., as subst., of cross-beams, rafters, because they oppose and uphold each other like wrestlers, Isid. Orig. 19, 19. -
5 paradoxa
părădoxus, a, um, adj., = paradoxos, marvellous, strange, contrary to all expectation, paradoxical; only subst.I.pără-doxus, i, m., one who, contrary to expectation, has conquered both in the lucta and in the pancratium on the same day; in Gr. usu. called paradoxonikês (late Lat.), Aug. Princip. Rhet. n. 9. The mimes were also called paradoxi, Vet. Schol. ad Juv. 8, 184.—II. A.A figure of speech: paradoxon, sive hypomone, sustentatio vel inopinatum. Hoc schema suspendit sensum: deinde subicit aliquid eo, contra exspectationem auditoris, sive magnum sive minus; et ideo sustentatio vel inopinatum dicitur, Rufin. Fig. Sentent. § 34; Isid. 2, 21, 29.—B.In plur.: pără-doxa, ōrum, n., = paradoxa, the apparently contradictory doctrines of the Stoics: haec paradoxa illi. nos admirabilia dicamus, Cic. Fin. 4, 27, 74; cf.: (illa) mirabilia Stoicorum quae paradoxa nominantur, id. Ac. 2, 44, 136: quae quia sunt admirabilia contraque opinionem omnium, ab ipsis (Stoicis) etiam paradoxa appellantur, tentare volui, etc. id. Par. prooem. 4. -
6 paradoxon
părădoxus, a, um, adj., = paradoxos, marvellous, strange, contrary to all expectation, paradoxical; only subst.I.pără-doxus, i, m., one who, contrary to expectation, has conquered both in the lucta and in the pancratium on the same day; in Gr. usu. called paradoxonikês (late Lat.), Aug. Princip. Rhet. n. 9. The mimes were also called paradoxi, Vet. Schol. ad Juv. 8, 184.—II. A.A figure of speech: paradoxon, sive hypomone, sustentatio vel inopinatum. Hoc schema suspendit sensum: deinde subicit aliquid eo, contra exspectationem auditoris, sive magnum sive minus; et ideo sustentatio vel inopinatum dicitur, Rufin. Fig. Sentent. § 34; Isid. 2, 21, 29.—B.In plur.: pără-doxa, ōrum, n., = paradoxa, the apparently contradictory doctrines of the Stoics: haec paradoxa illi. nos admirabilia dicamus, Cic. Fin. 4, 27, 74; cf.: (illa) mirabilia Stoicorum quae paradoxa nominantur, id. Ac. 2, 44, 136: quae quia sunt admirabilia contraque opinionem omnium, ab ipsis (Stoicis) etiam paradoxa appellantur, tentare volui, etc. id. Par. prooem. 4. -
7 paradoxum
părădoxus, a, um, adj., = paradoxos, marvellous, strange, contrary to all expectation, paradoxical; only subst.I.pără-doxus, i, m., one who, contrary to expectation, has conquered both in the lucta and in the pancratium on the same day; in Gr. usu. called paradoxonikês (late Lat.), Aug. Princip. Rhet. n. 9. The mimes were also called paradoxi, Vet. Schol. ad Juv. 8, 184.—II. A.A figure of speech: paradoxon, sive hypomone, sustentatio vel inopinatum. Hoc schema suspendit sensum: deinde subicit aliquid eo, contra exspectationem auditoris, sive magnum sive minus; et ideo sustentatio vel inopinatum dicitur, Rufin. Fig. Sentent. § 34; Isid. 2, 21, 29.—B.In plur.: pără-doxa, ōrum, n., = paradoxa, the apparently contradictory doctrines of the Stoics: haec paradoxa illi. nos admirabilia dicamus, Cic. Fin. 4, 27, 74; cf.: (illa) mirabilia Stoicorum quae paradoxa nominantur, id. Ac. 2, 44, 136: quae quia sunt admirabilia contraque opinionem omnium, ab ipsis (Stoicis) etiam paradoxa appellantur, tentare volui, etc. id. Par. prooem. 4. -
8 paradoxus
părădoxus, a, um, adj., = paradoxos, marvellous, strange, contrary to all expectation, paradoxical; only subst.I.pără-doxus, i, m., one who, contrary to expectation, has conquered both in the lucta and in the pancratium on the same day; in Gr. usu. called paradoxonikês (late Lat.), Aug. Princip. Rhet. n. 9. The mimes were also called paradoxi, Vet. Schol. ad Juv. 8, 184.—II. A.A figure of speech: paradoxon, sive hypomone, sustentatio vel inopinatum. Hoc schema suspendit sensum: deinde subicit aliquid eo, contra exspectationem auditoris, sive magnum sive minus; et ideo sustentatio vel inopinatum dicitur, Rufin. Fig. Sentent. § 34; Isid. 2, 21, 29.—B.In plur.: pără-doxa, ōrum, n., = paradoxa, the apparently contradictory doctrines of the Stoics: haec paradoxa illi. nos admirabilia dicamus, Cic. Fin. 4, 27, 74; cf.: (illa) mirabilia Stoicorum quae paradoxa nominantur, id. Ac. 2, 44, 136: quae quia sunt admirabilia contraque opinionem omnium, ab ipsis (Stoicis) etiam paradoxa appellantur, tentare volui, etc. id. Par. prooem. 4. -
9 quinquertium
quinquertĭum, ii, n. [quinque-ars], the five sorts of bodily exercises for youth (discus, cursus, saltus, lucta, jaculatio): quinquertium vocabant antiqui, quem Graeci pentathlon... Livius quoque (Andron.) ipsos athletas sic nominat:quinquertiones praeco in medium vocat,
Fest. p. 257 Müll.; cf. Paul. ex Fest. p. 256 ib.
См. также в других словарях:
LUCTA — an a luendo, i. e. solvendo, quod uterque luctântium ab altero se solvere niteretur; an a luxando, quod alter alterius membra luxare conaretur, dicta est. Hi enim omni modo corpore conserto brachiisque implicitis nitebantur se invicem humi… … Hofmann J. Lexicon universale
Lucta — (lat.), das Ringen; daher Luctiren, ringen, kämpfen … Pierer's Universal-Lexikon
VOLUTATORIA Lucta — statariae opposita, aliter Pancratium, species luctae in Veter. Gymnasiis erat; quâ in lucta certantes sese non deicere studebant, recti manentes, ut in Stataria, sed humi prosternebantur, atque ibi invicem seque mutuo convolventes, alter alterum … Hofmann J. Lexicon universale
GYMNASTICA — Graece Γυμναςτικὴ, Latin. Ars exercitatoria, finitore Galeno l. ad Thras. ἐπιςτήμη ἐςτὶ τῆς εν πᾶσι γυμνασίοις δυν´αμεως, quoe omnium exercitationnum facultates novit. Mercuriali est Facultas quaedam omnium exercitationum facultates contemplans,… … Hofmann J. Lexicon universale
NEXUS — συμπλοκαὶ in lucta in genere; inprimis in pancratio; soli enim pancratiastae nexus humi implicabant et explicabant, quod optime calluisse Antaeum, cui cum Hercule aliquando res erat, refert Solinus c. 27. τρόπους χαμαὶ huiusmodi luctandi modos… … Hofmann J. Lexicon universale
PALAESTRA — I. PALAESTRA Herculis filia, nuditarem obtegendi consuetudinem inter Mulieres, quae cursu aliisque exercebantur, introduxit: quemadmodum Pater eius, ne unquam Athletae in publicum ad certandum sine subligaculis prodirent, instituit; teste Clem.… … Hofmann J. Lexicon universale
OLYMPIONICAE — qui ludis Olympicis victoriam retulêre, cum Patriae suae ingens hôc pactô decus conciliarent, tantô olim honore habiti sunt, apud Athenienses inprimis vel magnô Reip. suae impendiô ac sumptu, ut lege eum coercendum censuerit Solon, teste Diogene… … Hofmann J. Lexicon universale
Fernando Pessoa — Photo by Victoriano Braga (1914) Born Fernando António Nogueira de Seabra Pessoa June 13, 1888(1888 06 13) Lisbon, Portugal Died … Wikipedia
ANACLINOPALE — Graece Α᾿νακλινοπάλη, terminus veteris palaestrae, apud Martialem l. 14. Epigramm. 201. cui lemma Paloestritoe. Non amo, qui vincit, sed qui succumbere novit, Et melius didicit τὴν ἀνακλινοπάλην. Nempe Pancratium sic dicebatur, quod in eo… … Hofmann J. Lexicon universale
CADERE ter — in Lucta Veretum, victi erat. Omnis enim luctae ratio ad victoriam in eo consistebat, ut adversarius stans et erectus deiceretur, ac solo illideretur, quod π῾ῆξαι proprie Graeci dixêre. Unde εν σκελέων ἑδροςτρόφοι. luctatores vocantur Theocrito… … Hofmann J. Lexicon universale
DIOSTRA — lucta vett. Graecis dicta est, ἀπὸ τȏυ διωθεῖν, ut ἔξωςτρα; ab ἐξωθεῖν; ὠθισμοὶ enim in lucta praecipue locum habebant, imo lucta nil aliud est, quam ὠθισμὸς. Hinc ζώςτραν recentiores fecêre Graeci et ζοῦςτραν, unde Gallicum iouste. Salmas. ad… … Hofmann J. Lexicon universale