Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

luctū+v

  • 121 imitamentum

    ĭmĭtāmentum, i, n. [id.], imitation; abstr. and concr. (post-Aug.):

    simulacrum imitamenti Olympiaci Jovis,

    the statue, Amm. 22, 13, 1.—In plur.:

    tristitiae,

    acts in imitation of, Tac. A. 13, 4:

    veterum Romanorum,

    id. ib. 14, 57:

    opplevit omnia non simulacris neque imitamentis, sed luctu atque lamentis veris,

    Gell. 7, 5, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > imitamentum

  • 122 immugio

    immūgio ( inm-), īvi or ĭi, 4, v. n. [inmugio], to bellow, roar, or resound in or at ( poet.):

    curvisque immugiit Aetna cavernis,

    Verg. A. 3, 674:

    procella Antennae immugit,

    Sil. 17, 257:

    maestoque immugit regia luctu,

    Verg. A. 11, 38:

    judicaturo Domino lugubre mundus immugiet,

    Hier. Ep. 14.

    Lewis & Short latin dictionary > immugio

  • 123 implecto

    implecto ( inpl-), xi, xum, 3, v. a. [in-plecto], to plait, wind, or twist into, to wind or twist among, to interweave, interlace, entwine ( poet. and in post-Aug. prose; usually in the part. perf.).
    I.
    Lit.:

    multae hirudines dentibus (crocodili) implectuntur,

    App. Mag. p. 278:

    inplexis ita principiis,

    Lucr. 3, 33:

    dracones quaternos quinosque inter se cratium modo implexos,

    Plin. 8, 13, 13, § 35:

    capillus horrore implexus atque impeditus,

    App. Mag. p. 276; cf.

    in a Greek construction, caeruleos implexae crinibus angues Eumenides,

    Verg. G. 4, 482:

    manibus implexis,

    Sen. Ben. 1, 3; cf. App. M. 3, p. 135.—
    * II.
    Trop.:

    vidua implexa luctu continuo,

    implicated, involved, entangled, Tac. A. 16, 10, v. Orell. ad h. l.

    Lewis & Short latin dictionary > implecto

  • 124 incendo

    incendo, di, sum, 3 (archaic form of the perf. subj. incensit = incenderit, sicut incepsit = inceperit, Paul. ex Fest. p. 107 Müll.), v. a. [in-candeo; cf.: accendo and succendo], to set fire to, to kindle, burn (freq. and class.; syn. inflammare).
    I.
    Lit.:

    cupas taedā ac pice refertas incendunt,

    Caes. B. C. 2, 11, 2:

    tus et odores,

    Cic. Verr. 2, 4, 37, § 77; cf.

    odores,

    id. Tusc. 3, 18, 43:

    lychnos,

    Verg. A. 1, 727:

    oppida sua omnia, vicos, reliqua privata aedificia incendunt,

    Caes. B. G. 1, 5, 2:

    aedificia vicosque,

    id. ib. 6, 6, 1:

    tabularium,

    Cic. N. D. 3, 30, 74:

    Capitolium,

    Sall. C. 47, 2:

    naves omnes,

    Cic. Att. 9, 6, 3:

    tamquam ipse suas incenderit aedes,

    Juv. 3, 222:

    classem inflammari incendique jussit,

    id. Verr. 2, 5, 35, § 91:

    urbem,

    id. Cat. 3, 4, 10; cf. Liv. 9, 9, 6:

    quod primo incendendum Avaricum censuerat,

    Caes. B. G. 7, 3, 2:

    agros,

    Verg. G. 1, 84:

    vepres,

    id. ib. 1, 271:

    cum ipse circumsessus paene incenderere,

    wast consumed, Cic. Verr. 2, 1, 33, § 85.— Absol.:

    nec incendit nisi ignis,

    Quint. 6, 2, 28.—
    B.
    Transf.
    1.
    To light up with fire, to make a fire upon:

    aras votis,

    i. e. in pursuance of vows, Verg. A. 3, 279:

    altaria,

    id. ib. 8, 285.—
    2.
    To heat, make hot:

    diem,

    Luc. 4, 68:

    igne et tenuibus lignis fornacem incendemus,

    will heat, warm, Col. 12, 19, 3.—
    3.
    To make bright or shining, to brighten, illumine:

    ejusdem (solis) incensa radiis luna,

    Cic. N. D. 1, 31, 87; Ov. P. 2, 1, 41:

    maculosus et auro Squamam incendebat fulgor,

    Verg. A. 5, 88: vivis digitos incendere gemmis, to make brilliant, i. e. to adorn, Stat. S. 2, 1, 134.—
    II.
    Trop.
    A.
    To kindle, inflame, set on fire; to fire, rouse, incite, excite; to irritate, incense (esp. freq. in pass.):

    ut mihi non solum tu incendere judicem, sed ipse ardere videaris,

    Cic. de Or. 2, 45, 188:

    iidem hominem perustum etiamnum gloria volunt incendere,

    id. Fam. 13, 15, 2:

    me ita vel cepit vel incendit, ut cuperem, etc.,

    id. ib. 5, 12, 1:

    aliquem morando,

    Sall. J. 25, 10:

    (aliquem) querelis,

    Verg. A. 4, 360:

    in minime gratum spectaculum animo incenduntur,

    Liv. 1, 25, 2:

    Tyndariden incendit amor,

    Val. Fl. 6, 207:

    plebem largiundo atque pollicitando,

    Sall. C. 38, 1:

    juventutem ad facinora,

    id. ib. 13, 4:

    bonorum animos,

    Cic. Att. 2, 16, 1:

    animum cupidum inopiā,

    Ter. Heaut. 2, 3, 126:

    cupiditatem alicujus,

    Cic. Fam. 15, 21, 1:

    odia improborum in nos,

    id. Att. 9, 1, 3:

    tum pudor incendit vires et conscia virtus,

    inflames, Verg. A. 5, 455:

    illam incendentem luctus,

    id. ib. 9, 500: clamore incendunt caelum, set on fire with, i. e. fill with, id. ib. 10, 895:

    regiam repentino luctu,

    Just. 38, 8 fin.:

    rabie jecur incendente feruntur Praecipites,

    Juv. 7, 648:

    quibus incendi jam frigidus, aevo Laomedontiades possit,

    id. 6, 325.—In pass.:

    nimis sermone hujus irā incendor,

    Plaut. Ps. 1, 2, 66; id. As. 2, 4, 14; cf.:

    incendor irā, esse ausam facere haec te injussu meo,

    Ter. Hec. 4, 1, 47:

    hisce ego illam dictis ita tibi incensam dabo, ut, etc.,

    id. Phorm. 5, 7, 81:

    amore sum incensus,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 5, § 18:

    (mulier) incensa odio pristino,

    id. Clu. 64, 181:

    incendor quotidie magis non desiderio solum sed etiam incredibili fama virtutum admirabilium,

    id. Or. 10, 33:

    incensus studio,

    id. Rosc. Am. 17, 48:

    iratus iste vehementer Sthenio et incensus hospitium renuntiat,

    id. Verr. 2, 2, 36, § 89:

    omnes incenduntur ad studia gloriā,

    id. Tusc. 1, 2, 4; cf. id. ib. 1, 19, 44:

    imperator incensus ad rem publicam bene gerendam,

    id. Prov. Cons. 14, 35:

    Caesar ab eo (Crasso) in me esset incensus,

    id. Fam. 1, 9, 9:

    nulla mens est tam ad comprehendendam vim oratoris parata, quae possit incendi, nisi inflammatus ipse ad eam et ardens accesseris,

    id. de Or. 2, 45, 190 fin.:

    inimicitiis incensa contentio,

    id. Opt. Gen. Or. 7, 22:

    incensus calcaribus equus,

    Hirt. B. G. 8, 48, 5.— Absol.: loquarne? incendam;

    taceam? instigem,

    Ter. Phorm. 1, 4, 9:

    dumque petit petitur pariterque incendit et ardet,

    Ov. M. 3, 425.—
    * B.
    To enhance, raise: annonam ( the price of corn), to produce a dearness or scarcity (shortly before:

    excandefaciebant),

    Varr. R. R. 3, 2, 16 (cf. incendium, II. A.).—
    C.
    To destroy, ruin, lay waste:

    si istuc conare... tuum incendes genus,

    Plaut. Trin. 3, 2, 49:

    campos,

    Stat. Th. 1, 631. — Hence, incensus, a, um, P. a., inflamed, burning, hot:

    profuit incensos aestus avertere ( = vehementissimos ardores febris),

    Verg. G. 3, 469 Forbig. ad loc.— In comp.:

    aether,

    Claud. Rapt. Pros. 3, 201.

    Lewis & Short latin dictionary > incendo

  • 125 inmugio

    immūgio ( inm-), īvi or ĭi, 4, v. n. [inmugio], to bellow, roar, or resound in or at ( poet.):

    curvisque immugiit Aetna cavernis,

    Verg. A. 3, 674:

    procella Antennae immugit,

    Sil. 17, 257:

    maestoque immugit regia luctu,

    Verg. A. 11, 38:

    judicaturo Domino lugubre mundus immugiet,

    Hier. Ep. 14.

    Lewis & Short latin dictionary > inmugio

  • 126 inplecto

    implecto ( inpl-), xi, xum, 3, v. a. [in-plecto], to plait, wind, or twist into, to wind or twist among, to interweave, interlace, entwine ( poet. and in post-Aug. prose; usually in the part. perf.).
    I.
    Lit.:

    multae hirudines dentibus (crocodili) implectuntur,

    App. Mag. p. 278:

    inplexis ita principiis,

    Lucr. 3, 33:

    dracones quaternos quinosque inter se cratium modo implexos,

    Plin. 8, 13, 13, § 35:

    capillus horrore implexus atque impeditus,

    App. Mag. p. 276; cf.

    in a Greek construction, caeruleos implexae crinibus angues Eumenides,

    Verg. G. 4, 482:

    manibus implexis,

    Sen. Ben. 1, 3; cf. App. M. 3, p. 135.—
    * II.
    Trop.:

    vidua implexa luctu continuo,

    implicated, involved, entangled, Tac. A. 16, 10, v. Orell. ad h. l.

    Lewis & Short latin dictionary > inplecto

  • 127 laetitudo

    laetĭtūdo, ĭnis, f. [id.], ante-class. for laetitia, joy: me excitasti ex luctu in laetitudinem, Att. ap. Non. 132, 12:

    affecti laetitudine,

    id. ib. 13 (Trag. Fragm. v. 61, 259 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > laetitudo

  • 128 maeror

    maeror ( moer-), ōris, m. [maereo], a mourning, sadness, grief, sorrow, lamentation, whether secret or open (class.):

    maeror est aegritudo flebilis,

    Cic. Tusc. 4, 8, 18: maerorem minui;

    dolorem nec potui, nec, si possem, vellem,

    id. Att. 12, 28, 2; id. Sest. 31, 68:

    maerore se conficere,

    id. Tusc. 3, 12, 26:

    maeror funeris,

    id. Lael. 3, 11:

    orationis,

    id. de Or. 2, 47, 196:

    clausi in tenebris cum maerore et luctu,

    Sall. J. 16:

    esse in maerore,

    Ter. And. 4, 2, 10:

    jacere in maerore,

    Cic. Att. 10, 4, 6:

    versari in maerore,

    id. Fam. 5, 2, 2:

    maerore macerari,

    Plaut. Capt. 1, 2, 30:

    meus me maeror lacerat et conficit,

    Cic. Att. 3, 8, 2:

    maerore consenui,

    Plaut. Stich. 1, 3, 62:

    maeroris tabe confecti,

    Plin. 8, 12, 12, § 33:

    deponere maerorem atque luctum,

    Cic. Phil. 14, 13, 34:

    a maerore recreari,

    id. Att. 12, 14, 3:

    perpetuo maerore senescere,

    Juv. 10, 245.—In plur.:

    meorum maerorum atque amorum summam edictavi tibi,

    Plaut. Ep. 1, 2, 2:

    Pol maerores mi antevortunt gaudiis,

    id. Capt. 4, 2, 60: mibi maerores (dabo), illi luctum, Enn. ap. Cic. N. D. 3, 25, 65 (Trag. Rel. v. 309 Vahl.):

    accedunt aegritudines, molestiae, maerores, qui exedunt animos,

    Cic. Fin. 1, 18, 59.

    Lewis & Short latin dictionary > maeror

Страницы

См. также в других словарях:

  • Non luctu, sed remedio opus in malis. — См. Плачем горю не пособить! …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • LUGENDI Ritus — apud vett. Rom. variis legibus definitus fuit. Et quidem vestitum quod attinet, in luctu atrati fuêre, h. e. nigrâ, sive pullâ togâ induti. Togae huius meminit Cic. in Pisoniana: Iuv. Sat. 3. l. 1. v. 213. pullatos Proceres: Tac. in funere… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VESTIS — primi hominis innocentia fuit, cui postquam iniquitas successit, vidit se nudum esse, et consutis foliis fecit sibi subligacula, Genes. c. 3. v. 7. ut sic membris minime honestis honorem circumponeret, prout loquitur Paulus 1. Corinth. c. 12. v.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CAPILLI — apud Gothos et Boreales populos in magna olim veneratione. In capillis esse, idem est, ac in virginitare esse, Longob. l. 2. Tit. 14. l. 20. et l. 24. Nuptae ex antiquo more caput tegebant, virgines nudum praebebant, demissis interdum a tergo… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SCINDENDI Comas — in luctu, ritus, occurrit apud Statium Theb. l. 11. v. 317. At genitrix primam funestae fortis ut amens Expavit famam (nec tarde credidit) ibat Scissa comas Vide supra, ubi de Capillis etc. Item Vestes, apud antiquos frequens admodum, tum in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TONSOR — inter familiares fuit. Ovid. l. 11. Metam. v. 182. Sed solitus longos ferrô resecare capillos Viderat hoc famulus. Quô proin ministeriô domesticô functus est Pantagathus ille, cuius Epitaphium cecinit Martialis, l. 6. Et quidem apud romanos diu… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VELLENDI lanam mos — ante tonsuram, Romae olim in usu fuit et vicinis locis, quod vel velleris nomen docet. Varro de L. L. l. 4. Id dictum, quod vellebant lanam. Et, Veliae unde essent, plures accepi causas: in quêis, quod ibi pastores Palatini ex ovibus ante… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Conspiración de Catilina — Este artículo trata sobre la conspiración en si. Para la obra de Salustio Crispo, véase De Catilinae coniuratione. Un nombre destaco sobre los demás, Lucio Sergio Catilina a quien la aristocracia romana temía, a él y a sus planes económicos que… …   Wikipedia Español

  • Darkseed — Pays d’origine  Allemagne, Munich Genre musical Gothic metal, heavy metal …   Wikipédia en Français

  • FRAGOR — apud eundem Poetam Theb. l. 8. v. 41. ubi de funere Archemori, matrisque ac famularum eius luctu, Sic alium ex alio, quamquam lassata fragorem Pectora congeminant, integratoque resultant Accensae clamore fores sonus est planctus et verberatorum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PULLA Vestis — Romanis, cum lugebant, in usu fuit. Unde Togae pullaememinit Cicero in Pison. Pullatorum Procerum, Iuvenalis, Sat. 3. v. 213. Tacitus, l. 3. Annal. c. 2. in sunere Germanici atratam plebem inducit Propertius, l. 4. Eleg. 7. v. 27. Denique quis… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»