-
1 rouille
rouille [roej]〈v.; ook bijvoeglijk naamwoord〉♦voorbeelden:des gants rouille • roestkleurige handschoenenrouille de plomb • loodwitf -
2 rouillé
rouille [roej]〈v.; ook bijvoeglijk naamwoord〉♦voorbeelden:des gants rouille • roestkleurige handschoenenrouille de plomb • loodwitadj1) verroest, roestig2) stijf, vastgeroest3) roestkleurig -
3 rouille de plomb
rouille de plomb
См. также в других словарях:
Bleiweiß — Sn 1. Bleicarbonat (weißes Weißblei), 2. Graphit (schwarzes Weißblei) per. Wortschatz fach. (17. Jh.) Stammwort. Das Bleicarbonat ist ein weißes Pulver, das als Bestandteil von Farben hohe Deckkraft hat, daher die Bezeichnung. Das Benennungsmotiv … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache