Перевод: с польского на все языки

lokatorka

1 lokatorka

- ki; -ki; dat sg -ce; gen pl; -ek; f

occupant

* * *

lokatorka

f.

Gen.pl. -ek zob. lokator 1.

The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > lokatorka
2 lokatorka

lokator m (-a; - rzy), lokatorka f (-i; G -rek) Mieter(in) m(f)

Słownik polsko-niemiecki > lokatorka
3 lokatorka

[льокаторка]
f

квартирантка

Słownik polsko-ukraiński > lokatorka
4 lokatorka

ж мешканка, квартирантка

Praktyczny słownik polsko-ukraiński > lokatorka
5 lokator

lokator m (-a; - rzy), lokatorka f (-i; G -rek) Mieter(in) m(f)

Słownik polsko-niemiecki > lokator

lokatorka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. lokatorkarce; lm D. lokatorkarek {{/stl 8}}{{stl 7}} kobieta lokator {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lokatorka — ż III, CMs. lokatorkarce; lm D. lokatorkarek forma ż. od lokator w zn. 1 … Słownik języka polskiego
czterdziestka — ż III, CMs. czterdziestkatce; lm D. czterdziestkatek 1. «liczba 40» 2. pot. «o wieku: czterdzieści lat» Dobiegać, dochodzić czterdziestki. Mieć czterdziestkę. Minąć, przekroczyć czterdziestkę. Ktoś ma pod czterdziestkę. Komuś minęła czterdziestka … Słownik języka polskiego