lodowcowa

См. также в других словарях:

• lodowcowy — przym. od lodowiec Osady lodowcowe. Erozja lodowcowa. ∆ geogr. Jęzor lodowcowy «część masy lodowca spływająca pasmem poniżej granicy wiecznego śniegu» ∆ geol. Dolina lodowcowa, żłób lodowcowy «dolina rzeczna przekształcona przez niszczącą… …   Słownik języka polskiego

• ablacja — ż I, DCMs. ablacjacji; lm D. ablacjacji (ablacjacyj) 1. geol. «stopniowe niszczenie, kruszenie się powierzchni lądu na skutek działania deszczu; także topnienie powierzchni lodowca wywołane energią słoneczną, wiatrem i deszczem» Ablacja deszczowa …   Słownik języka polskiego

• akumulacja — ż I, DCMs. akumulacjacji, blm 1. książk. «gromadzenie się, nagromadzenie» Akumulacja energii świetlnej, elektrycznej. Proces akumulacji. 2. ekon. «gromadzenie środków z części dochodu narodowego, nie przeznaczonej na spożycie, w celu dokonywania… …   Słownik języka polskiego

• dolina — ż IV, CMs. dolinanie; lm D. dolinain «podłużne wgłębienie na powierzchni ziemi powstałe wskutek erozji wody płynącej; potocznie także: obniżenie terenu, nizina, kotlina» Szeroka, zielona dolina. Dolina Wisły, Bugu. Urodzajna dolina Nilu. Cicha… …   Słownik języka polskiego

• egzaracja — ż I, DCMs. egzaracjacji, blm geol. «erozja lodowcowa polegająca na mechanicznym żłobieniu, rysowaniu i wygładzaniu skał podłoża przez przesuwający się lodowiec» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• epoka — ż III, CMs. epokaoce; lm D. epokaok 1. «okres stanowiący jeden z etapów dziejowych; początek ery» Nowa epoka historyczna. Epoka baroku, humanizmu, oświecenia. Epoka w historii kultury ludzkiej. Człowiek z jakiejś epoki. Stroje z epoki romantyzmu …   Słownik języka polskiego

• erozja — ż I, DCMs. erozjazji; lm D. erozjazji (erozjazyj) geol. «proces niszczenia (żłobienia, rozcinania, rozmywania) skorupy ziemskiej wskutek działania różnych czynników zewnętrznych, np. deszczu, wiatru, wód płynących, lodowców» Erozja deszczowa.… …   Słownik języka polskiego

• lodowy — lodowywi 1. «utworzony z lodu» Sople lodowe. Pole lodowe. Pokrywa lodowa na morzu, rzece. ∆ Epoka lodowa «okres zlodowacenia w czwartorzędzie (częściej: epoka lodowcowa)» ∆ Góra lodowa «pływająca po morzu lub oceanie potężna bryła lodu, oderwana… …   Słownik języka polskiego

• retencja — ż I, DCMs. retencjacji, blm 1. geol. «gromadzenie się wody opadowej (także w postaci śniegu i lodu) w gruncie, w rzekach i jeziorach oraz gromadzenie wody w sztucznych zbiornikach; zapas zgromadzonej w ten sposób wody» Retencja powierzchniowa,… …   Słownik języka polskiego

• rygiel — m I, D. rygielgla; lm M. rygielgle, D. rygielgli a. rygielglów 1. «urządzenie zamykające, składające się z metalowej sztabki lub pręta wsuwanego do specjalnego otworu lub skobla; zasuwa» Zamknąć drzwi na rygiel. 2. «przesuwny element mechanizmu… …   Słownik języka polskiego

• lodowcowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z lodowcem; spowodowany, wywołany przez lodowiec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Moreny lodowcowe. Dolina lodowcowa. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień