-
1 jęzor lodowca
язы́к ледника́ -
2 jęzor
сущ.• речь• язык* * *♂ язык (у животных);strzępić \jęzor перен. пренебр. трепать языком; latać z \jęzorem перен. а) сплетничать;
б) ябедничать; доносить;● \jęzor lodowca язык ледника; \jęzorу płomieni языки пламени
+ język, ozór* * *мязы́к ( у животных)strzępić jęzor — перен., пренебр. трепа́ть языко́м
- jęzory płomienilatać z jęzorem — 1) перен. спле́тничать; 2) перен. я́бедничать; доноси́ть
Syn: -
3 lodowiec
сущ.• глетчер• ледник* * *lodow|iec♂, Р. \lodowiecса ледник, глетчер+* * *м, Р lodowcaледни́к, гле́тчерSyn:
См. также в других словарях:
cielenie się — n I rzecz. od cielić się. * geogr. Cielenie się lodowca «odrywanie się wielkich brył lodu od lodowca pogrążającego się w morzu» … Słownik języka polskiego
jęzor — m IV, D. a, Ms. jęzororze; lm M. y zgr. od język w zn. 1 Krowi, psi jęzor. ∆ geogr. Jęzor lodowca, lodowcowy «część lodowca górskiego spływająca pasmem poniżej granicy wiecznego śniegu» ◊ rub. Lecieć, pędzić z wywieszonym jęzorem «biec szybko… … Słownik języka polskiego
lodowcowy — przym. od lodowiec Osady lodowcowe. Erozja lodowcowa. ∆ geogr. Jęzor lodowcowy «część masy lodowca spływająca pasmem poniżej granicy wiecznego śniegu» ∆ geol. Dolina lodowcowa, żłób lodowcowy «dolina rzeczna przekształcona przez niszczącą… … Słownik języka polskiego
morena — ż IV, CMs. morenanie; lm D. morenaen geol. «materiał skalny niesiony i osadzany przez lodowiec, pozostały po jego stopieniu, składający się z głazów narzutowych, żwiru, piasku i gliny» ∆ Morena boczna «wał z okruchów skalnych przy bocznej… … Słownik języka polskiego
recesja — ż I, DCMs. recesjasji; lm D. recesjasji (recesjasyj) książk. «cofanie się czegoś; ustępowanie» ∆ ekon. Recesja gospodarcza «określenie dwóch faz cyklu koniunkturalnego gospodarki kryzysu i depresji» ∆ geogr. Recesja morza «cofanie się morza… … Słownik języka polskiego
jęzor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. jęzororze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zgr. od rz. język w zn. 1.: Pies dyszał, wywiesiwszy różowy jęzor. Wywalić jęzor; w zn. 7.: Jęzory ognia, lawy. {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ablacja — ż I, DCMs. ablacjacji; lm D. ablacjacji (ablacjacyj) 1. geol. «stopniowe niszczenie, kruszenie się powierzchni lądu na skutek działania deszczu; także topnienie powierzchni lodowca wywołane energią słoneczną, wiatrem i deszczem» Ablacja deszczowa … Słownik języka polskiego
czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… … Słownik języka polskiego
czołowy — czołowywi 1. «odnoszący się do czoła części głowy» ∆ Kości czołowe «kości tworzące przednie sklepienie czaszki» ∆ Zatoki czołowe «zatoki wewnątrz kości czołowych należące do zespołu zatok przynosowych» 2. «znajdujący się na przedzie, nadchodzący … Słownik języka polskiego
dolina — ż IV, CMs. dolinanie; lm D. dolinain «podłużne wgłębienie na powierzchni ziemi powstałe wskutek erozji wody płynącej; potocznie także: obniżenie terenu, nizina, kotlina» Szeroka, zielona dolina. Dolina Wisły, Bugu. Urodzajna dolina Nilu. Cicha… … Słownik języka polskiego
góra — ż IV, CMs. górze; lm D. gór 1. «w naukowej terminologii: wyniosłość skorupy ziemskiej powstała w wyniku działalności górotwórczej, wulkanicznej i procesów denudacyjnych; potocznie: każde większe wzniesienie terenu, odcinające się od niżej… … Słownik języka polskiego