Перевод: с греческого на все языки

со всех языков на греческий

loc

  • 61 ἔργον

    ἔργον, ου, τό (Hom.+) work.
    that which displays itself in activity of any kind, deed, action
    in contrast to rest Hb 4:3, 4 (Gen 2:2), 10. In contrast to word: freq. used to describe people of exceptional merit, esp. benefactors (X., Hier. 7, 2, Cyr. 6, 4, 5; Cebes 2, 2 λόγῳ καὶ ἔργῳ Πυθαγόρειος; Lucian, Tox. 35. Oft. in Epict.; GDI 5039, 20 [Crete] οὔτε λόγῳ οὔτε ἔργῳ; Sir 3:8; 16:12; 4 Macc 5:38; En 14:22 πᾶς λόγος αὐτοῦ ἔργον; TestAbr A 9 p. 86, 26 [Stone p. 20] ἐν παντὶ ἔργῳ καὶ λόγῳ; Philo; Jos., Ant. 17, 220, C. Ap. 2, 12; Larfeld I 497f) δυνατὸς ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ mighty in word and deed Lk 24:19; cp. Ac 7:22; ἐν λόγῳ ἢ ἐν ἔ. in word and deed Col 3:17; cp. Ro 15:18; 2 Cor 10:11; 2 Th 2:17; Tit 1:16a; 1J 3:18; 2 Cl 17:7, also 4:3. A similar contrast betw. the ποιητὴς ἔργου doer who acts and the forgetful hearer Js 1:25, and betw. ἔργα and a πίστις that amounts to nothing more than a verbal statement 2:14–26 (s. JRopes, Exp. 7th ser., 5, 1908, 547–56 and his comm. 1916 ad loc.; HPreisker, ThBl 4, 1925, 16f; ETobac, RHE 22, 1926, 797–805; AMeyer, D. Rätsel des Jk 1930, 86ff; ASchlatter, D. Brief des Jak. ’32, 184–207).
    manifestation, practical proof τὸ ἔ. τῆς πίστεως 1 Th 1:3; 2 Th 1:11. ἔ. διακονίας Eph 4:12. τὸ ἴδιον ἔργον τῆς προσευχῆς AcPl Ha 4, 27. τὸ ἔ. τοῦ νόμου acting in accordance with the law Ro 2:15 (perh. also the bringing of the law into effect, as Polyaenus 1, 19 τοῦ λογίου τὸ ἔργον=realization or fulfilment of the oracular response). ἡ ὑπομονὴ ἔ. τέλειον ἐχέτω let endurance show itself perfectly in practice Js 1:4.
    deed, accomplishment
    α. of the deeds of God and Jesus, specif. miracles (Epict. 3, 5, 10 ἰδεῖν ἔργα τὰ σά [=τοῦ θεοῦ]; Ael. Aristid. 50, 17 K.=26 p. 506 D.: ἔργον τοῦ θεοῦ θαυμαστόν; Quint. Smyrn. 9, 481 ἔργον ἀθανάτων of the healing of Philoctetes; Josh 24:29; Ps 45:9; 65:5; 85:8; JosAs 9:5; Jos., Bell. 5, 378 τ. ἔργα τοῦ θεοῦ, C. Ap. 2, 192) Mt 11:2; J 5:20, 36; 7:3, 21 (Diod S 5, 33, 5 ἓν ἔργον=just one practice); 9:3; 10:25, 37f; 14:10, 11, 12; 15:24; Ac 13:41 (Hab 1:5); 15:18 v.l.; Hb 3:9 (Ps 94:9); Rv 15:3. On Mt 11:19 s. δικαιόω 2bα.
    β. of the deeds of humans, exhibiting a consistent moral character, referred to collectively as τὰ ἔργα (Ps 105:35; Job 11:11; Jon 3:10) J 3:20 f; 7:7; Js 3:13; 1J 3:12; Rv 2:2, 19; 3:1, 8, 15. σωτῆρος ἡμῶν τὰ ἔ. Qua. τὰ πρῶτα ἔ. Rv 2:5. πάντα τὰ ἔργα (Am 8:7; Mi 6:16) Mt 23:5. κατὰ τὰ ἔργα in accordance w. the deeds (Ps 27:4; 61:13; Pr 24:12; En 100:7; PsSol 2:16) Mt 23:3; Ro 2:6; 2 Ti 1:9; 4:14; Rv 2:23; 20:12f. Also κατὰ τὸ ἔργον 1 Pt 1:17. The collective τὸ ἔργον is used for the pl. (Sir 11:20) Gal 6:4; Hb 6:10; Rv 22:12. The ἔργον or ἔργα is (are) characterized by the context as good or bad Lk 11:48; 1 Cor 5:2; 2 Cor 11:15; 2 Ti 4:14; Js 2:25; 3J 10; Rv 14:13; 16:11; 18:6 (since in all these passages except Rv 14:13 ἔ. refers to something bad, it is well to point out that ἔργον when used alone also means an evil or disgraceful deed, e.g., Appian, Bell. Civ. 2, 22 §83 ἔργον οὐδὲν αὐτοῖς ἀπῆν=they abstained from no shameful deed; Apollon. Rhod. 4, 476; 742; Arrian, Anab. 3, 21, 4). Or they are characterized by an added word: ἔ. ἀγαθόν Ro 2:7; 13:3; 2 Cor 9:8; Phil 1:6; Col 1:10; 1 Ti 5:10; 2 Ti 2:21; 3:17; Tit 1:16b; 3:1; Hb 13:21 v.l. Pl. Eph 2:10 (misunderstood by JSanders, Ethics in the NT, ’75, 78; cp. Phil 1:6); 1 Ti 2:10. πλήρης ἔργων ἀγαθῶν rich in good deeds Ac 9:36. ἔ. καλόν Mt 26:10; Mk 14:6; J 10:33. Pl. (GrBar 15:2; Dio Chrys. 3, 52) Mt 5:16; J 10:32; 1 Ti 5:10a, 25; 6:18; Tit 2:7, 14; 3:8, 14, Hb 10:24; 1 Pt 2:12 (WvanUnnik, NTS 1, ’54/55, 92–110; cp. Diod S 16, 1, 1); 2 Pt 1:10 v.l.; 2 Cl 12:4. ἔργα ὅσια, δίκαια 6:9. ἔ. δικαιοσύνης B 1:6 (PsSol 18:8). ἐξ ἔργων τῶν ἐν δικαιοσύνῃ righteous deeds Tit 3:5. τὰ ἔ. τοῦ θεοῦ the deeds that God desires (Jer 31:10; 1 Esdr 7:9, 15) J 6:28; cp. vs. 29. τὰ ἔ. μου (i.e. Χριστοῦ) Rv 2:26. ἔργα πεπληρωμένα ἐνώπιον τ. θεοῦ 3:2. ἔ. ἄξια τ. μετανοίας Ac 26:20. ἔ. τῆς πίστεως the deeds that go with faith Hs 8, 9, 1. ἔ. αἰώνιον an imperishable deed IPol 8:1. τὰ. ἔ. τοῦ Ἀβραάμ deeds like Abraham’s J 8:39. τὰ ἔ. τ. πέμψαντός με 9:4.—ἔργα πονηρά evil deeds (1 Esdr 8:83; En 98:6; Tat. 23:2) Col 1:21; 2J 11; cp. J 3:19; 7:7; 1J 3:12 and ἀπὸ παντὸς ἔ. πονηροῦ 2 Ti 4:18. Also ἔ. τῆς πονηρᾶς ὁδοῦ B 4:10. νεκρά dead works, i.e. those that lead to death Hb 6:1; 9:14. ἄκαρπα unfruitful actions Eph 5:11. ἄνομα lawless deeds 2 Pt 2:8. Also ἔ. τῆς ἀνομίας B 4:1; Hs 8, 10, 3. ἔργα ἀσεβείας impious deeds Jd 15 (ἀσεβῆ ἔ. Just., A I, 23, 3). τοῦ σκότους deeds of darkness (i.e. unbelief) Ro 13:12; cp. Eph 5:11. ἔ. τῆς σαρκός deeds that originate in the flesh (i.e. sin) Gal 5:19. τὰ ἔ. τοῦ πατρὸς ὑμῶν deeds such as your father (the devil) commits J 8:41. τῶν Νικολαϊτῶν Rv 2:6.—κρύφια, φανερὰ ἔ. secret, open deeds 2 Cl 16:3. Freq. in Paul ἔργα νόμου deeds that the law commands you to do Ro 3:20, 28; cp. 27; Gal 2:16; 3:2, 5, 10 (cp. 4Q MMT 3, 27 [=A Facsimile Edition of the Dead Sea Scrolls, ed. REisenman/JRobinson, I ’91, xxxi, fig. 8, c line 29]; MAbegg, Paul, ‘Works of the Law’ and MMT: Bar 20/6, ’94, 52–55; JDunn, NTS 43, ’97, 147–53). Also simply ἔργα, w. the same meaning Ro 4:2, 6; 9:12, 32; 11:6; Eph 2:9; s. ELohmeyer, ZNW 28, 1929, 177–207.—S. δικαιοσύνη 3 end.
    that which one does as regular activity, work, occupation, task (cp. Aristoph., Av. 862; X., Mem. 2, 10, 6; Arrian, Anab. 5, 23, 1; Epict. 1, 16, 21; Sir 11:20; TestSol 1:2 al.; Just., A II, 3, 5 βασιλικόν) w. gen. of the one who assigns the task τοῦ κυρίου 1 Cor 15:58; 16:10; Phil 2:30. διδόναι τινὶ τὸ ἔ. αὐτοῦ assign his task to someone Mk 13:34; πληροῦν ἔ. accomplish a task Ac 14:26. τ. ἔ. τελειοῦν finish the work (Dionys. Hal. 3, 69, 2 τ. οἰκοδομῆς τ. πολλὰ εἰργάσατο, οὐ μὴν ἐτελείωσε τὸ ἔργον; 2 Esdr 16:3, 16) J 17:4; cp. 4:34. ἡ κυρίου τοῦ ἔργου shop superintendent GJs 2:2 (s. deStrycker ad loc.) Of the task and work of the apostles Ac 13:2; 15:38. οἱ πιστευθέντες παρὰ θεοῦ ἔργον τοιοῦτο those who were entrusted by God with so important a duty 1 Cl 43:1. καρπὸς ἔργου fruit of work Phil 1:22. To love someone διὰ τὸ ἔ. αὐτοῦ because of what the person has done 1 Th 5:13. Of an office 1 Ti 3:1 (4 is also poss.). ἔ. ποιεῖν εὐαγγελιστοῦ do the work of an evangelist 2 Ti 4:5.—ἔ. συγγενικὸν ἀπαρτίζειν accomplish a proper, natural task IEph 1:1.
    that which is brought into being by work, product, undertaking, work (Hom. et al.; Gen 2:2; 3 Km 7:15, 19; Jer 10:3; 1 Esdr 5:44; TestAbr A 13 p. 93, 11 [Stone p. 34] εἴ τινος κατακαύσει τὸ πὺρ; Just., D. 88, 8; Mel., P. 36, 244) work in the passive sense. W. special ref. to buildings (Aristoph., Av. 1125; Polyb. 5, 3, 6; Diod S 1, 31, 9; Appian, Mithrid. 30 §119; Arrian, Anab. 6, 18, 2; Dionys. Byz. §27; IG IV2/1, 106, 56; 114, 31 al.; PPetr III, 43 [2] I, 2 [III B.C.] εἰς τὰ ἔργα=for the buildings al.; 1 Macc 10:11; SibOr 4, 59; EPeterson, Biblica 22, ’41, 439–41) 1 Cor 3:13, 14, 15. Perh. a building is also meant in 1 Cor 9:1 and Ro 14:20 (s. καταλύω 2b). γῆ κ. τὰ ἐν αὐτῇ ἔ. 2 Pt 3:10 (FDanker, ZNW 53, ’62, 82–86, would read καὶ γῇ κατὰ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα). Images of deities as ἔργα ἀνθρώπων 2 Cl 1:6 (Herodas 4, 26 ἔργα καλά of works of sculpture; Ath. 17:3f); sim. in the formulation ἔργον χειρός (cp. En 98:5; ApcEsdr 1:10; Herodas 7, 2f τῶν σῶν … χειρέων νοῆρες ἔργον; Epict. 3, 7, 24 τὰ χειρὸς ἔργα; Jos., Bell. 3, 268 of courageous deeds χειρῶν ἔργα; cp. Just., D. 23, 5 of circumcision not as ἔργον δικαιοσύνης) τὸ ἔ. τῶν χειρῶν τινος the work of someone’s hands=what someone has made Ac 7:41; Rv 9:20 (cp. Is 17:8; Just., A I, 20, 5 al.). Of the world as created by God (Celsus 4, 99) Hb 1:10 (Ps 101:26; Ar 4:24 al.); 2:7 v.l.; B 5:10; 15:3. τὰ ἔ. τοῦ διαβόλου the devil’s undertakings or enterprises (Arrian, Anab. 1, 11, 7 Τρωικὸν ἔ.=the Trojan undertaking, of the Trojan War) 1J 3:8. τὰ ἔργα τῆς θηλείας the works of the female (w. ref. to sensual desire like Horapollo 1, 11 p. 18 θηλείας ἔργον and Longus 4, 19, 5 ἔργα γυναικῶν) GEg 252, 56. Of adultery Rv 2:22.
    someth. having to do with someth. under discussion, thing, matter (Hom. et al.) Ac 5:38. κρεῖττον IRo 2:1 (cp. GrBar 5:3 μείζονα τούτων ἔργα). ἔ. εὐφροσύνης a joyful thing B 10:11; οὐ πεισμονῆς τὸ ἔ. not a matter of persuasion IRo 3:3. οὐ νῦν ἐπαγγελίας τὸ ἔ. it is not a matter of what we now profess IEph 14:2. Perh. also 1 Ti 3:1 (s. 2 above).—JKleist, ‘Ergon’ in the Gospels: CBQ 6, ’44, 61–68. DELG. M-M. EDNT. TW. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἔργον

  • 62 Ἰάννης

    Ἰάννης, ὁ Jannes, named w. Jambres as one of the Egyptian sorcerers who (Ex 7:11ff) opposed Moses before Pharaoh 2 Ti 3:8. The names go back to Jewish tradition (Schürer III 781–83; MDibelius, Hdb. ad loc.; TestSol 25:4, whence Numenius of Apamea [II A.D.] in Eus., PE 9, 8, 1 got them). Μαμβρῆς appears as v.l. for Ἰαμβρῆς, reflecting variation in the mss. A Jewish apocryphal work bearing both names has disappeared except for the title (Schürer, loc. cit.).—RJames, JTS 2, 1901, 572ff; The Damascus Document (Kl. T. 167) 5, 19f (cp. CD 5, 18f and SSchechter, Fragments of a Zadokite Work 1910, pp. xxxvii and lixf); Billerb. III 660–64; LGrabbe, The Jannes-Jambres Tradition in Targum Pseudo-Jonathan and Its Date: JBL 98, 79, 393–401; APietersma, The Apochryphon of Jannes and Jambres the Magician—PChesterBeatty XVI (EPROR 119) ’94.—BHHW II, 802. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > Ἰάννης

  • 63 ὅδε

    ὅδε, ἥδε, τόδε (Hom.+; ins, pap [s. Rydbeck 88–97, w. critique of Mayser and Bl-D. on alleged rarity in pap]; LXX [Thackeray p. 191]; En 106:16; TestSol; TestAbr A 8 p. 85, 15 [Stone p. 18]; TestJob, GrBar; ApcMos 22; EpArist 28; Philo; Jos., Ant. 10, 113; apolog.) demonstrative pron. (Schwyzer II 209f; B-D-F §289; Rob. 696f [on needed correction of the two last s. Rydbeck above])
    a ref. to an entity viewed as present or near in terms of the narrative context, this
    w. ref. to what follows (so predom.), esp. in the formula τάδε λέγει this is what … says (introductory formula in the decrees of the Persian kings: Hdt. 1, 69, 2 al.; IMagnMai 115, 4 [=SIG 22, s. editor’s note]; Ps.-Pla., Alcib. II, 12, 14c τ. λ. Ἄμμων; Jos., Ant. 11, 26. In the OT freq. as an introduction to prophetic utterance [Thackeray p. 11]; so also [after LXX] TestAbr A 8 p. 85, 15 [Stone p. 18]; TestJob 4:3; 7:9; GrBar and ApcMos 22 τάδε λέγει Κύριος. Also in wills: PGiss 36, 10 [161 B.C.] τάδε λέγει γυνὴ Ἐλληνὶς Ἀμμωνία; GRudberg, Eranos 11, 1911, 170–79; Mussies 180. As introd. to a letter Nicol. Dam.: 90 Fgm. 5 p. 336, 22 Jac. Cp. GGerhard, Unters. z. Gesch. d. gr. Briefes: I, D. Anfangsformel, diss. Hdlbg 1903) Ac 21:11; Rv 2:1, 8, 12, 18; 3:1, 7, 14; B 6:8; 9:2 (Jer 7:3), 5 (Jer 4:3); cp. IPhld 7:2.
    w. ref. to what precedes (Soph., Hdt. et al.; Aelian, NA 4, 15 p. 85, 28; 9, 63 p. 241, 11; Philostrat., Vi. Apoll. 218, 25; 271, 3 al.; Jos., Ant. 17, 2; 19; Just., A II, 5, 3) γυνή τις … καὶ τῇδε ἦν ἀδελφή she had a sister Lk 10:39 (cp. Gen 25:24; 38:27; Judg 11:37 B; MJohannessohn, ZVS 66, ’39, p. 184, 7); 16:25 v.l. (Marcion; s. Zahn, Gesch. des ntl. Kanons II/2, 1892, 480) ἥδε ἀπεκρίθη 1 Cl 12:4.
    w. ref. to time as present context (Just., A I, 45, 6, A II, 12, 6) ἀπὸ Ἀδὰμ ἕως τῆσδε τῆς ἡμέρας from Adam to the present 1 Cl 50:3. ἐν τῇδε τῇ ἐπιστολῇ in this letter (the one I’m writing) 63:2.
    a ref. to an entity not specified, such and such εἰς τήνδε τὴν πόλιν into this or that city, into such and such a city Js 4:13 (Eur., Orestes 508 et al.; τήνδε for Att. τὴν δεῖνα or τὴν καὶ τήν Epict. 1, 12, 28 [the two forms side by side]; not strictly a vernacular expression, pace MDibelius/HGreeven, Hermeneia Comm. ’76 ad loc; s. Rydbeck 96f. Cp. Cyr. Scyth. p. 207, 20 τῆσδε τῆς πόλεως; 185, 13; Plut., Mor. 623e τήνδε τὴν ἡμέραν [W-S. §23, 1c note 2; B-D-F §289; Rob. 696f.—The same expr. in Appian, Liby. 108 §510 and Ael. Aristid. 46 p. 384 D.]; τόνδε τὸν ἄνθρωπον [Hierocles 11, 439]; τόδε ‘this and that’ [B-D-F loc. cit.; also Plut., Mor. 168d; SIG2 737, 62]; τοῦδέ τινος = τοῦ δεῖνος [PMich 154, 24—c. 300 A.D.]; cp. the Mod. Gk. use of ὁ τάδε(ς) = ὁ δεῖνα [KBrugmann, Die Demonstrativpronomina: ASG[Leipz] 22, 1904, 133 note]; JWackernagel, Syntax I2 1928, 108). ὅδε is also found as v.l. Ac 15:23.—Rydbeck, 88–99.—DELG. M-M, but s. Rydbeck.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ὅδε

  • 64 ὥρα

    ὥρα, ας, ἡ (Hom. [ὥρη]+; ins, pap, LXX; PsSol 18:10; TestSol, TestAbr, TestJob, Test12Patr, JosAs, ParJer, GrBar; ApcEsdr 3:4 p. 27, 9 Tdf.; ApcSed, ApcMos, EpArist, Philo, Joseph.; Ar. 15:10; Just.; Tat. 20, 2).
    an undefined period of time in a day, time of day ὀψὲ ἤδη οὔσης τῆς ὥρας since it was already late in the day or since the hour was (already) late Mk 11:11 v.l.; cp. MPol 7:1b (s. ὀψέ 1 and 2; Demosth. 21, 84; Polyb. 3, 83, 7 ὀψὲ τῆς ὥρας). ὀψίας οὔσης τῆς ὥρας Mk 11:11 (ὄψιος 1). ὥρα πολλή late hour (Polyb. 5, 8, 3; Dionys. Hal. 2, 54; TestAbr A 14 p. 94, 24 [Stone p. 36]; Jos., Ant. 8, 118) 6:35ab. ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν Mt 14:15 (παρέρχομαι 2).—Mt 24:42 v.l., 44; Lk 12:39, 40; Rv 3:3; D 16:1. W. ἡμέρα day and time of day, hour (ApcEsdr 3:4 p. 27, 9 Tdf.) Mt 24:36, 50; 25:13; Mk 13:32; Lk 12:46.
    a period of time as division of a day, hour
    beside year, month, and day Rv 9:15; the twelfth part of a day (=period of daylight) οὐχὶ δώδεκα ὧραί εἰσιν τῆς ἡμέρας; J 11:9 (TestAbr B 7 p. 111, 24 [Stone p. 70]). μίαν ὥραν ἐποίησαν Mt 20:12 (s. ποιέω 6); cp. Lk 22:59; Ac 5:7; 19:34 (ἐπὶ ὥρας δύο CBurchard, ZNW 61, ’70, 167f; TestBenj 3:7, Judah 3, 4); MPol 7:3. συνεψήφισα τὰς ὥρας I counted the hours Hv 3, 1, 4. One ὥρα in this world corresponds to a ὥρα thirty days in length in the place of punishment Hs 6, 4, 4. μίαν ὥραν (not even) one hour Mt 26:40; Mk 14:37. Such passages help us to understand how ὥρα can acquire the sense
    a short period of time μιᾷ ὥρᾳ (cp. TestJob 7:12; ApcMos 25 [both ἐν]) in a single hour=in an extraordinarily short time Rv 18:10, 17, 19. μίαν ὥραν for a very short time 17:12. Likew. πρὸς ὥραν for a while, for a moment J 5:35; 2 Cor 7:8; Gal 2:5 (s. on this pass. KLake, Gal 2:3–5: Exp. 7th ser., 1, 1906, 236–45; CWatkins, Der Kampf des Pls um Galatien 1913; BBacon, JBL 42, 1923, 69–80); Phlm 15; MPol 11:2. πρὸς καιρὸν ὥρας 1 Th 2:17.
    as a temporal indicator, reckoned from the beginning of the day (6 hours or 6 A.M., our time) or the night (18 hours or 6 P.M.) (Plut. et al.; Appian, Mithrid. 19 §72 ἑβδόμης ὥρας=at the 7th hour or 1 P.M.; SIG 671A, 9 [162/160 B.C.] ὥρας δευτέρας; 736, 109 [92 B.C.] ἀπὸ τετάρτας ὥρας ἕως ἑβδόμας; Jos., Vi. 279 ἕκτη ὥ.; Mitt-Wilck. I/2, 1 II, 21 [246 B.C.] περὶ ὀγδόην ὥραν; PTebt 15, 2 [II B.C.]; Sb 5252, 20 [I A.D.] ἀφʼ ὥρας ὀγδόης; EpArist 303 μέχρι μὲν ὥρας ἐνάτης) ἕως ὥρας δευτέρας until the second hour (=8 A.M.) Hs 9, 11, 7. ὥρα τρίτη nine o’clock (A.M.) Mk 15:25 (Goodsp., Probs. 68f); Ac 2:15 (τῆς ἡμέρας); περὶ τρίτην ὥραν about nine o’clock (Appian, Bell. Civ. 2, 45 §182 περὶ τρίτην ὥραν ἡμέρας) Mt 20:3; ἀπὸ τρίτης ὥρας τῆς νύκτος by nine o’clock at night (= 21 hours, or simply tonight) Ac 23:23 (TestAbr A 5 p. 82, 11 [Stone p. 12] περὶ ὥραν τρίτην τῆς νυκτός; cp. ibid. B 6 p. 109, 27 [St. p. 66]; Jos., Bell. 6, 68; 79 ἀπὸ ἐνάτης ὥ. τῆς νυκτὸς εἰς ἑβδόμην τῆς ἡμέρας). ἀπὸ ὥρας ε´ (=πέμπτης) ἕως δεκάτης from eleven o’clock in the morning until four in the afternoon (= 16 hours) Ac 19:9 v.l. περὶ ὥραν πέμπτην (PTebt 15, 2 [114 B.C.]; POxy 1114, 24 περὶ ὥ. τρίτην) at eleven o’clock (A.M.) Hv 3, 1, 2. ὥρα ἕκτη twelve o’clock noon Mt 20:5; 27:45a; Mk 15:33a; Lk 23:44a; J 4:6 (ὥρα ὡς ἕκτη about noon; TestJos 8:1 ὥρα ὡσεὶ ἕκτη; ParJer 1:11 ἕκτην ὥραν τῆς νυκτός); 19:14 (ὥρα ὡς ἕκτη); Ac 10:9. ἐχθὲς ὥραν ἑβδόμην yesterday at one o’clock in the afternoon (= 13 hours) J 4:52b (on the use of the acc. to express a point of time s. Hdb. ad loc.; Soph., Lex. I 44; B-D-F §161, 3; Rob. 470). ὥρᾳ ὀγδόῃ at two o’clock in the afternoon (= 14 hours) MPol 21. ὥρα ἐνάτη three in the afternoon (= 15 hours) Mt 20:5; 27:45f; Mk 15:33b, 34; Lk 23:44b; Ac 3:1 (ἐπὶ τὴν ὥραν τῆς προσευχῆς τὴν ἐνάτην); 10:3 (ὡσεὶ περὶ ὥ. ἐνάτην τῆς ἡμέρας); ὥρας θ´ AcPl Ha 11, 3; περὶ ὥραν ἐνάτην GJs 2:4; GPt 6:22 (TestAbr B 12 p. 117, 2 [Stone p. 82] κατὰ τὴν ἐνάτην ὥραν). ὥρα ὡς δεκάτη about four in the afternoon (= 16 hours) J 1:39. ἑνδεκάτη ὥρα five o’clock in the afternoon (= 17 hours) Mt 20:(6, without ὥρα), 9. ἀπὸ τετάρτης ἡμέρας μέχρι ταύτης τῆς ὥρας ἤμην τὴν ἐνάτην προσευχόμενος four days ago, reckoned from (=at) this very hour, I was praying at three o’clock in the afternoon (= 15 hours) Ac 10:30 (echoing vs. 3, but inelegantly phrased; s. comm. on the textual problems). ἐπύθετο τὴν ὥραν ἐν ᾗ … he inquired at what timeJ 4:52a; cp. vs. 53 (cp. Ael. Arist. 50, 56 K.=26 p. 519 D.: … τὴν ὥραν αἰσθάνομαι … ἐκείνην, ἐν ᾗ … ; 47, 56 K.=23 p. 459 D.: ἀφυπνιζόμην κ. εὗρον ἐκείνην τὴν ὥραν οὖσαν, ᾗπερ …). ᾗ ἡμέρᾳ καὶ ὥρᾳ ἐμαρτύρησεν ὁ Πολύκαρπος the very day and hour that … EpilMosq 4.—Less definite are the indications of time in such expressions as ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας up to the present moment 1 Cor 4:11. πᾶσαν ὥραν hour after hour, every hour, constantly (Ex 18:22; Lev 16:2; JosAs 15:7; Ar. [Milne 76, 34]; cp. TestJob 10:1 πάσας ὥρας) 15:30. Also καθʼ ὥραν (Strabo 15, 1, 55; Ps.-Clem., Hom. 3, 69) 2 Cl 12:1. αὐτῇ τῇ ὥρᾳ at that very time, at once, instantly (oft. pap, e.g. POxy 235, 7 [I A.D.]; Da 3:6, 15; TestAbr B 12 p. 116, 27 [Stone p. 80]; GrBar 14:1; 15:1; ApcMos 20) Lk 2:38; 24:33; Ac 16:18; 22:13.
    a point of time as an occasion for an event, time (BGU 1816, 12 [I B.C.] πρὸ ὥρας=before the right time) ἐν ἐκείνῃ τῇ ὥρᾳ Mt 8:13; 10:19; 18:1 (v.l. ἡμέρᾳ); 26:55; Mk 13:11; Lk 7:21; Ac 16:33; Rv 11:13; MPol 7:2a; GJs 20:2 (only pap). Likew. ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ Lk 10:21; 12:12; 13:31; 20:19 (on both expressions s. JJeremias, ZNW 42, ’49, 214–17). ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης from that time on, at once Mt 9:22; 15:28; 17:18; J 19:27. ὥρα ἐν ᾗ J 5:28. ὥρα ὅτε 4:21, 23; 5:25; 16:25 (cp. ApcMos 17 περὶ ὥραν ὅταν). ὥρα ἵνα 16:2, 32. W. gen. of thing, the time for which has come (Diod S 13, 94, 1; Ael. Aristid. 51, 1 K.=27 p. 534 D.; PGM 1, 221 ἀνάγκης; JosAs 3:3 μεσημβρίας … καὶ ἀρίστου; ApcMos 42 [of Eve’s request] ἐν τῇ ὥρᾳ τῆς τελευτῆς αὐτῆς; Jos., Ant. 7, 326 ὥ. ἀρίστου; SibOr 4, 56) ἡ ὥρα τοῦ θυμιάματος Lk 1:10; τοῦ δείπνου 14:17, cp. MPol 7:1a; τοῦ πειρασμοῦ Rv 3:10; τῆς κρίσεως 14:7; τῆς δοξολογίας αὐτοῦ GJs 13:1; τοῦ ἀσπασμοῦ 24:1; ἡ ὥρα αὐτῶν the time for them J 16:4; w. the gen. (of the Passover) to be supplied Lk 22:14. Also w. inf. (Hom. et al.; Lucian, Dial. Deor. 20, 1; Aelian, VH 1, 21) ἡ ὥρα θερίσαι the time to reap Rv 14:15 (cp. Theopomp. [IV B.C.]: 115 Fgm. 31 Jac. θερινὴ ὥ.; Paus. 2, 35, 4 ὥ. θέρους). Also acc. w. inf. (Gen 29:7) ὥρα (ἐστιν) ὑμᾶς ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι Ro 13:11.—W. gen. of pers. the time of or for someone to do or to suffer someth. (cp. Philo, Leg. ad Gai. 168 σὸς νῦν ὁ καιρός ἐστιν, ἐπέγειρε σαυτόν) of a woman who is to give birth (cp. GrBar 3:5 ἐν τῇ ὥρᾳ τοῦ τεκεῖν αὐτήν) ἡ ὥρα αὐτῆς J 16:21 (v.l. ἡμέρα, s. ἡμέρα 3, beg.).—Lk 22:53. Esp. of Jesus, of whose ὥρα J speaks, as the time of his death (Diod S 15, 87, 6: the dying Epaminondas says ὥρα ἐστὶ τελευτᾶν. Cp. MPol 8:1 τοῦ ἐξιέναι) and of the glorification which is inextricably bound up w. it ἡ ὥρα αὐτοῦ J 7:30; 8:20; 13:1 (foll. by ἵνα); cp. ἡ ὥρα μου 2:4 (s. Hdb. ad loc.). ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ 12:23. ἡ ὥρα αὕτη 12:27ab. Also abs. ἐλήλυθεν ἡ ὥρα 17:1 (AGeorge, ‘L’heure’ de J 17, RB 61, ’54, 392–97); cp. Mt 26:45; Mk 14:35, 41.—ἐσχάτη ὥρα the last hour in the present age of the world’s existence 1J 2:18ab.—CCowling, Mark’s Use of ὥρα, Australian Biblical Review 5, ’56, 153–60. EBickermann, Chronology of the Ancient World 2 ’80, 13–16.—B. 954 and esp. 1001. DELG. M-M. EDNT. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ὥρα

  • 65 ῥακά

    ῥακά (also written ῥαχά; so as an uncomplimentary, perh. foul epithet in a Zenon pap of 257 B.C.: Sb 7638, 7 ʼ Αντίοχον τὸν ῥαχᾶν [s. on this Colwell, JBL 53, ’34, 351–54; Goodsp, Probs. 20–23; MSmith, JBL 64, 1945, 502f]) a term of abuse/put-down relating to lack of intelligence, numskull, fool (in effect verbal bullying) Mt 5:22, a term of abuse, as a rule derived fr. the Aramaic רֵיקָא or רֵיקָה ‘empty one’, found (Billerb. I 278f) in the Talmud (EKautzsch, Gramm. des Biblisch-Aramäischen 1884, 10; Dalman, Gramm.2 173f; SFeigin, JNES 2, ’43, 195f; Mlt-H. 152 w. note 3), empty-head. Doubt as to the correctness of this derivation is expressed by Wlh. and Zahn ad loc.; FSchulthess, ZNW 21, 1922, 241–43. Among the ancient interpreters, the Gk. Onomastica, Jerome, Hilary, and the Opus Imperfectum p. 62 (MPG LVI, 690) take ῥ. as= κενός=Lat. vacuus=empty-head, numskull, fool. Chrysostom says (MPG LVII, 248): τὸ δὲ ῥακὰ οὐ μεγάλης ἐστὶν ὕβρεως ῥῆμα … ἀντὶ τοῦ σύ=‘ῥ. is not an expression denoting a strong put-down … but is used in place of σύ.’ The same thing in somewhat different words in Basilius, Regulae 51 p. 432c: τί ἐστί ῥακά; ἐπιχώριον ῥῆμα ἠπιωτέρας ὕβρεως, πρὸς τοὺς οἰκειοτέρους λαμβανόμενον ‘what is the mng. of ῥ.? It is a colloquial term of rather gentle cheek and generally used in familiar surroundings’. Sim., Hecataeus: 264 Fgm. 4 p. 13, 21f Jac. (in Plut., Mor. 354d) explains the name Ammon as coming fr. a form of address common among the Egyptians: προσκλητικὴν εἶναι τὴν φωνήν.—SKrauss, OLZ 22, 1919, 63; JLeipoldt, CQR 92, 1921, 38; FBussby, ET 74, ’64, 26; RGuelich, ZNW 64, ’73, 39–52; Betz, SM ad loc. S. the lit. s.v. μωρός.—TRE III 608. EDNT. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ῥακά

  • 66 ἀγανός

    1 gentle, mild ἀγαναῖσιν ἐν χερσὶ ποικιλανίους ἐδάμασσε πώλους (sc. Ἱέρων v. Schr., Pyth. Comm. ad loc.) P. 2.8

    τὸν εὐεργέταν ἀγαναῖς ἀμοιβαῖς ἐποιχομένους τίνεσθαι P. 2.24

    ἀγανοῖσι λόγοις ὧδ' ἀμείφθη P. 4.101

    ἀγανᾷ χλοαρὸν γελάσσαις ὀφρύι P. 9.38

    χρὴ δὲ κωμάζοντ' ἀγαναῖς χαρίτεσσιν βαστάσαι I. 3.8

    κατεκρίθης δὲ θνατοῖς ἀγανώτατος ἔμμεν (sc. Ἄπολλον.) Pae. 16.7 = fr. 149 Schr.

    Lexicon to Pindar > ἀγανός

  • 67 ἄρχω

    ἄρχω (ἄρχει; ἄρχε; ἄρχειν: impf. ἆρχε: aor. ἄρξαι: med. ἄρχονται; ἀρχομένου, -μενοι, -μένοις, -μεναι: fut. ἄρξεται dub.: impf. ἄρχετο: aor. ἄρξατο.)
    1 act., rule
    a abs.

    ἇς Οἰνόμαος ἆρχε O. 10.51

    b c. dat.

    ἤθελον Χίρωνά κε ζώειν βάσσαισί τ' ἄρχειν Παλίου P. 3.4

    c c. gen. “βασιλεύς, ὅστις ἄρχει ναός” Jason P. 4.230 [Ἐλέλιχθον, ἄρχεις ὃς ἱππιᾶν ἐσόδων (coni. Bowra: ὀργαῖς πάσαις ὃς ἱππείαν ἔσοδον codd.) P. 6.50]
    2 act. and med., begin
    a abs.

    ἀρχομένου δ' ἔργου πρόσωπον χρὴ θέμεν τηλαυγές O. 6.3

    ἅμα πρώτοις ἄρξεται” (codd.: ῥάξεται coni. Wil.: loc. susp., cf. von der Mühll, M. H., 1964, 50f.) O. 8.45 καὶ πόθεν ἀθαν[άτων ἔρις ἄ]ρξατο (supp. Bury) Πα... τί κάλλιον ἀρχομένοις ἢ καταπαυομένοισιν ἢ βαθύζωνόν τε Λατὼ ἀεῖσαι; (v. l. - ομένοισιν) fr. 89a. 1.
    b c. acc.

    ἄρχε δ' οὐρανοῦ πολυνεφέλα κρέοντι, θύγατερ, δόκιμον ὕμνον N. 3.10

    c c. gen. “ φιλίων δ' ἐπέων ἄρχετο” (v. l. ἄρχεται.) P. 4.30

    ὅθεν περ καὶ Ὁμηρίδαι ῥαπτῶν ἐπέων τὰ πόλλ' ἀοιδοὶ ἄρχονται, Διὸς ἐκ προοιμίου N. 2.3

    βουβόται τόθι πρῶνες ἔξοχοι κατάκεινται Δωδώναθεν ἀρχόμενοι πρὸς Ἰόνιον πόρον N. 4.53

    αἱ δὲ πρώτιστον μὲν ὕμνησαν Διὸς ἀρχόμεναι σεμνὰν Θέτιν (sc. Μοῖσαι) N. 5.25 [ ὅτε Λαομέδοντι πεπρωμένοἰ ἤρχετο μόροιο κάρυξ (expectes ἄρχ-, Snell:? was a beginning for) fr. 140a. 67 (41). v. ἔρχομαι]
    d c. dat., begin with

    τὸν μὲν ἐν ῥινῷ λέοντος στάντα κελήσατο νεκταρέαις σπονδαῖσιν ἄρξαι καρτεραίχμαν Ἀμφιτρυωνιάδαν I. 6.37

    e begin, start upon ναυσιφορήτοις δ' ἀνδράσι πρώτα χάρις ἐς πλόον ἀρχομένοις πομπαῖον ἐλθεῖν οὖρον (v. l. ἐρχομένοις) P. 1.34
    f frag. ]ἀρχομ[ Πα. 7B. 8.

    Lexicon to Pindar > ἄρχω

  • 68 Ἀχελώιος

    ᾰχελώιος a river running between Aitolia and Akarnania. οὐδ' Ἀχελωιο[ Πα. 13c. 11. ]
    1

    ἀλκὰν Ἀχελωίου κρανίον τοῦτο ζάθε[ον Pae. 21.9

    as a general designation for all fresh water: πρόσθα μὲν ἲς Ἀχελωίου τὸν ἀοιδότατον Εὐρωπία κράνα Μέλανός τε ῥοαὶ τρέφον κάλαμον (Turyn assumes that Εὐρωπία ῥοαὶ is in apposition to ἴς Αχελωίου: cf. Ammonius ad loc.) fr. 70. 1. test., for the encounter between Herakles and Acheloos v. fr. 249a ad Δ. 2.

    Lexicon to Pindar > Ἀχελώιος

  • 69 δαμάζω

    δᾰμάζω (act. ἐδάμᾰσας, δάμασσας, δάμᾰσεν), ἐδάμασσε; δαμάσσαις: med. aor. ἐδαμάσσατο: pass. δαμαζομέναν: aor. δαμασθέντες, δαμασθέν; (from δάμναμι) δμᾶθεν; δᾰμείς, -έντα, -έντες, δᾰμεῖσα)
    1 conquer, master, overcome
    a

    φῶτας δ' ὀξυρεπεῖ δόλῳ ἀπτωτὶ δαμάσσαις διήρχετο κύκλον O. 9.92

    δάμασε καὶ κείνους Ἡρακλέης ἐφ' ὁδῷ O. 10.30

    οἷα Συρακοσίων ἀρχῷ δαμασθέντες πάθον P. 1.73

    δαμεῖσα χρυσέοις τόξοισιν ὕπ' Ἀρτέμιδος εἰς Ἀίδα δόμον ἐν θαλάμῳ κατέβα (sc. Κορωνίς) P. 3.9

    δμᾶθεν δὲ κεραυνῷ τόξοισί τ' Ἀπόλλωνος P. 8.17

    δάμασε δὲ θῆρας ἐν πελάγει ὑπερόχους N. 3.23

    Γίγαντας ὃς ἐδάμασας sc. Herakles N. 7.90 met.,

    Ἀγλαοτρίαιναν δαμέντα φρένας ἱμέρῳ O. 1.41

    πῆμα θνᾴσκει παλίγκοτον δαμασθέν O. 2.20

    ἀλλ' ᾧτινι μὴ λιπότεκνος σφάλῃ πάμπαν οἷκος βιαίᾳ δαμεὶς ἀνάγκᾳ Παρθ. 1. 1. ἀέξονται φρένας ἀμπελίνοις τόξοις δαμέντες i. e. overcome by the effects of wine fr. 124. 11. med.,

    δαίμων δ' ἕτερος ἐς κακὸν τρέψαις ἐδαμάσσατό νιν P. 3.35

    b in special usages.
    I master (horses)

    ἀγαναῖσιν ἐν χερσὶ ποικιλανίους ἐδάμασσε πώλους P. 2.8

    III establish one's mastery in c. acc.

    Ἥρας τ' ἀγῶν ἐπιχώριον νίκαις τρισσαῖς, ὦ Ἀριστόμενες, δάμασσας ἔργῳ P. 8.80

    Lexicon to Pindar > δαμάζω

  • 70 δάπεδον

    1 grounds of a precinct, sanctuary cf. Barrett on Eur. Hipp. 230. ἐν Πυθίοισι δὲ δαπέδοις κεῖται (= ἄλσει παλαιτάτῳ v. 44.) N. 7.34 βασιλῆα δὲ θεῶν πρέπει δάπεδον ἂν τόδε γαρυέμεν ἡμέρᾳ ὀπί in Aigina N. 7.83, τρὶς μὲν ἐν πόντοιο πύλαισι λαχών, τρὶς δὲ καὶ σεμνοῖς δαπέδοις ἐν Ἀδραστείῳ νόμῳ at Nemea N. 10.28 Strabo, 9. 2. 33: καὶ τὸν Τήνερον καλεῖ (sc. ὁ Πίνδαρος) ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν ὁμοκλέα ( τὸ δὲ Τηνερικὸν πεδίον ἀπὸ Τηνέρου προσηγόρευται. Strabo ad loc.) fr. 51d.

    Lexicon to Pindar > δάπεδον

  • 71 ἐρασιπλόκαμος

    ἐρᾰσιπλόκᾰμος, -ον
    1 with lovely locks Τυροῦς ἐρασιπλοκάμου (v. Schr., Pyth. comm., ad loc.) P. 4.136

    Lexicon to Pindar > ἐρασιπλόκαμος

  • 72 Ἐργῖνος

    Ἐργῑνος king of Orchomenos, father of Trophonios and Agamedes, son of Klymenos. v. Πα. 8. 103, and Σ ad loc.

    Lexicon to Pindar > Ἐργῖνος

  • 73 Ἐρίτιμος

    Ἐρῐτῑμος acc. to Σ ad loc., son of Terpsias and nephew of Ptoiodoros, q. v., cf. P. Oxy. 2623, fr. 21a. 7. Πτοιοδώρῳ σὺν πατρὶ μακρότεραι Τερψίᾳ θ' ἕψοντ Ἐριτίμῳ τ ἀοιδαί (e Σ Er. Schmid: ἐρίτιμοι codd.) O. 13.42

    Lexicon to Pindar > Ἐρίτιμος

  • 74 Εὐρώπιος

    1 of Europa πρόσθα μὲν ἲς Ἀχελωίου τὸν ἀοιδότατον Εὐρωπία κράνα Μέλ[ανό]ς τε ῥοαὶ τρέφον κάλαμον (Turyn, Wil.: εὐρωπία κρανᾶν ἑλ[ικὸ]ς τε ποταμοῦ G-H: Εὐρωπίᾳ κράνᾳ Μέλ[ανό]ς τε Wil.; cf. Turyn ad loc., “intellego appositionem esse ad verba ἲς Ἀχελωίου”: = ?Akidalian spring, Wil., G. G. A., 1900, 43) fr. 70. 2.

    Lexicon to Pindar > Εὐρώπιος

  • 75 ἵημι

    ῐημι ( ἵει impv.; ἱείς, ἱέντα), ἱέντες: impf. εσαν, ᾰεν: med. ἶέμενοι, cf. Ed. Hermann, Sprachwiss. Komm. zu ausgew. Stücken aus Hom., Heidelberg, 1965̆{2}, 26.)
    a act. let go, shoot

    τίνα βάλλομεν ὀιστοὺς ἱέντες O. 2.90

    πτερόεντα δ' ἵει γλυκὺν Πυθῶνάδ ὀιστόν O. 9.11

    ἐμὲ δ' εὐθὺν ἀκόντων ἱέντα ῥόμβον O. 13.94

    ἔλπομαι μέγα εἰπὼν σκοποῦ ἄντα τυχεῖν ὥτ' ἀπὸ τόξου ἱείς N. 6.28

    οἷά τε χερσὶν ἀκοντίζοντες αἰχμαῖς, καὶ λιθίνοις ὁπότ' λτ;ἐνγτ; δίσκοις ἵεν (loc. susp.) I. 1.25 ] ἱέντ' ε[ fr. 6a. f. met., utter,

    χαίρω δὲ πρόσφορον ἐν μὲν ἔργῳ κόμπον ἱείς N. 8.49

    πολὺν ῥόθον ἵεσαν ἀπὸ στομ[άτων] Ἐλείθυιά τε καὶ Λάχεσις Pae. 12.16

    c in tmesis, v. ἐνίημι.]

    Lexicon to Pindar > ἵημι

  • 76 καί

    καί particle,
    1 and, also, even A copulative.
    1 joining finite verbs,
    a with change of subject.

    ἦ θαύματα πολλά, καί πού τι καὶ ἐξαπατῶντι μῦθοι O. 1.28

    , O. 3.21, O. 9.38, O. 10.41, O. 10.72, P. 1.5, P. 1.42, P. 3.35, P. 3.93, P. 3.94, P. 4.124, P. 4.164, P. 4.220, P. 4.247, P. 4.254, P. 4.257, P. 6.53, P. 9.40, P. 9.52, N. 5.18, N. 5.21, N. 6.53, N. 7.65, N. 10.10, N. 11.8, I. 3.17, I. 4.13, I. 4.34, I. 4.67, I. 5.48, I. 6.53, I. 8.47, fr. 51b. Pae. 2.53
    b with no change of subject.

    διεδάσαντο καὶ φάγον O. 1.51

    , O. 5.8, O. 7.46, O. 10.49, O. 13.27, O. 13.69, O. 13.112, P. 3.15, P. 3.68, P. 4.254, P. 4.298, P. 9.12, P. 10.46, N. 1.64, N. 3.26, N. 3.38, N. 4.61, N. 5.39, N. 6.19, N. 6.49, N. 9.18, N. 10.22, N. 10.74, N. 10.80, I. 2.19, I. 5.63, I. 6.70, Πα. 2. 1, Εὔ]βοιαν ἕλον καὶ ἔνασσαν καὶ ἔκτισαν νάσους Πα.. 3. Πα. 8A. 13. Δ. 2. 30, fr. 169. 23, fr. 169. 47.
    c in subord. cl.,

    ὡς ἂν κτίσαιεν βωμὸν ἐναργέα καὶ ἰάναιεν O. 7.42

    πρὶν μίχθη καὶ ἔνεικεν O. 9.59

    κατέφρασεν ὁπᾷ ἔθυε καὶ ὅπως ἄρα ἔστασεν O. 10.57

    ὃς ἂν ἐγκύρσῃ καὶ ἕλῃ P. 1.100

    θεός, ὃ καὶ κίχε καὶ παραμείβεται καὶ ἔκαμψε P. 2.50

    εἰ δὲ σώφρων ἄντρον ἔναἰ ἔτι Χίρων, καί τί οἱ φίλτρον ἐν θυμῷ μελιγάρυες ὕμνοι ἁμέτεροι τίθεν P. 3.63

    P. 9.46—9.

    ὃς ἂν ἕλῃ καὶ ἴδῃ P. 10.25

    , N. 3.34

    ὄφρα προσμένοι καὶ πάξαιθ N. 3.61

    αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν πῶς δὴ λίπον εὐκλέα νᾶσον, καὶ τίς ἄνδρας ἀλκίμους δαίμων ἀπ' Οἰνώνας ἔλασεν N. 5.15

    Pae. 6.50 irregularly coordinated;

    φάνη Ζηνὸς ἀμφὶ πανάγυριν Λυκαίου καὶ ὁπότ' Πελλάνᾳ φέρε O. 9.97

    εὐθύ-

    γλωσσος ἀνὴρ προφέρει παρὰ τυραννίδι χὠπόταν ὁ λάβρος στρατός, χὤταν πόλιν οἱ σοφοὶ τηρέωντι P. 2.87

    —8.

    νᾶσον ὡς ἤδη λιπὼν κτίσσειεν εὐάρματον πόλιν καὶ τὸ Μηδείας ἔπος ἀγκομίσαι P. 4.9

    πύκταν τέ νιν καὶ παγκρατίῳ φθέγξαι ἑλεῖν N. 5.52

    d introducing question.

    ἐπεὶ ψάμμος ἀριθμὸν περιπέφευγεν, καὶ κεῖνος ὅσα χάρματ' ἄλλοις ἔθηκεν, τίς ἂν φράσαι δύναιτο O. 2.99

    καὶ τίς ἀνθρώπων σε ἐξανῆκεν γαστρός;” P. 4.98
    2 joining grammatically similar words.
    a two nouns.

    Παλλὰς καὶ Ζεὺς O. 2.27

    ὅρμοισι τῶν χέρας ἀναπλέκοντι καὶ στεφάνους O. 2.74

    κρίσιν καὶ πενταετηρίδ O. 3.21

    Ἀρκαδίας ἀπὸ δειρᾶν καὶ πολυγνάμπτων μυχῶν O. 3.27

    χεῖρες δὲ καὶ ἦτορ O. 4.25

    ἀρετᾶν καὶ στεφάνων O. 5.1

    Ἄκρων' ἐκάρυξε καὶ τὰν νέοικον ἕδραν O. 5.8

    Οἰνομάου καὶ Πέλοπος O. 5.9

    Ποσειδᾶν' καὶ τοξοφόρον σκοπόν O. 6.59

    παρ' Ἀλφειῷ καὶ παρὰ Κασταλίᾳ O. 7.17

    Οὐρανὸς καὶ Γαῖα μάτηρ O. 7.38

    ἀρετὰν καὶ χάρματ O. 7.44

    τά τ' ἐν Ἀρκαδίᾳ ἔργα καὶ Θήβαις O. 7.84

    κῶμον καὶ στεφαναφορίαν O. 8.10

    ἓ καὶ υἱὸν O. 9.14

    κορᾶν καὶ φερτάτων Κρονιδᾶν O. 9.56

    τόλμα δὲ καὶ ἀμφιλαφὴς δύναμις O. 9.82

    σὺ καὶ θυγάτηρ O. 10.3

    Καλλιόπα καὶ χάλκεος Ἄρης O. 10.15

    βροντὰν καὶ πυρπάλαμον βέλος O. 10.80

    ἀρχὰ λόγων καὶ πιστὸν ὅρκιον O. 11.6

    Ὀλυμπίᾳ στεφανωσάμενος καὶ δὶς ἐκ Πυθῶνος Ἰσθμοῖ τε O. 12.18

    κασίγνηταί τε Δίκα καὶ ὁμότροφος Εἰρήνα O. 13.7

    Σίσυφον καὶ τὰν Μήδειαν O. 13.53

    ναὶ καὶ προπόλοις O. 13.54

    παρ' ὅρκον καὶ παρὰ ἐλπίδα O. 13.83

    αἰδῶ δίδοι καὶ τύχαν O. 13.115

    Ἀπόλλωνος καὶ Μοισᾶν P. 1.1

    κορυφαῖς καὶ πέδῳ P. 1.28

    ὄλβον καὶ κτεάνων δόσιν P. 1.46

    ἀστοῖς καὶ βασιλεῦσιν P. 1.68

    κύριε πολλᾶν μὲν εὐστεφάνων ἀγυιᾶν καὶ στρατοῦ P. 2.58

    ἐν ὄρει καὶ ἐν ἑπταπύλοις Θήβαις P. 3.90

    Νέστορα καὶ

    Λύκιον Σαρπηδόν P. 3.112

    ἀπὸ δ' αὐτὸν ἐγὼ Μοίσαισι δώσω καὶ τὸ πάγχρυσον νάκος κριοῦ P. 4.68

    Ἰφιμεδείας παῖδας, ὦτον καὶ σέP. 4.89 πὰρ Χαρικλοῦς καὶ ΦιλύραςP. 4.103 λαγέτᾳ Αἰόλῳ καὶ παισὶP. 4.108

    Ἄδματος καὶ Μέλαμπος P. 4.126

    ὀρνίχεσσι καὶ κλάροισι P. 4.190

    ἀγέλα ταύρων ὑπᾶρχεν καὶ νεόκτιστον θέναρ P. 4.206

    ἄροτρον καὶ βόας P. 4.225

    Κυράνα καὶ τὸ κλεεννότατον μέγαρον Βάττου P. 4.280

    πεδίον καὶ πατρωίαν πόλιν P. 5.53

    ἄνδρεσσι καὶ γυναιξὶ P. 5.64

    νικαφόροις ἐν ἀέθλοις καὶ θοαῖς ἐν μάχαις P. 8.26

    γείτων καὶ κτεάνων φύλαξ ἐμῶν P. 8.58

    λαμπρὸν φέγγος καὶ μείλιχος αἰών P. 8.97

    θυμὸν γυναικὸς καὶ μεγάλαν δύνασινP. 9.30 τέλος οἶσθα καὶ πάσας κελεύθουςP. 9.45 ἐν θαλάσσᾳ καὶ ποταμοῖςP. 9.47 ὥραισι καὶ ΓαίᾳP. 9.60 νέκταρ καὶ ἀμβροσίανP. 9.63 Ζῆνα καὶ ἁγνὸν Ἀπόλλων' Ἀγρέα καὶ ΝόμιονP. 9.64—5.

    οἱ καὶ Ζηνὶ P. 9.84

    νιν καὶ Ἰφικλέα P. 9.88

    δίκον φύλλ' ἔπι καὶ στεφάνους P. 9.124

    πόνων δὲ καὶ μαχᾶν ἄτερ P. 10.42

    χαλκοῦ θαμὰ καὶ δονάκων P. 12.25

    οἱ φράζε καὶ παντὶ στρατῷ N. 1.61

    Ἰάσον' καὶ ἔπειτεν Ἀσκλαπιόν N. 3.54

    τάνδε νᾶσον καὶ σεμνὸν Θεάριον N. 3.69

    δῶρα καὶ κράτος N. 4.68

    ἐκ δὲ Κρόνου καὶ Ζηνὸς ἥρωας αἰχματὰς φυτευθέντας καὶ ἀπὸ χρυσεᾶν Νηρηίδων N. 5.7

    υἱοὶ καὶ βία Φώκου N. 5.12

    ἀοιδαὶ καὶ λόγοι N. 6.30

    αὐχένα καὶ σθένος (v. Dornseiff, Stil, 26) N. 7.73

    χειρὶ καὶ βουλαῖς N. 8.8

    Δείνιος δισσῶν σταδίων καὶ πατρὸς Μέγα Νεμεαῖον ἄγαλμα N. 8.16

    ματέρι καὶ διδύμοις παίδεσσιν N. 9.4

    φεῦγε γὰρ Ἀμφιαρῆ ποτε θρασυμήδεα καὶ δεινὰν στάσιν N. 9.13

    χερσὶ καὶ ψυχᾷ N. 9.39

    Κάστορος καὶ κασιγνήτου Πολυδεύκεος N. 10.50

    Ἑρμᾷ καὶ σὺν Ἡρακλεῖ N. 10.53

    Ζηνὸς ὑψίστου κασιγνήτα καὶ ὁμοθρόνου Ἥρας N. 11.2

    λύρα καὶ ἀοιδά N. 11.7

    πάλᾳ καὶ

    μεγαυχεῖ παγκρατίῳ N. 11.21

    ἐν Πυθῶνι καὶ Ὀλυμπίᾳ N. 11.23

    παρὰ Κασταλίᾳ καὶ παρ' εὐδένδρῳ ὄχθῳ Κρόνου N. 11.25

    πολιατᾶν καὶ ξένων I. 1.51

    Ὀγχηστὸν καὶ γέφυραν I. 4.20

    χρυσέων οἴκων ἄναξ καὶ γαμβρὸς Ἥρας I. 4.60

    δαῖτα καὶ νεόδματα στεφανώματα βωμῶν I. 4.62

    νᾶες ἐν πόντῳ καὶ λτ;ὑφγτ;ἅρμασιν ἵπποι I. 5.5

    ἑσπόμενοι Ἡρακλῆι πρότερον καὶ σὺν Ἀτρείδαις I. 5.38

    Ἕκτορα καὶ στράταρχον Μέμνονα I. 5.40

    Αἴαντος Τελαμωνιάδα καὶ πατρός I. 6.27

    Μερόπων ἔθνεα καὶ τὸν βουβόταν Ἀλκυονῆ I. 6.32

    χθόνα καὶ στρατὸν ἀθρόον Pae. 4.42

    ἐμὰν ματέραλιπόντες καὶ ὅλον οἶκον Pae. 4.45

    στεφάνων καὶ θαλιᾶν Pae. 6.14

    νέφεσσι δ' ἐν χρυσέοις Ὀλύμποιο καὶ κορυφαῖσινἵζων Pae. 6.93

    ναυπρύτανιν δαίμονα καὶ τὰν θεμίξενον ἀρετάν Pae. 6.131

    Ἁφαίστου παλάμαις καὶ Ἀθά[νας] Pae. 8.66

    Κάδμου στρατὸν καὶ Ζεάθου πόλιν (Π: ἂν pro καὶ coni. Wil. metr. gr.) Πα... φυγόντα νιν καὶ μέλαν ἕρκος ἅλμας[ Δ. 1. 1. ἐπ' Αἰολάδᾳ καὶ γένει (G-H: τε καὶ Π.) Παρθ. 1. 13. ὦ Πάν, Ἀρκαδίας μεδέων καὶ σεμνῶν ἀδύτων φύλαξ fr. 95. 2. θυμὸν καὶ φωνὰν fr. 124d. βασιλῆες ἀγαυοὶ καὶ ἄνδρες fr. 133. 4. ]ἀοιδ[ὰν κ]αὶ ἁρμονίαν fr. 140b. 2. θεῶν καὶ κατ' ἀνθρώπων ἀγυιάς fr. 194. 6. τιμαὶ καὶ στέφανοι fr. 221. 2. Ζηνὸς υἱοὶ καὶ κλυτοπώλου Ποσειδάωνος fr. 243.
    b two adjs.

    ξανθαῖσι καὶ παμπορφύροις ἀκτῖσι βεβρεγμένος O. 6.55

    πολύβοσκον γαῖαν ἀνθρώποισι καὶ εὔφρονα μήλοις O. 7.63

    ἀγαθοὶ δὲ καὶ σοφοὶ O. 9.28

    ὡραῖος ἐὼν καὶ καλὸς O. 9.94

    [ ἀκρόσοφον δὲ καὶ αἰχματὰν (v. l. τε καὶ) O. 11.19]

    κλυτὰν καὶ ὀνυμαστάν P. 1.38

    πολυμήλου καὶ πολυκαρποτάτας χθονὸς P. 9.7

    εὐδαίμων δὲ καὶ ὑμνητὸς P. 10.22

    γέρας τό περ νῦν καὶ ἄρειον ὄπιθεν N. 7.101

    ἄνιππός εἰμι καὶ βουνομίας ἀδαέστερος Pae. 4.27

    esp., two numerals,

    πρώτοις καὶ τερτάτοις O. 8.46

    ἑβδόμᾳ καὶ σὺν δεκάτᾳ γενεᾷ P. 4.10

    τεσσαράκοντα καὶ

    ὀκτὼ παρθένοισι P. 9.113

    τρεῖς καὶ δέκ' ἄνδρας fr. 135.
    c two participles.

    ἐξαρκέων κτεάτεσσι καὶ εὐλογίαν προστιθείς O. 5.24

    ἀποπέμπων καὶ ἐποψόμενος O. 8.52

    δεξάμενον καὶ δαίσαντα N. 1.71

    θνατὰ μεμνάσθω περιστέλλων μέλη καὶ γᾶν ἐπιεσσόμενος N. 11.16

    cf. O. 6.20
    d two infinitives. “ μοναρχεῖν καὶ βασιλευέμενP. 4.166 χέρα οἱ προσενεγκεῖν ἦρα καὶ ἐκ λεχέων κεῖραι μελιαδέα ποίαν;” P. 9.37.

    ἐπαινεῖσθαι χρεών, καὶ μελιζέμεν N. 11.18

    κελαδῆσαι καὶ προσειπεῖν I. 1.55

    e two pronouns. “ ἐμὲ καὶ σὲP. 4.141

    ὄλβος ἔμπαν τὰ καὶ τὰ νέμων P. 5.55

    εὐδαιμονίαν τὰ καὶ τὰ φέρεσθαι P. 7.21

    f two adverbs.

    πολὺ καὶ πολλᾷ O. 8.23

    3 in enumeration.
    a A καὶ B καὶ C ( καί...)

    λτ;γτ;άνθον ἤπειγεν καὶ Ἀμαζόνας εὐίππους καὶ ἐς Ἴστρον ἐλαύνων O. 8.47

    νόστον ἔχθιστον καὶ ἀτιμότεραν γλῶσσαν καὶ ἐπίκρυφον οἶμον O. 8.69

    πατρὸς ἀρχὰν καὶ βαθὺν κλᾶρον ἔμμεν καὶ μέγαρον O. 13.62

    γυναικεῖον στρατὸν καὶ Χίμαιραν καὶ Σολύμους ἔπεφνεν O. 13.90

    Τροίαν κραταιὸς Τελαμὼν πόρθησε καὶ Μέροπας καὶ τὸν μέγαν Ἀλκυονῆ N. 4.25

    —7.

    χαλκὸν ὅν τε Κλείτωρ καὶ Τεγέα καὶ Ἀχαιῶν ὑψίβατοι πόλιες καὶ Λύκαιον πὰρ Διὸς θῆκε δρόμῳ N. 10.47

    —8.

    ἐξικέσθαν καὶ μέγα ἔργον ἐμήσαντ' ὠκέως καὶ πάθον N. 10.64

    ἐπῇεν καὶ ἔστα καὶ μυχοὺς διζάσατο fr. 51a. 3. τὸ δ' οἴκοθεν ἄστυ κα[ὶ ] καὶ συγγένεἰ Πα.. 32. ὦ ταὶ λιπαραὶ καὶ ἰοστέφανοι καὶ ἀοίδιμοι Ἀθᾶναι fr. 76. 1. φοινικορόδοις δ' ἐνὶ λειμώνεσσι προάστιον αὐτῶν καὶ λιβάνῳ σκιαρὰν καὶ χρυσοκάρποισιν βέβριθε λτ;δενδρέοιςγτ; καὶ τοὶ μὲν Θρ.. 3. ἔνθα βουλαὶ γερόντων καὶ νέων ἀνδρῶν ἀριστεύοισιν αἰχμαί, καὶ χοροὶ καὶ Μοῖσα καὶ Ἀγλαία fr. 199.
    b A καὶ B C τε ( καί...)

    Λύκιε καὶ Δάλοἰ ἀνάσσων, Φοῖβε, Παρνασσοῦ τε κράναν Κασταλίαν φιλέων P. 1.39

    καὶ σοφοὶ καὶ χερσὶ βιαταὶ περίγλωσσοί τ' ἔφυν P. 1.42

    Ἰόλαον καὶ Κάστορος βίαν, σέ τε, ἄναξ Πολύδευκες P. 11.61

    ἄνδρα δ' ἐγὼ μακαρίζω μὲν πατέῤ Ἀρκεσίλαν καὶ τὸ θαητὸν δέμας ἀτρεμίαν τε σύγγονον N. 11.12

    τριπόδεσσιν ἐκόσμησαν δόμον καὶ λεβήτεσσιν φιάλαισί τε χρυσοῦ I. 1.18

    πόλιν τάνδε κόμιζε Δὶ καὶ κρέοντι σὺν Αἰακῷ Πηλεῖ τε κἀγαθῷ Τελαμῶνι σύν τ' Ἀχιλλεῖ P. 8.99

    —100.
    4 καί καί, bothand

    καὶ ποτ' ἀστῶν καὶ ποτὶ ξείνων O. 7.90

    καὶ ἀγάνορος ἵππου θᾶσσον καὶ ναὸς ὑποπτέρου O. 9.23

    καὶ λογίοις καὶ ἀοιδοῖς P. 1.94

    ἀλλὰ καὶ σκᾶπτον μόναρχον καὶ θρόνοςP. 4.152

    κόρον δ' ἔχει καὶ μέλι καὶ τὰ τέρπν ἄνθἐ Ἀφροδίσια N. 7.53

    καὶ τὸν ἀκερσεκόμαν Φοῖβον χορεύων καὶ τὰν ἁλιερκέα Ἰσθμοῦ δειράδ I. 1.7

    καὶ πάγκαρπον ἐπὶ χθόνα καὶ διὰ πόντον βέβακεν ἐργμάτων ἀκτὶς I. 1.41

    μυρίαι δ' ἔργων καλῶν τέτμανθ κέλευθοι καὶ πέραν Νείλοιο παγᾶν καὶ δἰ Ὑπερβορέους I. 6.23

    εἴη καὶ ἐρᾶν καὶ ἔρωτι χαρίζεσθαι κατὰ καιρόν fr. 127. 1. with irregular coordination,

    καὶ τὰν παρ' ὅρκον καὶ παρὰ ἐλπίδα κούφαν κτίσιν O. 13.83

    καὶ τὸν Ἰσθμοῖ καὶ Νεμέᾳ στέφανον (sc. ἐκράτησε) N. 10.26 in comparison,

    πειρῶντι δὲ καὶ χρυσὸς ἐν βασάνῳ πρέπει καὶ νόος ὀρθός P. 10.67

    5 with intensifying force.

    οὔτε δύσηρις ἐὼν οὔτ' ὦν φιλόνικος ἄγαν, καὶ μέγαν ὅρκον ὀμόσσαις, τοῦτό γέ οἱ μαρτυρήσω O. 6.20

    τέκεν γόνον ὑπερφίαλον μόνα καὶ μόνον P. 2.43

    τοῦτον ἄεθλον ἑκὼν τέλεσον· καί τοι μοναρχεῖν καὶ βασιλευέμεν ὄμνυμι προήσειν” conditional parataxis P. 4.165
    6 v. E infra for exx. of καὶ irregularly placed. B copulative, combined with τε, where τε is superfluous.
    1

    Πίσας τε καὶ Φερενίκου χάρις O. 1.18

    τρεῖς τε καὶ δέκ' ἄνδρας O. 1.79

    ἐν δίκᾳ τε καὶ παρὰ δίκαν O. 2.16

    εὐθυμιᾶν τε μέτα καὶ πόνων O. 2.34

    πλοῦτόν τε καὶ χάριν ἄγων O. 2.10

    τῶν τε καὶ τῶν καιρὸν O. 2.53

    Πηλεύς τε καὶ Κάδμος O. 2.78

    ἀνδρῶν τ' ἀρετᾶς πέρι καὶ διφρηλασίας O. 3.37

    αὐτόν τέ νιν καὶ φαιδίμας ἵππους O. 6.14

    Συρακοσσᾶν τε καὶ Ὀρτυγίας O. 6.93

    Ζεύς τε καὶ ἀθάνατοι O. 7.55

    μήλων τε κνισάεσσα πομπὰ καὶ κρίσις O. 7.80

    αὐτούς τ' ἀέξοι καὶ πόλιν O. 8.88

    μορφᾷ τε καὶ ἔργοισι O. 9.65

    τά λτ;τεγτ; τερπνὰ καὶ τὰ γλυκέα (supp. Hermann, met. gr.: om. codd., Schr.) O. 14.5

    γᾶν τε καὶ πόντον κατ' ἀμαιμάκετον P. 1.14

    κτεάτεσσί τε καὶ περὶ τιμᾷ P. 2.59

    παῖδες ὑπερθύμων τε φωτῶν καὶ θεῶνP. 4.13 Κρηθεῖ τε μάτηρ καὶ ΣαλμωνεῖP. 4.142

    ἀνέρες ἔκ τε Πύλου καὶ ἀπ' ἄκρας Ταινάρου P. 4.174

    θεός τέ οἱ τὸ νῦν τε πρόφρων τελεῖ δύνασιν καὶ τὸ λοιπὸν P. 5.117

    βουλᾶν τε καὶ πολέμων P. 8.3

    ἔρξαι τε καὶ παθεῖν ὁμῶς P. 8.6

    λύρᾳ τε καὶ φθέγματι μαλθακῷ P. 8.31

    πολλάν τε καὶ ἡσύχιον εἰρήναν P. 9.22

    ἔν τε θεοῖς κἀνθρώποιςP. 9.40

    τόλμᾳ τε καὶ σθένει P. 10.24

    εὐφροσύνα τε καὶ δόξ' ἐπιφλέγει P. 11.45

    τῶν τε καὶ τῶν χρήσιες N. 1.30

    εὖ τε παθεῖν καὶ ἀκοῦσαι N. 1.32

    λῆμά τε καὶ δύναμιν N. 1.57

    Ἄρτεμίς τε καὶ θρασεἶ Ἀθάνα N. 3.50

    Κλεωναίου τ' ἀπ ἀγῶνος καὶ λιπαρῶν εὐωνύμων ἀπ Ἀθανᾶν N. 4.18

    Οἰνώνᾳ τε καὶ Κύπρῳ N. 4.46

    εὔανδρόν τε καὶ ναυσικλυτὰν N. 5.9

    ἐπί τε χθόνα καὶ διὰ θαλάσσας N. 6.48

    σέ τ' καὶ Πολυτιμίδαν N. 6.62

    χειρῶν τε καὶ ἰσχύος ἁνίοχον N. 6.66

    φίλιπποί τ' αὐτόθι καὶ κτεάνων ψυχὰς ἔχοντες κρέσσονας ἄνδρες N. 9.32

    γνώτ' ἀείδω θεῷ τε καὶ ὅστις ἁμιλλᾶται N. 10.31

    Χαρίτεσσί τε καὶ σὺν Τυνδαρίδαις N. 10.38

    Κορίνθου τ' ἐν μυχοῖς, καὶ Κλεωναίων πρὸς ἀνδρῶν τετράκις (loc. susp.) N. 10.42

    θάνατόν τε φυγὼν καὶ γῆρας ἀπεχθόμενον N. 10.83

    ῥεέθροισί τε Δίρκας ἔφανεν καὶ παρ' Εὐρώτᾳ πέλας I. 1.29

    κτεάνων θ' ἅμα λειφθεὶς καὶ φίλων I. 2.11

    τῶν τε γὰρ καὶ τῶν διδοῖ I. 4.51

    γαίας τε πάσας καὶ βαθύκρημνον πολιᾶς ἁλὸς ἐξευρὼν θέναρ I. 4.55

    Ζεὺς τά τε καὶ τὰ νέμει I.5. 52.

    δαπάνᾳ τε χαρεὶς καὶ πόνῳ I. 6.10

    ἀγλαοὶ παῖδές τε καὶ μάτρως I. 6.62

    Ὕλλου τε καὶ Αἰγιμιοῦ I. 9.2

    ὁ δ' ἐθέλων τε καὶ δυνάμενος fr. 2. 1. γᾶν τε καὶ θάλασσαν fr. 51a. 2.

    γαῖαν ἀμπελόεσσάν τε καὶ εὔκαρπον Pae. 2.25

    τὸ δ' εὐβουλίᾳ τε καὶ αἰδοῖ ἐγκείμενον Pae. 2.51

    Χαρίτεσσίν τε καὶ Ἀφροδίτᾳ Pae. 6.4

    ὁ πάντα τοι τά τε καὶ τὰ τεύχων Pae. 6.132

    μαντευμάτων τε θεσπεσίων δοτῆρα καὶ τελεσσιε[πῆ] θεοῦ ἄδυτον Pae. 7.2

    σέ τε καὶ ῥαδ[ Πα. 7. d. 2.

    τά τ' ἐόντα τε κα[ὶ ] πρόσθεν γεγενημένα Pae. 8.83

    ἔθηκας ἀμάχανον ἰσχύν τ ἀνδράσι καὶ σοφίας ὁδόν (Blass: πτανὸν ἀνδράσι codd. Dion. Hal.)

    Πα... Ἐλείθυιά τε καὶ Λάχεσις Pae. 12.17

    τ]ριπόδεσσί τε καὶ θυσίαις fr. 59. 11. πρὶν μὲν ἕρπε σχοινοτένειά τ' ἀοιδὰ διθυράμβων καὶ τὸ σὰν κίβδηλον Δ. 2. 2. βαθύζωνόν τε Λατὼ καὶ θοᾶν ἵππων ἐλάτειραν fr. 89a. 2. Πειθώ τ' ἔναιεν καὶ Χάρις fr. 123. 14. Ἀπόλλωνί τε καὶ[ fr. 140b. 10. ] ραί τε καὶ υ[ fr. 215. 9. τόλμα τέ μιν ζαμενὴς καὶ σύνεσις fr. 231. emphasised, bothand, ξένον μή τιν' ἀμφότερα καλῶν τε ἴδριν ἅμα καὶ δύναμιν κυριώτερον ( ἀλλὰ coni. Hermann) O. 1.104

    ἀμφότερον μάντιν τ' ἀγαθὸν καὶ δουρὶ μάρνασθαι O. 6.17

    ἀμφότερον δαπάναις τε καὶ πόνοις I. 1.42

    once joining finite verbs,

    ἔν τ' ἀέθλοισι θίγον πλείστων ἀγώνων, καὶ τριπόδεσσιν ἐκόσμησαν δόμον I. 1.19

    —20. irregularly coordinated,

    ἄγοντι δέ με νῖκαι, ὦ Μεγάκλεες, ὑμαί τε καὶ προγόνων P. 7.18

    συμβαλεῖν μὰν εὐμαρὲς ἦν τό τε Πεισάνδρου πάλαι αἶμ' ἀπὸ Σπάρτας καὶ παῤ Ἰσμηνοῦ ῥοᾶν κεκραμένον ἐκ Μελανίπποιο μάτρωος N. 11.33

    —6.

    οἶά τε χερσὶν ἀκοντίζοντες αἰχμαῖς καὶ λιθίνοις ὁπότ' ἐν δίσκοις ἵεν I. 1.24

    —5.

    ζώων τ' ἀπὸ καὶ θάνων I. 7.30

    Κλεάνδρῳ τις ἀνεγειρέτω κῶμον, Ἰσθμιάδος τε νίκας ἄποινα, καὶ Νεμέᾳ ἀέθλων ὅτι κράτος ἐξεῦρε I. 8.4

    [ἀνατεί τε] καὶ ἀπριάτας ἔλασεν (H. J. Mette: ἀναιρεῖται καὶ codd. Aristidis contra metr.) fr. 169. 8. explicative / appositional, ἐγγυάσομαι ὔμμιν, ὦ Μοῖσαι, φυγόξεινον στρατὸν μήδ' ἀπείρατον καλῶν ἀκρόσοφόν τε καὶ αἰχματὰν ἀφίξεσθαι ( δὲ καὶ v. l.) O. 11.19 Νόμος ὁ πάντων βασιλεὺς θνατῶν τε καὶ ἀθανάτων fr. 169. 2. cf. P. 9.45
    2 in enumeration.
    a A τε καὶ B C

    τε φόρμιγγά τε ποικιλόγαρυν καὶ βοὰν αὐλῶν ἐπέων τε θέσιν O. 3.8

    μῆλά τε γάρ τοι ἐγὼ καὶ βοῶν ξανθὰς ἀγέλας ἀφίημ' ἀγρούς τε πάνταςP. 4.148

    ἐν Ὀλυμπίοισί τε καὶ βαθυκόλπου Γᾶς ἀέθλοις ἔν τε καὶ πᾶσιν ἐπιχωρίοις P. 9.101

    —2.

    ἀλλά με Πυθώ τε καὶ τὸ Πελινναῖον ἀπύει Ἀλεύα τε παῖδες P. 10.4

    ἀλαλὰν Λυκίων τε προσμένοι καὶ Φρυγῶν Δαρδάνων τε N. 3.60

    —1.

    τό μοι θέμεν Κρονίδᾳ τε Δὶ καὶ Νεμέᾳ Τιμασάρχου τε πάλᾳ ὕμνου προκώμιον εἴη N. 4.9

    Οὐλυμπίᾳ τε καὶ Ἰσθμοῖ Νεμέᾳ τε N. 4.75

    κεῖνοι γάρ τ' ἄνοσοι καὶ ἀγήραοι πόνων τ ἄπειροι fr. 143.
    b A τε καὶ B καὶ C ( καὶ...) “ὅσσα τε χθὼν ἠρινὰ φύλλ' ἀναπέμπει, χὠπόσαι ψάμαθοι κλονέονται χὤ τι μέλλει, χὠπόθεν ἔσσεται, εὖ καθορᾷςP. 9.45 ἐν ξυνῷ κεν εἴη συμπόταισιν τε γλυκερὸν καὶ Διωνύσοιο καρπῷ καὶ κυλίκεσσιν Ἀθαναίαισι κέντρον fr. 124. 3. ἄστρα τε καὶ ποταμοὶ καὶ κύματα πόντου fr. 136.
    c μέν τε καί, v.

    μέν τε O. 4.14

    C emphatic, non-copulative, v. also D. 1. infra.
    1 καί means even.

    καὶ ἄπιστον ἐμήσατο πιστὸν ἔμμεναι O. 1.31

    ἴδε καὶ κείναν χθόνα O. 3.31

    [ θαμὰ καὶ ( θαμάκι v. l.) O. 4.27]

    ἠὺ δ' ἔχοντες σοφοὶ καὶ πολίταις ἔδοξαν ἔμμεν O. 5.16

    ὄφρα ἵκωμαι πρὸς ἀνδρῶν καὶ γένος O. 6.25

    αἱ δὲ φρενῶν ταραχαὶ παρέπλαγξαν καὶ σοφόν O. 7.31

    τεθμὸς δέ τις ἀθανάτων καὶ τάνδ' ἁλιερκέα χώραν παντοδαποῖσιν ὑπέστασε ξένοις O. 8.25

    τράπε δὲ Κύκνεια μάχα καὶ ὑπέρβιον Ἡρακλέα O. 10.15

    δάμασε καὶ κείνους. (Boeckh: κἀκείνους codd.) O. 10.30 ἤτοι καὶ τεά κεν ἀκλεὴς τιμὰ κατεφυλλορόησεν ποδῶν O. 12. 13.

    ἤτοι καὶ ὁ καρτερὸς ὁρμαίνων ἕλε Βελλεροφόντας O. 13.84

    σὺν δὲ κείνῳ καί ποτ' Ἀμαζονίδων βάλλων γυναικεῖον στρατὸν O. 13.87

    σὺν δ' ἀνάγκᾳ μιν φίλον καί τις ἐὼν μεγαλάνωρ ἔσανεν P. 1.52

    εἴ τι καὶ φλαῦρον παραιθύσσει P. 1.87

    ἀλλὰ κέρδει καὶ σοφία δέδεται P. 3.54

    ἔτραπεν καὶ κεῖνον (Boeckh: κἀκεῖνον codd.) P. 3.55

    ἐπὶ καὶ θανάτῳ P. 4.186

    καὶ φθινόκαρπος ἐοῖσα διδοῖ ψᾶφον P. 4.265

    ῥᾴδιον μὲν γὰρ πόλιν δεῖσαι καὶ ἀφαυροτέροις P. 4.272

    αὔξεται καὶ Μοῖσα δἰ ἀγγελίας ὀρθᾶς P. 4.279

    κεῖνόν γε καὶ βαρύκομποι λέοντες περὶ δείματι φύγον P. 5.57

    κεῖνος αἰνεῖν καὶ τὸν ἐχθρὸν ἔννεπεν P. 9.95

    ἔτι καὶ μᾶλλον P. 10.57

    ἔμπα καἴπερ ἔχει βαθεῖα ποντιὰς ἅλμα μέσσον, ἀντίτειν' ἐπιβουλίᾳ (Christ: καίπερ codd.) N. 4.36

    κεῖνος καὶ Τελαμῶνος δάψεν υἱὸν N. 8.23

    ἐπαοιδαῖς δ' ἀνὴρ νώδυνον καί τις κάματον θῆκεν where καί emphasizes

    κάματον N. 8.50

    ἦν γε μὰν ἐπικώμιος ὕμνος δὴ πάλαι, καὶ πρὶν γενέσθαι τὰν Ἀδράστου τάν τε Καδμείων ἔριν N. 8.51

    ἐν γὰρ δαιμονίοισι φόβοις φεύγοντι καὶ παῖδες θεῶν N. 9.27

    καὶ θνατὸν οὕτως ἔθνος ἄγει μοῖρα N. 11.42

    τὸ τεόν, χρύσασπι Θήβα, πρᾶγμα καὶ ἀσχολίας ὑπέρτερον θήσομαι I. 1.2

    ἔστιν δ' ἀφάνεια τύχας καὶ μαρναμένων I. 4.31

    ἰατὰ δ' ἐστὶ βροτοῖς σύν γ ἐλευθερίᾳ καὶ τά I. 8.15

    ἐσλόν γε φῶτα καὶ φθίμενον ὕμνοις θεᾶν διδόμεν I. 8.60

    ἤτοι καὶ ἐγὼ σκόπελον ναίων Pae. 4.21

    εἰ καί τι Διωνύσου ἄρουρα φέρει, ἄνιππός εἰμι though Pae. 4.25
    2 where καί means also.

    ἐν καὶ θαλάσσᾳ O. 2.28

    Μοῖρ' θεόρτῳ σὺν ὄλβῳ ἐπί τι καὶ πῆμ ἄγει O. 2.37

    ἐπὶ μὰν βαίνει τι καὶ λάθας ἀτέκμαρτα νέφος O. 7.45

    Ἐρατιδᾶν τοι σὺν χαρίτεσσιν ἔχει θαλίας καὶ πόλις O. 7.94

    ἐοικότα γὰρ καὶ τελευτᾷ φερτέρου νόστου τυχεῖν (v. l. ἐν καὶ: κἀν Mosch.) P. 1.35

    Μοῖσα, καὶ πὰρ Δεινομένει κελαδῆσαι πίθεό μοι P. 1.58

    ποτὶ καὶ τὸν ἵκοντ P. 2.36

    ὅθεν φαμὶ καὶ δὲ τὰν ἀπείρονα δόξαν εὑρεῖν P. 2.64

    σοφοὶ δέ τοι κάλλιον φέροντι καὶ τὰν θεόσδοτον δύναμιν P. 5.13

    ἔγεντο καὶ πρότερον Ἀντίλοχος P. 6.28

    ἔν τε καὶ πᾶσιν ἐπιχωρίοις P. 9.102

    ἔθηκε καὶ βαθυλείμων ἀγὼν κρατησίποδα Φρικίαν P. 10.15

    ἕποιτο μοῖρα καὶ ὑστέραισιν ἐν ἁμέραις P. 10.17

    ῥέζοντά τι καὶ παθεῖν ἔοικεν N. 4.32

    σὺν δὲ τὶν καὶ παῖς ὁ Θεαρίωνος ἀρετᾷ κλιθεὶς εὔδοξος ἀείδεται N. 7.7

    ἐχθρὰ δ' ἄρα πάρφασις ἦν καὶ πάλαι N. 8.32

    καὶ ἐμοὶ θάνατον σὺν τῷδ' ἐπίτειλον, ἄναξN. 10.77

    ὁ πονήσαις δὲ νόῳ καὶ προμάθειαν φέρει I. 1.40

    ἦ μὰν πολλάκι καὶ τὸ σεσωπαμένον εὐθυμίαν μείζω φέρει I. 1.63

    ἔτι καὶ Πυθῶθεν I. 1.65

    κεῖνον ἅψαι πυρσὸν ὕμνων καὶ Μελίσσῳ I. 4.44

    ἐν δ' ἐρατεινῷ μέλιτι καὶ τοιαίδε τιμαὶ καλλίνικον χάρμ ἀγαπάζοντι I. 5.54

    πόρε, Λοξία, τεαῖσιν ἁμίλλαισιν εὐανθέα καὶ Πυθόι στέφανον I. 7.51

    ἔδοξ' ἦρα καὶ ἀθανάτοις ἐσλόν γε φῶτα καὶ φθίμενον ὕμνοις θεᾶν διδόμεν sc. as well as to men I. 8.59

    ἐπεὶ περικτίονας ἐνίκασε δή ποτε καὶ κεῖνος I. 8.65

    θεὸς ὁ πάντα τεύχων βροτοῖς καὶ χάριν ἀοιδᾷ φυτεύει fr. 141.
    3 emphatic, where neither of the two previous meanings seems applicable.
    a emphasizing subs., adj.

    καί πού τι καὶ βροτῶν φάτις O. 1.28

    σέο ἕκατι καὶ μεγασθενῆ νόμισαν χρυσὸν ἄνθρωποι περιώσιον ἄλλων I. 5.2

    φαντὶ γὰρ ξύν' ἀλέγειν καὶ γάμον Θέτιος ἄνακτας (others interpr. καὶ as copulative) I. 8.47

    ταῦτα καὶ μακάρων ἐμέμναντ' ἀγοραί I. 8.26

    ἀπὸ καὶ πατρός Πα. 7C. 9. ὁ δὲ κηλεῖται χορευοίσαισι κα[ὶ θη]ρῶν ἀγέλαις (supp. Housman) Δ. 2. 22. esp. subs. prop.,

    ἦλθε καὶ Γανυμήδης O. 1.44

    ἀνταγόρευσεν καὶ Πελίας P. 4.156

    ἔγνον ποτὲ καὶ Ἰόλαον P. 9.79

    λαὸν θαμὰ δὴ καὶ Ὀλυμπιάδων φύλλοις ἐλαιᾶν χρυσέοις μιχθέντα N. 1.17

    αἰνέω καὶ Πυθέαν I. 5.59

    κώμαζ' ἔπειτεν ἁδυμελεῖ σὺν ὕμνῳ καὶ Στρεψιάδᾳ I. 7.21

    other exx. under c. α. infra.
    b preceding demonstrative.

    εἶπεν καὶ τόδε P. 4.86

    καὶ

    τόδε συνθέμενος ῥῆμα P. 4.277

    ἐξύφαινε, γλυκεῖα, καὶ τόδ' αὐτίκα, φόρμιγξ, Λυδίᾳ σὺν ἁρμονίᾳ μέλος N. 4.44

    I relative.

    Ἄργει δ' ὅσσα καὶ ἐν Θήβαις O. 13.107

    θεός, ὃ καὶ πτερόεντ' αἰετὸν κίχε P. 2.50

    οἶα καὶ πολλοὶ πάθον P. 3.20

    οἵτε καὶ P. 3.89

    ἔνθα καὶ P. 4.253

    ὃ καὶ P. 5.63

    [ τῷ καὶ (codd.: καὶ del. Pauw.) P. 5.69]

    ἀλλ' ἔσται χρόνος οὗτος, ὃ καί τιν ἀελπτίᾳ βαλὼν ἔμπαλιν γνώμας P. 12.31

    ὅθεν περ καὶ Ὁμηρίδαι N. 2.1

    ὃς καὶ Ἰαολκὸν εἷλε N. 3.34

    τᾷ καὶ Δαναοὶ πόνησαν N. 7.36

    οἷοι καὶ Διὸς Αἰγίνας τε λέκτρον ἀμφεπόλησαν N. 8.6

    ὅσπερ καὶ Κινύραν ἔβρισε πλούτῳ N. 8.18

    πατρίδι ἐν ᾇ καὶ τὸν ἀδείμαντον Ἀλκμήνα τέκεν παῖδα I. 1.12

    ὅν τε καὶ κάρυκες ὡρᾶν ἀνέγνον I. 2.23

    ἅ τε κἀν γουνοῖς Ἀθανᾶν ἅρμα καρύξαισα νικᾶν (Boeckh: κεἰν, κἠν codd.) I. 4.25

    τοὶ καὶ σὺν μάχαις δὶς πόλιν Τρώων πράθον I. 5.35

    ὃ καὶ δαιμόνεσσι δίκας ἐπείραινε I. 8.23

    ὃ καὶ Μύσιον ἀμπελόεν αἵμαξε πεδίον I. 8.49

    ὃς καὶ τυπεὶς ἁγνῷ πελέκει τέκετο ξανθὰν Ἀθάναν fr. 34.
    II demonstrative.

    τὸ καὶ ἀνδρὶ πάρεστι Συρακοσίῳ O. 6.17

    τὸ καὶ κατεφάμιξεν O. 6.56

    τῶ καὶ ἐγὼ καίπερ ἀχνύμενος θυμόν I. 8.5

    τὸ καὶ νῦν φέρει λόγον I. 8.61

    cf. I. 8.26
    d with temporal adv.

    τότε καὶ φαυσίμβροτος δαίμων Ὑπεριονίδας O. 7.39

    καὶ τότε γνοὺς P. 3.31

    μετὰ καὶ νῦν P. 4.64

    cf. I. 8.61

    καὶ νῦν N. 5.43

    [ καὶ νῦν (v. l. καί νυν) N. 6.8] ἐνῆκεν καὶ ἔπειτ[ Παρθ. 2.. καὶ τότ' ἐγὼ fr. 168. 4. v. also νῦν
    e emphasizing prepositional phrases, cf. E infra.

    ὃς ἔχεις καὶ πεδὰ μέγαν κάματον λόγων φερτάτων μναμήἰ P. 5.47

    εἰ δὲ χρὴ καὶ πὰρ σοφὸν ἀντιφερίξαι, ἐρέωP. 9.50

    πλεῖστα νικάσαντά δε καὶ τελεταῖς ὡρίαις ἐν Παλλάδος εἶδον P. 9.97

    γλυκύ τι δαμωσόμεθα καὶ μετὰ πόνον I. 8.8

    οἶαν Βρομίου [τελε]τὰν καὶ παρὰ σκᾶ[πτ]ον Διὸς Οὐρανίδαι ἐν μεγάροις ἵσταντι Δ. 2. 7.
    f with dependent infinitive phrase.

    γλυκεῖα δὲ φρὴν καὶ συμπόταισιν ὁμιλεῖν P. 6.53

    πράσσει χρέος, αὖτις ἐγεῖραι καὶ παλαιὰν δόξαν ἑῶν προγόνων P. 9.105

    ἐγὼ δ' ἀστοῖς ἁδὼν καὶ χθονὶ γυῖα καλύψαι (sc. εὔχομαι) N. 8.38
    4 in comparisons.
    a

    ὡς εἰ καί, ὥτε καί. φιάλαν ὡς εἴ τις δωρήσεται νεανίᾳ γαμβρῷ, καὶ ἐγὼ νέκταρ χυτόν ἀνδράσιν πέμπων ἱλάσκομαι O. 7.7

    ἀλλ' ὥτε παῖς, καὶ ὅταν O. 10.91

    b

    οὕτω καί. ἐν δ' ὀλίγῳ βροτῶν τὸ τερπνὸν αὔξεται· οὕτω δὲ καὶ πίτνει χαμαί P. 8.93

    καὶ θνατὸν οὕτως ἔθνος ἄγει N. 11.42

    c

    οἷος καί. ἤρατο τῶν ἀπεόντων· οἶα καὶ πολλοὶ πάθον P. 3.20

    τῶν ἀρειόνων ἐρώτων. οἷοι καὶ Διὸς Αἰγίνας τε λέκτρον ποιμένες ἀμφεπόλησαν N. 8.6

    d ἐπεὶ ψάμμος ἀριθμὸν περιπέφευγεν, καὶ κεῖνος ὅσα χάρματ' ἄλλοις ἔθηκεν, τίς ἂν φράσαι δύναιτο; O. 2.99

    ὅθεν περ καὶ Ὁμηρίδαι ῥαπτῶν ἐπέων τὰ πόλλ' ἀοιδοὶ ἄρχονται, καὶ ὅδ ἀνὴρ N. 2.3

    , cf. P. 10.67 D in combination with other particles.
    a where καί means even

    φύονται δὲ καὶ νέοις ἐν ἀνδράσιν πολιαί P. 4.25

    κῆλα δὲ καὶ δαιμόνων θέλγει φρένας P. 1.12

    βία δὲ καὶ μεγάλαυχον ἔσφαλεν ἐν χρόνῳ P. 8.15

    θανόντων δὲ καὶ φίλοι προδόται (Bergk: λόγοι φίλοι codd.) fr. 160.
    b where καί means also

    ἀγλαίζεται δὲ καὶ μουσικᾶς ἐν ἀώτῳ O. 1.14

    δαέντι δὲ καὶ σοφία μείζων ἄδολος τελέθει O. 7.53

    ἔστι δὲ καί τι θανόντεσσιν μέρος O. 8.77

    οἱ δ' Ἀρκάδες, οἱ δὲ καὶ Πισᾶται O. 9.68

    ἄλλαι δὲ δὔ χάρμαι, τὰ δὲ καὶ Νεμέας κατὰ κόλπον O. 9.87

    τὰ δὲ καί ποτ' ἐν ἀλκᾷ O. 13.55

    τέρας μὲν θαυμάσιον προσιδέσθαι, θαῦμα δὲ καὶ παρεόντων ἀκοῦσαι P. 1.26

    μάκαρ δὲ καὶ νῦν P. 5.20

    τὰ δὲ καὶ ἀνδράσιν ἐμπρέπει P. 8.28

    χαίρων δὲ καὶ αὐτὸς Ἀλκμᾶνα στεφάνοισι βάλλω, ῥαίνω δὲ καὶ ὕμνῳ bis. P. 8.56—7.

    πολλοὶ ἀριστῆες, πολλοὶ δὲ καὶ ξείνων P. 9.

    108.

    ἐλᾷ δὲ καὶ τέσσαρας ἀρετὰς ὁ θνατὸς αἰών N. 3.74

    πρόφρων δὲ καὶ κείνοις ἄειδ' ἐν Παλίῳ Μοισᾶν ὁ κάλλιστος χορός N. 5.22

    ἕπομαι δὲ καὶ αὐτὸς ἔχων μελέταν N. 6.54

    μαστεύει δὲ καὶ τέρψις ἐν ὄμμασι θέσθαι πιστόν N. 8.43

    ἔστι δὲ καὶ κόρος ἀνθρώπων N. 10.20

    ἐκράτησε δὲ καί ποθ' Ἕλλανα στρατὸν Πυθῶνι N. 10.25

    τρὶς μὲν τρὶς δὲ καὶ σεμνοῖς δαπέδοις ἐν Ἀδραστείῳ νόμῳ N. 10.28

    ἐν Ἰσθμῷ Νεμέᾳ δὲ καὶ ἀμφοῖν I. 5.18

    μέτρα μὲν γνώμᾳ διώκων μέτρα δὲ καὶ κατέχων I. 6.71

    αἰνέων Μελέαγρον, αἰνέων δὲ καὶ Ἕκτορα Ἀμφιάρηόν τε I. 7.32

    κλεινὸς Αἰακοῦ λόγος, κλεινὰ δὲ καὶ ναυσικλυτὸς Αἴγινα I. 9.1

    διαγινώσκομαι μὲν γινώσκομαι δὲ καὶ μοῖσαν παρέχων ἅλις Pae. 4.23

    μνάσει δὲ καί τινα Pae. 14.35

    τέρπεται δὲ καί τις ἐπ' οἶδμ ἅλιον ναὶ θοᾷ διαστείβων fr. 221. 4. N. B. anaphora O. 9.68, P. 9.108, N. 10.28, I. 6.71, I. 7.32, I. 9.1
    c where καί is generally emphatic. τῶν νῦν δὲ καὶ Θρασύβουλος πατρῴαν μάλιστα πρὸς στάθμαν ἔβα (= αὖ, Gr. Part., 305 P. 6.44 ἔστι δὲ καὶ διδύμων ἀέθλων Μελίσσῳ μοῖρα and two are the victories that M. has I. 3.9 ἐν δ' ἄρα καὶ Τενέδῳ Πειθώ τ ἔναιεν ( précisement van Groningen) fr. 123. 13. σοφοὶ δὲ καὶ τὸ μηδὲν ἄγαν ἔπος αἴνησαν περισσῶς fr. 35b. where δὲ is separated from

    καί; εἰ δ' αὐτὸ καὶ θεὸς ἀνέχοι N. 7.89

    2 combined with particles other particles than δέ. a. καί ῥα v. ῥα. b. καί νυν v. νυν. c. καὶ γάρ v. γάρ. d. καὶ μάν v. μά ν. e. καίτοι v. τοι f. καίπερ v. καίπερ [g. καί τε is not a genuine combination of particles, in spite of apparent exx. I. 2.19 coni., I. 2.23, I. 4.25—6, I. 7.32—3.] E position of καί: 1. the position of emphatic καὶ is sometimes between prep. and subs., cf. C. 3. e supra:

    ἐν καὶ θαλάσσᾳ O. 2.28

    ἐπὶ καὶ θανάτῳ P. 4.186

    ἐν Ὀλυμπίοισί τε καὶ βαθυκόλπου Γᾶς ἀέθλοις ἔν τε καὶ πᾶσιν ἐπιχωρίοις P. 9.102

    ἀπὸ καὶ πατρός Πα. 7C. 9. cf. fr. 123. 13. This usage is irregularly applied to copulative καί:

    ἐν καὶ τελευτᾷ O. 7.26

    θαητὸν ἐν ἅλιξι θησέμεν ἐν καὶ παλαιτέροις (Tricl.: ἔν τε, ἔν τε καὶ codd.) P. 10.58 πέσε δ (sc. κῦμ' Ἀίδα)

    ἀδόκητον ἐν καὶ δοκέοντα N. 7.31

    ζώων τ' ἀπὸ καὶ θανών I. 7.30

    2 irregular position of καί. dub. exx.
    a copulative. ὄνυχας ὀξυτάτους ἀκμὰν / καὶ δεινοτάτων σχάσαις ὀδόντων ( καί coni. Ahlwardt: τε codd.: ὀξ. σχ. καὶ δειν. coni. Wil.) N. 4.64 [ καὶ coni. Ahlwardt, τ codd. P. 10.69]
    b emphatic. δελφῖνι καὶ τάχος δἰ ἅλμας ἶσον κ' εἴποιμι Μελησίαν (Schr. e Σ: κεν codd.: κ add. Wil., om. codd: “nicht ein umgestelltes “und” sondern “auch” wie die Σ auch verstehen.” Wil.) N. 6.64 F in crasis.

    κἀσόφοις O. 3.45

    κἀγοραὶ O. 12.5

    χὠπόταν χὤταν P. 2.87

    —8.

    κοὔ P. 4.151

    τε κἀγαθῷ P. 8.100

    κἀνθρώποις P. 9.40

    χὠπόσαι χὤ τι χὠπόθεν P. 9.46

    —8. καἴπερ (coni. Christ: καίπερ codd.) N. 4.36 κἀν (Boeckh: κεἰν, κἠν codd.) I. 4.25 εἰρήσεταί που κἀν βραχίστοις (Heyne: που κἐν, πα κ' ἐν codd.) I. 6.59 κεἴ fr. 4. κἀγχερριθ[ Πα. 22. i. 3. G fragg.

    καὶ θυόε[ντα Pae. 3.8

    ]καί ποτε[ Pae. 6.73

    ]σεκαι[ Πα. 7B. 2. ]

    καὶ χ[ Pae. 10.2

    ]καὶ χρυσο[ Pae. 10.10

    καὶ τα[Πα. 13d. 8. ]

    τε καὶ ἁνίκα ναύλοχοι[ Pae. 18.9

    ]καί νιν ορει[ Πα. 22a. 1. ]αμα καὶ στρατιὰ[ Δ. 3. 11. ]τηρκαιε[ Δ. 4. d. 3. καὶ λιπαρῷ fr. 204. ] σκαιλυ[ fr. 215b. col. 2. 4.

    Lexicon to Pindar > καί

  • 77 Κεφαλλάνιος

    1 of Kephallenia ἀ]μφίπόλ[οι] Κεφ[αλ]λαν[ (supp. Lobel: Amphitryon had seized Kephallenia in attacking the Teleboans, in revenge for the murder of his sons, cf. Σ. ad loc.: ἡ Κεφαλλήνη πρότερον τοῦ Ἀμφιτρύωνος Δουλίχιον ἐκαλεῖτο) Pae. 20.19

    Lexicon to Pindar > Κεφαλλάνιος

  • 78 Κρόνιος

    a son of Kronos Zeus,

    ὦ Κρόνιε παῖ Ῥέας O. 2.12

    πατρί τε Κρονίῳ τιμάεντι fr. 140a. 64 (38). Pelops, ἐν βάσσαις Κρονίου Πέλοπος (v. Σ ad loc., & Πα. 22: Pelops was descended from a daughter of Pelops, but v. b infra) O. 3.23 ]

    Κρονίου Πέλοπος[ Pae. 22.7

    Poseidon,

    Ποσειδάωνι Κρονίῳ O. 6.29

    b of Kronos referring to the hill of Kronos at Olympia.

    Ζεῦ, Κρόνιόν τε ναίων λόφον τιμῶν τ' Ἀλφεὸν O. 5.17

    Κρόνιον παρ' ὄχθον O. 9.3

    pro subs.,

    παρ' εὐδείελον ἐλθὼν Κρόνιον O. 1.111

    ἵκοντο δ' ὑψηλοῖο πέτραν ἀλίβατον Κρονίου O. 6.64

    Κρονίου πὰρ τεμένει N. 6.61

    c fragg. ]Κρόνιον δῶμ' ἀγλαο[ Πα. 7C. a. 6.

    Κρον[ Pae. 6.68

    Lexicon to Pindar > Κρόνιος

  • 79 λεύω

    1 petrify? τὸ μὲν ἔλευσεν (v. Lobel ad loc.: fort. aor. Dor., ἐλεύθω, v. ἔρχομαι) Δ. 4. 39.]

    Lexicon to Pindar > λεύω

  • 80 μιν

    μῐν = αὐτόν, αὐτήν, αὐτό. (“Die im Papyrus über μιν stehende Variante νιν zeigt, daß die Orthographie dieser Form bei Pindar schon früh umstritten war,” Radt on Pae. 6.115 “Le plus sage est de suivre les manuscrits,” Des Pl., 24: νιν pro μιν passim scrips. Mommsen, Bergk, Schr., al.: * = v. l. νιν.)
    a = αὐτόν. εἰ δέ μιν ἔχων τις οἶδεν τὸ μέλλον (i. e. πλοῦτον) *O. 2.56 μιν ἔντὐ ἀνάγκα. Herakles O. 3.28 ἐπεί μιν αἰνέω Psaumis *O. 4.14 κατεφάμιξεν καλεῖσθαί μιν Iamos *O. 6.56 μετάλλασέν τέ μιν Iamos *O. 6.62 μιν λύραι μολπαί τε γινώσκοντι Hieron *O. 6.96 θῆκέ μιν ζαλωτὸν ( γαμβρόν) *O. 7.6

    καί ῥά μιν χώρας ἀκλάρωτον λίπον, ἁγνὸν θεόν O. 7.59

    ἀλλά μιν οὐκ εἴασεν Zeus *O. 7.61 ἤρειδεν δέ μιν Herakles O. 9.32 μὴ καθέλοι μιν αἰὼν Lokros *O. 9.60 ἐκάλεσσέ μιν ἰσώνυμον ἔμμεν Opous *O. 9.63 μιν ἐν Ἄρει παραγορεῖτο μή ποτε ταξιοῦσθαι Patroklos *O. 9.76 [ μή μιν ( ὔμμιν coni. de Jongh) O. 11.17] καὶ Δαμαίῳ μιν (= χαλινόν) θύων ταῦρον ἀργάεντα πατρὶ δεῖξον *O. 13.69 πιθέσθαι κελήσατό μιν Bellerophon *O. 13.80 σὺν δ' ἀνάγκᾳ μιν φίλον ἔσανεν Hieron P. 1.51 οὐδέ μιν φόρμιγγες δέκονται Phalaris P. 1.97 ἁ δ' ἀποφλαυρίξαισά μιν Apollo *P. 3.12 κλέπτει τέ μιν Apollo P. 3.29 καί ῥά μιν φέρων Jason P. 3.45 ἰατῆρά τοι κέν μιν πίθον παρασχεῖν Cheiron P. 3.65 ἐσθὰς δ' ἀμφοτέρα μιν ἔχεν Jason P. 4.79 στεφάνοισί τέ μιν ποίας ἔρεπτον Jason P. 4.240 κείνων τέ μιν ὀάροις λύρᾳ τε κοινάσομαι Zeus N. 3.11 οὐδέ μίν ποτε φόβος ἀνδροδάμας ἔπαυσεν ἀκμὰν φρενῶν Telamon N. 3.39 πολλὰ γάρ μιν παντὶ θυμῷ παρφαμένα λιτάνευεν Peleus N. 5.31 ἔνθα μιν εὔφρονες ἶλαι σὺν καλάμοιο βοᾷ θεὸν δέκονται Poseidon N. 5.38 λέγοντι γὰρ Αἰακόν μιν ὑπὸ ματροδόκοις γοναῖς φυτεῦσαι Zeus N. 7.84 ἐγκιρνάτω τίς μιν ( κρατῆρα) N. 9.50 ἐν τελεταῖς δὶς Ἀθαναίων μιν ὀμφαὶ κώμασαν Theaios N. 10.34 καί μιν οὔπω τεθναότ' ἔκιχεν Kastor N. 10.74 [ ἀγαθοῖσί μιν αἰνεῖσθαι (Mingarelli: ἀγαθοῖς μὲν αἰνεῖσθαι codd.: ἀγαθοῖσιν ἐπαινεῖσθαι Schr.) N. 11.17] ἐθέλω ἢ Καστορείῳ ἢ Ἰολάοἰ ἐναρμόξαι μιν ὕμνῳ Herodotos I. 1.16

    εἴη μιν ἔρνεσι φράξαι χεῖρα I. 1.64

    εἶδ' Ἀπόλλων μιν Xenokrates I. 2.18 ἁδεῖα δ' ἔνδον μιν ἔκνιξεν χάρις Herakles I. 6.50 ( ἷνας) ταί μιν ῥύοντό ποτε Achilles I. 8.52 γεραίρετέ μιν Nikokles I. 8.62 ἀλλά μιν ποταμῷ σχεδὸν μολόντα φύρσει” (“den Feind,” Radt) Pae. 2.73 ὤμοσε γὰρ θεός μή μιν εὔφρον' ἐς οἶκον μήτ ἐπὶ γῆρας ἱξέμεν βίου Neoptolemos *Pae. 6.115 ἀλλά μιν Κρόνου παῖ[δες] κεραυνῷ χθόν' ἀνοιξάμενοι ἔκρυψαν τὸ πάντων ἔργων ἱερώτ[ατον ( ναόν) *Πα... σὲ δ' ἐγὼ παρά μιν αἰνέω μέν, Γηρυόνα ( παρ' ἀμίν v. l. in codd. Aristidis; v. Σ ad loc., παρ' αὐτὸν τὸν Ἡρακλέα) fr. 81 ad Δ. 2. καί μ[ιν (ν[ιν Π̆{pc}) *fr. 169. 23. Σθενέλοιό μιν υἱὸς κέλευσεν Herakles fr. 169. 44.
    b= αὐτήν. φιλεῖ δέ μιν Παλλάς Semele *O. 2.26 μιν γέρας ἔσσεσθαι ( νᾶσον) *O. 7.67 ἔχει τέ μιν ( νᾶσον) O. 7.70 οὔ μιν ἄλυξεν ( βίαν) P. 8.16 ] δέ μιν ἐν πέλαγος ῥιφθεῖσαν Asteria *Πα. 7B. 46. καλέοντί μιν Ὀρτυγίαν ναῦται πάλαι Delos Πα. 7B. 48.
    c = αὐτό. οὔ μιν διώξω ( τὸ πόρσω) *O. 3.45
    d fragg.

    τὶν μὲν [πά]ρ μιν μ[ Pae. 10.18

    οὐδέ μ[ιν (supp. Lobel) *fr. 51f. c. 5.

    Lexicon to Pindar > μιν

См. также в других словарях:

  • loc — LOC, locuri, s.n. I. 1. Punct, porţiune determinată în spaţiu. ♢ loc. adv. Din (sau de pe) loc = de acolo de unde este sau se află cineva, stând nemişcat, fără a se deplasa. În (sau pe) loc = a) pe aceeaşi bucată de pământ, acolo unde se află… …   Dicționar Român

  • LOC — bzw. LoC ist eine Abkürzung für: L2TP Access Concentrator, siehe L2TP Lab on a chip Westentaschenlabor Lateral occipital complex Library of Congress (LoC) Lines of Code LOC Resource Record Local operating company Localization Lokalisierung… …   Deutsch Wikipedia

  • LOC — LOC, Loc or LoC may stand for: * loc is a nickname used by crips when reffering to each other * Lamp Output Control * Localizer, a component of an Instrument Landing System * Lab on a chip, a term for devices that integrate multiple laboratory… …   Wikipedia

  • LoC — bzw. LoC ist eine Abkürzung für: L2TP Access Concentrator, siehe L2TP Lab on a chip Westentaschenlabor Lateral occipital complex Library of Congress (LoC) Lines of Code LOC Resource Record Local operating company Localization Lokalisierung… …   Deutsch Wikipedia

  • Loc — Localité suisse Une vue d ensemble de la localité serait la bienvenue Administration Pays Suisse Canton Valais District Sierre …   Wikipédia en Français

  • Loc Ha — ( vi. Lộc Hà) is a district ( huyện ) of Ha Tinh Province in the North Central Coast region of Vietnam …   Wikipedia

  • Loc. — Loc.     † Catholic Encyclopedia ► Ecclesiastical Abbreviations     ► Abbreviation in general use, chiefly Ecclesiastical     Locus ( Place ) The Catholic Encyclopedia, Volume VIII. New York: Robert Appleton Company. Nihil Obstat. 1910 …   Catholic encyclopedia

  • loc — lȍc m <G mn lȏcā> DEFINICIJA onaj koji vodi, pelja, provodi brod u luku ili iz luke; peljar, pilot ETIMOLOGIJA njem. Lotse …   Hrvatski jezični portal

  • loc. — loc. abbrev. locative …   English World dictionary

  • loc|u|to|ry — «LOK yuh TR ee, TOHR », noun, plural ries. a room or place in a monastery set apart for conversation. ╂[< Medieval Latin locutorium < Latin locūtor one who speaks < loquī speak] …   Useful english dictionary

  • loc — an·cy·loc·er·as; an·cy·loc·la·dus; bi·loc·u·lar; bi·loc·u·late; bi·loc·u·li·na; bi·loc·u·line; cir·cum·loc·u·to·ry; col·loc·u·tor; in·ter·loc·u·tor; in·ter·loc·u·tress; loc; loc·tal; loc·u·la·ment; loc·u·lar; loc·u·late; loc·u·la·tion; loc·ule;… …   English syllables

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»