Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

lixīvius

  • 1 lixivius

    lixīvius, a, um (lix), ausgelaugt, cinis lixivius, Plin., u. cinis lixivia, Colum., Lauge: ebenso subst., lixīvia, ae, f., Colum., od. lixīvium, iī, n., Cael. Aur. u.a., Lauge.

    lateinisch-deutsches > lixivius

  • 2 lixivius

    lixīvius, a, um (lix), ausgelaugt, cinis lixivius, Plin., u. cinis lixivia, Colum., Lauge: ebenso subst., lixīvia, ae, f., Colum., od. lixīvium, iī, n., Cael. Aur. u.a., Lauge.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lixivius

  • 3 cinis

    cinis, eris, Abl. ere u. erī, m., selten f. (vgl. κόνις), die Asche übh. (während favilla die dünne, leicht verfliegende Asche, besond. wenn sie noch glimmt; vgl. Plin. 19, 19 corporis favillam ab reliquo separant cinere; u. Suet. Tib. 74 cinis e favilla et carbonibus ad calfaciendum triclinium illatis exstinctus et iam diu frigidus exarsit repente), I) eig.: A) im allg.: in lignis si flamma latet fumusque cinisque, Lucr.: c. lixivius, Plin., od. c. lixivia, Col., ausgelaugte Asche, Lauge: in cinerem dilabi, in A. zerfallen, zu A. werden, Hor. u. Lact. – Vom Gebrauch der Asche zum Scheuern der Gefäße ist das Sprichwort hergenommen: huius sermo haud cinerem quaeritat, Asche (Lauge) braucht ihre R. nicht (= sie ist nett, höflich), Plaut. mil. 1000. – B) insbes.: 1) Asche verbrannter Leichname, Sing., c. mortui, Cic.: c. atque ossa alcis, Cic.: Plur., patroni cineres, Quint.: c. matris, Hor. – poet., cedo invidiae, dummodo absolvar cinis, nach meinem Tode, Phaedr.: post cinerem, nach Verbrennung des Leichnams, Ov. – 2) der Aschenhaufe, die Trümmer eingeäscherter, verwüsteter Städte usw., patria e cinis, Cornif. rhet., od. cineres, Verg.: in cinere deflagrati imperii, Cic. Cat. 4, 12: in od. ad cinerem collabi, Val. Max. 5, 3, 2. Arnob. 3, 23. – II) übtr., als Bild der Zerstörung, Vernichtung: si aurum, si argentumst, omne id ut fiat cinis, zu Asche werde, Plaut. rud. 1257: in cinerem vertere, Tibull. u. Ov., od. in cinerem (cineres) dare, Sen. poët., in Asche verwandeln = zunichte machen, vernichten: in fumum et cinerem vertere alqd, (Erworbenes) in Rauch u. Asche verwandeln = durchbringen, Hor. Troia virûm atque virtutum omnium acerba cinis, das Grab, Catull. – / Nbf. ciner, nach Prisc. 5, 42 u. 6, 65; u. cinus, neutr., Itala Iudith 9, 1 (Akk. Sing. cinus). Gromm. vet. 308, 3 (Akk. Sing. cinus). – cinis als fem., Calv. fr. bei Charis. 101, 11 (vgl. Non. 198, 11 sqq.). Lucr. 4, 924 (926). Catull. 68, 90; 101, 4. Scrib. 216. Ser. Samm. 379. Auson. parent. 29, 3. p. 54 Schenkl. Apul. met. 9, 12. Carm. epigr. 1054, 2 u. (im Plur.) Corp. inscr. Lat. 6, 8431, 8 u. 10, 4142, 3. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 978.

    lateinisch-deutsches > cinis

  • 4 cinis

    cinis, eris, Abl. ere u. erī, m., selten f. (vgl. κόνις), die Asche übh. (während favilla die dünne, leicht verfliegende Asche, besond. wenn sie noch glimmt; vgl. Plin. 19, 19 corporis favillam ab reliquo separant cinere; u. Suet. Tib. 74 cinis e favilla et carbonibus ad calfaciendum triclinium illatis exstinctus et iam diu frigidus exarsit repente), I) eig.: A) im allg.: in lignis si flamma latet fumusque cinisque, Lucr.: c. lixivius, Plin., od. c. lixivia, Col., ausgelaugte Asche, Lauge: in cinerem dilabi, in A. zerfallen, zu A. werden, Hor. u. Lact. – Vom Gebrauch der Asche zum Scheuern der Gefäße ist das Sprichwort hergenommen: huius sermo haud cinerem quaeritat, Asche (Lauge) braucht ihre R. nicht (= sie ist nett, höflich), Plaut. mil. 1000. – B) insbes.: 1) Asche verbrannter Leichname, Sing., c. mortui, Cic.: c. atque ossa alcis, Cic.: Plur., patroni cineres, Quint.: c. matris, Hor. – poet., cedo invidiae, dummodo absolvar cinis, nach meinem Tode, Phaedr.: post cinerem, nach Verbrennung des Leichnams, Ov. – 2) der Aschenhaufe, die Trümmer eingeäscherter, verwüsteter Städte usw., patria e cinis, Cornif. rhet., od. cineres, Verg.: in cinere deflagrati imperii, Cic. Cat. 4, 12: in od. ad cinerem collabi, Val. Max. 5, 3, 2. Arnob. 3, 23. – II) übtr., als Bild der Zerstörung, Vernichtung: si aurum, si argentumst, omne id ut fiat cinis, zu Asche werde,
    ————
    Plaut. rud. 1257: in cinerem vertere, Tibull. u. Ov., od. in cinerem (cineres) dare, Sen. poët., in Asche verwandeln = zunichte machen, vernichten: in fumum et cinerem vertere alqd, (Erworbenes) in Rauch u. Asche verwandeln = durchbringen, Hor. Troia virûm atque virtutum omnium acerba cinis, das Grab, Catull. – Nbf. ciner, nach Prisc. 5, 42 u. 6, 65; u. cinus, neutr., Itala Iudith 9, 1 (Akk. Sing. cinus). Gromm. vet. 308, 3 (Akk. Sing. cinus). – cinis als fem., Calv. fr. bei Charis. 101, 11 (vgl. Non. 198, 11 sqq.). Lucr. 4, 924 (926). Catull. 68, 90; 101, 4. Scrib. 216. Ser. Samm. 379. Auson. parent. 29, 3. p. 54 Schenkl. Apul. met. 9, 12. Carm. epigr. 1054, 2 u. (im Plur.) Corp. inscr. Lat. 6, 8431, 8 u. 10, 4142, 3. Vgl. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 1. S. 978.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cinis

См. также в других словарях:

  • LIXIVIATION — Provenant du latin lixivium (lessive), la lixiviation désigne une technique de lessivage de produits solides par un solvant approprié, de façon à en extraire les parties solubles. Pour obtenir une extraction complète, il est nécessaire de… …   Encyclopédie Universelle

  • Lixivial — Lix*iv i*al, a. [L. lixivius, fr. lix ashes, lye ashes, lye: cf. F. lixiviel.] 1. Impregnated with, or consisting of, alkaline salts extracted from wood ashes; impregnated with a salt or salts like a lixivium. Boyle. [1913 Webster] 2. Of the… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Lixivial salts — Lixivial Lix*iv i*al, a. [L. lixivius, fr. lix ashes, lye ashes, lye: cf. F. lixiviel.] 1. Impregnated with, or consisting of, alkaline salts extracted from wood ashes; impregnated with a salt or salts like a lixivium. Boyle. [1913 Webster] 2. Of …   The Collaborative International Dictionary of English

  • lixiviate — transitive verb ( ated; ating) Etymology: Latin lixivium lye, from lixivius made of lye, from lixa lye more at liquid Date: 1758 to extract a soluble constituent from (a solid mixture) by washing or percolation • lixiviation noun …   New Collegiate Dictionary

  • Lexivia — Lixiviat Le lixiviat (ou percolat) est le liquide résiduel qui provient de la percolation de l eau à travers un matériau. Ce terme désigne notamment tous les « jus » issus de décharges, de déchets, de composts, etc. Il vient de l… …   Wikipédia en Français

  • Lixiviat — Le lixiviat (ou percolat) est le liquide résiduel qui provient de la percolation de l eau à travers un matériau. Ce mot vient de l adjectif latin lixivius, qui signifie : « jus de lessive, eau qui sert à laver ». En région chaude… …   Wikipédia en Français

  • Lixiviats — Lixiviat Le lixiviat (ou percolat) est le liquide résiduel qui provient de la percolation de l eau à travers un matériau. Ce terme désigne notamment tous les « jus » issus de décharges, de déchets, de composts, etc. Il vient de l… …   Wikipédia en Français

  • Percolat — Lixiviat Le lixiviat (ou percolat) est le liquide résiduel qui provient de la percolation de l eau à travers un matériau. Ce terme désigne notamment tous les « jus » issus de décharges, de déchets, de composts, etc. Il vient de l… …   Wikipédia en Français

  • lixivium — SYN: lye. [L. ntr. of lixivius, made into lye] * * * lix·iv·i·um lik siv ē əm n, pl ia ē ə or iums a solution (as lye) obtained by lixiviation * * * lix·iv·i·um (lik sivґe əm) [L.] any alkaline filtrate obtained by leaching ashes or other… …   Medical dictionary

  • lixivier — ● lixivier verbe transitif Soumettre à la lixiviation. lixivier [liksivje] v. tr. ÉTYM. 1893; dér. sav. du lat. lixivius, d après lixiviation. ❖ ♦ Didact., techn. Soumettre à la lixiviation. ❖ DÉ …   Encyclopédie Universelle

  • lixiviel — lixiviel, elle [liksivjɛl] adj. ÉTYM. 1800, in T. L. F.; dér. sav. du lat. lixivius (→ Lixiviation). ❖ ♦ Didactique et vx. Obtenu par lixiviation. || Sels lixiviels …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»