-
1 litigant
litigant ['lɪtɪgənt]1 nounplaideur(euse) m,f, partie fen litige;∎ the litigant parties les parties fpl plaidantes ou en litige -
2 litigant
-
3 litigant
-
4 litigant
Jur.1) requérant; plaideur2) partie à un procès, à un litige, à un différend; justiciableEnglish-French dictionary of law, politics, economics & finance > litigant
-
5 litigant
-
6 litigant
partie f -
7 demum
dēmum, adv. (joint ordinairement à un pronom ou à un adverbe pour l'accentuer plus fortement) [st2]1 [-] précisément, réellement, justement, exactement, (ne... que), surtout. [st2]2 [-] certes, assurément. [st2]3 [-] encore (+ comparatif). [st2]4 [-] enfin, finalement, en définitive. - tum demum: alors seulement. - idem velle atque idem nolle, ea demum firma amicitia est, Sall. C. 20, 4: avoir les mêmes désirs et les mêmes refus, c'est là précisément qu'est la solide amitié. - latior demum: encore plus étendu. - quod oppidum demum succenderit, Suet. Galb. 3: place qu'il aurait enfin brûlée.* * *dēmum, adv. (joint ordinairement à un pronom ou à un adverbe pour l'accentuer plus fortement) [st2]1 [-] précisément, réellement, justement, exactement, (ne... que), surtout. [st2]2 [-] certes, assurément. [st2]3 [-] encore (+ comparatif). [st2]4 [-] enfin, finalement, en définitive. - tum demum: alors seulement. - idem velle atque idem nolle, ea demum firma amicitia est, Sall. C. 20, 4: avoir les mêmes désirs et les mêmes refus, c'est là précisément qu'est la solide amitié. - latior demum: encore plus étendu. - quod oppidum demum succenderit, Suet. Galb. 3: place qu'il aurait enfin brûlée.* * *Demum, Aduerbium ordinis. Plaut. Finalement, A la parfin.\Demum, Solum. Plin. iunior, Cognitum est, castissimae demum foeminae manu moueri posse. Seulement.\Nunc demum, Modone demum. Terent. Mots qu'on dit quand on veult signifier que la chose a esté faicte bien tard.\Nunc demum intelligo. Terent. Or primes.\Nunc demum literis tuis rescribo. Cic. Finalement, Or primes seulement.\Decumbamus suadebo, hi dum litigant: Post demum huc cras adducam. Plaut. Puis apres.\Dicam tibi tum demum, quando vsus poscet. Plaut. Alors, A l'heure que, etc.\Demum, pro Solum duntaxat, siue pro Omnino: praecipue iunctum cum IS, et cum ITA. Plaut. Ille demum antiquis est adolescens moribus, Cui, etc. Ce jeune homme là est seul bien appris, etc. Plein de grandes vertuz, qui, etc.\Ea demum magna voluptas est, Crispe Sallusti, aequalem ac parem verbis vitam agere. Cic. Entre les plaisirs qu'on scauroit avoir, c'est le seul vray et grand plaisir, Crispe Salluste, de demener vie pareille et convenable à son parler.\Ita mihi demum satisfacies, si apud patrem fuisti. Quintil. Tu me contenteras à ceste charge seulement si, etc. -
8 тяжущийся
-
9 тяжущийся
plaideur, litigant, justiciable
См. также в других словарях:
litigant — lit·i·gant / li ti gənt/ n: an active party to litigation litigant adj Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. litigant … Law dictionary
litigant — litigánt adj. m., pl. litigánţi; f. sg. litigántă, pl. litigánte Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic LITIGÁN//T litiganttă (litigantţi, litigantte) Care ţine de un litigiu; propriu litigiului. ♢ Parte litiganttă fiecare… … Dicționar Român
Litigant — Lit i*gant, a. [L. litigans, antis, p. pr. of litigare: cf. F. litigant. See {Litigate}.] Disposed to litigate; contending in law; engaged in a lawsuit; as, the parties litigant. Ayliffe. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
litigant — ⇒LITIGANT, ANTE, adj. DR., vx. Qui plaide; qui est engagé dans un litige, un procès. Il y a plusieurs parties litigantes dans cette affaire (Ac. 1798 1935). Prononc. : [ ], fém. [ ]. Étymol. et Hist. XIVe s. (Coust. du XIVe s., Arch. législ. de… … Encyclopédie Universelle
litigant — lit‧i‧gant [ˈlɪtgənt] noun [countable] LAW someone who is making a claim against a person or company in a court of law: • The firm hopes to reach settlements soon with the eight litigants. * * * litigant UK US /ˈlɪtɪgənt/ US /ˈlɪṱ / noun [C] ► … Financial and business terms
litigant — 1630s (adj.); 1650s (n.), from Fr. litigant, from L. litigantem (nom. litigans), prp. of litigare (see LITIGATION (Cf. litigation)) … Etymology dictionary
Litigant — Lit i*gant, n. A person engaged in a lawsuit. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Litigant — (v. lat.), der por Gericht Streitende. Litigation, 1) Wortwechsel; 2) Proceß. Litigiös, zank od. streitsüchtig, proceßliebend. Litigiosität das Verhältniß einer Sache, über welche ein gerichtlicher Streit zwischen zwei Parteien anhängig ist (Res… … Pierer's Universal-Lexikon
Litigánt — (lat.), der vor Gericht Streitende … Kleines Konversations-Lexikon
Litigant — etc., s. Lis … Herders Conversations-Lexikon
litigant — litigant, ante (li ti ghan, ghan t ) adj. Terme vieilli de jurisprudence. Qui contient un litige. REMARQUE Mirabeau, à tort, a dit litigeant : Un tribunal est élevé entre les parties litigeantes pour examiner la plainte et la défense,… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré