-
101 gradazione
ж.1) градация2) оттенок3) градусность, крепость* * *сущ.1) общ. градация, степень2) экон. шкала3) фин. последовательность -
102 бальзам из трав
ngener. liquore d'erbe -
103 влага
-
104 жидкость
( вещество) liquido м.* * *ж.liquido m* * *n1) gener. liquore, fluido, liquido, umore (в организме)2) poet. licore3) physiol. acqua -
105 запеканка
* * *ж.1) кул. timballo m, budino mкартофельная запека́нка — timballo di patate
2) ( наливка) zapekanka ( sorta di liquore)* * *n1) gener. pasticciato, pasticco2) gastron. pasticcio -
106 крепкий ликёр
adjgener. liquore spiritoso -
107 ликёрный
-
108 наливка
-
109 чистый ликёр
adjgener. liquore liseio -
110 шоколадный ликёр
adjwinemak. liquore al cioccolato -
111 concresco
con-crēsco, crēvī, crētum, ere, in sich zusammenwachsen, I) im allg.: a) sich verdichten = gerinnen, verhärten, starren (Ggstz. extenuari, liquescere; Perf. concrevisse, Ggstz. liquere, fluere), cum lac concrevit, Col.: concrescunt subitae currenti in flumine crustae, Verg.: si quid umoris intus concreverit, Cels.: u. im Partiz., concretum lac, Verg. u. Tac.: durata et alte concreta glacies, Liv.: concretus gelu Danuvius, zugefroren, Flor.: concretus sanguis, Cels.: aër concretus (Ggstz. fusus et extenuatus), Cic.: crassum (od. pingue) caelum et concretum (Ggstz. aër purus ac tenuis), Cic.: concreta ossa, verhärtete (ohne Mark), Plin.: u. übtr., concretus dolor, starrer, tränenloser, Ov. ex Pont. 2, 11, 10: vultus, starrer, strenger, Tert. adv. Val. 1: auditus, dickes, Prud. apoth. 486: Kompar., semen concretius aequo, Lucr.: spuma lactis concretior, Plin.: cibatus concretior et grandior (sc. liquore), Macr.: neutr. subst., nihil concreti habere, nihil solidi, Cic.: concreta quaedam, Cels. – mit Angabe infolge wessen? durch ex u. Abl., vel ex morbo vel ex ictu concrescit umor sub duabus tunicis (oculi), Cels. – m. Ang. wodurch? durch Abl., aqua conglaciat frigoribus et nive pruināque concrescit, Cic.: mare concrescit glacie, Ov.: imbres gelidis concrescunt ventis. Ov.: gelidus concrevit frigore sanguis, Verg.: iam non fluere, sed duritie quādam con-————crevisse (v. Staar im Auge), Cels.: u. im Partiz., gelu nix concreta, Iustin.: nix concreta pruinā, Lucr.: concreta sanguine barba, zusammenklebend, Ov. – m. Ang. woraus? durch ex u. Abl., concretum aliquid ex sanguine, Cels. – mit Ang. wohin? wozu? (etwas verhärtet) durch in u. Akk., umorem in lapidem concrescere, Plin.: od. (poet.) durch Dat., rigido concrescere rostro ora, Ov. – b) sich verdichten = sich verdunkeln, cum claram speciem concreto lumine luna abdidit, mit verdunkeltem Lichtglanz barg, Cic. poet. de div. 1, 18. v. 21. – c) beim Wachsen sich zusammenziehen, nanus et ipse suos breviter concretus in artus, verkürzt, Prop. 4, 8, 41. – II) prägn., sich verdichtend entstehen, sich ansetzen, sich bilden, putres concrescere fungos, Verg.: cum cinis in foco concrescit, Plin.: quanto prolixior in pecore concrescit (lana), tanto magis obnoxia est rubis, Col. – m. Ang. woher? woraus? durch Adv., durch ex u. (selten) de m. Abl., unde (sanguis, bilis, ossa etc.) concreta et quomodo facta sint, Cic.: aut simples est natura animantis...; aut concreta ex pluribus naturis, Cic.: cuius ex sanguine concretus homo et coalitus est, Gell.: de terris terram concrescere parvis, Lucr. – m. Ang. wodurch? durch Abl., hoc nebuloso et caliginoso caelo aut sata aut concreta videtur tanta vis memoriae? Cic. – übtr., concreta labes, die anhaftende Verderbnis, Verg. Aen. 6, 746: u. Partiz. subst., multa diu————concreta, vieles, was so lange (mit uns) vereint ist (Gebrechen, Laster), ibid. 6, 738. – ⇒ Infin. perf. synkop. concresse, Ov. met. 7, 416.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concresco
-
112 corporo
corporo, āvī, ātum, āre (corpus), I) zum Körper machen, -bilden, mit einem Körper versehen, im Passiv corporari, zum Körper werden (Ggstz. animari, s. Bünem. Lact. 2, 9, 21), semen tempore ipso animatur corporaturque, Plin.: ipsum animal ex albo liquore ovi corporatur, Plin.: quod fetus animantium colore et umore corporentur atque animentur ad vitam, Lact.: quae (pictura) priusquam coloribus corporatur (koloriert wird), umbra fingitur, Non. 37, 13. – Partiz. Perf. corporātus = zum Körper geworden, verkörpert, Christus c. et veste carnis indutus, Lact.: rnundus corporatus, körperhaft, Cic. Tim. 2. § 5. – II) zu einem bloßen Körper (ohne Seele) machen, entleiben, töten, Enn. scen. 114. Acc. tr. 604. -
113 effigies
effigiēs (ecfigiēs), ēī, f. (effingo, ecfingo), die Nachbildung, I) eig.: 1) das dem Original nachgebildete Bildnis, das Abbild, Ebenbild, a) übh.: eff. Xanthi, Verg.: quaedam effigies spirantis mortui, Cic.: ipsae rerum effigies, Cic.: fingit in effigiem moderantum cuncta deorum, Ov.: finxere antiqui talem effigiem Temporis, Phaedr.: in liquore vidit effigiem suam (cervus), Phaedr. – b) als plastisches Kunstwerk, Bild, Bildwerk, Bildnis, α) übh.: eff. saxea, Catull.: avium argenteae effigies, Curt.: eff. deorum aut heroum, Quint.: eff. Iovis ac Iunonis Minervaeque, Suet.: icta fulmine effigies Neronis ad informe aes liquefacta, Tac.: hanc pro Palladio effigiem statuere, Verg.: colunt effigies multorum animalium, Curt. – β) insbes., eine Puppe, lanea, cerea (πλαγγών), Hor. sat. 1, 8, 30: terque haec altaria circum effigiem ducit, Verg. ecl. 8, 75. – 2) die dem Original entsprechende Gestalt, a) übh.: Herculis eff., Ov.: simulacrum deae non effigie humanā, Tac.: statuae triumphali effigie, Suet.: in delphini effigiem transfiguratus est, Hyg.: effigiem nullo cum corpore falsi finxit apri, eine körperlose Truggestalt eines Ebers, Ov. met. 14, 358. – dah. in effigiem maris, in G. des M., wie das M., Sil. 5, 5: u. so ad effigiem Macedonicae chlamydis, Plin. 5, 62: u. effigie calathi, Plin. 21, 23. – b) als körperloses Gebilde, die Scheingestalt, der Schemen, effigies,————immo umbrae hominum, Liv. 21, 40, 9 (vgl. vorher Ov. met. 14, 358). – dah. die Gestalt eines Verstorbenen als Erscheinung im Traume, Suet. Aug. 100, 4. Plin. ep. 3, 5, 4; 7, 27, 8: u. als Schatten in der Unterwelt, Sil. 13, 779. – II) übtr., abstr., a) das Abbild als bildliche Darstellung, Andeutung, per ambages effigies ingenii sui, Liv. 1, 56, 9. – b) das Abbild als Nachbildung, Verwirklichung eines Urbildes (Ideals), perfectae eloquentiae speciem (Urbild, Ideal) animo videmus, effigiem auribus quaerimus, Cic. or. 9. – c) das Abbild als Ebenbild, α) übh.: antiquitatis, Cic.: et humanitatis et probitatis (von einem Sohne), Cic.: virtutum nostrarum, Cic.: ingenii fidei virtutisque ad exemplum expressa effigies, Liv. – β) das dem Geiste vorschwebende Vorbild, Ideal, eff. iusti imperii, Cic. ad Q. fr. 1, 1, 8. § 23.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > effigies
-
114 exsuco
ex-sūco ( ex-succo), ātus, āre (ex u. sucus), des Saftes berauben, ausdrücken, auspressen, Cael. Aur. chron. 2, 14, 206; 2, 29, 255. Anthim. 81: animalia exsanguinata et exsucata a principiorum liquore, Vitr. 8. praef. § 3 R.: decoctus exsucatusque, bildl., Cassiod. inst. div. lit. 1. -
115 liquor
1. liquor, ōris, m. (liqueo), I) die Flüssigkeit, 1) eig. = das Flüssigsein, aquae, Lucr. 1, 453. Varro LL. 5, 109. Cic. de nat. deor. 2, 26: vomica aeterni liquoris, die immer flüssige Ausschwitzung, Plin. 33, 99. – 2) meton., eine flüssige Substanz, Flüssigkeit, lactis aut fontium, Iustin.: mellis, Lucr., u. bl. liquor, Honig, Colum.: liquor, Rebensaft, Wein, Hor. u. Tibull.: albus ovorum, Eiweiß, Colum. u. Plin.: salis (der offenen See), Cic. poët.: fluidus, i.e. tabes, Verg.: virgineus, i.e. aquae Virginis, Ov.: perlucidi amnium liquores, Cic.: Pactoli liquores, das Gewässer, Prop.: invergere in me liquores tuos, Plaut.: absol. = das Meer, Hor.: in liquorem solvere, in Dünste auflösen, Plin. – II) die Klarheit, Cydnus aquae liquore conspicuus, Val. Max. 3, 8. ext. 6. – ⇒ līquor gemessen, Lucr. 1, 453.————————2. līquor, līquī, flüssig sein, schmelzen, fließen, Verg.: liquitur et glacies, Ov.: amurca, Plin.: liquentia flumina, mella, fließende, flüssige, Verg. – übtr., liquitur aetas, Lucr.: liquuntur res, vergehen usw., Plaut. -
116 macero
mācero, āvī, ātum, āre (vgl. μάσσω, ich knete, μαγίς, Backtrog), 1) mürbe machen, wässern, einweichen, beizen, salsamenta, Ter.: lupinum, Varro: lini virgas, rösten, Plin.: calcem, calcis glebas, wässern, den Kalk durch Bedecken mit angefeuchtetem Sande löschen, Vitr.: fimum assiduo liquore, Colum.: alqd fumo, Plin. – II) übtr., mürbe machen, d.i. 1) körperlich, schwächen, entkräften, abmergeln, multos iste morbus macerat, Plaut.: alqm fame, Liv.: siti maceratus, Curt. – 2) geistig, abhärmen, abgrämen, abquälen (vgl. Drak. Liv. 5, 54, 3), illorum me alter cruciat alter macerat, Plaut.: me macerat Phryne, Hor.: nec (infelix sollicitudo) oratorem macerat et coquit, Quint.: quae vos, cum reliqueritis, macerent desiderio, Liv.: im Passiv macerari, abgehärmt werden, oft medial = sich abhärmen, abgrämen, abängstigen, macerari desiderio, Sen.: ex desiderio magis magisque, Afran. fr.: macerari lentis ignibus, vom Liebesfeuer abgezehrt werden, Hor.: quā nunc ego maceror unā, die ich einzig (u. heftig) nur liebe, Calp.: excrucior, male mihi est, male maceror, Plaut.: maceror, quod etc., Ov.: unum hoc maceror et doleo tibi deesse, Caes. fr. – u. refl. macerare se, zB. cur me excrucio? cur me macero? Ter.: egomet me coquo et macero et defetigo, Plaut. – bildl., non tamen exspectationem vostram macerabo singulos producendo, eure E. auf————die Folter spannen = allzulange hinhalten, Sen. exc. contr. 4. praef. § 2. -
117 spumo
spūmo, āvī, ātum, āre (spuma), I) intr.: A) schäumen, Schaum von sich geben, a) übh., spumans salum, Verg.: aper spumans, Verg.: sanguis ex ore spumans, Cels.: spumantia frena, Phaedr.: spumant apris ora, Sen.: ut terra respersa eo (aceto) spumet, Cels. – b) insbes., vor Wut schäumen, ardescit furiis atque indignationibus mater, spumat, anhelat, exaestuat, Arnob. 5, 20: ira turpior spumante rictu, Suet. Claud. 30. – B) übtr.: terra spumat, schäumt, kocht auf, Cels. 5, 27, 4. – II) tr.: A) beschäumen = mit Schaum bedecken, saxa cana salis niveo spumata liquore, beschäumt von der schneeigen Salzflut, Cic. poët. de div. 1, 13. – B) hervorschäumen, schäumend von sich geben, equi aegra soporatis spumant oblivia linguis, Claud.: bildl., iste spumans ex ore scelus, Cornif. rhet. -
118 spūmō
spūmō āvī, ātus, āre [spuma], to foam, froth: fluctu spumabant caerula cano, V.: Spumans aper, V.: spumat plenis vindemia labris, V.: frena spumantia, covered with foam, V.: sanguis, V.: spumantibus ardens visceribus, foaming with wrath, Iu.: saxa salis niveo spumata liquore, frothed over, C. poët.* * *spumare, spumavi, spumatus Vfoam, froth; be covered in foam; cover with foam -
119 alpestre
alpestre agg.1 ( alpino) alpine2 ( montagnoso) mountainous3 ( ripido) steep◆ s.m. ( liquore) Alpestre (liqueur made from herbs).* * *[al'pɛstre]* * *alpestre/al'pεstre/ -
120 assenzio
assenzio s.m.1 (bot.) ( Artemisia absinthium) wormwood, (scient.) absinth (e) // assenzio selvatico, ( Artemisia vulgaris) mugweed, mugwort // (chim.) olio, essenza di assenzio, wormwood oil2 ( liquore) absinth (e).* * ** * *assenziopl. -zi /as'sεntsjo, tsi/sostantivo m.absinth(e).
См. также в других словарях:
liquore — /li kwore/ (poet. licore) s.m. [dal lat. liquor oris sostanza liquida ; il sign. 2 sul modello del fr. liqueur ]. 1. (ant.) [sostanza liquida in genere] ▶◀ e ◀▶ [➨ liquido s.m. (1)]. 2. (enol.) [bevanda ad alta gradazione alcolica, composta di… … Enciclopedia Italiana
liquore — li·quó·re s.m. 1. FO bevanda ad alta gradazione alcolica, più o meno zuccherata e aromatizzata con essenze, estratti di frutta, erbe aromatiche, ecc.: liquore secco, dolce, liquore d anice, d arancia, bere un bicchierino di liquore 2. TS farm.… … Dizionario italiano
liquore — {{hw}}{{liquore}}{{/hw}}s. m. 1 Bevanda alcolica dolcificata e aromatizzata con essenze vegetali. 2 (lett.) Sostanza liquida. ETIMOLOGIA: dal lat. liquor, liquoris ‘liquido’, da liquere ‘essere liquido’ … Enciclopedia di italiano
liquore — pl.m. liquori … Dizionario dei sinonimi e contrari
liquore — s. m. superalcolico … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
Cocina calabresa — las Frittole. La cocina calabresa está estrechamente ligada a la vida religiosa y espiritual del calabrés, comparte reglas y costumbres frequentemente atadas a las celebraciones que se remontan a los tiempos antiguos, siendo el resultado de casi… … Wikipedia Español
Marco Paolini — photographié au Teatro Puccini de Novoli le 7 mars 2009 Marco Paolini (né le 5 mars 1956 à Belluno en Italie) est un acteur, un dramaturge, un auteur et un réalisateur italien. Sommaire … Wikipédia en Français
Strega (liqueur) — Strega (or Liquore Strega), is an Italian herbal liqueur produced since 1860 by the S. A. Distilleria Liquore Strega in Benevento, Campania, Italy. Its yellow color comes from the presence of saffron in its recipe. Liquore Strega is 80 proof… … Wikipedia
Marco Paolini — Born March 5, 1956 (1956 03 05) (age 55) Belluno, Italy Occupation Stage actor, theat … Wikipedia
Strega — Ancienne publicité affichée à l extérieur du caffè Gambrinus … Wikipédia en Français
cognac — co·gnac s.m.inv., agg.inv. ES fr. 1. s.m.inv., acquavite ottenuta dalla distillazione di vini bianchi della Charente e invecchiata in botti di rovere: una bottiglia di cognac, un cognac di 15 anni, un bicchiere da cognac | bere, ordinare un… … Dizionario italiano