-
121 recludo
rē̆-clūdo ( - claudo, Coripp. 3 Joann. 118), si, sum, 3, v. a.I.(Acc. to re, II. 1.) To unclose what had been closed, to open, throw or lay open; to disclose, reveal ( poet. and in post-Aug. prose;B.syn.: resero, aperio, pando): pergam pultare ostium. Heus reclude: heus, Tranio, etiam aperis?
Plaut. Most. 4, 2, 28:natus nemo in aedibus servat, neque qui recludat neque respondeat,
id. ib. 2, 2, 22; id. Poen. 3, 4, 19; id. Rud. 2, 3, 82; cf.fores,
Lucr. 3, 360:aeratas hosti rēcludere portas,
Ov. M. 8, 41; cf. id. ib. 7, 647; Tac. A. 14, 44; Prop. 3, 19, 24:ostia,
Lucr. 3, 366:portas,
Verg. A. 7, 617; 9, 675; Ov. M. 14, 781:viam arcis,
id. ib. 14, 776:reclusā Mane domo vigilare,
Hor. Ep. 2, 1, 103:stabula,
Ov. H. 8, 17:adyta,
Verg. A. 3, 92:locum,
Quint. 7, 2, 44:armarium,
Plaut. Capt. 4, 4, 10:pectora pecudum (in augury),
Verg. A. 4, 63:specus quaerendis venis argenti,
Tac. A. 11, 20:recludit se specus,
Sil. 13, 424:humum,
to dig up, Tac. A. 2, 25; cf.:tellurem dente unco,
to break up, till, Verg. G. 2, 423.—Of the underworld: regna recludat Pallida,
Verg. A. 8, 244:non optanda regna,
Sil. 13, 523:januam leti,
Val. Fl. 4, 231.— Of the grave: aequa tellus Pauperi recluditur, Hor. C. 2, 18, 33:contecta vulnera (with aperire),
Tac. H. 2, 77:pectus mucrone,
Verg. A. 10, 601; cf.:ense pectus,
Hor. Epod. 17, 71; and:ense jugulum,
Ov. M. 7, 285:ensem,
to draw, unsheathe, Verg. A. 4, 646; 9, 423:thesauros tellure,
to disclose, reveal, id. ib. 1, 358; id. G. 2, 423; cf. id. ib. 12, 924:(ubi sol) caelum aestivā luce reclusit,
id. ib. 4, 52.—Of springs:ora fontana,
Ov. F. 1, 269:fontes,
Verg. G. 2, 175:psittacus reclusus,
set free, Stat. S. 2, 4, 32. —Trop.: iram, to unclose, let loose, Poët. ap. Cic. N. D. 3, 26, 66:II.subdolus avaritiam ac libidinem occultans: quae postquam pecuniā reclusa sunt, etc.,
Tac. A. 16, 32; cf.:ebrietas operta recludit,
Hor. Ep. 1, 5, 16:si recludantur tyrannorum mentes,
Tac. A. 6, 6:superas mentes,
Sil. 1, 19; cf.:principis justitiam, gravitatem, comitatem,
Plin. Ep. 6, 31, 2:virtus recludens immeritis mori Caelum,
Hor. C. 3, 2, 21:(Mercurius) Non lenis precibus fata recludere,
to relax, obviate the decrees of fate, id. ib. 1, 24, 17.—To shut off or up (postclass. and rare):B.singulas separatim,
Just. 1, 9, 16:ficus a se separatas,
Pall. 4, 10, 33:matronas in carcerem,
Just. 26, 1, 7; cf. Tert. Idol. 17 fin.:tamquam recluso Jani templo,
Amm. 16, 10, 1 (in Flor. 4, 12, 64, dub.):speculum,
Stat. S. 3, 4, 93; Vulg. Lev. 13, 4:aliquem in carcerem,
id. Num. 15, 34.—Trop.:quod cognatis a praetore apertum est, hoc agnatis esse reclusum,
Just. Inst. 3, 2, 7:nebulā recludens omnia,
Sedul. 5, 390. -
122 resigno
rĕ-signo, āvi, ātum, 1, v. a.I. A.Lit.:B.litteras,
Plaut. Trin. 3, 3, 65; Cic. Att. 11, 9, 2:testamenta,
Hor. Ep. 1, 7, 9; Dig. 28, 1, 23; 29, 3, 6:loculos,
Plin. 14, 13, 14, § 89.— Poet.:perjuria Graia resignat,
breaks through the faithless band, Sil. 17, 426: (Mercurius) lumina morte resignat, opens the eyes of the dead whom he is about to conduct to Orcus, Verg. A. 4, 244.—Trop.1.To annul, cancel, invalidate, rescind, destroy (syn.:2.rescindere, dissolvere): tabularum fidem,
Cic. Arch. 5, 9:ne quid ex constituti fide resignaret,
violate, Flor. 4, 7, 14 Duker:pacta,
Sil. 4, 790:jura leti (Mercurius),
Prud. adv. Symm. 1, 90:quorum mors resignata est,
Lact. 7, 22 fin. —To disclose, reveal (only poet.):II.venientia fata,
Ov. F. 6, 535:hoc, quod latet, etc.,
Pers. 5, 28: verba, Mart. 9, 36, 5. —Ante-class. and in Hor. = rescribere (I. B. 2.), to transfer in an account; to assign to one:resignare antiqui dicebant pro rescribere, ut adhuc subsignare dicimus pro subscribere,
Fest. p. 281, 31 Müll.: resignatum aes dicitur militi, cum ob delictum aliquod jussu tribuni militum, ne stipendium ei detur, in tabulas refertur. Signare enim dicebant pro scribere, id. pp. 284 and 285 ib.; Cato ap. Serv. Verg. A. 4, 244. — Hence, to give back, resign, = reddere:laudo manentem (Fortunam): si celeres quatit Pennas, resigno quae dedit,
Hor. C. 3, 29, 54:cuncta resigno,
id. Ep. 1, 7, 34. -
123 respecto
respecto, āre, v. freq. n. and a. [id.], to look back, look round or behind repeatedly or intently, to look or gaze about; to look at any thing (class.).I.Lit.(α).Neutr. absol.:(β).quid respectas? nihil pericli est,
Ter. Ad. 2, 1, 3:ubi respectantes hostium antesignanos vidit,
Liv. 8, 39; Quint. 12, 3, 2; Verg. A. 11, 630:respectans abit,
Sil. 12, 729; Stat. Th. 3, 377:ad tribunal,
Liv. 3, 48:respecto identidem, ne senex, etc.,
Plaut. Cas. 5, 2, 13; so,identidem, ne,
id. Men. 1, 2, 51. — Poet.:leti janua patet immani et vasto respectat hiatu,
Lucr. 5, 375.—Act.:II. (α).dictatore arcem Romanam respectante,
Liv. 4, 18, 6:funera respectans,
Lucr. 6, 1234:sine fine Caesarem,
Vell. 2, 107, 2:alium (alius),
Tac. Agr. 37 fin.:suos,
Sil. 11, 594.—Neutr.:(β).verum haec ita praetereamus, ut tamen intuentes et respectantes relinquamus,
Cic. Sest. 5, 13: animus non me deserens, sed respectans in ea loca discessit, id. Sen. 23, 84:taciti respectabant somnoque sepulti, Dum, etc.,
i. e. waited, Lucr. 5, 974. — -
124 retempto
1.rĕtento, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [id.], to hold back firmly, to keep back, to hold fast (rare; not in Cic.).I.Lit.:II.cur me retentas?
Plaut. As. 3, 3, 1; id. Rud. 3, 6, 39; cf.agmen,
Liv. 10, 5:legiones,
Tac. H. 4, 13:fugientes,
id. ib. 5, 21:admissos equos,
Ov. A. A. 2, 434; cf.frena,
id. Am. 2, 9, 30:puppes,
Tac. H. 2, 35; Luc. 3, 586:vires regni,
id. 4, 723:pecuniam, calones, sarcinas,
Tac. H. 4, 60:caelum a terris,
i. e. to hold apart, Lucr. 2, 729:iste qui retentat sese tacitus, quo sit tutus,
restrains himself, Auct. Her. 4, 49, 62.—Trop.:B.iras,
i. e. to suppress, Val. Fl. 3, 97.—Transf., to hold back from destruction, preserve, maintain: (mens divina) Quae penitus sensus hominum vitasque retentat, Cic. poët. Div. 1, 11, 17.2.rĕ-tento ( - tempto), āvi, ātum, 1, v. a., to try or attempt again, to reattempt (a poet. word of the Aug. per.):timide verba intermissa retentat,
Ov. M. 1, 746:preces,
id. ib. 14, 382:fila lyrae,
id. ib. 5, 117:referoque manus iterumque retento,
id. H.10,11:viam leti,
id. M. 11, 792:studium fatale,
id. Tr. 5, 12, 51:arma,
Luc. 2, 514:memoriam meam,
Sen. Ep. 72, 1:nec audent ea retentare, quorum vitia retractando patescunt,
id. Brev. Vit. 10, 2: nec vana retentet spes Minyas, move or affect again, Val. Fl. 5, 679. —With inf.:saepe retentantem totas refringere vestes,
Ov. M. 9, 208. -
125 retento
1.rĕtento, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [id.], to hold back firmly, to keep back, to hold fast (rare; not in Cic.).I.Lit.:II.cur me retentas?
Plaut. As. 3, 3, 1; id. Rud. 3, 6, 39; cf.agmen,
Liv. 10, 5:legiones,
Tac. H. 4, 13:fugientes,
id. ib. 5, 21:admissos equos,
Ov. A. A. 2, 434; cf.frena,
id. Am. 2, 9, 30:puppes,
Tac. H. 2, 35; Luc. 3, 586:vires regni,
id. 4, 723:pecuniam, calones, sarcinas,
Tac. H. 4, 60:caelum a terris,
i. e. to hold apart, Lucr. 2, 729:iste qui retentat sese tacitus, quo sit tutus,
restrains himself, Auct. Her. 4, 49, 62.—Trop.:B.iras,
i. e. to suppress, Val. Fl. 3, 97.—Transf., to hold back from destruction, preserve, maintain: (mens divina) Quae penitus sensus hominum vitasque retentat, Cic. poët. Div. 1, 11, 17.2.rĕ-tento ( - tempto), āvi, ātum, 1, v. a., to try or attempt again, to reattempt (a poet. word of the Aug. per.):timide verba intermissa retentat,
Ov. M. 1, 746:preces,
id. ib. 14, 382:fila lyrae,
id. ib. 5, 117:referoque manus iterumque retento,
id. H.10,11:viam leti,
id. M. 11, 792:studium fatale,
id. Tr. 5, 12, 51:arma,
Luc. 2, 514:memoriam meam,
Sen. Ep. 72, 1:nec audent ea retentare, quorum vitia retractando patescunt,
id. Brev. Vit. 10, 2: nec vana retentet spes Minyas, move or affect again, Val. Fl. 5, 679. —With inf.:saepe retentantem totas refringere vestes,
Ov. M. 9, 208. -
126 reverto
rĕ-verto ( - vort-) and rĕ-vertor ( - vort-), versus (-vors-) ( inf. paragog. revertier, Phaedr. 4, 18, 14), 3 (the authors of the ante-Aug. per. make the perfect forms, with the exception of the part. reversus, only from the active root, reverti, reverteram, revertisse, etc., Plaut. Am. 3, 2, 28: [p. 1590] Cic. Fam. 10, 28, 1; id. Att. 8, 3, 7; id. Phil. 2, 24, 59; id. Div. 1, 15, 27; id. Phil. 8, 10, 28; id. Tusc. 5, 37, 107; Caes. B. G. 1, 8; 1, 31, 2, 29; 2, 14; Sall. C. 37, 11 et saep.:I.reversus,
Cic. Phil. 6, 4, 10; Caes. B. G. 6, 42; Sall. H. 4, 4 Dietsch;but cf.: reversus sum, etc.,
Vell. 2, 42, 3; Quint. 7, 8, 2; 11, 2, 17; Tac. A. 12, 21; Front. Strat. 4, 2, 8; 4, 5, 17; Val. Max. 5, 1, 1; Nep. Them. 5, 2. But in the present tenses the active form is rare:revortit,
Lucr. 3, 1061; 5, 1153, and Pompon. ap. Non. 476, 2;or Com. Rel. p. 201 Rib.: revertebant,
Amm. 19, 5, 2; cf. Neue, Formenl. 2, p. 345 sq.; Zumpt, Gram. § 209 fin.) [verto], to turn back, turn about; to come back, return (syn.: redeo, revenio).Lit.:b.clamitant me ut revertar,
Plaut. Ps. 5, 1, 30:(Deiotarus) cum ex itinere revertisset... persaepe revertit ex itinere,
Cic. Div. 1, 15, 26 sq.; cf. id. ib. 2, 8, 20:eodem (vultu) semper se vidisse exeuntem illum domo et revertentem,
id. Tusc. 3, 15, 31:ita maestus rediit, ut retractus, non reversus videretur,
id. Phil. 6, 4, 10:reversus ille, etc.,
Caes. B. G. 6, 42:(mulier) per propinquos rogata, ut rediret, non est reversa,
Quint. 7, 8, 2 et saep.:cum ego a foro revortor,
Plaut. Ps. 1, 2, 30:a Fabricio ponte,
Hor. S. 2, 3, 36:a Scythiā,
Just. 9, 3, 1; 22, 3, 6:reverti ab exsilio,
Tac. H. 1, 77; 2, 92; Suet. Calig. 59:a bello,
Cic. Ac. 2, 1, 3; Sen. Suas. 2, 8; for which poet.:silvā,
Ov. M. 5, 585:jam ad te revortar,
Plaut. Aul. 2, 2, 26:ad aliquem,
id. Ep. 3, 3, 43; id. Ps. 4, 7, 62; Caes. B. G. 2, 14 et saep.:nisi domum revorteris,
Plaut. Men. 2, 1, 31; so,domum,
Ter. Heaut. 1, 1, 16 (opp. egredior); 70; 2, 3, 99; Cic. Tusc. 5, 37, 107 (opp. egressi); Hor. Ep. 1, 15, 24 al.:Formias,
Cic. Att. 8, 3, 7:Ameriam,
id. Rosc. Am. 9, 26:Epheso Laodiceam,
id. Fam. 3, 10, 3:hunc in locum,
id. Rep. 6, 25, 29:in castra,
Sall. J. 58, 7:ad assuetas sibi sedes,
Quint. 11, 2, 6:huc,
Plaut. Am. 2, 2, 57; 3, 2, 28; Ter. Ad. 4, 1, 9; Cic. Rep. 6, 13, 13 (opp. hinc profecti). — With double nom.:consules praedā ingenti partā victores reverterunt,
Liv. 7, 17. —Of things:II.sol inde (sc. a brumalibus flexibus) revortens,
Lucr. 5, 616:revertitur idem sol sub terras,
id. 5, 658:revertitur luna ad signum quodque,
id. 5, 635:multa videbis retro repulsa revorti,
id. 2, 130:retroque a terrā cunctā revorti,
id. 1, 785:quis neget... Tiberim reverti,
Hor. C. 1, 29, 12:sol reversus,
Manil. 5, 464. —Trop.A.In gen., to return:B.nescit vox missa reverti,
Hor. A. P. 390; cf. Quint. 10, 7, 14:leti jam limine ab ipso Ad vitam possint revorti,
Lucr. 2, 961:ad superiorem consuetudinem,
Cic. Fam. 9, 24, 2:ad illum animum meum pristinum,
id. ib. 10, 28, 1:ad sanitatem,
Caes. B. G. 1, 42:ad corporis commodum,
Cic. Inv. 2, 56, 168:haec ad easdem particulas,
Quint. 3, 6, 65:ad Musas,
Ov. Tr. 3, 7, 9:ad bonam vitae consuetudinem,
Dig. 34, 4, 30:ut reverteretur in gratiam mecum,
Petr. 87:poena in caput tuum,
Ov. A. A. 1, 340; cf. Tac. H. 3, 31. —In partic., in speech (after a digression), to return, revert to a theme, etc.:scribam tibi tres libros, ad quos revertare,
Varr. R. R. 1, 1, 4:discedo parumper a somniis, ad quae mox revertar,
Cic. Div. 1, 23, 47:sed, ut ad propositum revertamur, etc.,
id. Fin. 2, 32, 104:ut ad me revertar,
id. Cael. 3, 6:ad illam puellam exposititiam,
Plaut. Cas. prol. 79:proinde ad id revertar,
Curt. 7, 1, 26:illuc,
Nep. Dion, 4. —In a comic equivoque: revortor rursus denuo Carthaginem, Si quid mandare voltis aut curarier,
Plaut. Poen. prol. 79. -
127 revertor
rĕ-verto ( - vort-) and rĕ-vertor ( - vort-), versus (-vors-) ( inf. paragog. revertier, Phaedr. 4, 18, 14), 3 (the authors of the ante-Aug. per. make the perfect forms, with the exception of the part. reversus, only from the active root, reverti, reverteram, revertisse, etc., Plaut. Am. 3, 2, 28: [p. 1590] Cic. Fam. 10, 28, 1; id. Att. 8, 3, 7; id. Phil. 2, 24, 59; id. Div. 1, 15, 27; id. Phil. 8, 10, 28; id. Tusc. 5, 37, 107; Caes. B. G. 1, 8; 1, 31, 2, 29; 2, 14; Sall. C. 37, 11 et saep.:I.reversus,
Cic. Phil. 6, 4, 10; Caes. B. G. 6, 42; Sall. H. 4, 4 Dietsch;but cf.: reversus sum, etc.,
Vell. 2, 42, 3; Quint. 7, 8, 2; 11, 2, 17; Tac. A. 12, 21; Front. Strat. 4, 2, 8; 4, 5, 17; Val. Max. 5, 1, 1; Nep. Them. 5, 2. But in the present tenses the active form is rare:revortit,
Lucr. 3, 1061; 5, 1153, and Pompon. ap. Non. 476, 2;or Com. Rel. p. 201 Rib.: revertebant,
Amm. 19, 5, 2; cf. Neue, Formenl. 2, p. 345 sq.; Zumpt, Gram. § 209 fin.) [verto], to turn back, turn about; to come back, return (syn.: redeo, revenio).Lit.:b.clamitant me ut revertar,
Plaut. Ps. 5, 1, 30:(Deiotarus) cum ex itinere revertisset... persaepe revertit ex itinere,
Cic. Div. 1, 15, 26 sq.; cf. id. ib. 2, 8, 20:eodem (vultu) semper se vidisse exeuntem illum domo et revertentem,
id. Tusc. 3, 15, 31:ita maestus rediit, ut retractus, non reversus videretur,
id. Phil. 6, 4, 10:reversus ille, etc.,
Caes. B. G. 6, 42:(mulier) per propinquos rogata, ut rediret, non est reversa,
Quint. 7, 8, 2 et saep.:cum ego a foro revortor,
Plaut. Ps. 1, 2, 30:a Fabricio ponte,
Hor. S. 2, 3, 36:a Scythiā,
Just. 9, 3, 1; 22, 3, 6:reverti ab exsilio,
Tac. H. 1, 77; 2, 92; Suet. Calig. 59:a bello,
Cic. Ac. 2, 1, 3; Sen. Suas. 2, 8; for which poet.:silvā,
Ov. M. 5, 585:jam ad te revortar,
Plaut. Aul. 2, 2, 26:ad aliquem,
id. Ep. 3, 3, 43; id. Ps. 4, 7, 62; Caes. B. G. 2, 14 et saep.:nisi domum revorteris,
Plaut. Men. 2, 1, 31; so,domum,
Ter. Heaut. 1, 1, 16 (opp. egredior); 70; 2, 3, 99; Cic. Tusc. 5, 37, 107 (opp. egressi); Hor. Ep. 1, 15, 24 al.:Formias,
Cic. Att. 8, 3, 7:Ameriam,
id. Rosc. Am. 9, 26:Epheso Laodiceam,
id. Fam. 3, 10, 3:hunc in locum,
id. Rep. 6, 25, 29:in castra,
Sall. J. 58, 7:ad assuetas sibi sedes,
Quint. 11, 2, 6:huc,
Plaut. Am. 2, 2, 57; 3, 2, 28; Ter. Ad. 4, 1, 9; Cic. Rep. 6, 13, 13 (opp. hinc profecti). — With double nom.:consules praedā ingenti partā victores reverterunt,
Liv. 7, 17. —Of things:II.sol inde (sc. a brumalibus flexibus) revortens,
Lucr. 5, 616:revertitur idem sol sub terras,
id. 5, 658:revertitur luna ad signum quodque,
id. 5, 635:multa videbis retro repulsa revorti,
id. 2, 130:retroque a terrā cunctā revorti,
id. 1, 785:quis neget... Tiberim reverti,
Hor. C. 1, 29, 12:sol reversus,
Manil. 5, 464. —Trop.A.In gen., to return:B.nescit vox missa reverti,
Hor. A. P. 390; cf. Quint. 10, 7, 14:leti jam limine ab ipso Ad vitam possint revorti,
Lucr. 2, 961:ad superiorem consuetudinem,
Cic. Fam. 9, 24, 2:ad illum animum meum pristinum,
id. ib. 10, 28, 1:ad sanitatem,
Caes. B. G. 1, 42:ad corporis commodum,
Cic. Inv. 2, 56, 168:haec ad easdem particulas,
Quint. 3, 6, 65:ad Musas,
Ov. Tr. 3, 7, 9:ad bonam vitae consuetudinem,
Dig. 34, 4, 30:ut reverteretur in gratiam mecum,
Petr. 87:poena in caput tuum,
Ov. A. A. 1, 340; cf. Tac. H. 3, 31. —In partic., in speech (after a digression), to return, revert to a theme, etc.:scribam tibi tres libros, ad quos revertare,
Varr. R. R. 1, 1, 4:discedo parumper a somniis, ad quae mox revertar,
Cic. Div. 1, 23, 47:sed, ut ad propositum revertamur, etc.,
id. Fin. 2, 32, 104:ut ad me revertar,
id. Cael. 3, 6:ad illam puellam exposititiam,
Plaut. Cas. prol. 79:proinde ad id revertar,
Curt. 7, 1, 26:illuc,
Nep. Dion, 4. —In a comic equivoque: revortor rursus denuo Carthaginem, Si quid mandare voltis aut curarier,
Plaut. Poen. prol. 79. -
128 revortor
rĕ-verto ( - vort-) and rĕ-vertor ( - vort-), versus (-vors-) ( inf. paragog. revertier, Phaedr. 4, 18, 14), 3 (the authors of the ante-Aug. per. make the perfect forms, with the exception of the part. reversus, only from the active root, reverti, reverteram, revertisse, etc., Plaut. Am. 3, 2, 28: [p. 1590] Cic. Fam. 10, 28, 1; id. Att. 8, 3, 7; id. Phil. 2, 24, 59; id. Div. 1, 15, 27; id. Phil. 8, 10, 28; id. Tusc. 5, 37, 107; Caes. B. G. 1, 8; 1, 31, 2, 29; 2, 14; Sall. C. 37, 11 et saep.:I.reversus,
Cic. Phil. 6, 4, 10; Caes. B. G. 6, 42; Sall. H. 4, 4 Dietsch;but cf.: reversus sum, etc.,
Vell. 2, 42, 3; Quint. 7, 8, 2; 11, 2, 17; Tac. A. 12, 21; Front. Strat. 4, 2, 8; 4, 5, 17; Val. Max. 5, 1, 1; Nep. Them. 5, 2. But in the present tenses the active form is rare:revortit,
Lucr. 3, 1061; 5, 1153, and Pompon. ap. Non. 476, 2;or Com. Rel. p. 201 Rib.: revertebant,
Amm. 19, 5, 2; cf. Neue, Formenl. 2, p. 345 sq.; Zumpt, Gram. § 209 fin.) [verto], to turn back, turn about; to come back, return (syn.: redeo, revenio).Lit.:b.clamitant me ut revertar,
Plaut. Ps. 5, 1, 30:(Deiotarus) cum ex itinere revertisset... persaepe revertit ex itinere,
Cic. Div. 1, 15, 26 sq.; cf. id. ib. 2, 8, 20:eodem (vultu) semper se vidisse exeuntem illum domo et revertentem,
id. Tusc. 3, 15, 31:ita maestus rediit, ut retractus, non reversus videretur,
id. Phil. 6, 4, 10:reversus ille, etc.,
Caes. B. G. 6, 42:(mulier) per propinquos rogata, ut rediret, non est reversa,
Quint. 7, 8, 2 et saep.:cum ego a foro revortor,
Plaut. Ps. 1, 2, 30:a Fabricio ponte,
Hor. S. 2, 3, 36:a Scythiā,
Just. 9, 3, 1; 22, 3, 6:reverti ab exsilio,
Tac. H. 1, 77; 2, 92; Suet. Calig. 59:a bello,
Cic. Ac. 2, 1, 3; Sen. Suas. 2, 8; for which poet.:silvā,
Ov. M. 5, 585:jam ad te revortar,
Plaut. Aul. 2, 2, 26:ad aliquem,
id. Ep. 3, 3, 43; id. Ps. 4, 7, 62; Caes. B. G. 2, 14 et saep.:nisi domum revorteris,
Plaut. Men. 2, 1, 31; so,domum,
Ter. Heaut. 1, 1, 16 (opp. egredior); 70; 2, 3, 99; Cic. Tusc. 5, 37, 107 (opp. egressi); Hor. Ep. 1, 15, 24 al.:Formias,
Cic. Att. 8, 3, 7:Ameriam,
id. Rosc. Am. 9, 26:Epheso Laodiceam,
id. Fam. 3, 10, 3:hunc in locum,
id. Rep. 6, 25, 29:in castra,
Sall. J. 58, 7:ad assuetas sibi sedes,
Quint. 11, 2, 6:huc,
Plaut. Am. 2, 2, 57; 3, 2, 28; Ter. Ad. 4, 1, 9; Cic. Rep. 6, 13, 13 (opp. hinc profecti). — With double nom.:consules praedā ingenti partā victores reverterunt,
Liv. 7, 17. —Of things:II.sol inde (sc. a brumalibus flexibus) revortens,
Lucr. 5, 616:revertitur idem sol sub terras,
id. 5, 658:revertitur luna ad signum quodque,
id. 5, 635:multa videbis retro repulsa revorti,
id. 2, 130:retroque a terrā cunctā revorti,
id. 1, 785:quis neget... Tiberim reverti,
Hor. C. 1, 29, 12:sol reversus,
Manil. 5, 464. —Trop.A.In gen., to return:B.nescit vox missa reverti,
Hor. A. P. 390; cf. Quint. 10, 7, 14:leti jam limine ab ipso Ad vitam possint revorti,
Lucr. 2, 961:ad superiorem consuetudinem,
Cic. Fam. 9, 24, 2:ad illum animum meum pristinum,
id. ib. 10, 28, 1:ad sanitatem,
Caes. B. G. 1, 42:ad corporis commodum,
Cic. Inv. 2, 56, 168:haec ad easdem particulas,
Quint. 3, 6, 65:ad Musas,
Ov. Tr. 3, 7, 9:ad bonam vitae consuetudinem,
Dig. 34, 4, 30:ut reverteretur in gratiam mecum,
Petr. 87:poena in caput tuum,
Ov. A. A. 1, 340; cf. Tac. H. 3, 31. —In partic., in speech (after a digression), to return, revert to a theme, etc.:scribam tibi tres libros, ad quos revertare,
Varr. R. R. 1, 1, 4:discedo parumper a somniis, ad quae mox revertar,
Cic. Div. 1, 23, 47:sed, ut ad propositum revertamur, etc.,
id. Fin. 2, 32, 104:ut ad me revertar,
id. Cael. 3, 6:ad illam puellam exposititiam,
Plaut. Cas. prol. 79:proinde ad id revertar,
Curt. 7, 1, 26:illuc,
Nep. Dion, 4. —In a comic equivoque: revortor rursus denuo Carthaginem, Si quid mandare voltis aut curarier,
Plaut. Poen. prol. 79.
См. также в других словарях:
Leti — can refer to:* LETI – a nickname and an old title of Saint Petersburg State Electrotechnical University. * Leti – a village and Union Council in Pakistan … Wikipedia
Leti [1] — Leti, 1) Insel zwischen der Kilia u. Sulinamündung der Donau, gegen 9 Meilen lang u. 4 bis 5 Meilen breit; 2) (Letti), Insel der südöstlichen Gruppe des Banda Archipels (Südostasien) nordöstlich von Timor, gut bewässert u. bewaldet, von Malaien… … Pierer's Universal-Lexikon
Leti [2] — Leti, Gregorio, geb. 1630 in Mailand; wurde in Genf protestantisch, mußte aber wegen der Religionsstreitigkeiten von dort entfliehen u. ging nach London, wo ihn Karl II. sehr begünstigte; er wendete sich später nach Amsterdam, wurde Historiograph … Pierer's Universal-Lexikon
LETI — Gallica gens, apud quos Magnentium Imp. vixisse scribit Zosim … Hofmann J. Lexicon universale
lēti- Ⅰ — *lēti , *lētiz, *læ̅ti , *læ̅tiz germ., Adjektiv: nhd. lassend, zu lassen seiend; ne. letting (Adjektiv); Rekontruktionsbasis: ae., mhd.; Hinweis: s. *lētan; Etymologie: s. ing. *lēid … Germanisches Wörterbuch
lēti- Ⅱ — *lēti , *lētiz germ.?, stark. Maskulinum (a): nhd. Gelassener, Freigelassener, Halbfreier, Höriger; ne. freed man, half free man, bondsman; Hinweis: s. *lētan; Etymologie: s. ing. *lēid , *lēd , *ləd , Verb … Germanisches Wörterbuch
LETI — Laboratoire d Électronique des Technologies de l Information Le LETI au fond derrière Minatec Le Laboratoire d Électronique et de Technologies de l Information (LETI) est l’un des principaux centres européens de recherche appliquée en… … Wikipédia en Français
Leti — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Leti est une île frontalière d Indonésie. Le leti, la langue parlée sur cette île. Le LETI est le Laboratoire d Électronique des Technologies de l… … Wikipédia en Français
lēti- — Ⅰ s. lēti Ⅰ germ., Adjektiv; nhd. lassend, zu lassen seiend; Ⅱ s. lēti Ⅱ germ.?, stark. Maskulinum (a); nhd. Gelassener, Freigelassener, Halbfreier, Höriger; … Germanisches Wörterbuch
lėti — 1 lėti, lẽja, lėjo Lp žr. 1 lieti: 1. Vakar lėjau ir lėjau vandenį iš durpinės, kad net rankas pagynė Lzd. Nešk greičiau, lėk viralą – reikia eit in lauko Arm. Kur geria, tę ir lẽja Krok. 2. Sodino ir lėjo vaikai Vlk. Mano mergelė aukštan… … Dictionary of the Lithuanian Language
Leti (langue) — Leti Parlée en Indonesie !Indonésie Région Île de Leti Nombre de locuteurs 7 500 (en 1995)[1 … Wikipédia en Français