-
1 leniwy
adj* * *a.1. (= gnuśny) lazy, indolent; form. slothful; (atmosfera, nastrój) idle, relaxed.2. (= powolny) slow, sluggish, unhurried.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > leniwy
-
2 leniwy
-
3 leniwy
człowiek faul, träge -
4 leniwy
прил.• вялый• ленивый• неработающий• праздный* * *leniw|y\leniwyi, \leniwyszy ленивый, вялый;\leniwyе pierogi (pierożki) кул. ленивые вареники
* * *leniwi, leniwszyлени́вый, вя́лыйleniwe pierogi (pierożki) — кул. лени́вые варе́ники
-
5 leniwy
1. cagnard2. fainéant3. paresseux4. veule -
6 leniwy
adj -
7 leniwy
1 díomhaoin 2 falsa 3 mall -
8 leniwy
tembel -
9 leniwy
-
10 leniwy
tingus -
11 leniwy
лінивий, ледачий -
12 leniwy
1 Pabayâ2 batugan3 pagayongayon4 tamad5 tamád6 tangá -
13 leniwy
bikär; çaman; ezenek; peýwagtna; ýalta; ýaltanmak -
14 leniwy
preguiceiro -
15 leniwy
τεμπέλης -
16 leniwy
اهسته ; بيخود ; بيكار ; بيهوده ; تدريي ; تنبل ; خار ; سست ; ضعيف ; كند ; كندرو ; كودن ; يواش -
17 leniwy chód
ленивая ходьбаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > leniwy chód
-
18 leniwy dureń
ленивый дуреньOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > leniwy dureń
-
19 leniwy dym
ленивый дым -
20 leniwy kot
ленивая кошка
См. также в других словарях:
leniwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, leniwywi, leniwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewykazujący ochoty do pracy, z trudem, niechętnie, tylko z konieczności podejmujący jakiekolwiek działanie, nielubiący… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
leniwy — leniwywi, leniwywszy «niechętnie pracujący, nie mający chęci do czegoś; opieszały, ociężały, gnuśny» Leniwy uczeń. Leniwi pracownicy. ∆ Leniwe pierogi, pierożki «kluski z sera, mąki i jaj» … Słownik języka polskiego
ленивый — укр. лiнивий, ст. слав. лѣнивъ ὀκνηρός, словен. lenìv, польск. leniwy. От лень. Сюда же ленивые щи вид щей из свежей капусты ; ср. польск. leniwe рiеrоgi ленивые вареники – клецки из пшеничной муки с творогом … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
by — (także z końcówkami osobowymi: bym, byś, byśmy, byście) «cząstka składowa form trybu warunkowego» a) «pisana łącznie z formami osobowymi czasownika, z niektórymi spójnikami i partykułami» Przeczytałbyś tę książkę. Gdybym chciał, mógłbym się uczyć … Słownik języka polskiego
kocur — m IV, DB. a, Ms. kocururze; lm M. y 1. «dorosły samiec kota domowego; kocisko» Leniwy, stary kocur. 2. łow. «samiec niektórych zwierząt drapieżnych, np. rysia, żbika» … Słownik języka polskiego
leniuch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów (także B.=M. tylko o kobietach) «człowiek leniwy, gnuśny; próżniak, nierób» Straszny, ostatni leniuch … Słownik języka polskiego
leń — m I, DB. lenia; lm M. lenie, DB. leni a. leniów «człowiek leniwy; próżniak, nierób» Leń patentowany. Leń do nauki, do roboty … Słownik języka polskiego
leser — m IV, DB. a, Ms. lesererze; lm M. ci lesererzy, te y, DB. ów pot. lekcew. «człowiek leniwy, uchylający się od pracy, pragnący osiągnąć swoje cele jak najmniejszym wysiłkiem» ‹?› … Słownik języka polskiego
miglanc — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów pot. «człowiek leniwy a sprytny, wykręcający się od pracy, szukający łatwego, lekkiego życia; nierób, cwaniak, spryciarz» ‹jidysz.› … Słownik języka polskiego
niemożliwie — «w sposób trudny do zniesienia; nie do wytrzymania, okropnie» Był niemożliwie roztargniony, leniwy. Było niemożliwie gorąco. Coś jest niemożliwie brudne. Zachowywać się niemożliwie … Słownik języka polskiego
nierób — m IV, DB. nieróbroba, Ms. nieróbrobie; lm M. ci nieróbrobi, te nieróbroby, DB. nieróbrobów (także B.=M. zwykle o kobietach) pogard. «człowiek leniwy, próżniak» … Słownik języka polskiego