-
1 idle
['aɪdl] 1. adj( inactive) bezczynny; ( lazy) leniwy; ( unemployed) bezrobotny; machinery, factory nieczynny; conversation jałowy; threat, boast pusty2. vimachine, engine pracować na wolnych obrotachPhrasal Verbs:* * *1. adjective1) (not working; not in use: ships lying idle in the harbour.) bezczynny2) (lazy: He has work to do, but he's idle and just sits around.) leniwy3) (having no effect or result: idle threats.) próżny4) (unnecessary; without good reason or foundation: idle fears; idle gossip.) bezpodstawny2. verb1) (to be idle or do nothing: On holiday they just idled from morning till night.) próżnować2) (of an engine etc, to run gently without doing any work: They kept the car engine idling while they checked their position with the map.) chodzić na wolnych obrotach•- idler- idleness
- idly
- idle away -
2 lazy
['leɪzɪ]adj* * *['leizi](too inclined to avoid hard work, exercise etc: I take the bus to work as I'm too lazy to walk; Lazy people tend to become fat.) leniwy- lazily- laziness
- lazy-bones -
3 bone idle
adj* * *(very lazy: He could find a job but he's bone idle.) z gruntu leniwy -
4 languid
['læŋgwɪd]adj* * *['læŋɡwid](without liveliness or energy.) ospały -
5 leisurely
['lɛʒəlɪ]adjspokojny, zrelaksowany* * *adjective, adverb (not hurrying; taking plenty of time: She had a leisurely bath.) niespieszny, leniwy, powolny, niespiesznie, leniwie -
6 indolent
['ɪndələnt]adj
См. также в других словарях:
leniwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, leniwywi, leniwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niewykazujący ochoty do pracy, z trudem, niechętnie, tylko z konieczności podejmujący jakiekolwiek działanie, nielubiący… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
leniwy — leniwywi, leniwywszy «niechętnie pracujący, nie mający chęci do czegoś; opieszały, ociężały, gnuśny» Leniwy uczeń. Leniwi pracownicy. ∆ Leniwe pierogi, pierożki «kluski z sera, mąki i jaj» … Słownik języka polskiego
ленивый — укр. лiнивий, ст. слав. лѣнивъ ὀκνηρός, словен. lenìv, польск. leniwy. От лень. Сюда же ленивые щи вид щей из свежей капусты ; ср. польск. leniwe рiеrоgi ленивые вареники – клецки из пшеничной муки с творогом … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
by — (także z końcówkami osobowymi: bym, byś, byśmy, byście) «cząstka składowa form trybu warunkowego» a) «pisana łącznie z formami osobowymi czasownika, z niektórymi spójnikami i partykułami» Przeczytałbyś tę książkę. Gdybym chciał, mógłbym się uczyć … Słownik języka polskiego
kocur — m IV, DB. a, Ms. kocururze; lm M. y 1. «dorosły samiec kota domowego; kocisko» Leniwy, stary kocur. 2. łow. «samiec niektórych zwierząt drapieżnych, np. rysia, żbika» … Słownik języka polskiego
leniuch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów (także B.=M. tylko o kobietach) «człowiek leniwy, gnuśny; próżniak, nierób» Straszny, ostatni leniuch … Słownik języka polskiego
leń — m I, DB. lenia; lm M. lenie, DB. leni a. leniów «człowiek leniwy; próżniak, nierób» Leń patentowany. Leń do nauki, do roboty … Słownik języka polskiego
leser — m IV, DB. a, Ms. lesererze; lm M. ci lesererzy, te y, DB. ów pot. lekcew. «człowiek leniwy, uchylający się od pracy, pragnący osiągnąć swoje cele jak najmniejszym wysiłkiem» ‹?› … Słownik języka polskiego
miglanc — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów pot. «człowiek leniwy a sprytny, wykręcający się od pracy, szukający łatwego, lekkiego życia; nierób, cwaniak, spryciarz» ‹jidysz.› … Słownik języka polskiego
niemożliwie — «w sposób trudny do zniesienia; nie do wytrzymania, okropnie» Był niemożliwie roztargniony, leniwy. Było niemożliwie gorąco. Coś jest niemożliwie brudne. Zachowywać się niemożliwie … Słownik języka polskiego
nierób — m IV, DB. nieróbroba, Ms. nieróbrobie; lm M. ci nieróbrobi, te nieróbroby, DB. nieróbrobów (także B.=M. zwykle o kobietach) pogard. «człowiek leniwy, próżniak» … Słownik języka polskiego