-
1 lekkoduch
m (N pl lekkoduchy) good-for-nothing, ne’er-do-well* * *mppl. -y playboy; przest. rake.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > lekkoduch
-
2 lekkoduch
lekkoduch m (-a; -y) Leichtfuß m -
3 lekkoduch
-
4 lekkoduch
сущ.• вертопрах• ветреник• искра• повеса* * *♂, мн. И. \lekkoduchу ветреник, вертопрах+wietrznik, letkiewicz
* * *м, мн И lekkoduchyве́треник, вертопра́хSyn: -
5 lekkoduch
1. papillon2. sans-souci3. étourneau -
6 lekkoduch
spréach -
7 lekkoduch
[лєккодух]m -
8 lekkoduch
ч вітрогон -
9 lekkoduch
faísca -
10 вертопрах
сущ.• lekkoduch• tępak* * *fircyk, lekkoduch, pędziwiatr, trzpiot, sowizdrzał, świszczypała, wietrznik -
11 ветреник
сущ.• lekkoduch• wietrznik* * *lekkoduch, trzpiot, sowizdrzał, wietrznik уст. -
12 fircyk
сущ.• пижон• фат• франт• щеголь• щёголь* * *♂, мн. И. \fircyki франт, щеголь; вертопрах+modniś, strojniś;
trzpiot, lekkoduch* * *м, мн И fircykiфрант, щёголь; вертопра́хSyn: -
13 szałaput
♂ разг. шалопай, повеса+szałaputa, lekkoduch, szaławiła
* * *м разг.шалопа́й, пове́саSyn: -
14 trzpiot
♂, мн. И. \trzpiotу ветреник, вертопрах, шалопай+lekkoduch, wietrznik
* * *м, мн И trzpiotyве́треник, вертопра́х, шалопа́йSyn: -
15 fircyk
m (N pl fircyki) pejor. 1. książk. (lekkoduch) fribble GB pot.; ne’er-do-well- zachowywać się jak fircyk to behave like a fribble2. przest. (modniś) dandy; fop pejor.- zakochać się w fircyku to fall in love with a dandy* * *mppl. -i1. (= trzpiot) scatterbrain, birdbrain.2. (= strojniś) beau, dandy, fop.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > fircyk
-
16 искра
сущ.• iskierka• iskra• lekkoduch• skra* * *(бо́жья) iskra boża, iskra -
17 повеса
-
18 легкодух
łehkoduhч. -
19 pędziwi|atr
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pędziwi|atr
-
20 szałaputka
m szałapu|t, szałaputka f (N pl szałaputy a. szałapuci, szałaputki) przest. (lekkoduch) giddy-headThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szałaputka
- 1
- 2
См. также в других словарях:
lekkoduch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek niczym się nieprzejmujący, niepoważny, beztroski, nieodpowiedzialny, lekkomyślny {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lekkoduch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów «człowiek lekkomyślny, nieodpowiedzialny, niepoważny» … Słownik języka polskiego
Близинский Иосиф — современный польский писатель, род. в 1827 году в Варшаве. В 1860 г. выступил с комедиею Imeniny ; тогда же стал писать юмористические рассказы и новеллы, собранные потом в одной книге п. з.: Dziwolągi (1876 и 1885 г.). В 1873 появилась очень… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Близинский — Иосиф (Jozef Blizinski, 1827–1893) польский драматург, большой знаток и яркий изобразитель шляхетской среды, ее вырождения. В 70–80 х гг. комедии Б. пользовались большим успехом. Главные произведения: «Kawaler marcowy» (1873), «Pan Damazy» (1877) … Литературная энциклопедия
Близинский, Иосиф — Иосиф Близинский Józef Franciszek Bliziński … Википедия
beztroski — beztroskiscy 1. «nie mający trosk, kłopotów; pogodny, radosny, wesoły; świadczący o czyjejś radości, wesołości» Beztroska młodzież. Beztroski nastrój. Beztroska zabawa. Beztroskie życie. 2. «nieskłonny do martwienia się, kłopotania się o coś, nie … Słownik języka polskiego
fircyk — m III, DB. a, N. fircykkiem; lm M. i, DB. ów «człowiek niepoważny, lekkomyślny, trzpiot, lekkoduch; modniś, strojniś» Zachowywać się jak fircyk. ‹?› … Słownik języka polskiego
letkiewicz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów przestarz. «człowiek lekkomyślny; lekkoduch» … Słownik języka polskiego
nieodpowiedzialny — nieodpowiedzialnyni «taki, na którym nie można polegać; nie dający gwarancji, pewności, lekkomyślny, niepoczytalny» Nieodpowiedzialny lekkoduch, młokos. Nieodpowiedzialne postępowanie … Słownik języka polskiego
pędziwiatr — m IV, DB. a, Ms. pędziwiatrwietrze; lm M. te pędziwiatrwiatry, D. ów, B.=M. a. D. pot. «człowiek będący ciągle w ruchu, nie lubiący stabilizacji; także lekkoduch» Lubi robotę, to nie żaden pędziwiatr. Nie wiadomo, co takiemu pędziwiatrowi może… … Słownik języka polskiego
szałaput — m IV, DB. a, Ms. szałaputucie; lm M. y (szałaputuci), DB. ów «człowiek lekkomyślny; lekkoduch, urwipołeć, szaławiła» Niepoprawny szałaput … Słownik języka polskiego