-
1 legatarius
I lēgātarius, a, um2) установленный завещанием TertII lēgātarius, ī m. [ legatum ]предъявитель завещания, наследник Su, Dig -
2 legatarius
см. legare.Латинско-русский словарь к источникам римского права > legatarius
-
3 collegatarius
col-lēgātārius, ī m. -
4 legataria
lēgātāria, ae Dig f. к legatarius II -
5 partiarius
I partiārius, a, um [ pars ]участвующий (в чём-л.), имеющий долю ( legatarius G)II partiārius, ī m. -
6 fideicommittere
в тесном смысле: поручить наследнику исполнение известной услуги в пользу третьего лица, обязывать (precativis verbis) наследника исполнить известное поручение;fideicommissum (subst.) такое доверенное поручение (Gai. II. 246 seq. Ulp. XXV. 1 seq. Fideicommissum est, quod non civilibus verbis sed precative relinquitur. § 1 J. 2, 23. § 3. J. 2, 24. 1. 12 § l D. 28, 3. 1. 115. 118. D. 30). Юстиниан формально уничтожил разлчие между отказами и фидеикоммиссами (в constitutiones 529 и 531 годов) (§ 3 J. 2, 20. 1. 1 § 6. 7. D. 32. 1. 90 D. 35, 2. 1. 14 § 1 eod.);
fideicommittere alicui = fideicommissum dare alicui (1. 28 D. 34, 4);
fideic. ab aliquo s. fideic. dare, relinquere ab aliquo(1. 114 pr. § 1. 1. 126. 127 D. 30);
legatarius, a quo fideic. datum est (1. 8 pr. D. 32);
per fideic. dare alicui ab aliquo (1. 21 § 1 D. 33, 1. 1. 25 § 1 D. 35, 2. 1. 91 eod.);
fideicommissa ab intestato data (1. 13 D. 5, 2. 1. 18 D. 28, 2. 1. 3 § 2. D. 34, 4. 1. 12. 26. D. 36, 1);
fideicommissum hereditatis accipere (1. 52 § 1 eod.);
restituitur alicui hereditas fideicommissa;
per fideic. restitui iussa hered. (1. 26 D. 3, 5. 1. 90 D. 35, 1. 1. 1 pr. 1. 12 § 2. 1. 12 § 2. 1. 24 § 1 seq. 1. 55 § 1 D. 40, 5. 1. 4 D. 40, 13. 1. 53 D. 5, 1. 1. 3 § 3 D. 28, 5);
ex fideic. ad libertatem pervenire (. 1. 56 D. 40, 4. 1. 28 § 1 D. 26, 2), ex causa fideic. manumittere (1, 9. D. 2, 4). Fideicommissarius, касающийся фидеикоммиссов, praetor fideicomm. = qui de fideic. ius dicit (pr. epistola fideic. (1. 37 § 3 D. 32. 1. 7 C. 6, 22);
J. 2, 23. 1. 2 § 32 D. 1, 2. 1. 78 § 6 D. 32. 1. 4. D. 40,13);
hereditas, libertas fideic. = fideicommissa (1. 13 § 1 D. 29, 6. 1. 11 § 2 1. 16 § 13. 1. 22 § 1. 1. 52 § 1 D. 36, l. tit. D. 40, 5. 1. 18 pr. 1. 30 § 1 D. 36, 1. tit. D. 5, 6);
fideicommissarius (subst.) обозначает a) того, которому следует выдать наследство (1. 11 § 2. 1. 16 § 3. 8. D. 36, 1. 1. 27 D. 42, 5);
fideicommissarii, quibus ex Trebelliano restituitur hereditas (1. 2 § 13 D. 41, 4);
b) тот, на которого возложена такая обязанность (1. 51 D. 5, 1. 1. 29 § 2 D. 7, 4).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > fideicommittere
-
7 fidei alicujus committere
в тесном смысле: поручить наследнику исполнение известной услуги в пользу третьего лица, обязывать (precativis verbis) наследника исполнить известное поручение;fideicommissum (subst.) такое доверенное поручение (Gai. II. 246 seq. Ulp. XXV. 1 seq. Fideicommissum est, quod non civilibus verbis sed precative relinquitur. § 1 J. 2, 23. § 3. J. 2, 24. 1. 12 § l D. 28, 3. 1. 115. 118. D. 30). Юстиниан формально уничтожил разлчие между отказами и фидеикоммиссами (в constitutiones 529 и 531 годов) (§ 3 J. 2, 20. 1. 1 § 6. 7. D. 32. 1. 90 D. 35, 2. 1. 14 § 1 eod.);
fideicommittere alicui = fideicommissum dare alicui (1. 28 D. 34, 4);
fideic. ab aliquo s. fideic. dare, relinquere ab aliquo(1. 114 pr. § 1. 1. 126. 127 D. 30);
legatarius, a quo fideic. datum est (1. 8 pr. D. 32);
per fideic. dare alicui ab aliquo (1. 21 § 1 D. 33, 1. 1. 25 § 1 D. 35, 2. 1. 91 eod.);
fideicommissa ab intestato data (1. 13 D. 5, 2. 1. 18 D. 28, 2. 1. 3 § 2. D. 34, 4. 1. 12. 26. D. 36, 1);
fideicommissum hereditatis accipere (1. 52 § 1 eod.);
restituitur alicui hereditas fideicommissa;
per fideic. restitui iussa hered. (1. 26 D. 3, 5. 1. 90 D. 35, 1. 1. 1 pr. 1. 12 § 2. 1. 12 § 2. 1. 24 § 1 seq. 1. 55 § 1 D. 40, 5. 1. 4 D. 40, 13. 1. 53 D. 5, 1. 1. 3 § 3 D. 28, 5);
ex fideic. ad libertatem pervenire (. 1. 56 D. 40, 4. 1. 28 § 1 D. 26, 2), ex causa fideic. manumittere (1, 9. D. 2, 4). Fideicommissarius, касающийся фидеикоммиссов, praetor fideicomm. = qui de fideic. ius dicit (pr. epistola fideic. (1. 37 § 3 D. 32. 1. 7 C. 6, 22);
J. 2, 23. 1. 2 § 32 D. 1, 2. 1. 78 § 6 D. 32. 1. 4. D. 40,13);
hereditas, libertas fideic. = fideicommissa (1. 13 § 1 D. 29, 6. 1. 11 § 2 1. 16 § 13. 1. 22 § 1. 1. 52 § 1 D. 36, l. tit. D. 40, 5. 1. 18 pr. 1. 30 § 1 D. 36, 1. tit. D. 5, 6);
fideicommissarius (subst.) обозначает a) того, которому следует выдать наследство (1. 11 § 2. 1. 16 § 3. 8. D. 36, 1. 1. 27 D. 42, 5);
fideicommissarii, quibus ex Trebelliano restituitur hereditas (1. 2 § 13 D. 41, 4);
b) тот, на которого возложена такая обязанность (1. 51 D. 5, 1. 1. 29 § 2 D. 7, 4).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > fidei alicujus committere
-
8 legare
1) по закону XII таблиц обоз. вообще распоряжаться имуществом по завещанию (1. 120 D. 50, 16). 2) в тесн. см. отказывать кому что-нб. в завещании, по гражданскому праву;legatum (subst.) такое предоставление имущественной выгоды по последней воле в пользу известного лица, против. fideicommissum (tit. I. 2, 20. D. 30-32. C. 6, 37. 1. 136 pr. D. 30. cf. 1. 36 D. 31. 1. 87 D. 32. 1. 4 C. 6, 38. 1. 1 pr. D. 35, 2. cf. pr. I. 2, 22. 1. 33 pr. D. 31. 1. 13 D. 36, 3. 1. 1 pr. eod. 1. 17 eod. 1. 35 § 3. D. 3, 3);
legatorum (s. de legatis) slipulari, stipulatio (l. 35 § 2. 1. 40 § 1 eod. 1. 5 pr. D. 44, 4. 1. 29 pr. D. 45, 1. 1. 1 § 2 D. 46, 5); о четырех формах отказов см. Gai. II. 191-223. Legatarius, отказоприниматель, legatarii caeterique, qui quid in testamento acceperunt (1. 1 § 11 D. 29, 4. § 11 I. 2, 10. 1. 14 § 1 D. 41, 3. 1. 8 § 4 D. 2, 8. 1. 11 D. 36, 3);
3) посылать, отправлять послом (Tabul. Heracl. lin. 75).legataria, получающая в завещании отказ (1. 43 D. 19, 1. 1. 2 pr. D. 33, 4.
Латинско-русский словарь к источникам римского права > legare
-
9 partiarius
по частям: part. legatarius i. e. cui pars bonorum legabatur (§ 5 I. 2, 23);p. colonus, наз. наниматель, который вместо наемной платы предоставляет отдающему внаем известную долю плодов, исполовник (1. 25 § 6 D. 19, 2. 1. 8 C. 2, 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > partiarius
См. также в других словарях:
legatarius — /legateriyas/ In the civil law, one to whom a thing is bequeathed; a legatee or legatary. In old European law, a legate, messenger, or envoy … Black's law dictionary
legatarius — /legateriyas/ In the civil law, one to whom a thing is bequeathed; a legatee or legatary. In old European law, a legate, messenger, or envoy … Black's law dictionary
légataire — [ legatɛr ] n. • 1368; lat. jurid. legatarius, de legare ♦ Dr. Bénéficiaire d un legs. ⇒ héritier; acquéreur, ayant cause. « Le Légataire universel », comédie de Regnard. Instituer quelqu un son légataire universel. Légataires d un même testateur … Encyclopédie Universelle
legatar — LEGATÁR, Ă, legatari, e, s.m. şi f. Persoană care beneficiază de un legat2. – Din fr. légataire, lat. legatarius. Trimis de ionel bufu, 21.05.2004. Sursa: DEX 98 legatár s. n., pl. legatári Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa … Dicționar Român
КОЛЛЕГАТАРИЙ — (лат., от con с, и legatarius наследник). Сонаследник. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. КОЛЛЕГАТАРИЙ лат., от con, с, и legatarius, наследник по завещанию. Сонаследник. Объяснение 25000 иностранных… … Словарь иностранных слов русского языка
Legatar — Le|ga|tar 〈m. 1〉 jmd., dem ein Legat zufällt [<lat. legatarius „Vermächtnisinhaber“; zu legatum „Vermächtnis“] * * * Le|ga|tar, der; s, e [(spät)lat. legatarius] (Rechtsspr.): jmd., der ein 2↑Legat erhält; Vermächtnisnehmer … Universal-Lexikon
HAERES — I. HAERES Dea, cui vett. post acceptam hereditatem rem divinam faciebant. Festus. II. HAERES an ex haerendo in hereditate, an ex Hebr. possidere, an ab aere, an ab hero, quod herus fiat, dominio in se translato? dictus, ante Solonem, extra gentem … Hofmann J. Lexicon universale
Legatary — Leg a*ta*ry (l[e^]g [.a]*t[asl]*r[y^]), n. [L. legatarius, fr. legaturius enjoined by a last will: cf. F. l[ e]gataire. See {Legacy}.] A legatee. [R.] Ayliffe. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Fideicommissum — The fideicommissum was one of the most popular legal institutions in Roman Law for several decades. It translates from the Latin word fides (trust) and committere (to commit), meaning that something is committed to ones trust. I. Original Source… … Wikipedia
Friedrich August Fischer — (* 16. August 1727 in Wittenberg; † 7. Dezember 1787 ebenda) war ein deutscher Rechtswissenschaftler. Leben Der Sohn des Wittenberger Postmeisters Friedrich Fischer, studierte an der Universität seiner Heimatstadt und absolvierte ein Studium der… … Deutsch Wikipedia
Chancelier de France — Le chancelier de France est un important personnage de l Ancien Régime, il est le second officier de la couronne, puis le premier, en 1627, avec la suppression du connétable et de l amiral de France. Sommaire 1 Étymologie 2 Attributions 3 La… … Wikipédia en Français