-
1 inridiculum
irrīdĭcŭlum ( inr-), i, n. [irrideo], a laughing-stock:irridiculo habere,
to make a laughing-stock of, Plaut. Poen. 5, 4, 10:irridiculum esse,
to be a laughing-stock, id. Cas. 5, 2, 3. -
2 irridiculum
irrīdĭcŭlum ( inr-), i, n. [irrideo], a laughing-stock:irridiculo habere,
to make a laughing-stock of, Plaut. Poen. 5, 4, 10:irridiculum esse,
to be a laughing-stock, id. Cas. 5, 2, 3. -
3 cachinnabilis
cachinnabilis, cachinnabile ADJof immoderate/excessive laughter; boisterous; capable of laughing; laughing -
4 cachinnabilis
căchinnābĭlis, e, adj. [cachinno] (Appuleian).I. II. -
5 inrisus
1.irrīsus, a, um, Part., from irrideo.2.irrīsus ( inr-), ūs, m. [irrideo], a scoffing, mocking, mockery, derision:irrisu coarguere aliquid,
Plin. 28, 8, 29, § 114:irrisum pueri sperans,
Tac. A. 13, 15:irrisui esse,
to be a laughing-stock, Caes. B. C. 2, 15:hostibus irrisui fuit,
Tac. A. 14, 39; id. H. 1, 7:scripsisse eos non sine irrisu generis humani arbitror,
Plin. 37, 9, 40, § 124:irrisui haberi,
to be made a laughing-stock of, be made game of, App. M. 5, p. 172:ab irrisu,
out of mockery, Liv. 7, 10. -
6 irrisus
1.irrīsus, a, um, Part., from irrideo.2.irrīsus ( inr-), ūs, m. [irrideo], a scoffing, mocking, mockery, derision:irrisu coarguere aliquid,
Plin. 28, 8, 29, § 114:irrisum pueri sperans,
Tac. A. 13, 15:irrisui esse,
to be a laughing-stock, Caes. B. C. 2, 15:hostibus irrisui fuit,
Tac. A. 14, 39; id. H. 1, 7:scripsisse eos non sine irrisu generis humani arbitror,
Plin. 37, 9, 40, § 124:irrisui haberi,
to be made a laughing-stock of, be made game of, App. M. 5, p. 172:ab irrisu,
out of mockery, Liv. 7, 10. -
7 rideo
rīdĕo, si, sum, 2 ( dep. collat. form ridetur, Petr. 57, 3; 61, 4), v. n. and a. [Bœot. kriddemen for krizein gelan, orig. form krid j emen].I.Neutr., to laugh (cf. cachinnor).A.In gen.:B.numquam ullo die risi adaeque Neque hoc quod reliquom est plus risuram opinor,
Plaut. Cas. 5, 1, 4:risi te hodie multum,
id. Stich. 1, 3, 89:ridere convivae, cachinnare ipse Apronius,
Cic. Verr. 2, 3, 25, § 62:M. Crassum semel ait in vitā risisse Lucilius,
id. Fin. 5, 30, 92:cum ridere voles,
Hor. Ep. 1, 4, 16.—With si: ridetque (deus), si mortalis ultra Fas trepidat. Hor. C. 3, 29, 31; so id. Ep. 1, 1, 95 sq.; 1, 19, 43; id. A. P. 105: ridentem dicere verum Quid vetat, while laughing, i. e. in a laughing or jesting manner, id. S. 1, 1, 24; cf. Cic. Fam. 2, 4, 1.—With a homogeneous object: ridere gelôta sardanion, Cic. Fam. 7, 25, 1:tempus flendi et tempus ridendi,
Vulg. Eccl. 3, 4.—In partic.1.To laugh pleasantly, to smile; and ridere ad aliquem or alicui, to smile on one (so almost entirely poet.; syn. renideo): Juppiter hic risit tempestatesque serenae Riserunt omnes risu Jovis omnipotentis, Enn. ap. Serv. ad Verg. A. 1, 254 (Ann. v. 445 sq. Vahl.); cf.:b.vultu Fortuna sereno,
Ov. Tr. 1, 5, 27:ridere ad patrem,
Cat. 61, 219.—Transf., of things, to laugh or smile, i. q. to look cheerful or pleasant:* 2.sedes quietae large diffuso lumine rident,
Lucr. 3, 22:tempestas,
id. 5, 1395:argentum et pulchra Sicyonia,
id. 4, 1125:ille terrarum mihi praeter omnes Angulus ridet,
Hor. C. 2, 6, 14:argento domus,
id. ib. 4, 11, 6:florum coloribus almus ager,
Ov. M. 15, 205:pavonum ridenti lepore,
Lucr. 2, 502; cf.: colocasia mixta ridenti acantho, smiling, i. e. glad, Verg. E. 4, 20. — With dat.:tibi rident aequora ponti,
smile upon thee, look brightly up to thee, Lucr. 1, 8; Cat. 64, 285. —To laugh in ridicule, to mock (cf. II. B. 2.):II. A.quandoque potentior Largis muneribus riserit aemuli,
Hor. C. 4, 1, 18.—In gen. (class.; cf. Brix ad Plaut. Men. 478):B.rideo hunc,
Ter. Ad. 4, 2, 9; cf. id. Eun. 5, 6, 7:Acrisium (Juppiter et Venus),
Hor. C. 3, 16, 7 et saep.:risi nivem atram,
Cic. Q. Fr. 2, 13, 1:joca tua,
id. Att. 14, 14, 1:haec ego non rideo, quamvis tu rideas,
say in jest, id. Fam. 7, 11, 13:nemo illic vitia ridet,
Tac. G. 19; cf.: perjuria amantum (Juppiter), Tib. 3, 6, 49; Ov. A. A. 1, 633;for which: perjuros amantes,
Prop. 2, 16 (3, 8), 47.— Poet., with obj.-clause:Amphitryoniaden perdere Sidonios umeris amictus,
Stat. Th. 10, 648. — Pass.:haec enim ridentur vel sola vel maxime, quae notant et designant turpitudinem aliquam non turpiter, etc.,
Cic. de Or. 2, 58, 236 sq.:tum enim non sal, sed natura ridetur,
id. ib. 2. 69, 279;2, 70, 281: ridetur ab omni Conventu,
Hor. S. 1, 7, 22:ridear,
Ov. P. 4, 12, 16:neque acute tantum ac venuste, sed stulte, iracunde, timide dicta aut facta ridentur,
Quint. 6, 3, 7:quae in mimis rideri solent,
id. 6, 3, 29.—In partic.1.To smile upon one:2.quasi muti silent Neque me rident,
Plaut. Capt. 3, 1, 21; cf.:cui non risere parentes,
Verg. E. 4, 62.—To laugh at, ridicule a person or thing (milder than deridere, to deride):ridet nostram amentiam,
Cic. Quint. 17, 55:O rem, quam homines soluti ridere non desinant,
id. Dom. 39, 104:ut dederis nobis quemadmodum scripseris ad me, quem semper ridere possemus,
id. Fam. 2, 9, 1; cf.:curre et quam primum haec risum veni,
id. Cael. 8, 14, 4:versus Enni gravitate minores (with reprehendere),
Hor. S. 1, 10, 54:risimus et merito nuper poëtam,
Quint. 8, 3, 19:nostram diligentiam,
id. 2, 11, 1:praesaga Verba senis (with spernere),
Ov. M. 3, 514:lacrimas manus impia nostras,
id. ib. 3, 657 al.— Pass.:Pyrrhi ridetur largitas a consule,
Cic. Rep. 3, 28, 40:rideatur merito, qui, etc.,
Quint. 11, 1, 44; cf. id. 9, 3, 101; Hor. Ep. 2, 2, 106; id. A. P. 356:rideri possit eo, quod, etc.,
id. S. 1, 3, 30:peccet ad extremum ridendus,
id. Ep. 1, 1, 9; cf. Quint. 4, 1, 62; Val. Max. 8, 8, 1. -
8 dē-rīdīculus
dē-rīdīculus adj., very laughable, ridiculous: deridiculum esse se reddere, etc., L. dub.—As subst n., an object of ridicule, laughing stock, mockery: deridiculo esse, Ta.: per deridiculum auditur, Ta.: corporis, ludicrousness, Ta. -
9 inrīsus (irr-)
inrīsus (irr-) ūs, m [RID-], a scoffing, mocking, mockery, derision: inrisui fore, be a laughing-stock, Cs., Ta.: linguam ab inrisu exserens, out of mockery, L. -
10 iocus
iocus ī (plur. also ioca, iocorum, n), m [IA-], a jest, joke: iocum movere, S.: ioci causā, for the sake of the joke: ioca atque seria cum humillimis agere, S.: seria ac iocos celebrare, L.: conviva ioco mordente facetus, Iu.: agitare iocos cum aliquo, O.: Seu tu querelas sive geris iocos, H.: ne ioco quidem mentiretur, N.: ioco seriove, L.: neu sis iocus, a laughing-stock, H.: extra iocum, bellus est, joking aside.—Person.: quam Iocus circumvolat et Cupido, the god of jests, H.—A trifle, jest: Ludum iocumque dicet fuisse illum, child's play, T.: ne tibi ludus et iocus fuisse Hispaniae tuae videbuntur! L. -
11 lūdibrium
lūdibrium ī, n [ludus], a mockery, derision, wantonness: ne per ludibrium interiret regnum, by wantonness, L.: fortunae: casūs, L.: ad ludibrium stolidae superbiae, L.: fratris, L.: sive ludibrium oculorum sive vera species, Cu.— An object of mockery, laughing-stock, butt, jest, sport: ludibrio haberi, T.: ne ludibrio simus inimicis: (Brutus) ludibrium verius quam comes, L.: nisi ventis Debes ludibrium, H.: nec dubie ludibrio esse miserias suas, Cu.— A dishonoring: ludibria meorum, Cu.* * *mockery; laughingstock -
12 rīdiculus
rīdiculus adj. [rideo], exciting laughter, laughable, droll, funny, amusing, facetious: Hui, tam cito? ridiculum! how comical! T.: facie magis quam facetiis: Ridiculum est, te istuc me admonere, T.: Ridiculus totas simul absorbere placentas, H.—As subst n., something laughable, a laughing matter, jest, joke: quae sint genera ridiculi: ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.: Mihi solae ridiculo fuit, I had the fun to myself, T.: materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.: sententiose ridicula dicuntur.— Laughable, silly, absurd, ridiculous, contemptible: insania, quae ridicula est aliis, mihi, etc.: qui ridiculus minus illo (es)? H.: mus, H.: pudor, Iu.: est ridiculum, quaerere, etc.—As subst m.: neque ridiculus esse Possum, etc., be a buffoon, T.* * *Iridicula, ridiculum ADJlaughable, funny; sillyIIbuffoon, jester -
13 rīsus
rīsus ūs, m [rideo], a laughing, laughter, laugh: risum movere: risūs facere: Ne spissae risum tollant coronae, H.: risūs captare: risum tenere non posse: magni risūs consequebantur: risu cognoscere matrem, V.: proditor puellae risus, H.— An object of laughter, butt: risui sorori fuit, L.: O magnus posthac inimicis risus! H.: deus Omnibus risus erat, O.— A jest, joke, mockery: qui risus populo cladem attulit.* * * -
14 deridiculum
laughing-stock; absurdity, rediculous thing; ridiculousness; ridicule (L+S) -
15 morio
fool, idiot kept as a laughing-stock; jester (Erasmus) -
16 ridibundus
ridibunda, ridibundum ADJ -
17 Quid rides? Mutato nomine de te fabula narratur
• What are you laughing at? Just change the name and the joke's on you. (Horace)Latin Quotes (Latin to English) > Quid rides? Mutato nomine de te fabula narratur
-
18 Ridentem dicere verum quid vetat?
• What forbids a laughing man from telling the truth? (Horace)Latin Quotes (Latin to English) > Ridentem dicere verum quid vetat?
-
19 Actinodura morrisoniana
—1. LAT Actinodura morrisoniana ( Ogilvie-Grant)2. RUS тайваньская сибия f3. ENG Taiwan [Formosan] barwing, Morrison laughing thrush4. DEU Formosa-Sibia f5. FRA actinodure f de Taiwan [de Formose], garullaxe m du mont MorrisonVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Actinodura morrisoniana
-
20 Atricilla atricilla
—1. LAT Larus atricilla ( Linnaeus) [ Atricilla atricilla ( Linnaeus)]2. RUS ацтекская [смеющаяся] чайка f, атлантический хохотун m3. ENG laughing gull4. DEU Aztekenmöwe f5. FRA goéland m atricille, mouette f à tête noireVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Atricilla atricilla
См. также в других словарях:
Laughing — Laugh ing, a. & n. from {Laugh}, v. i. [1913 Webster] {Laughing falcon} (Zo[ o]l.), a South American hawk ({Herpetotheres cachinnans}); so called from its notes, which resemble a shrill laugh. {Laughing gas} (Chem.), hyponitrous oxide, or… … The Collaborative International Dictionary of English
laughing — (n.) mid 14c., verbal noun from LAUGH (Cf. laugh) (v.). Laughing matter (usually with negative) is from 1560s. Nitrous oxide has been called laughing gas since 1842 (for its exhilarating effects). Davy, experimenting with the gas, discovered… … Etymology dictionary
laughing — [laf′iŋ] adj. 1. that laughs or appears to laugh [a laughing brook] 2. uttered with laughter [a laughing remark] n. laughter laughingly adv … English World dictionary
laughing — index jocular Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
laughing — n. & adj. n. laughter. adj. in senses of LAUGH v. Phrases and idioms: laughing gas nitrous oxide as an anaesthetic, formerly used without oxygen and causing an exhilarating effect when inhaled. laughing hyena see HYENA. laughing jackass =… … Useful english dictionary
laughing — laughingly, adv. /laf ing, lah fing/, adj. 1. that laughs or is given to laughter: a laughing child. 2. uttering sounds like human laughter, as some birds. 3. suggesting laughter by brightness, color, sound, etc.: a laughing stream; laughing… … Universalium
Laughing EP — Infobox Album Name = Laughing Type = EP Artist = Anne McCue Background = orange Released = 1996 Recorded = Genre = alternative country Length = Label = Producer = Laurence Maddy and Anne McCue Reviews = Last album = This album = Next album =… … Wikipedia
laughing — /ˈlafɪŋ/ (say lahfing) noun 1. laughter. –adjective 2. that laughs; giving vent to laughter, as persons. –phrase 3. be laughing, Colloquial to be in an extremely advantageous situation: if I won the contract I d be laughing. 4. no laughing matter …
Laughing — Laugh Laugh (l[aum]f), v. i. [imp. & p. p. {Laughed} (l[aum]ft); p. pr. & vb. n. {Laughing}.] [OE. laughen, laghen, lauhen, AS. hlehhan, hlihhan, hlyhhan, hliehhan; akin to OS. hlahan, D. & G. lachen, OHG. hlahhan, lahhan, lahh[=e]n, Icel.… … The Collaborative International Dictionary of English
laughing — adj. Laughing is used with these nouns: ↑fit, ↑gas … Collocations dictionary
Laughing — being in a favourable or fortunate position: One more result like that and you ll be laughing … Dictionary of Australian slang