-
1 laudo
laudo, āvi, ātum, 1, v. a. [laus], to praise, laud, commend, extol, eulogize, approve (cf.: celebro, praed co).I.Lit.A.In gen.: omnes mortales sese laudarier optant, Enn. ap. Aug. Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.):* (β).coram in os te laudare,
to praise to one's face, Ter. Ad. 2, 4, 5; cf.:in faciem,
Lact. 3, 14, 7:vituperare improbos asperius, laudare bonos ornatius,
Cic. de Or. 2, [p. 1043] 9, 35:et efferre aliquid,
id. ib. 2, 75, 304:rationem,
id. Fam. 5, 20, 4:sententiam alicujus,
id. Sest. 34, 74:laudantur exquisitissimis verbis legiones,
id. Phil. 4, 3, 6:legem ipsam,
id. Leg. 3, 1, 2:magnifice,
id. Brut. 73, 254:agricolam laudat juris peritus,
praises him as happy, extols his happiness, Hor. S. 1, 1, 9; so,diversa sequentes,
id. ib. 1, 1, 3; 109: volucrem laudamus equum, praise as swift, i. e. for swiftness, Juv. 8, 57:laudatur dis aequa potestas,
id. 4, 71.—Part. as subst.:prava laudantium sermo,
Sen. Ep. 123, 9.— Pass. with dat.:numquam praestantibus viris laudata est in una sententia perpetua permansio,
Cic. Fam. 1, 9, 21:Germanicus cunctis laudatus,
by all, Tac. A. 4, 57 fin.:herba laudata Eratostheni,
Plin. 22, 22, 43, § 86:laudataque quondam ora Jovi,
Ov. M. 2, 480.—Poet., with object.-gen.:(γ).laudabat leti juvenem,
pronounced him happy on account of his death, Sil. 4, 260.—With in and abl.:(δ).in quo tuum consilium nemo potest non maxime laudare,
Cic. Fam. 4, 7, 2:juvenes laudari in bonis gaudent,
Quint. 5, 12, 22:scriptores iamborum saepe in illis laudantur,
id. 10, 1, 9.—Pass. with inf. ( poet.):(ε).extinxisse nefas Laudabor,
Verg. A. 2, 585.—With quod:(ζ).quod viris fortibus honos habitus est, laudo,
Cic. Rosc. Am. 47, 137:laudat Africanum Panaetius, quod fuerit abstinens,
id. Off. 2, 22, 76:jamne igitur laudas, quod de sapientibus alter Ridebat, etc.,
Juv. 10, 28:non laudans, quod non in melius, sed in deterius, convenitis,
Vulg. 1 Cor. 11, 17.—With quoniam:(η).utrumque laudemus, quoniam per illos ne haec quidem genera laude caruerunt,
Cic. Brut. 30, 116.—With cum (very rare):(θ).te quidem, cum isto animo es, satis laudare non possum,
Cic. Mil. 36, 99:jam id ipsum consul laudare, cum initiatam se (Hispala) non infitiaretur,
Liv. 39, 12, 7.—With si:B.consilium laudo artificis, si munere tanto Praecipuam in tabulis ceram senis abstulit orbi,
Juv. 4, 18.—In partic.1.To pronounce a funeral oration over a person:2.quem cum supremo ejus die Maximus laudaret,
Cic. Mur. 36, 75; id. Q. Fr. 3, 8, 5.—In medicine, to recommend as a remedy:3.apri cerebrum contra serpentes laudatur,
Plin. 28, 10, 42, § 152; 29, 3, 12, § 54.—To praise, compliment, i. e. dismiss with a compliment, leave, turn from ( poet.):II.laudato ingentia rura, Exiguum colito,
Verg. G. 2, 412: cf.:probitas laudatur et alget,
Juv. 1, 74 —Transf., to adduce, name, quote, cite a person as any thing:laudare significat priscā linguā nominare appellareque,
Gell. 2, 6, 16; cf.: laudare ponebatur apud antiquos pro nominare, Paul. ex Fest. p. 118 Müll.:id ut scias, Jovem supremum testem laudo,
Plaut. Capt. 2, 3, 66:quem rerum Romanarum auctorem laudare possum religiosissimum,
Cic. Brut. 11, 44:auctores,
id. de Or. 3, 18, 68; cf.:ut auctoribus laudandis ineptiarum crimen effugiam,
id. ib. 3, 49, 187: auctore laudato, Cod. 8, 45, 7.—Hence, laudātus, a, um, P. a., extolled, praiseworthy, esteemed, excellent:laudari a laudato viro,
Cic. Fam. 5, 12, 7; Naev. ap. Cic. Fam. 15, 6, 1:omnium laudatarum artium procreatrix,
Cic. de Or. 1, 3, 9:hunc ubi laudatos jactantem in sanguine vultus videt,
Ov. M. 5, 59:olus laudatum in cibis,
Plin. 22, 22, 33, § 74.— Comp.:saccharon et Arabia fert, sed laudatius India,
Plin. 12, 8, 17, § 32.— Sup.:laudatissimus caseus,
Plin. 11, 42, 97, § 241:virgo laudatissima formae dote,
Ov. M. 9, 715.—Hence, adv.: laudātē, laudably, admirably:regias domos laudatissime ebore adornans,
Plin. 36, 6, 5, § 46 (al. lautissime). -
2 laudo
laudo, āvī, ātum, āre (laus), loben, lobend anerkennen, lobend gutheißen, preisen (Ggstz. castigare, vituperare, reprehendere, culpare, accusare), Passiv laudari, gelobt-, anerkannt werden, Anerkennung finden, I) eig.: A) im allg.: eorum consilium, Nep.: approbata laudataque Cottae sententia, Cic. – laudare alqm, Cic.: (alqm) ob ea ob quae gratias agerem, Plin. ep.: alqm alci, einen gegen jmd., Ter.: laudari alci, von jmd., Cic.: laudare laudibus, Cic.: laudare coram in os (griech. κατὰ στόμα επαινειν), ins Gesicht loben, Ter. adelph. 269: so auch laudare in faciem, Lact. 3, 14, 7. – m. in u. Abl. der Pers. (an jmd.), id maxime in Agrippina laudare, quod (daß sie) Germanici nepotem secum traheret, dignum prorsus imperatoriā fortunā, Tac. ann. 12, 2. – m. in u. Abl. der Sache (bei, wegen), in quo tuum consilium nemo potest non maxime (höchlich) laudare, Cic. ep. 4, 7, 2: ut ad peiora iuvenes laude ducuntur, ita laudari in bonis malent, Quint. 5, 12, 22: vgl. Krüger Quint. 10, 1, 9. Keil de emend. Plin. epp. 2. p. 15. – im Passiv m. Dat. pers. (= von jmd.), Lucifer laudatur Veneri, Sil. 7, 640. – Passiv laudor m. Infin., exstinxisse nefas laudabor, Verg. Aen. 2, 585 sq.: doctas posuisse figuras laudatur, Pers. 1, 86 sq. – absol., abi, laudo u. bl. laudo, du hast deine Sache gut gemacht! recht so! schön! Plaut. asin. 704; Curc. 670; trin. 830. Ter. adelph. 564. – Plur. Partiz. Präs. subst., prava laudantium sermo, Lobhudelei, Sen. ep. 123, 9. – B) insbes.: 1) alqm = a) einem Angeklagten ein günstiges Zeugnis geben, jmdm. eine Schutzrede halten, Cic. ep. 1, 9, 19. Ascon. in Cic. Scaur. 46. p. 24, 24 K. – b) einem Toten eine Leichenrede halten, alqm, Cic. Muren. 76. Plin. ep. 2, 1, 6: corpus in foro positum, Aur. Vict. de vir. ill. 10, 7: alqm e more pro rostris, Suet. Caes. 6, 1: alqm pro contione, Suet. Cal. 15, 1: alqm scripto meo (nach meinem Konzept), Cic. ad Q. fr. 3, 8, 5. – c) glücklich preisen, beneidenswert finden, beneiden, agricolam laudat iuris peritus, Hor.: mit obj. Genet., alqm leti (wegen usw.), Sil. 4, 259. – 2) alqd, ein Arzneimittel lobend gutheißen, anpreisen, apri cerebrum contra serpentes, Plin.: alqd ad etc., Plin. – II) übtr., jmd. anführen, nennen, erwähnen, zitieren, auctores, Cic.: alqm testem, Plaut.: alqm auctorem, Cic. – / Parag. Infin. Pass. laudarier, Enn. ann. 560. Ter. adelph. 535 zw. Hor. sat. 1, 2, 35. – PAdi. laudandus s. bes.
-
3 laudo
laudo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] louer, vanter, prôner, préconiser, faire l'éloge de, approuver, faire cas de, estimer. [st2]2 [-] prononcer l'éloge funèbre de. [st2]3 [-] vanter le bonheur de qqn, proclamer heureux. [st2]4 [-] nommer, appeler, citer. [st2]5 [-] citer à l'appui, soutenir par son témoignage, déposer en faveur de.* * *laudo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] louer, vanter, prôner, préconiser, faire l'éloge de, approuver, faire cas de, estimer. [st2]2 [-] prononcer l'éloge funèbre de. [st2]3 [-] vanter le bonheur de qqn, proclamer heureux. [st2]4 [-] nommer, appeler, citer. [st2]5 [-] citer à l'appui, soutenir par son témoignage, déposer en faveur de.* * *Laudo, laudas, laudare. Virgil. Louer, Recommander.\Laudare cum exceptione. Cic. Ne louer point entierement, Il est homme de bien, mais, etc.\Pleno ore laudare. Cic. Louer à bon escient.\Laudare. Plaut. Nommer, Appeler, Alleguer.\Authorem laudare. Cic. Nommer son garent, ou celuy de qui on ha quelque chose. -
4 laudo
laudo, āvī, ātum, āre (laus), loben, lobend anerkennen, lobend gutheißen, preisen (Ggstz. castigare, vituperare, reprehendere, culpare, accusare), Passiv laudari, gelobt-, anerkannt werden, Anerkennung finden, I) eig.: A) im allg.: eorum consilium, Nep.: approbata laudataque Cottae sententia, Cic. – laudare alqm, Cic.: (alqm) ob ea ob quae gratias agerem, Plin. ep.: alqm alci, einen gegen jmd., Ter.: laudari alci, von jmd., Cic.: laudare laudibus, Cic.: laudare coram in os (griech. κατὰ στόμα επαινειν), ins Gesicht loben, Ter. adelph. 269: so auch laudare in faciem, Lact. 3, 14, 7. – m. in u. Abl. der Pers. (an jmd.), id maxime in Agrippina laudare, quod (daß sie) Germanici nepotem secum traheret, dignum prorsus imperatoriā fortunā, Tac. ann. 12, 2. – m. in u. Abl. der Sache (bei, wegen), in quo tuum consilium nemo potest non maxime (höchlich) laudare, Cic. ep. 4, 7, 2: ut ad peiora iuvenes laude ducuntur, ita laudari in bonis malent, Quint. 5, 12, 22: vgl. Krüger Quint. 10, 1, 9. Keil de emend. Plin. epp. 2. p. 15. – im Passiv m. Dat. pers. (= von jmd.), Lucifer laudatur Veneri, Sil. 7, 640. – Passiv laudor m. Infin., exstinxisse nefas laudabor, Verg. Aen. 2, 585 sq.: doctas posuisse figuras laudatur, Pers. 1, 86 sq. – absol., abi, laudo u. bl. laudo, du hast deine Sache gut gemacht! recht so! schön! Plaut. asin. 704; Curc. 670; trin.————830. Ter. adelph. 564. – Plur. Partiz. Präs. subst., prava laudantium sermo, Lobhudelei, Sen. ep. 123, 9. – B) insbes.: 1) alqm = a) einem Angeklagten ein günstiges Zeugnis geben, jmdm. eine Schutzrede halten, Cic. ep. 1, 9, 19. Ascon. in Cic. Scaur. 46. p. 24, 24 K. – b) einem Toten eine Leichenrede halten, alqm, Cic. Muren. 76. Plin. ep. 2, 1, 6: corpus in foro positum, Aur. Vict. de vir. ill. 10, 7: alqm e more pro rostris, Suet. Caes. 6, 1: alqm pro contione, Suet. Cal. 15, 1: alqm scripto meo (nach meinem Konzept), Cic. ad Q. fr. 3, 8, 5. – c) glücklich preisen, beneidenswert finden, beneiden, agricolam laudat iuris peritus, Hor.: mit obj. Genet., alqm leti (wegen usw.), Sil. 4, 259. – 2) alqd, ein Arzneimittel lobend gutheißen, anpreisen, apri cerebrum contra serpentes, Plin.: alqd ad etc., Plin. – II) übtr., jmd. anführen, nennen, erwähnen, zitieren, auctores, Cic.: alqm testem, Plaut.: alqm auctorem, Cic. – ⇒ Parag. Infin. Pass. laudarier, Enn. ann. 560. Ter. adelph. 535 zw. Hor. sat. 1, 2, 35. – PAdi. laudandus s. bes. -
5 laudō
laudō āvī, ātus, āre [laus], to praise, laud, commend, honor, extol, eulogize, approve: coram in os te, to your face, T.: rationem: sententiam eius, S.: laudantur exquisitissimis verbis legiones: Agricolam laudat iuris peritus, extols his happiness, H.: volucrem equum, praise for swiftness, Iu.: laudataque Ora Iovi, O.: depositum pudorem, approve, H.: numquam praestantibus viris laudata est permansio, etc.: in quo tuum consilium laudare: Extinxisse nefas Laudabor, V.: quod viris fortibus honos habitus est, laudo: Iamne igitur laudas, quod alter Ridebat, etc., Iu.: te, cum isto animo es, laudare.— Colloq.: Sy. Nil pepercit.... De. Laudo, I am glad of it, T.— To eulogize, pronounce a funeral oration over: alquem supremo eius die.— To compliment, dismiss with a compliment, turn from: laudato ingentia rura, Exiguum colito, V.: probitas laudatur et alget, Iu.— To adduce, name, quote, cite, refer to: alquem rerum Romanarum auctorem: auctores.* * *laudare, laudavi, laudatus Vrecommend; praise, approve, extol; call upon, name; deliver eulogy on -
6 laudo
laudo laudo, avi, atum, are хвалить, восхвалять -
7 laudo
laudo laudo, avi, atum, are прославлять, превозносить -
8 laudo
-
9 laudo
m.1 final decision, finding.2 arbitration award, arbitrium.pres.indicat.1st person singular (yo) present indicative of spanish verb: laudar.* * *SM (Jur) decision, finding* * *masculino (Der, Rels Labs) tb* * *masculino (Der, Rels Labs) tb* * *laudo arbitral decision, findings (pl), judgmentdictar laudo to announce one's decision o judgment o findingsCompuesto:binding (arbitration) decisionB ( RPl) (en restaurantes) service charge* * *laudo nmDerlaudo (arbitral) = binding judgement in arbitration* * *m JUR decision* * *laudo nm: findings, decision -
10 laudo
āvi, ātum, āre [ laus ]1) хвалить, восхвалять, прославлять, превозносить (aliquem C etc.; legem C); одобрятьl. aliquid alicujus C, Nep (in aliquo T) или l. aliquem propter aliquid C etc. (in aliqua re C, Q и ob aliquid PJ) — хвалить кого-л. за что-л.(abi) laudo Pl, Ter — хвалю, т. е. хорошо, прекрасноlaudo manentem (sc. Fortunam) H — слава богине счастья, если она не покинет меняagricolam laudat juris perītus H — правовед считает счастливым (т. е. завидует участи) земледельцаl. aliquem leti Sil — считать завидной чью-л. смерть3) оправдывать, защищать, обелять ( aliquem C)4) рекомендовать (в качестве лекарства) (l. aliquid contra и ad aliquid PM)5) называть, указывать, упоминать, приводить, ссылаться (l. aliquem auctorem C; aliquem testem Pl) -
11 laudo
'laɐđom( decisión del árbitro) JUR Schiedsspruch mlaudolaudo ['la403584BEu403584BEðo]Schiedsspruch masculino -
12 laudo
-
13 laudo
s.m. laudo -
14 laudo
m юр.постановление ( решение) арбитража -
15 laudo
m юрпостановление, решение арбитража -
16 laudo
lau.do[l‘awdu] sm opinion, avis d’un arbitre. -
17 laudo
сущ.юр. постановление, решение, решение арбитража -
18 laudo
• arbitration award• arbitrium• final consumption• final decree -
19 laudo
m• rozsudek* * *m• dobré zdání -
20 laudo
iz. praise; i-i \laudoak eman to extoll sb | to praise sb
См. также в других словарях:
Laudo — es la denominación de la resolución que dicta un árbitro y que sirve para dirimir (resolver) un conflicto entre dos o más partes. El equivalente al laudo en el orden jurisdiccional es la sentencia, que es la que dicta un juez. La diferencia… … Wikipedia Español
laudo — sustantivo masculino 1. Área: derecho Decisión que dictan los árbitros en un litigio o conflicto: Las dos partes, sindicatos y patronal de la construcción, tendrán que aceptar el laudo arbitral del mediador nombrado por el ministerio. El mediador … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
laudo — s. m. Opinião do louvado ou do árbitro … Dicionário da Língua Portuguesa
laudo — (De laudar). m. Der. Decisión o fallo que dictan los árbitros o amigables componedores … Diccionario de la lengua española
Laudo — f1 Cumbre del Laudo Höhe 6.400 m Lage Argentinien Gebirge Sierra Nevada de Lagunas Bravas, Anden … Deutsch Wikipedia
laudo — ► sustantivo masculino DERECHO Sentencia o fallo que dictan los jueces árbitros o los amigables componedores. * * * laudo (de «laudar») m. Der. Decisión de un árbitro o amigable componedor. ⇒ *Sentencia. * * * laudo. (De laudar) … Enciclopedia Universal
laudo — Es incorrecto decir: «... el laudo que mantenían las repúblicas de Colombia y Ecuador». No debe confundirse con pleito, litigio o diferendo. Laudo es la decisión que dictan los árbitros de un pleito … Diccionario español de neologismos
laudo — {{#}}{{LM L23485}}{{〓}} {{[}}laudo{{]}} ‹lau·do› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{♂}}En derecho,{{♀}} fallo o resolución que dictan los árbitros en un conflicto: • Un laudo es una resolución de obligado cumplimiento por las partes en conflicto.{{○}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
Laudo, S. (1) — 1S. Laudo, (6. Jan.), Bischof von Rheims. S. S. Lando … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Laudo, S. (2) — 2S. Laudo, (22. Sept.), frz. St Lo, Bischof von Coutances. S. S. Laudus1 … Vollständiges Heiligen-Lexikon
laudo — Derecho. Fallo pronunciado por los árbitros o amigables componedores en los asuntos que de forma voluntaria les son sometidos por las partes. Para las partes el laudo tiene fuerza de cosa juzgada … Diccionario de Economía Alkona