Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

laudō

  • 1 laudo

    laudo, āvi, ātum, 1, v. a. [laus], to praise, laud, commend, extol, eulogize, approve (cf.: celebro, praed co).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: omnes mortales sese laudarier optant, Enn. ap. Aug. Trin. 13, 6 (Ann. v. 551 Vahl.):

    coram in os te laudare,

    to praise to one's face, Ter. Ad. 2, 4, 5; cf.:

    in faciem,

    Lact. 3, 14, 7:

    vituperare improbos asperius, laudare bonos ornatius,

    Cic. de Or. 2, [p. 1043] 9, 35:

    et efferre aliquid,

    id. ib. 2, 75, 304:

    rationem,

    id. Fam. 5, 20, 4:

    sententiam alicujus,

    id. Sest. 34, 74:

    laudantur exquisitissimis verbis legiones,

    id. Phil. 4, 3, 6:

    legem ipsam,

    id. Leg. 3, 1, 2:

    magnifice,

    id. Brut. 73, 254:

    agricolam laudat juris peritus,

    praises him as happy, extols his happiness, Hor. S. 1, 1, 9; so,

    diversa sequentes,

    id. ib. 1, 1, 3; 109: volucrem laudamus equum, praise as swift, i. e. for swiftness, Juv. 8, 57:

    laudatur dis aequa potestas,

    id. 4, 71.—Part. as subst.:

    prava laudantium sermo,

    Sen. Ep. 123, 9.— Pass. with dat.:

    numquam praestantibus viris laudata est in una sententia perpetua permansio,

    Cic. Fam. 1, 9, 21:

    Germanicus cunctis laudatus,

    by all, Tac. A. 4, 57 fin.:

    herba laudata Eratostheni,

    Plin. 22, 22, 43, § 86:

    laudataque quondam ora Jovi,

    Ov. M. 2, 480.—
    * (β).
    Poet., with object.-gen.:

    laudabat leti juvenem,

    pronounced him happy on account of his death, Sil. 4, 260.—
    (γ).
    With in and abl.:

    in quo tuum consilium nemo potest non maxime laudare,

    Cic. Fam. 4, 7, 2:

    juvenes laudari in bonis gaudent,

    Quint. 5, 12, 22:

    scriptores iamborum saepe in illis laudantur,

    id. 10, 1, 9.—
    (δ).
    Pass. with inf. ( poet.):

    extinxisse nefas Laudabor,

    Verg. A. 2, 585.—
    (ε).
    With quod:

    quod viris fortibus honos habitus est, laudo,

    Cic. Rosc. Am. 47, 137:

    laudat Africanum Panaetius, quod fuerit abstinens,

    id. Off. 2, 22, 76:

    jamne igitur laudas, quod de sapientibus alter Ridebat, etc.,

    Juv. 10, 28:

    non laudans, quod non in melius, sed in deterius, convenitis,

    Vulg. 1 Cor. 11, 17.—
    (ζ).
    With quoniam:

    utrumque laudemus, quoniam per illos ne haec quidem genera laude caruerunt,

    Cic. Brut. 30, 116.—
    (η).
    With cum (very rare):

    te quidem, cum isto animo es, satis laudare non possum,

    Cic. Mil. 36, 99:

    jam id ipsum consul laudare, cum initiatam se (Hispala) non infitiaretur,

    Liv. 39, 12, 7.—
    (θ).
    With si:

    consilium laudo artificis, si munere tanto Praecipuam in tabulis ceram senis abstulit orbi,

    Juv. 4, 18.—
    B.
    In partic.
    1.
    To pronounce a funeral oration over a person:

    quem cum supremo ejus die Maximus laudaret,

    Cic. Mur. 36, 75; id. Q. Fr. 3, 8, 5.—
    2.
    In medicine, to recommend as a remedy:

    apri cerebrum contra serpentes laudatur,

    Plin. 28, 10, 42, § 152; 29, 3, 12, § 54.—
    3.
    To praise, compliment, i. e. dismiss with a compliment, leave, turn from ( poet.):

    laudato ingentia rura, Exiguum colito,

    Verg. G. 2, 412: cf.:

    probitas laudatur et alget,

    Juv. 1, 74 —
    II.
    Transf., to adduce, name, quote, cite a person as any thing:

    laudare significat priscā linguā nominare appellareque,

    Gell. 2, 6, 16; cf.: laudare ponebatur apud antiquos pro nominare, Paul. ex Fest. p. 118 Müll.:

    id ut scias, Jovem supremum testem laudo,

    Plaut. Capt. 2, 3, 66:

    quem rerum Romanarum auctorem laudare possum religiosissimum,

    Cic. Brut. 11, 44:

    auctores,

    id. de Or. 3, 18, 68; cf.:

    ut auctoribus laudandis ineptiarum crimen effugiam,

    id. ib. 3, 49, 187: auctore laudato, Cod. 8, 45, 7.—Hence, laudātus, a, um, P. a., extolled, praiseworthy, esteemed, excellent:

    laudari a laudato viro,

    Cic. Fam. 5, 12, 7; Naev. ap. Cic. Fam. 15, 6, 1:

    omnium laudatarum artium procreatrix,

    Cic. de Or. 1, 3, 9:

    hunc ubi laudatos jactantem in sanguine vultus videt,

    Ov. M. 5, 59:

    olus laudatum in cibis,

    Plin. 22, 22, 33, § 74.— Comp.:

    saccharon et Arabia fert, sed laudatius India,

    Plin. 12, 8, 17, § 32.— Sup.:

    laudatissimus caseus,

    Plin. 11, 42, 97, § 241:

    virgo laudatissima formae dote,

    Ov. M. 9, 715.—Hence, adv.: laudātē, laudably, admirably:

    regias domos laudatissime ebore adornans,

    Plin. 36, 6, 5, § 46 (al. lautissime).

    Lewis & Short latin dictionary > laudo

  • 2 laudo

    laudo, āvī, ātum, āre (laus), loben, lobend anerkennen, lobend gutheißen, preisen (Ggstz. castigare, vituperare, reprehendere, culpare, accusare), Passiv laudari, gelobt-, anerkannt werden, Anerkennung finden, I) eig.: A) im allg.: eorum consilium, Nep.: approbata laudataque Cottae sententia, Cic. – laudare alqm, Cic.: (alqm) ob ea ob quae gratias agerem, Plin. ep.: alqm alci, einen gegen jmd., Ter.: laudari alci, von jmd., Cic.: laudare laudibus, Cic.: laudare coram in os (griech. κατὰ στόμα επαινειν), ins Gesicht loben, Ter. adelph. 269: so auch laudare in faciem, Lact. 3, 14, 7. – m. in u. Abl. der Pers. (an jmd.), id maxime in Agrippina laudare, quod (daß sie) Germanici nepotem secum traheret, dignum prorsus imperatoriā fortunā, Tac. ann. 12, 2. – m. in u. Abl. der Sache (bei, wegen), in quo tuum consilium nemo potest non maxime (höchlich) laudare, Cic. ep. 4, 7, 2: ut ad peiora iuvenes laude ducuntur, ita laudari in bonis malent, Quint. 5, 12, 22: vgl. Krüger Quint. 10, 1, 9. Keil de emend. Plin. epp. 2. p. 15. – im Passiv m. Dat. pers. (= von jmd.), Lucifer laudatur Veneri, Sil. 7, 640. – Passiv laudor m. Infin., exstinxisse nefas laudabor, Verg. Aen. 2, 585 sq.: doctas posuisse figuras laudatur, Pers. 1, 86 sq. – absol., abi, laudo u. bl. laudo, du hast deine Sache gut gemacht! recht so! schön! Plaut. asin. 704; Curc. 670; trin. 830. Ter. adelph. 564. – Plur. Partiz. Präs. subst., prava laudantium sermo, Lobhudelei, Sen. ep. 123, 9. – B) insbes.: 1) alqm = a) einem Angeklagten ein günstiges Zeugnis geben, jmdm. eine Schutzrede halten, Cic. ep. 1, 9, 19. Ascon. in Cic. Scaur. 46. p. 24, 24 K. – b) einem Toten eine Leichenrede halten, alqm, Cic. Muren. 76. Plin. ep. 2, 1, 6: corpus in foro positum, Aur. Vict. de vir. ill. 10, 7: alqm e more pro rostris, Suet. Caes. 6, 1: alqm pro contione, Suet. Cal. 15, 1: alqm scripto meo (nach meinem Konzept), Cic. ad Q. fr. 3, 8, 5. – c) glücklich preisen, beneidenswert finden, beneiden, agricolam laudat iuris peritus, Hor.: mit obj. Genet., alqm leti (wegen usw.), Sil. 4, 259. – 2) alqd, ein Arzneimittel lobend gutheißen, anpreisen, apri cerebrum contra serpentes, Plin.: alqd ad etc., Plin. – II) übtr., jmd. anführen, nennen, erwähnen, zitieren, auctores, Cic.: alqm testem, Plaut.: alqm auctorem, Cic. – / Parag. Infin. Pass. laudarier, Enn. ann. 560. Ter. adelph. 535 zw. Hor. sat. 1, 2, 35. – PAdi. laudandus s. bes.

    lateinisch-deutsches > laudo

  • 3 laudo

    laudo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] louer, vanter, prôner, préconiser, faire l'éloge de, approuver, faire cas de, estimer. [st2]2 [-] prononcer l'éloge funèbre de. [st2]3 [-] vanter le bonheur de qqn, proclamer heureux. [st2]4 [-] nommer, appeler, citer. [st2]5 [-] citer à l'appui, soutenir par son témoignage, déposer en faveur de.
    * * *
    laudo, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] louer, vanter, prôner, préconiser, faire l'éloge de, approuver, faire cas de, estimer. [st2]2 [-] prononcer l'éloge funèbre de. [st2]3 [-] vanter le bonheur de qqn, proclamer heureux. [st2]4 [-] nommer, appeler, citer. [st2]5 [-] citer à l'appui, soutenir par son témoignage, déposer en faveur de.
    * * *
        Laudo, laudas, laudare. Virgil. Louer, Recommander.
    \
        Laudare cum exceptione. Cic. Ne louer point entierement, Il est homme de bien, mais, etc.
    \
        Pleno ore laudare. Cic. Louer à bon escient.
    \
        Laudare. Plaut. Nommer, Appeler, Alleguer.
    \
        Authorem laudare. Cic. Nommer son garent, ou celuy de qui on ha quelque chose.

    Dictionarium latinogallicum > laudo

  • 4 laudo

    laudo, āvī, ātum, āre (laus), loben, lobend anerkennen, lobend gutheißen, preisen (Ggstz. castigare, vituperare, reprehendere, culpare, accusare), Passiv laudari, gelobt-, anerkannt werden, Anerkennung finden, I) eig.: A) im allg.: eorum consilium, Nep.: approbata laudataque Cottae sententia, Cic. – laudare alqm, Cic.: (alqm) ob ea ob quae gratias agerem, Plin. ep.: alqm alci, einen gegen jmd., Ter.: laudari alci, von jmd., Cic.: laudare laudibus, Cic.: laudare coram in os (griech. κατὰ στόμα επαινειν), ins Gesicht loben, Ter. adelph. 269: so auch laudare in faciem, Lact. 3, 14, 7. – m. in u. Abl. der Pers. (an jmd.), id maxime in Agrippina laudare, quod (daß sie) Germanici nepotem secum traheret, dignum prorsus imperatoriā fortunā, Tac. ann. 12, 2. – m. in u. Abl. der Sache (bei, wegen), in quo tuum consilium nemo potest non maxime (höchlich) laudare, Cic. ep. 4, 7, 2: ut ad peiora iuvenes laude ducuntur, ita laudari in bonis malent, Quint. 5, 12, 22: vgl. Krüger Quint. 10, 1, 9. Keil de emend. Plin. epp. 2. p. 15. – im Passiv m. Dat. pers. (= von jmd.), Lucifer laudatur Veneri, Sil. 7, 640. – Passiv laudor m. Infin., exstinxisse nefas laudabor, Verg. Aen. 2, 585 sq.: doctas posuisse figuras laudatur, Pers. 1, 86 sq. – absol., abi, laudo u. bl. laudo, du hast deine Sache gut gemacht! recht so! schön! Plaut. asin. 704; Curc. 670; trin.
    ————
    830. Ter. adelph. 564. – Plur. Partiz. Präs. subst., prava laudantium sermo, Lobhudelei, Sen. ep. 123, 9. – B) insbes.: 1) alqm = a) einem Angeklagten ein günstiges Zeugnis geben, jmdm. eine Schutzrede halten, Cic. ep. 1, 9, 19. Ascon. in Cic. Scaur. 46. p. 24, 24 K. – b) einem Toten eine Leichenrede halten, alqm, Cic. Muren. 76. Plin. ep. 2, 1, 6: corpus in foro positum, Aur. Vict. de vir. ill. 10, 7: alqm e more pro rostris, Suet. Caes. 6, 1: alqm pro contione, Suet. Cal. 15, 1: alqm scripto meo (nach meinem Konzept), Cic. ad Q. fr. 3, 8, 5. – c) glücklich preisen, beneidenswert finden, beneiden, agricolam laudat iuris peritus, Hor.: mit obj. Genet., alqm leti (wegen usw.), Sil. 4, 259. – 2) alqd, ein Arzneimittel lobend gutheißen, anpreisen, apri cerebrum contra serpentes, Plin.: alqd ad etc., Plin. – II) übtr., jmd. anführen, nennen, erwähnen, zitieren, auctores, Cic.: alqm testem, Plaut.: alqm auctorem, Cic. – Parag. Infin. Pass. laudarier, Enn. ann. 560. Ter. adelph. 535 zw. Hor. sat. 1, 2, 35. – PAdi. laudandus s. bes.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > laudo

  • 5 laudō

        laudō āvī, ātus, āre    [laus], to praise, laud, commend, honor, extol, eulogize, approve: coram in os te, to your face, T.: rationem: sententiam eius, S.: laudantur exquisitissimis verbis legiones: Agricolam laudat iuris peritus, extols his happiness, H.: volucrem equum, praise for swiftness, Iu.: laudataque Ora Iovi, O.: depositum pudorem, approve, H.: numquam praestantibus viris laudata est permansio, etc.: in quo tuum consilium laudare: Extinxisse nefas Laudabor, V.: quod viris fortibus honos habitus est, laudo: Iamne igitur laudas, quod alter Ridebat, etc., Iu.: te, cum isto animo es, laudare.— Colloq.: Sy. Nil pepercit.... De. Laudo, I am glad of it, T.— To eulogize, pronounce a funeral oration over: alquem supremo eius die.— To compliment, dismiss with a compliment, turn from: laudato ingentia rura, Exiguum colito, V.: probitas laudatur et alget, Iu.— To adduce, name, quote, cite, refer to: alquem rerum Romanarum auctorem: auctores.
    * * *
    laudare, laudavi, laudatus V
    recommend; praise, approve, extol; call upon, name; deliver eulogy on

    Latin-English dictionary > laudō

  • 6 laudo

    laudo laudo, avi, atum, are хвалить, восхвалять

    Латинско-русский словарь > laudo

  • 7 laudo

    laudo laudo, avi, atum, are прославлять, превозносить

    Латинско-русский словарь > laudo

  • 8 laudo

    English-Latin new dictionary > laudo

  • 9 laudo

    m.
    1 final decision, finding.
    2 arbitration award, arbitrium.
    pres.indicat.
    1st person singular (yo) present indicative of spanish verb: laudar.
    * * *
    SM (Jur) decision, finding
    * * *
    masculino (Der, Rels Labs) tb
    * * *
    masculino (Der, Rels Labs) tb
    * * *
    A ( Der, Rels Labs) tb
    laudo arbitral decision, findings (pl), judgment
    dictar laudo to announce one's decision o judgment o findings
    Compuesto:
    binding (arbitration) decision
    B ( RPl) (en restaurantes) service charge
    * * *
    laudo nm
    Der
    laudo (arbitral) = binding judgement in arbitration
    * * *
    m JUR decision
    * * *
    laudo nm
    : findings, decision

    Spanish-English dictionary > laudo

  • 10 laudo

    āvi, ātum, āre [ laus ]
    1) хвалить, восхвалять, прославлять, превозносить (aliquem C etc.; legem C); одобрять
    l. aliquid alicujus C, Nep (in aliquo T) или l. aliquem propter aliquid C etc. (in aliqua re C, Q и ob aliquid PJ) — хвалить кого-л. за что-л.
    (abi) laudo Pl, Ter — хвалю, т. е. хорошо, прекрасно
    laudo manentem (sc. Fortunam) H — слава богине счастья, если она не покинет меня
    agricolam laudat juris perītus Hправовед считает счастливым (т. е. завидует участи) земледельца
    l. aliquem leti Sil — считать завидной чью-л. смерть
    3) оправдывать, защищать, обелять ( aliquem C)
    5) называть, указывать, упоминать, приводить, ссылаться (l. aliquem auctorem C; aliquem testem Pl)

    Латинско-русский словарь > laudo

  • 11 laudo

    'laɐđo
    m
    ( decisión del árbitro) JUR Schiedsspruch m
    laudo
    laudo ['la403584BEu403584BEðo]
    Schiedsspruch masculino

    Diccionario Español-Alemán > laudo

  • 12 laudo

    постановление, решение арбитражного суда
    * * *
    m

    El diccionario Español-ruso jurídico > laudo

  • 13 laudo

    s.m. laudo

    Diccionario Español-Gali > laudo

  • 14 laudo

    m юр.

    БИРС > laudo

  • 15 laudo

    m юр
    постановление, решение арбитража

    Portuguese-russian dictionary > laudo

  • 16 laudo

    lau.do
    [l‘awdu] sm opinion, avis d’un arbitre.

    Dicionário Português-Francês > laudo

  • 17 laudo

    сущ.
    юр. постановление, решение, решение арбитража

    Испанско-русский универсальный словарь > laudo

  • 18 laudo

    • arbitration award
    • arbitrium
    • final consumption
    • final decree

    Diccionario Técnico Español-Inglés > laudo

  • 19 laudo

    m
    • rozsudek
    * * *
    m
    • dobré zdání

    Diccionario español-checo > laudo

  • 20 laudo

    iz. praise; i-i \laudoak eman to extoll sb | to praise sb

    Euskara Ingelesa hiztegiaren > laudo

См. также в других словарях:

  • Laudo — es la denominación de la resolución que dicta un árbitro y que sirve para dirimir (resolver) un conflicto entre dos o más partes. El equivalente al laudo en el orden jurisdiccional es la sentencia, que es la que dicta un juez. La diferencia… …   Wikipedia Español

  • laudo — sustantivo masculino 1. Área: derecho Decisión que dictan los árbitros en un litigio o conflicto: Las dos partes, sindicatos y patronal de la construcción, tendrán que aceptar el laudo arbitral del mediador nombrado por el ministerio. El mediador …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • laudo — s. m. Opinião do louvado ou do árbitro …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • laudo — (De laudar). m. Der. Decisión o fallo que dictan los árbitros o amigables componedores …   Diccionario de la lengua española

  • Laudo — f1 Cumbre del Laudo Höhe 6.400 m Lage Argentinien Gebirge Sierra Nevada de Lagunas Bravas, Anden …   Deutsch Wikipedia

  • laudo — ► sustantivo masculino DERECHO Sentencia o fallo que dictan los jueces árbitros o los amigables componedores. * * * laudo (de «laudar») m. Der. Decisión de un árbitro o amigable componedor. ⇒ *Sentencia. * * * laudo. (De laudar) …   Enciclopedia Universal

  • laudo — Es incorrecto decir: «... el laudo que mantenían las repúblicas de Colombia y Ecuador». No debe confundirse con pleito, litigio o diferendo. Laudo es la decisión que dictan los árbitros de un pleito …   Diccionario español de neologismos

  • laudo — {{#}}{{LM L23485}}{{〓}} {{[}}laudo{{]}} ‹lau·do› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{♂}}En derecho,{{♀}} fallo o resolución que dictan los árbitros en un conflicto: • Un laudo es una resolución de obligado cumplimiento por las partes en conflicto.{{○}}… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • Laudo, S. (1) — 1S. Laudo, (6. Jan.), Bischof von Rheims. S. S. Lando …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Laudo, S. (2) — 2S. Laudo, (22. Sept.), frz. St Lo, Bischof von Coutances. S. S. Laudus1 …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • laudo — Derecho. Fallo pronunciado por los árbitros o amigables componedores en los asuntos que de forma voluntaria les son sometidos por las partes. Para las partes el laudo tiene fuerza de cosa juzgada …   Diccionario de Economía Alkona

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»