-
1 electric torch
latarka elektryczna -
2 flashlight
latarka kieszonkowaoświetlenie błyskoweświatło błyskowe -
3 torch
latarka elektrycznapalnik spawalniczyuchwyt elektrody do spawania łukowego -
4 flashlight
['flæʃlaɪt]nlatarka f* * *1) (a (battery) torch.) latarka2) ((often abbreviated to flash) an instrument which produces a sudden bright light for taking photographs.) lampa błyskowa -
5 torch
[tɔːtʃ]n( with flame) pochodnia f; ( BRIT) ( electric) latarka f* * *[to: ]1) ((American flashlight) a small portable light worked by an electric battery: He shone his torch into her face.) latarka2) (a piece of wood etc set on fire and carried as a light.) pochodnia -
6 flash
[flæʃ] 1. n 2. adj ( inf)wystrzałowy (inf)3. vtlight błyskać (błysnąć perf) +instr; news, message przesyłać (przesłać perf); look, smile posyłać (posłać perf)4. viflash of inspiration/anger — przypływ natchnienia/gniewu
to flash one's headlights — dawać (dać perf) znak światłami drogowymi
to flash by/past — przemykać (przemknąć perf) obok +gen
* * *[flæʃ] 1. noun1) (a quick showing of a bright light: a flash of lightning.) błysk, błyskawica2) (a moment; a very short time: He was with her in a flash.) chwila, sekunda3) (a flashlight.) lampa błyskowa4) ((often newsflash) a brief news report sent by radio, television etc: Did you hear the flash about the king's death?) krótka wiadomość2. verb1) ((of a light) to (cause to) shine quickly: He flashed a torch.) błysnąć2) ((usually with by or past) to pass quickly: The days flashed by; The cars flashed past.) przemknąć3) (to show; to display: He flashed a card and was allowed to pass.) machnąć, błysnąć•- flashing- flashy
- flashily
- flashlight -
7 shine
[ʃaɪn] 1. npołysk m2. vi; pt, pp shone 3. vt; pt, pp shoneto shine a torch on sth — oświetlać (oświetlić perf) coś latarką
* * *1. past tense, past participle - shone; verb1) (to (cause to) give out light; to direct such light towards someone or something: The light shone from the window; The policeman shone his torch; He shone a torch on the body.) świecić2) (to be bright: She polished the silver till it shone.) błyszczeć3) ((past tense, past participle shined) to polish: He tries to make a living by shining shoes.) pucować4) ((often with at) to be very good (at something): He shines at games; You really shone in yesterday's match.) błyszczeć2. noun1) (brightness; the state of being well polished: He likes a good shine on his shoes; a ray of sunshine.) połysk2) (an act of polishing: I'll just give my shoes a shine.) polerowanie•- shining- shiny
- shininess -
8 flash-lamp
fleszlampa błyskowalampa sygnalizacyjnalatarka kieszonkowa
См. также в других словарях:
latarka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. latarkarce; lm D. latarkarek {{/stl 8}}{{stl 7}} nieduży przenośny przyrząd do wytwarzania sztucznego światła, składający się z obudowy i żarówki zasilanej baterią : {{/stl 7}}{{stl 10}}Latarka elektryczna,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
latarka — ż III, CMs. latarkarce; lm D. latarkarek «urządzenie świetlne w obudowie, zwykle metalowej, dające się łatwo przenosić» Latarka elektryczna. Latarka ręczna, kieszonkowa. Oświetlać sobie drogę latarką. Oczy jak latarki. ∆ Ślepa latarka «latarka z… … Słownik języka polskiego
błyskać — ndk I, błyskaćam, błyskaćasz, błyskaćają, błyskaćaj błysnąć dk Va, błyskaćnę, błyśniesz, błyśnie, błyśnij, błyskaćnął, błyskaćnęła a. błyskaćsła, błyskaćnęli 1. «świecić czymś krótko, z przerwami, migotać poruszając czymś świecącym, błyszczącym»… … Słownik języka polskiego
zabłysnąć — dk Va, zabłysnąćnę, zabłysnąćbłyśniesz, zabłysnąćbłyśnij, zabłysnąćnął, zabłysnąćnęła a. zabłysnąćsła, zabłysnąćnęli, zabłysnąćnąwszy 1. «wydać błysk, błyski, ukazać się jako błysk, zajaśnieć blaskiem» Słońce zabłysło zza chmur. Latarka zabłysła… … Słownik języka polskiego
kieszonkowy — «mogący się zmieścić w kieszeni, noszony w kieszeni; mały, podręczny» Kalendarzyk kieszonkowy. Latarka kieszonkowa. Lusterko kieszonkowe. ∆ Edycja, seria kieszonkowa, wydawnictwo kieszonkowe, słownik kieszonkowy; format kieszonkowy «edycja, seria … Słownik języka polskiego
oślepiająco — «rażąc wzrok światłem utrudniać widzenie, patrzenie; jaskrawo» Latarka błysnęła oślepiająco … Słownik języka polskiego
oświetlać — ndk I, oświetlaćam, oświetlaćasz, oświetlaćają, oświetlaćaj, oświetlaćał, oświetlaćany oświetlić dk VIa, oświetlaćlę, oświetlaćlisz, oświetl, oświetlaćlił, oświetlaćlony «czynić coś jasnym, widocznym, rzucać światło na coś, oblewać coś światłem»… … Słownik języka polskiego
poświecić — dk VIa, poświecićcę, poświecićcisz, poświecićświeć, poświecićcił «popalić światło przez pewien czas oświetlając coś; oświetlić komuś drogę na pewien czas» Poświecić sobie (latarką) w piwnicy … Słownik języka polskiego
przyświecać — ndk I, przyświecaćam, przyświecaćasz, przyświecaćają, przyświecaćaj, przyświecaćał rzad. przyświecić dk VIa, przyświecaćcę, przyświecaćcisz, przyświecaćświeć, przyświecaćcił 1. «oświetlać (czymś) drogę lub określone miejsce w ciemnym… … Słownik języka polskiego
ręczny — ręcznyni 1. «wykonywany, wykonany ręką, rękami, bez użycia maszyny lub skomplikowanego przyrządu; niemechaniczny, nie zmechanizowany» Haft ręczny. Koronka ręczna. Pismo, pisanie ręczne. Praca ręczna. Ręczny transport bagażu. Sweter ręcznej roboty … Słownik języka polskiego
sygnalizować — ndk IV, sygnalizowaćzuję, sygnalizowaćzujesz, sygnalizowaćzuj, sygnalizowaćował, sygnalizowaćowany 1. «informować o czymś za pomocą sygnałów; nadawać, dawać sygnały» Sygnalizować chorągiewkami, latarką, morsem, semaforem. 2. pot. «informować,… … Słownik języka polskiego