larwa

См. также в других словарях:

• larwa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. larwawie {{/stl 8}}{{stl 7}} postać, stadium w rozwoju wielu zwierząt (owadów, płazów), zazwyczaj po wyjściu z osłon jajowych, różniące się zasadniczo (budową, wyglądem, trybem życia) od osobnika dorosłego, np.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• larwa — ż IV, CMs. larwawie; lm D. larw zool. «postać i stadium rozwojowe wielu zwierząt, różniące się budową, zachowaniem, trybem życia, często też środowiskiem od osobników dojrzałych» Larwy komarów, motyli. Larwy płazów. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• czerw — m I, DB. czerwwia; lm M. czerwwie, D. czerwwi 1. zool. «beznoga, mało ruchliwa larwa wielu muchówek i błonkówek; w pszczelarstwie: nazwa wszystkich stadiów rozwojowych pszczoły miodnej» 2. przestarz. «larwa pasożyt toczący drzewa, owoce itp.… …   Słownik języka polskiego

• DonGuralEsko — Background information Birth name Piotr Górny Born March 8, 1980 (1980 03 08) …   Wikipedia

• ГЕЛЬМИНТОЗООНОЗЫ — (от гельминты и греч. zōon — животное, nósos — болезнь), группа гельминтозов, возбудители которых могут паразитировать у человека и животных. По степени физиологической, экологической и филогенетической адаптированности к хозяевам… …   Ветеринарный энциклопедический словарь

• bąblowiec — m II, DB. bąblowiecwca; lm M. bąblowiecwce «larwa tasiemca z rodzaju Echinococcus, rozwijająca się pod postacią pęcherza osiągającego znaczną wielkość w różnych narządach i tkankach wielu ssaków domowych i wolno żyjących, a także ludzi» …   Słownik języka polskiego

• borodziej — m I, DB. a; lm M. e, D. ów zool. «Ergates faber, chrząszcz z rodziny kózek, którego larwa żeruje w drewnie sosny i świerka, wyrządzając duże szkody» …   Słownik języka polskiego

• dyląż — m II, DB. a; lm M. e, D. ów zool. «Prionus, duży chrząszcz z rodziny kózek; w Polsce występuje tylko jeden gatunek dyląż grabarz o ciemnobrunatnym ubarwieniu; larwa żeruje w drewnie różnych drzew» …   Słownik języka polskiego

• gąsienica — ż II, DCMs. gąsienicacy; lm D. gąsienicaic 1. «larwa motyla i błonkówki z grupy rośliniarek, o ciele wydłużonym i walcowatym, zbudowanym z kilkunastu pierścieni; potocznie nazywana liszką» Kosmata gąsienica. Coś pełza jak gąsienica. 2. «rodzaj… …   Słownik języka polskiego

• gąsieniczka — ż III, CMs. gąsieniczkaczce; lm D. gąsieniczkaczek «mała gąsienica larwa motyla i niektórych błonkówek» Gąsieniczki żerują na kwiatostanach …   Słownik języka polskiego

• guniak — m III, DB. a, N. guniakkiem; lm M. i ∆ zool. Guniak czerwczyk «Amphimallon solstitialis, chrząszcz z rodziny żuków, którego larwa wyrządza szkody w uprawach roślin polowych i w szkółkach leśnych; w Polsce pospolity» …   Słownik języka polskiego