Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

laniātus

  • 1 laniatus

    laniātus, ūs, m. (lanio), die Zerfleischung, Zerreißung, m. subj. Genet., ferarum, Cic.: sepultura vulgo aut avium aut canum laniatus est, Iustin.: corpus imperatoris avium ferarumque laniatibus obiectum, Val. Max. 1, 6, 11: m. obj. Genet., in modum ferarum laniatu pecudum viventes, Val. Max. – laniatui esse animalibus, Val. Max. 9, 2. ext. 11: alqm laniatu miserando discerpere, Amm. – im Bilde, si recludantur tyrannorum mentes, posse aspici laniatus et ictus, wenn man ins Herz der Tyrannen sehen könnte, könnte man es von Wunden zerfleischt sehen, Tac. ann. 6, 6.

    lateinisch-deutsches > laniatus

  • 2 laniatus

    laniātus, ūs, m. (lanio), die Zerfleischung, Zerreißung, m. subj. Genet., ferarum, Cic.: sepultura vulgo aut avium aut canum laniatus est, Iustin.: corpus imperatoris avium ferarumque laniatibus obiectum, Val. Max. 1, 6, 11: m. obj. Genet., in modum ferarum laniatu pecudum viventes, Val. Max. – laniatui esse animalibus, Val. Max. 9, 2. ext. 11: alqm laniatu miserando discerpere, Amm. – im Bilde, si recludantur tyrannorum mentes, posse aspici laniatus et ictus, wenn man ins Herz der Tyrannen sehen könnte, könnte man es von Wunden zerfleischt sehen, Tac. ann. 6, 6.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > laniatus

  • 3 laniatus

    laniatus laniatus, us m растерзание

    Латинско-русский словарь > laniatus

  • 4 laniatus

    lănĭātus, ūs, m. [1. lanio], a tearing in pieces, a mangling, lacerating.
    I.
    Lit. (rare but class.): ferarum, *Cic. Tusc. 1, 43, 104:

    avium,

    Amm. 24, 2, 8.—In plur.:

    avium ferarumque laniatibus objectus,

    Val. Max. 1, 6, 11:

    quid efferatius quam quod membra et artus debitoris brevissimo laniatu distrahantur,

    Gell. 20, 1, 19.—
    II.
    Trop., anguish, remorse:

    si recludantur tyrannorum mentes, posse adspici laniatus,

    Tac. A. 6, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > laniatus

  • 5 laniatus

    laniātus, ūs m. [ lanio ]
    1) раздирание, растерзание (corpus avium ferarumque laniatibus objectum VM)
    2) терзание, мучение, угрызение (sc. mentis tyrannorum T)

    Латинско-русский словарь > laniatus

  • 6 laniātus

        laniātus    P. of lanio.

    Latin-English dictionary > laniātus

  • 7 laniātus

        laniātus ūs, m    [lanio], a tearing in pieces, lacerating: ferarum.—Fig., anguish, remorse, Ta.

    Latin-English dictionary > laniātus

  • 8 laniatus

    [st1]1 [-] lănĭātus, a, um: part. passé de lanio. - [abcl][b]a - déchiré. - [abcl]b - brisé.[/b]    - hic Priamiden laniatum corpore toto Deiphobum videt, Virg. En. 6: il voit Déiphobe, un fils de Priam, le corps tout déchiré.    - avec acc. de relat. - laniata genas, Virg. En. 12: (Lavinia) s'étant lacéré les joues. [st1]2 [-] lănĭātŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de déchirer, morsures. - [abcl]b - Tac. déchirements (de l'âme), remords.[/b]    - avium ferarumque laniatibus objectus, Val. Max. 1, 6, 11: exposé à la voracité des oiseaux de proie et des animaux sauvages.    - double datif - laniatui esse animalibus, Val. Max.: être la pâture des animaux.
    * * *
    [st1]1 [-] lănĭātus, a, um: part. passé de lanio. - [abcl][b]a - déchiré. - [abcl]b - brisé.[/b]    - hic Priamiden laniatum corpore toto Deiphobum videt, Virg. En. 6: il voit Déiphobe, un fils de Priam, le corps tout déchiré.    - avec acc. de relat. - laniata genas, Virg. En. 12: (Lavinia) s'étant lacéré les joues. [st1]2 [-] lănĭātŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de déchirer, morsures. - [abcl]b - Tac. déchirements (de l'âme), remords.[/b]    - avium ferarumque laniatibus objectus, Val. Max. 1, 6, 11: exposé à la voracité des oiseaux de proie et des animaux sauvages.    - double datif - laniatui esse animalibus, Val. Max.: être la pâture des animaux.
    * * *
        Laniatus, pen. prod. Particip. Despecé, Deschiré.
    \
        Capillos laniata. Ouid. Qui ha les cheveulx deschirez et rompuz.
    \
        Classis laniata. Ouid. Desrompue et desbrisee.
    \
        Laniatus, huius laniatus, pen. prod. Cic. Despecement, Deschirement, Descharonnement.

    Dictionarium latinogallicum > laniatus

  • 9 laniatus

    a tearing, ripping, mangling, mutilating

    Latin-English dictionary of medieval > laniatus

  • 10 laniatus

    , atus m
      растерзание
      ♦ laniatu interire быть растерзанным

    Dictionary Latin-Russian new > laniatus

  • 11 lanio [1]

    1. lanio, āvī, ātum, āre, zerfleischen, zerreißen, zerfetzen, hominem, Cic.: obvios aliquot (v. Wölfen), Liv.: alqm dentibus, Liv., artus dentibus, Verg.: unguibus ora, Ov.: manum, Gell.: laniatus a canibus Actaeon, Sall. fr.: laniatus morsibus canum obiit, Val. Max.: laniata corpora epulando consumere, Val. Max.: filia laniata genas (an den W.), Verg.: ferramenta et alia quae laniendae carnis causā parata sunt, ICt. – laniare vestem, Tac.: crines, Ov.: crinem manibus, Ov.: comas, Lucan.: venti mundum laniant, Ov.: laniata navigia, Sall. fr.: laniati capilli, Sen. rhet. – übtr., et tua sacrilegae laniarunt carmina linguae, Ov.: proice quaecumque cor tuum laniant, Sen.

    lateinisch-deutsches > lanio [1]

  • 12 lanio

    [st1]1 [-] lănĭo, ōnis, m.: - [abcl][b]a - Petr. boucher. - [abcl]b - Sedul. bourreau.[/b] [st1]2 [-] lănĭo, āre, āvi, ātum: - tr. - [abcl][b]a - déchirer, lacérer, mettre en pièces. - [abcl]b - déchirer, critiquer vivement, blâmer (des vers). - [abcl]c - Sen. torturer (le coeur).[/b]    - hauriendum sanguinem laniandaque viscera nostra praebere, Liv. 6: offrir notre sang à boire et nos entrailles à déchirer.    - mundum laniare, Ov. M. 1: saccager la terre (en parl. du vent).    - tua sacrilegae laniarunt carmina linguae, Ov. R. Am. 367: des langues sacrilèges ont déchiré tes poèmes.    - illis (vitiis) nec finis est nec modus; proice quaecumque cor tuum laniant, Sen. Ep. 51, 13: ils ne connaissent ni fin ni mesure; rejette tous ceux qui torturent ton coeur (en parl. des vices).    - voir laniatus.
    * * *
    [st1]1 [-] lănĭo, ōnis, m.: - [abcl][b]a - Petr. boucher. - [abcl]b - Sedul. bourreau.[/b] [st1]2 [-] lănĭo, āre, āvi, ātum: - tr. - [abcl][b]a - déchirer, lacérer, mettre en pièces. - [abcl]b - déchirer, critiquer vivement, blâmer (des vers). - [abcl]c - Sen. torturer (le coeur).[/b]    - hauriendum sanguinem laniandaque viscera nostra praebere, Liv. 6: offrir notre sang à boire et nos entrailles à déchirer.    - mundum laniare, Ov. M. 1: saccager la terre (en parl. du vent).    - tua sacrilegae laniarunt carmina linguae, Ov. R. Am. 367: des langues sacrilèges ont déchiré tes poèmes.    - illis (vitiis) nec finis est nec modus; proice quaecumque cor tuum laniant, Sen. Ep. 51, 13: ils ne connaissent ni fin ni mesure; rejette tous ceux qui torturent ton coeur (en parl. des vices).    - voir laniatus.
    * * *
        Lanio, lanias, laniare. Virgil. Despecer, Mettre en pieces et morceaulx, Deschirer, Esquarteler, Descharongner.

    Dictionarium latinogallicum > lanio

  • 13 lanio

    1. lanio, āvī, ātum, āre, zerfleischen, zerreißen, zerfetzen, hominem, Cic.: obvios aliquot (v. Wölfen), Liv.: alqm dentibus, Liv., artus dentibus, Verg.: unguibus ora, Ov.: manum, Gell.: laniatus a canibus Actaeon, Sall. fr.: laniatus morsibus canum obiit, Val. Max.: laniata corpora epulando consumere, Val. Max.: filia laniata genas (an den W.), Verg.: ferramenta et alia quae laniendae carnis causā parata sunt, ICt. – laniare vestem, Tac.: crines, Ov.: crinem manibus, Ov.: comas, Lucan.: venti mundum laniant, Ov.: laniata navigia, Sall. fr.: laniati capilli, Sen. rhet. – übtr., et tua sacrilegae laniarunt carmina linguae, Ov.: proice quaecumque cor tuum laniant, Sen.
    ————————
    2. lanio, ōnis, m., I) der Fleischer, Schlächter, Metzger, Petron. u. A.: taberna lanionis, ICt.: instrumentum lanionis (bestehend in mensa [Fleischbank], pondera, trutinae, cultri, dolabrae), ICt. – II) übtr., der Henker, Schinder, v. Herodes, Sedul. carm. 2, 127.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lanio

  • 14 laniō

        laniō āvī, ātus, āre    [lanius], to tear in pieces, rend, mangle, lacerate: hominem: corpora a feris laniata: lanianda viscera praebere, L.: vestem, O.: laniatus corpore toto, V.: Lavinia roseas laniata genas, V.: comas, O.: flamina mundum laniant, O.—Fig.: laniarunt carmina linguae, O.
    * * *
    laniare, laniavi, laniatus V
    tear, mangle, mutilate, pull to pieces

    Latin-English dictionary > laniō

  • 15 laniamentum

    laniāmentum, ī n. Aug = laniatus

    Латинско-русский словарь > laniamentum

  • 16 laniatio

    laniātio, ōnis f. Sen = laniatus

    Латинско-русский словарь > laniatio

См. также в других словарях:

  • LANIATUS aut avium aut canum — Parthorum sepultura, apud Iustin. l. 41. c. 3. Qui inhumanus humandi mos, ut multa alia, ad eos a Persis defluxit. Ita enim de his Herod. οὐ πρότερον θάπτεται ἀνδρὸς Πέρσεω ὁ νέκυς, πρὶν ἀν ὑπ᾿ ὄρνιθος ἢ κυνὸς ἑλκυςθῇ. Et quidem de avibus constat …   Hofmann J. Lexicon universale

  • despecement — Despecement, Laniatus, huius laniatus …   Thresor de la langue françoyse

  • Laniate — La ni*ate, v. t. [L. laniatus, p. p. of laniare.] To tear in pieces. [R.] [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • GLIRES — vett. Romanorum conviviis admissi. Amm. Marcell. l. 28. c. 4. Ponuntur etiam in conviviis trutinae, ut adpositi pisces et volucres ponderentur et glires. Imo in delitiis fuêre, adeo ut his saginandis gliraria sint instituta, quorum formam et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • INSEPULTO hominis cadaveri terram injicere — apud Athenienses, Lex iussit, memorata Aeliano Var. l. 5. c. 14. Ο῞ς ἄνἀτάφῳ περιτύχῃ σώματι ἀνθρώπου, πάντως ἐπιβάλλειν αὐτῷ γῆν, θἀπτειν δὲ τρὀς δυσμὰς βλέποντας, Insepulto hominis cadaveri terram inicito, et in sepulchro Occas. versus condito …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ORPHEUM Theatrum — apud Martialem de Spectac. Epigr. 21. v. 1. Quidquid in Orpheo Rhodope spectâsse theatro Dicitur; exhibuit Caesar, arena, tibi etc. A similitudine dicitur veri Theatri, quod esset in Threiciis vallibus seu planitie ad Haemum Rhodopenve; ubi… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ORPHEUS — ut sensit Myrleanus Asclepiades, Apollinis et Calliopes, unius Musarum, fil. fuit. Virg. in Pollione: Non me carminibus vincet nec Thracius Orpheus, Nec Linus; huic mater quamvis, atque huic pater adsit, Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • URINATOR — Graece κολυμβητὴς, δύτης, vel potius δυό μενος seu ὑποδυόμενος, quibusdam ab urna, Varroni contra, Becmanno ab οὐρος nomen habet: eo quo pulmones id hominum generi cavisint ac sic dispositi, ut diutius τὸ οὔριον, i. e, aerem, ad respirationem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • descharongnement — Descharongnement, Laniatus …   Thresor de la langue françoyse

  • deschirement — Deschirement, Laniatus, Laceratio …   Thresor de la langue françoyse

  • laniate — ēˌāt transitive verb ( ed/ ing/ s) Etymology: Latin laniatus, past participle of laniare to rend, probably from lanius butcher : to tear in pieces …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»