-
1 lament
сущ.• жалоба• плач• причитание* * *♂, Р. \lamentu 1. плач, причитание ň;podnieść (wszcząć) \lament зарыдать, заголосить;
2. \lamentу мн. перен. нарекания, жалобы;\lamentу prasy нарекания прессы(печати)
* * *м, Р lamentu1) плач, причита́ние n2) lamenty мн, перен. нарека́ния, жа́лобыlamenty prasy — нарека́ния пре́ссы (печа́ти)
-
2 lamen|t
m (G lamentu) 1. (płacz) wailing U; lament C/U książk., lamentation C/U książk.- podnieść lament to raise a a. the lament, to raise an outcry- słychać było płacz i lamenty there was crying and wailing2. (narzekanie) moaning U (nad czymś about a. over sth); lament C/U książk., lamentation C/U książk.- ciągłe lamenty nad stanem gospodarki constant moaning about the economy- teraz nagle wszyscy podnoszą lament now suddenly there’s a big outcry3. Literat., Muz. lamentThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > lamen|t
См. также в других словарях:
lament — m IV, D. u, Ms. lamentncie; lm M. y 1. «słowa, okrzyki wyrażające żal, rozpacz, cierpienie, często połączone z głośnym płaczem; także skarga, narzekanie wyrażone w innej formie (np. na piśmie)» Głośny, serdeczny lament. Babskie, daremne lamenty.… … Słownik języka polskiego
wyrzekanie — n I 1. rzecz. od wyrzekać. 2. lm D. wyrzekanieań zwykle w lm, reg. «skargi, lamenty, narzekania, utyskiwania» Głośne, płaczliwe wyrzekania. wyrzekanie się rzecz. od wyrzekać się … Słownik języka polskiego
