Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

lacrimō

  • 1 lacrimo

    lacrimo lacrimo, avi, atum, are плакать

    Латинско-русский словарь > lacrimo

  • 2 lacrimo

    lacrimo (altlat. lacrumo), āvī, ātum, āre (lacrima), tränen, Tränen rinnen lassen, I) eig. = weinen, zuw. auch bis zu Tränen od. fast bis zu Tränen gerührt werden, ne lacrima, pater, Plaut.: lacrimo gaudio, Ter. u. Liv.: ecquis fuit quin lacrimaret? Cic.: discunt lacrimare decenter, quoque volunt plorant tempore quoque modo, Ov.: sine voluntate (unwillkürlich) lacrimare, Cels.: video hunc oculis lacrimantibus me intueri, Cic. – m. allg. Acc., num id (deshalb) lacrimat virgo? Ter.: multa super natae lacrimans Phrygiisque hymenaeis, viel ob der Tochter Geschick u. der Phrygierverehelichung weinend, Verg. (aber Nep. Alc. 6, 4 quin eius casui illacrimarit). – Partiz. lacrimandus, beweinenswert, Stat. silv. 5, 2, 93 u. Theb. 9, 100. – II) übtr., v. Pflanzen, Bäumen usw., tränen, träufeln, calamus lacrimans, Plin.: sucino lacrimat (pinei genus), Solin.: m. Acc., oculi vinum lacrimantes, Rut. Lup.: lacr. sua gaudia, Ven. Fort. – Partiz. passiv lacrimātus, v. Pers. = beweint, Ven. Fort. carm. 6, 5, 273; v. Lebl., lacrimatae cortice myrrhae, herabgeträufelte, herabgeronnene, Ov. fast. 1, 339. – Depon. Nbf. lacrimor (lacrumor), ātus sum, ārī, Hyg. fab. 126 u. astr. 2, 4. Tert. de paenit. 9. u. de carn. Chr. 9. Vulg. Tob. 7, 19 u.a. Augustin. conf. 3, 2, 2 u. serm. 311, 13. Acro Hor. ep. 1, 1, 67. Isid. orig. 11, 1, 109. Cael. Aur. de morb. acut. 1, 3, 35; 2, 10, 71. Vgl. Prisc. part. XII vers. Aen. 6, 121.

    lateinisch-deutsches > lacrimo

  • 3 lacrimo

    lacrimo (altlat. lacrumo), āvī, ātum, āre (lacrima), tränen, Tränen rinnen lassen, I) eig. = weinen, zuw. auch bis zu Tränen od. fast bis zu Tränen gerührt werden, ne lacrima, pater, Plaut.: lacrimo gaudio, Ter. u. Liv.: ecquis fuit quin lacrimaret? Cic.: discunt lacrimare decenter, quoque volunt plorant tempore quoque modo, Ov.: sine voluntate (unwillkürlich) lacrimare, Cels.: video hunc oculis lacrimantibus me intueri, Cic. – m. allg. Acc., num id (deshalb) lacrimat virgo? Ter.: multa super natae lacrimans Phrygiisque hymenaeis, viel ob der Tochter Geschick u. der Phrygierverehelichung weinend, Verg. (aber Nep. Alc. 6, 4 quin eius casui illacrimarit). – Partiz. lacrimandus, beweinenswert, Stat. silv. 5, 2, 93 u. Theb. 9, 100. – II) übtr., v. Pflanzen, Bäumen usw., tränen, träufeln, calamus lacrimans, Plin.: sucino lacrimat (pinei genus), Solin.: m. Acc., oculi vinum lacrimantes, Rut. Lup.: lacr. sua gaudia, Ven. Fort. – Partiz. passiv lacrimātus, v. Pers. = beweint, Ven. Fort. carm. 6, 5, 273; v. Lebl., lacrimatae cortice myrrhae, herabgeträufelte, herabgeronnene, Ov. fast. 1, 339. – Depon. Nbf. lacrimor (lacrumor), ātus sum, ārī, Hyg. fab. 126 u. astr. 2, 4. Tert. de paenit. 9. u. de carn. Chr. 9. Vulg. Tob. 7, 19 u.a. Augustin. conf. 3, 2, 2 u. serm. 311, 13. Acro Hor. ep. 1, 1, 67. Isid. orig. 11, 1, 109. Cael. Aur. de morb. acut. 1, 3,
    ————
    35; 2, 10, 71. Vgl. Prisc. part. XII vers. Aen. 6, 121.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lacrimo

  • 4 lacrimō

        lacrimō (old, lacrumō), āvī, ātus, āre    [lacrima], to shed tears, weep: nequeo quin lacrumem, T.: Quid lacrumas? T.: lacrimans mater, in tears: oculis lacrimantibus: Multa super natā lacrimans, V.— To bewail, lament: Num id lacrumat virgo? T.: Lacrumo quae posthac futurast vita, T.—Of plants, to weep, drop, distil: mille locis lacrimavit ebur, O.: lacrimatae cortice myrrhae, O.
    * * *
    lacrimare, lacrimavi, lacrimatus V
    shed tears, weep

    Latin-English dictionary > lacrimō

  • 5 lacrimo

    lā̆crĭmo (arch. lacrŭmo; not lacry-), āvi, ātum, 1, v. n., and lacrĭmor, ātus, 1, v. dep. [lacrima], to shed tears, to weep (syn.: fleo, ploro; class.).
    I.
    Lit.
    (α).
    Form lacrimo:

    ne lacruma, patrue,

    Plaut. Poen. 5, 4, 19:

    nequeo quin lacrumem,

    Ter. Hec. 3, 3, 25:

    te lacrimasse moleste ferebam,

    Cic. Att. 15, 27, 2; id. Tusc. 1, 39, 93:

    lacrumo gaudio,

    Ter. Ad. 3, 3, 55:

    quid tu igitur lacrumas?

    id. Hec. 3, 2, 20:

    lacrumo, quae posthac futura'st vita,

    id. ib. 3, 3, 45:

    ecquis fuit quin lacrimaret?

    Cic. Verr. 2, 5, 46, § 121:

    quia oculi sunt tibi lacrumantes, eo rogavi,

    Plaut. As. 3, 3, 30: flentes, lacrumantes, Enn. ap. Diom. p. 442 P. (Ann. v. 107 Vahl.); cf. id. ap. Prisc. p. 824 P. (Ann. v. 175 id.):

    oculis lacrimantibus,

    Cic. Sest. 69, 144:

    multa super nata lacrimans,

    Verg. A. 7, 358.— Impers. pass.:

    lacrimandum est,

    Sen. Ep. 63, 1.—
    (β).
    Form lacrimor (postclass.), Hyg. Fab. 126; Tert. Poen. 9; Cael. Aur. Acut. 1, 3, 35; 2, 10, 71; Vulg. Tob. 7, 19 al.—
    B.
    Act., to beweep, bewail, lament a thing (very rare):

    num id lacrumat virgo?

    Ter. Eun. 5, 1, 13; cf.:

    lacrimo quae posthac futura est vita, quom,

    id. Hec. 3, 3, 45:

    Argos exsequiis lacrimandus eat,

    Stat. Th. 9, 99 (but illacrimarit is the true reading, Nep. Alc. 6, 4); cf. also the foll. no.—
    II.
    Transf., to weep, drop, distil, of plants which exude a gum ( poet. and post-Aug.):

    lacrimantes calami,

    Plin. 17, 14, 24, § 107:

    lacrimat sua gaudia palmes, Ven. Carm. 3, 9, 18: lacrimatas cortice myrrhas,

    dropped, distilled, Ov. F. 1, 339.

    Lewis & Short latin dictionary > lacrimo

  • 6 lacrimo

    āvī, ātum, āre [ lacrima ]
    1) проливать слёзы, плакать (l. gaudio Ter, L)
    l. aliquid Ter — плакать о чём-л., оплакивать что-л.
    lacrimandum est, non plorandum Sen (по поводу утраты друга) — можно всплакнуть, но не следует утопать в слезах
    2) о растениях сочиться, струиться, источать, испускать по капле ( calămus lacrĭmans PM)

    Латинско-русский словарь > lacrimo

  • 7 lacrimo

    to weep, shed tears / exude, drip.

    Latin-English dictionary of medieval > lacrimo

  • 8 lacrimo

    , lacrimavi, lacrimatum, lacrimare 1
      плакать, проливать слёзы

    Dictionary Latin-Russian new > lacrimo

  • 9 ad-lacrimō (all-)

        ad-lacrimō (all-) —, —, āre,    to shed tears thereat, weep (once): Iuno adlacrimans, V.

    Latin-English dictionary > ad-lacrimō (all-)

  • 10 collacrimo

    col-lacrimo, āvī, āre (con u. lacrimo), in Tränen ausbrechen, sich in Tränen ergießen, absol., Plaut. fr. b. Gell. 1, 24, 3. Ter. Andr. 109. Cic. de rep. 6, 9. – m. Acc. = über etw., histrio casum meum totiens (an so vielen Stellen [derselben Tragödie]) collacrimavit, Cic. Sest. 123: collacrimantes suum patriaeque casum, Liv. 26, 14, 4. – / Depon. Nbf. collacrimor, ātus sum, āri, m. folg. Acc. u. Infin., cum Xerxes collacrimatus esset neminem ex tot milibus ad centum annos superstitem futurum (esse), Ps. Cic. consol. 59.

    lateinisch-deutsches > collacrimo

  • 11 illacrimo

    il-lacrimo, āvī, ātum, āre (in u. lacrimo), bei od. über etwas weinen, Tränen vergießen, etwas beweinen, I) eig.: a) v. den Augen, dabei tränen, magisque si praeter haec oculi lumen refugiunt et illacrimant, Cels. 2, 6. – b) v. Pers., m. Dat., patris pestibus, Cic. poët.: morti alcis, Liv. u. Tac.: caedibus parentum, Tac.: malis, Ov.: errori, Liv.: alcis casu (Dat.), Nep.: fortunae Darei, Curt. – m. folg. quod (daß), Plin. ep. 3, 7, 13. – m. folg. Acc. u. Infin., illacrimabunt quondam florentem et tot bellorum superstitem muliebri fraude cecidisse, Tac. ann. 2, 71. – absol., sic ait illacrimans, Verg.: si paulum potes, illacrima, Hor.: et illacrimavit et vicem suam conquestus est, Suet.: illacrimasse dicitur partim gaudio tantae perpetratae rei, partim vetustā gloriā urbis, Liv.: talibus illacrimant noctemque diemque querelis, Sil.: longos trahens spiritus et nonnumquam illacrimans, Apul.: ebur (das elfenbeinerne Götterbild) maestum illacrimat templis, weint vor Wehmut in T., Verg. – II) übtr., v. Lebl., tränen, träufeln, fons illacrimet putei non sede profundā, Colum. poët. 10, 25. – u. tr. = träufeln lassen, gummi, quod truncus illacrimat, Gargil. Mart. med. 53.

    lateinisch-deutsches > illacrimo

  • 12 collacrimo

    col-lacrimo, āvī, āre (con u. lacrimo), in Tränen ausbrechen, sich in Tränen ergießen, absol., Plaut. fr. b. Gell. 1, 24, 3. Ter. Andr. 109. Cic. de rep. 6, 9. – m. Acc. = über etw., histrio casum meum totiens (an so vielen Stellen [derselben Tragödie]) collacrimavit, Cic. Sest. 123: collacrimantes suum patriaeque casum, Liv. 26, 14, 4. – Depon. Nbf. collacrimor, ātus sum, āri, m. folg. Acc. u. Infin., cum Xerxes collacrimatus esset neminem ex tot milibus ad centum annos superstitem futurum (esse), Ps. Cic. consol. 59.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > collacrimo

  • 13 illacrimo

    il-lacrimo, āvī, ātum, āre (in u. lacrimo), bei od. über etwas weinen, Tränen vergießen, etwas beweinen, I) eig.: a) v. den Augen, dabei tränen, magisque si praeter haec oculi lumen refugiunt et illacrimant, Cels. 2, 6. – b) v. Pers., m. Dat., patris pestibus, Cic. poët.: morti alcis, Liv. u. Tac.: caedibus parentum, Tac.: malis, Ov.: errori, Liv.: alcis casu (Dat.), Nep.: fortunae Darei, Curt. – m. folg. quod (daß), Plin. ep. 3, 7, 13. – m. folg. Acc. u. Infin., illacrimabunt quondam florentem et tot bellorum superstitem muliebri fraude cecidisse, Tac. ann. 2, 71. – absol., sic ait illacrimans, Verg.: si paulum potes, illacrima, Hor.: et illacrimavit et vicem suam conquestus est, Suet.: illacrimasse dicitur partim gaudio tantae perpetratae rei, partim vetustā gloriā urbis, Liv.: talibus illacrimant noctemque diemque querelis, Sil.: longos trahens spiritus et nonnumquam illacrimans, Apul.: ebur (das elfenbeinerne Götterbild) maestum illacrimat templis, weint vor Wehmut in T., Verg. – II) übtr., v. Lebl., tränen, träufeln, fons illacrimet putei non sede profundā, Colum. poët. 10, 25. – u. tr. = träufeln lassen, gummi, quod truncus illacrimat, Gargil. Mart. med. 53.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > illacrimo

  • 14 lacrimor

    lā̆crĭmo (arch. lacrŭmo; not lacry-), āvi, ātum, 1, v. n., and lacrĭmor, ātus, 1, v. dep. [lacrima], to shed tears, to weep (syn.: fleo, ploro; class.).
    I.
    Lit.
    (α).
    Form lacrimo:

    ne lacruma, patrue,

    Plaut. Poen. 5, 4, 19:

    nequeo quin lacrumem,

    Ter. Hec. 3, 3, 25:

    te lacrimasse moleste ferebam,

    Cic. Att. 15, 27, 2; id. Tusc. 1, 39, 93:

    lacrumo gaudio,

    Ter. Ad. 3, 3, 55:

    quid tu igitur lacrumas?

    id. Hec. 3, 2, 20:

    lacrumo, quae posthac futura'st vita,

    id. ib. 3, 3, 45:

    ecquis fuit quin lacrimaret?

    Cic. Verr. 2, 5, 46, § 121:

    quia oculi sunt tibi lacrumantes, eo rogavi,

    Plaut. As. 3, 3, 30: flentes, lacrumantes, Enn. ap. Diom. p. 442 P. (Ann. v. 107 Vahl.); cf. id. ap. Prisc. p. 824 P. (Ann. v. 175 id.):

    oculis lacrimantibus,

    Cic. Sest. 69, 144:

    multa super nata lacrimans,

    Verg. A. 7, 358.— Impers. pass.:

    lacrimandum est,

    Sen. Ep. 63, 1.—
    (β).
    Form lacrimor (postclass.), Hyg. Fab. 126; Tert. Poen. 9; Cael. Aur. Acut. 1, 3, 35; 2, 10, 71; Vulg. Tob. 7, 19 al.—
    B.
    Act., to beweep, bewail, lament a thing (very rare):

    num id lacrumat virgo?

    Ter. Eun. 5, 1, 13; cf.:

    lacrimo quae posthac futura est vita, quom,

    id. Hec. 3, 3, 45:

    Argos exsequiis lacrimandus eat,

    Stat. Th. 9, 99 (but illacrimarit is the true reading, Nep. Alc. 6, 4); cf. also the foll. no.—
    II.
    Transf., to weep, drop, distil, of plants which exude a gum ( poet. and post-Aug.):

    lacrimantes calami,

    Plin. 17, 14, 24, § 107:

    lacrimat sua gaudia palmes, Ven. Carm. 3, 9, 18: lacrimatas cortice myrrhas,

    dropped, distilled, Ov. F. 1, 339.

    Lewis & Short latin dictionary > lacrimor

  • 15 lacrumo

    lā̆crĭmo (arch. lacrŭmo; not lacry-), āvi, ātum, 1, v. n., and lacrĭmor, ātus, 1, v. dep. [lacrima], to shed tears, to weep (syn.: fleo, ploro; class.).
    I.
    Lit.
    (α).
    Form lacrimo:

    ne lacruma, patrue,

    Plaut. Poen. 5, 4, 19:

    nequeo quin lacrumem,

    Ter. Hec. 3, 3, 25:

    te lacrimasse moleste ferebam,

    Cic. Att. 15, 27, 2; id. Tusc. 1, 39, 93:

    lacrumo gaudio,

    Ter. Ad. 3, 3, 55:

    quid tu igitur lacrumas?

    id. Hec. 3, 2, 20:

    lacrumo, quae posthac futura'st vita,

    id. ib. 3, 3, 45:

    ecquis fuit quin lacrimaret?

    Cic. Verr. 2, 5, 46, § 121:

    quia oculi sunt tibi lacrumantes, eo rogavi,

    Plaut. As. 3, 3, 30: flentes, lacrumantes, Enn. ap. Diom. p. 442 P. (Ann. v. 107 Vahl.); cf. id. ap. Prisc. p. 824 P. (Ann. v. 175 id.):

    oculis lacrimantibus,

    Cic. Sest. 69, 144:

    multa super nata lacrimans,

    Verg. A. 7, 358.— Impers. pass.:

    lacrimandum est,

    Sen. Ep. 63, 1.—
    (β).
    Form lacrimor (postclass.), Hyg. Fab. 126; Tert. Poen. 9; Cael. Aur. Acut. 1, 3, 35; 2, 10, 71; Vulg. Tob. 7, 19 al.—
    B.
    Act., to beweep, bewail, lament a thing (very rare):

    num id lacrumat virgo?

    Ter. Eun. 5, 1, 13; cf.:

    lacrimo quae posthac futura est vita, quom,

    id. Hec. 3, 3, 45:

    Argos exsequiis lacrimandus eat,

    Stat. Th. 9, 99 (but illacrimarit is the true reading, Nep. Alc. 6, 4); cf. also the foll. no.—
    II.
    Transf., to weep, drop, distil, of plants which exude a gum ( poet. and post-Aug.):

    lacrimantes calami,

    Plin. 17, 14, 24, § 107:

    lacrimat sua gaudia palmes, Ven. Carm. 3, 9, 18: lacrimatas cortice myrrhas,

    dropped, distilled, Ov. F. 1, 339.

    Lewis & Short latin dictionary > lacrumo

  • 16 allacrimo

    al-lacrimo, —, —, āre
    проливать слёзы, плакать (по поводу чего-л.) V, Ap

    Латинско-русский словарь > allacrimo

  • 17 collacrimo

    col-lacrimo, āvī, ātum, āre
    1) плакать, рыдать Pl, Ter, C

    Латинско-русский словарь > collacrimo

  • 18 delacrimo

    de-lacrimo, —, —, āre
    лить слёзы, плакать, перен. (о растениях) пускать сок, сочиться Col

    Латинско-русский словарь > delacrimo

  • 19 illacrimo

    il-lacrimo, āvī, ātum, āre
    1) проливать слёзы, оплакивать (morti alicujus C, T etc. и mortem alicujus Just; errori L); поэт. источать слёзы ( maestum illacrimat templis ebur V)
    2) поэт. струиться по каплям, сочиться Col

    Латинско-русский словарь > illacrimo

  • 20 lacrimabilis

    lacrimābilis, e [ lacrimo ]
    1) достойный оплакивания, достойный слёз, плачевный, несчастный (tempus O; bellum V, Eutr)
    2) жалобный, горестный (gemĭtus V; vox Vlg)
    3) падающий в виде слёз, капающий ( destillatio Eccl)

    Латинско-русский словарь > lacrimabilis

См. также в других словарях:

  • lacrimo-auriculo-dento-digital syndrome — LADD syndrome a syndrome of autosomal dominant inheritance, characterized by abnormalities of the nasolacrimal ducts, ears, limbs, and teeth, often with mixed hearing loss. Abnormalities of the salivary glands and urogenital system may also occur …   Medical dictionary

  • Sutura lacrimo-ectethmoidalis — ašarikaulinė kraštinio akytkaulio siūlė statusas T sritis jungtys atitikmenys: lot. Sutura lacrimo ectethmoidalis ryšiai: platesnis terminas – viršutinio žando paviršiaus siūlės …   Paukščių anatomijos terminai

  • Levy-Hollister syndrome — lacrimo auriculo dento digital s …   Medical dictionary

  • LADD — • lacrimo auriculo dento digital [syndrome]; • left anterior descending diagonal [coronary artery] …   Dictionary of medical acronyms & abbreviations

  • Órgano sensorial — Este artículo o sección sobre biología necesita ser wikificado con un formato acorde a las convenciones de estilo. Por favor, edítalo para que las cumpla. Mientras tanto, no elimines este aviso puesto el 24 de abril de 2007. También puedes ayudar …   Wikipedia Español

  • lacrimare — (non com. lagrimare) [lat. lacrĭmare ] (io làcrimo, non com. làgrimo, ecc.). ■ v. intr. (aus. avere ) 1. [versare lacrime: lacrimo per il fumo ] ▶◀ piangere. 2. (estens., non com.) [detto spec. di piante, vasi, candele, ecc., emettere gocce]… …   Enciclopedia Italiana

  • лакриматоры — (лат. lacrimo, lacrimatum проливать слезы) см. Отравляющие вещества слезоточивого действия …   Большой медицинский словарь

  • List of diseases (L) — A list of diseases in the English wikipedia.DiseasesTOC LaLab Lam* Labrador lung * Labyrinthitis * Lachiewicz Sibley syndrome * Lacrimo auriculo dento digital syndrome * Lactate dehydrogenase deficiency type A * Lactate dehydrogenase deficiency… …   Wikipedia

  • Negroamaro — Grape (Vitis) Species Vitis vinifera Also called Nero Amaro, Abruzzese (more) Origin Italy Notable regions Puglia Negroamaro, also N …   Wikipedia

  • Лакрима́торы — (лат. lacrimo, lacrimatum проливать слезы) см. Отравляющие вещества слезоточивого действия (Отравляющие вещества) …   Медицинская энциклопедия

  • Лакрима́ция — (lacrimatio; лат. lacrimo, lacrimatum проливать слезы) см. Слезотечение гиперсекреторное …   Медицинская энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»