-
1 luxuriosus
luxurĭōsus, a, um [st2]1 [-] qui croît avec vigueur. [st2]2 [-] excessif. [st2]3 [-] qui vit dans le luxe, dans la mollesse, fastueux, voluptueux, sensuel.* * *luxurĭōsus, a, um [st2]1 [-] qui croît avec vigueur. [st2]2 [-] excessif. [st2]3 [-] qui vit dans le luxe, dans la mollesse, fastueux, voluptueux, sensuel.* * *Luxuriosus, pen. prod. Adiectiuum. Cic. Superflu et excessifen vivres, habits, et autres choses.\Frumenta luxuriosa. Cice. Qui croissent trop fort et abondamment.\Patribus nimis luxuriosa ea fuit laetitia. Liu. Trop grande, et excessive.\Pabula luxuriosa. Plin. Abondants.\Vitis luxuriosa. Colum. Qui jecte trop de bois et de branches. -
2 lūxuriōsus
lūxuriōsus adj. with comp. [luxuria], rank, luxuriant, exuberant: frumenta: seges, O.—Fig., immoderate, excessive: luxurioso otio esse, S.: laetitia, L.— Excessive, profuse, luxurious, voluptuous: reprehendere luxuriosos: nihil luxuriosius: cena, Iu.: non luxuriosus homo, sed abundans.* * *luxuriosa, luxuriosum ADJluxuriant, exuberant; immoderate; wanton, luxurious, self-indulgent -
3 luxuriosus
luxuriōsus, a, um [ luxuria ]1) бурно растущий, пышный ( frumenta C)2) чрезвычайно плодородный, тучный, жирный ( pabula PM)3) утопающий в роскоши ( homo C); проводимый в наслаждениях ( otium Sl)4) безудержный, чрезмерный ( laetitia L)5) роскошный ( convivium Just)6) жадный до наслаждений ( turba O)7) необычайный, небывалый ( pestis Treb) -
4 luxuriosus
lūxuriōsus, a, um (luxuria), I) geil, üppig = zu fruchtbar im Wachstum, frumenta, Cic.: vitis, zu sehr in das Holz wachsend, Sall. – II) bildl.: a) üppig = ausgelassen, mutwillig, patribus nimis luxuriosa ea fuit laetitia, übermütige, Liv.: dictum luxuriosissimum, Colum.: amor, Ov. – b) üppig, ausschweifend in der Lebensart, schwelgerisch, wollüstig, homo, Cic.: filius, Ggstz. frugi filius, Hieron.: nihil luxuriosius (homine illo), Cic.: civitas atque domus dis ac luxuriosa, Liv.: cena, Sen. rhet.: convivium, Quint.: otio luxurioso esse, sich zur Mußezeit der Üppigkeit hingeben, zu Zeiten der Muße ein Schwelger sein, Sall.
-
5 luxuriosus
lūxuriōsus, a, um (luxuria), I) geil, üppig = zu fruchtbar im Wachstum, frumenta, Cic.: vitis, zu sehr in das Holz wachsend, Sall. – II) bildl.: a) üppig = ausgelassen, mutwillig, patribus nimis luxuriosa ea fuit laetitia, übermütige, Liv.: dictum luxuriosissimum, Colum.: amor, Ov. – b) üppig, ausschweifend in der Lebensart, schwelgerisch, wollüstig, homo, Cic.: filius, Ggstz. frugi filius, Hieron.: nihil luxuriosius (homine illo), Cic.: civitas atque domus dis ac luxuriosa, Liv.: cena, Sen. rhet.: convivium, Quint.: otio luxurioso esse, sich zur Mußezeit der Üppigkeit hingeben, zu Zeiten der Muße ein Schwelger sein, Sall.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > luxuriosus
-
6 luxuriosus
luxŭrĭōsus, a, um, adj. [luxuria], rank, luxuriant, exuberant.I.Lit.:II.frumenta,
Cic. Or. 24, 81:seges,
Ov. F. 1, 690:vitis valida et luxuriosa,
Col. 5, 6, 36:vitis,
id. 4, 21, 2.—Trop.A.Immoderate, excessive:B.luxurioso otio esse,
Sall. J. 100:laetitia,
Liv. 2, 21.—Immoderate, extravagant, wanton:C.luxuriosissimum dictum,
Col. 8, 16:amor,
Ov. R. Am. 746.—Excessive, profuse, luxurious, voluptuous:A.reprehendere luxuriosos,
Cic. Fin. 2, 7, 21:multa et lauta supellex, non illa quidem luxuriosi hominis, sed tamen abundantis,
id. Phil. 2, 27, 66:nihil luxuriosius,
id. Pis. 27, 66: homines luxuriosi prodigi (vocantur), Paul. ex Fest. p. 250:cena,
Juv. 11, 77.—Hence, adv.: luxŭrĭōsē.Wantonly, immoderately, excessively: ne haec laetitia nimis luxuriose eveniat, Cato ap. Gell. 7, 3.—B.Luxuriously, voluptuously:cum libidinosis luxuriose vivere,
Cic. Cael. 6:exercitum luxuriose habere,
Sall. C. 11. — Comp.:luxuriosius epulari,
Nep. Paus. 3: struere fercula, Col. prooem.— Sup.:luxuriosissime bibere,
Aug. Mor. Eccl. Cath. 34. -
7 luxuriosus
(adi.);luxuriose (adv.) poскoшный, чрезмерный (1. 11 § 1 D. 4, 3. 1. 12 § 11 D. 17, 1. 1. 15 pr. D. 27, 10. 1. 8 D. 41, 4); сладострастный (1. 11 § 20. 5, 7).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > luxuriosus
-
8 luxuriosus
{Deutsch:} üppig{Русский:} пышный -
9 luxuriosus
, luxuriosa, luxuriosum (m,f,n)роскошный -
10 luxuriose
luxuriōsē [ luxuriosus ]1) роскошно, пышно (vivere C; epulari Nep)2) чрезмерно, невоздержно ( bibere Aug) -
11 diligens
dīligēns, entis, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. diligo), achtsam (Ggstz. neglegens), I) im allg.: a) v. Pers. = aufmerksam, pünktlich, gründlich, gewissenhaft, umsichtig, cautus ac dil., Caes. fr.: praetor dil., severus ac dil., Cic.: dil. ac moderatus dux, Tac.: a diligenti curiosus distat, Quint.: non amo nimium diligentes, Cic.: qui diligentiores videri volebant, Caes. – m. Genet., d. veritatis, wahrheitliebend, Nep.: diligentissimus omnis officii, sehr pflichttreu, Cic.: verborum (in der Wahl des Ausdrucks) homo diligentissimus, Gell.: vir litterarum veterum diligentissimus, höchst bewanderter in usw., Gell.: civitas diligentissima iuris, streng auf das Recht, auf gute Rechtspflege sehend, Ps. Quint. decl. – m. in u. Abl., tota domus in omni genere dil., Cic.: in philosophia parum dil., Quint.: in ostentis animadvertendis dil., Cic.: quod omnibus in rebus homines diligentes essent, Cic.: diligentissimus in tradendo Latine, Quint.: in (bei) uno Gabinio sunt tam diligentes (gewissenhaft), Cic. de imp. Pomp. 58. – m. Dat., atque etiam Corinthios video publicis equis assignandis et alendis orborum et viduarum tributis fuisse quondam diligentes, hätten pünktlich die Einrichtung beobachtet, durch Steuern der W.u.W. die Pferde zum öffentl. Gebrauche anzuschaffen u. zu ernähren, Cic. de rep. 2, 36. – m. ad u. Akk. Gerund. od. Gerundivi, ut illis benignis usus est ad commodandum, sic ipse dil. fuit ad reportandum, Cic. Verr. 4, 6: quem tu ad custodiendum te diligentissimum se fore putasti, Cic. Cat. 1, 19: diligentior (factus sum) ad declarandam benevolentiam multo, Cic. ep. 3, 12, 4. – m. circa u. Akk., qui volunt diligentes circa hoc videri, Plin. 31, 56: diligentissimus circa aerarium et militum disciplinam, Eutr. 8, 7. – b) (objektiv) v. Dingen, die von Achtsamkeit zeugen, assidua ac dil. scriptura, Cic.: dil. cura, Quint.: industria, Phaedr.: diligentior subtilitas, Plin. – II) insbes., in bezug auf Vermögen, Hauswesen, genau = wirtschaftlich, sparsam (Ggstz. neglegens od. prodigus), homo frugi ac diligens, Cic.: homo parcus et d. (Ggstz. homo prodigus et luxuriosus), Cornif. rhet. – m. in u. Abl., in re hereditaria, Cic. II. Verr. 1, 126. – m. Genet., rei familiaris, Rutil. Lup. 1, 4. Suet. gr. 23: rei suae parcus ac diligens, Capit. Anton. phil. 5, 8. – m. de (in betreff) u. Abl., qui fortasse de alieno neglegentes, certe de suo diligentes erunt, Plin. ep. 4, 13, 8.
-
12 libidinosus
libīdinōsus, a, um (libido, s. Varro LL. 6, 47), I) genußsüchtig, lüstern, wollüstig, ausschweifend, zügellos, frech, a) v. leb. Wesen: libidinosus crudelisque tyrannus, Cic.: idem (Alcibiades) luxuriosus, dissolutus, libidinosus, Nep.: varia et libidinosa domina, Sen.: nihil isto homine libidinosius, Cic.: libidinosior es quam ullus spado, Anonym. bei Quint.: homo libidinosissimus, Cic.: caper, geiler. Hor. – Plur. subst., libidinosi, Cic. Phil. 2, 115. – b) v. lebl. Subjj.: dapes, Colum.: amor, Cic.: voluptates, Cic.: libidinosa et intemperans adulescentia, Cic.: libidinosissimae liberationes, Cic. – II) nach etw. gelüstend, begierig, gloriae, Tert. apol. 47 u. de virg. vel. 13: suae sapientiae, Tert. de res. carn. 32.
-
13 luxuriose
lūxuriōsē, Adv. (luxuriosus), I) ausgelassen, mutwillig, ne haec laetitia nimis luxuriose eveniat, in Ausgelassenheit ausarte, Cato origg. 5. fr. 1. – II) üppig, schwelgerisch, vivere, Cic.: luxuriosius epulari, Nep.: luxuriosissime bibere, Augustin.
-
14 victus
vīctus, ūs, m. (vivo), I) das Leben, die Lebensart, -weise, Persarum, Cic.: in omni vita atque victu excultus, Cic.: in victu considerare oportet, apud quos et quo more sit educatus, Cic.: nihil de victu, nihil de vestitu Laconum mutare, Nep.: alqm a victu pristino deducere, Nep. – II) der Unterhalt, a) im engeren Sinne, die Nahrung, Kost, Speise (vgl. cultus no. II, B, 1), asper, Plaut.: diurnus, Tac.: inops (dürftige), Ov.: liberalis, Liv.: luxuriosus (Ggstz. frugi), Quint.: cotidianus, Alltagskost, Plaut., tägliche Kost, Cic. u.a.: sordidus, Quint.: tenuis, tenuissimus, Cic.: victum dare, Hor.: alci victum cotidianum in Prytaneo publice praebere, Cic.: in oppidum victus sui mercandi gratiā progredi, Auct. b. Afr.: tam facile victum quaerere, Ter.: victum vulgo quaerere, Ter.: victum in tenebris quaerere, Phaedr.: victum sibi aegre quaesisse eumque sordide invenisse comparandis mulis et vehiculis, quae etc., Gell.: victum sibi obscoenissimum quaerere (von Buhldirnen), Lact.: ritu ferino victum quaerere, Hieron.: lanā ac telā victum quaeritare, Ter., s. quaerito: victum rogare, Phaedr.: parare ea, quae suppeditent ad victum, Cic.: maior pars eorum victus in lacte et carne consistit, Caes.: victui herba (est), vestitui pelles, cubile humus, Tac. – Plur., faceti, lepidi victus, Gerichte, Plaut.: victus feri, Tibull.: persequi animantium ortus, victus, figuras, Cic.: postquam non utilis auctor victibus invidit priorum, die frühere (einfache) Kost verschmähte, Ov. – b) im weiteren, jurist. Sinne, der Lebensunterhalt, mit Inbegriff der Kleidung, ICt. – / Archaist. Genet. victuis, Varro de vit. P.R. 1. fr. 22 (b. Non. 494, 11): victi, Plaut. capt. 855.
-
15 cultus
[st1]1 [-] cultus, a, um: part. passé de colo. - [abcl][b]a - cultivé, soigné. - [abcl]b - élégant. - [abcl]c - vêtu, orné. - [abcl]d - honoré, respecté, adoré.[/b] [st1]2 [-] cultŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - culture du sol, travail du laboureur, labour, labourage; soin matériel. - [abcl]b - culture, éducation. - [abcl]c - culte (respect rendu aux dieux ou à des hommes), témoignages de respect, respect, honneurs, égards. - [abcl]d - genre de vie, genre de civilisation; moeurs; vie de plaisir, luxe. - [abcl]e - appareil, parure, toilette, costume, habit; ornement (du style).[/b] - agrorum cultus: les travaux des champs. - deorum cultus: culte des dieux. - regius cultus: costume royal. - cultu quam maxume miserabili, Sall. J. 33, 1: dans la tenue la plus misérable.* * *[st1]1 [-] cultus, a, um: part. passé de colo. - [abcl][b]a - cultivé, soigné. - [abcl]b - élégant. - [abcl]c - vêtu, orné. - [abcl]d - honoré, respecté, adoré.[/b] [st1]2 [-] cultŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - culture du sol, travail du laboureur, labour, labourage; soin matériel. - [abcl]b - culture, éducation. - [abcl]c - culte (respect rendu aux dieux ou à des hommes), témoignages de respect, respect, honneurs, égards. - [abcl]d - genre de vie, genre de civilisation; moeurs; vie de plaisir, luxe. - [abcl]e - appareil, parure, toilette, costume, habit; ornement (du style).[/b] - agrorum cultus: les travaux des champs. - deorum cultus: culte des dieux. - regius cultus: costume royal. - cultu quam maxume miserabili, Sall. J. 33, 1: dans la tenue la plus misérable.* * *Cultus, Participium. Orné, ou labouré et cultivé.\Cultus veste candida sacerdos. Plin. Orné, Paré.\Cultus, Nomen adiectiuum: vt Cultissimum rus. Columel. Tresbien pensé, soigné, traicté, accoustré, equipé et labouré.\Animus cultus. Cic. Orné de sciences et vertus.\Culta fides. Valer. Flac. Fidelité et loyaulté gardee et observee.\Vestes cultae. Claud. Ornees, Parees, Attifees, Coinctes.\Cultus, huius cultus. Cic. Labour, ou Ornement, Parement.\Biuius agrorum cultus. Varro. Le labour et cultivement des terres gist et consiste en deux choses, en science et experience.\Crinalis cultus. Claud. Ornement de cheveulx, Parement, Attifement.\Laeto cultu conuiuia. Valer. Flac. Banquets bien apprestez.\Luxuriosus cultus. Quintil. Superflu.\Modicus cultu. Plin. iunior. Sobre en accoustremens.\Mollissimus cultus. Cic. Effeminé.\Mundior iusto cultus. Liu. Plus brave que de raison.\Affectare cultum effusiorem in verbis. Quintil. Elegance.\Cultus hominis. Cic. L'ornement de l'homme quand aux sciences et vertus.\Cultus vitae. Cic. Honnesteté et commodité de vivre.\Cultu humili aliquem edicare. Liu. Nourrir petitement sans grand estat, Luy bailler petit estat.\Cultu vacantes regiones. Cic. Qui ne sont point habitees ne labourees, demeurantes en gast et en friche.\Hominum cultus. Tacit. Habitation des hommes.\Cultus animi. Cic. Ornement de l'ame, comme vertus et sciences. -
16 frugi
frūgi, dat. de frux pris comme adj. indécl. [st2]1 [-] rangé, sage, économe, ménager, sobre, frugal. [st2]2 [-] honnête, intègre, vertueux. [st2]3 [-] qui veille à ses intérêts, intéressé. - frugi es: tu es un brave homme. - parcius hic vivit: frugi dicatur, Hor. S. 1, 3, 49: celui-là est trop regardant: on l'appelle économe. - loquitur ut Frugi ille Piso, Cic. Fin. 2, 28, 90: il parle comme le fameux Pison, le Vertueux. - frugi servus, Cic. (frugi mancipium, Hor.): esclave honnête, probe. - (Penelope) tam frugi tamque pudica, Hor. S. 2, 5, 77: (Pénélope) si vertueuse et si chaste.* * *frūgi, dat. de frux pris comme adj. indécl. [st2]1 [-] rangé, sage, économe, ménager, sobre, frugal. [st2]2 [-] honnête, intègre, vertueux. [st2]3 [-] qui veille à ses intérêts, intéressé. - frugi es: tu es un brave homme. - parcius hic vivit: frugi dicatur, Hor. S. 1, 3, 49: celui-là est trop regardant: on l'appelle économe. - loquitur ut Frugi ille Piso, Cic. Fin. 2, 28, 90: il parle comme le fameux Pison, le Vertueux. - frugi servus, Cic. (frugi mancipium, Hor.): esclave honnête, probe. - (Penelope) tam frugi tamque pudica, Hor. S. 2, 5, 77: (Pénélope) si vertueuse et si chaste.* * *Frugi, a fruge dicitur, quod indeclinabile est: compositum tamen cum BONAE, antiqui quandoque ponebant: vt Seruus bonae frugi. Plaut. Serviteur qui garde bien le prouffit de son maistre, Bon mesnagier, Homme de bien.\Frugi es. Terent. Tu es homme de bien, et de qui on se peult servir.\Frugi homo. Cic. Qui ha les trois vertus, Hardiesse, Justice, et Prudence.\Frugi aedificium. Plin. iunior. Qui n'est pas somptueux, Qui est prouffitable.\Frugi seruus. Plaut. Qui garde le prouffit de son maistre, Loyal.\Frugi, cui Nequam opponitur. Cic. Bon mesnagier.\Frugi. Plaut. Point despendeur, Qui ne despend point follement, Bon mesnagier.\Coenula frugi. Iuuenal. Sobre, Sans superfluitez.\Victus luxuriosus, an frugi, an sordidus. Quintil. Table et despence excessive, et trop friande, Table honneste, Table chiche. -
17 diligens
dīligēns, entis, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. diligo), achtsam (Ggstz. neglegens), I) im allg.: a) v. Pers. = aufmerksam, pünktlich, gründlich, gewissenhaft, umsichtig, cautus ac dil., Caes. fr.: praetor dil., severus ac dil., Cic.: dil. ac moderatus dux, Tac.: a diligenti curiosus distat, Quint.: non amo nimium diligentes, Cic.: qui diligentiores videri volebant, Caes. – m. Genet., d. veritatis, wahrheitliebend, Nep.: diligentissimus omnis officii, sehr pflichttreu, Cic.: verborum (in der Wahl des Ausdrucks) homo diligentissimus, Gell.: vir litterarum veterum diligentissimus, höchst bewanderter in usw., Gell.: civitas diligentissima iuris, streng auf das Recht, auf gute Rechtspflege sehend, Ps. Quint. decl. – m. in u. Abl., tota domus in omni genere dil., Cic.: in philosophia parum dil., Quint.: in ostentis animadvertendis dil., Cic.: quod omnibus in rebus homines diligentes essent, Cic.: diligentissimus in tradendo Latine, Quint.: in (bei) uno Gabinio sunt tam diligentes (gewissenhaft), Cic. de imp. Pomp. 58. – m. Dat., atque etiam Corinthios video publicis equis assignandis et alendis orborum et viduarum tributis fuisse quondam diligentes, hätten pünktlich die Einrichtung beobachtet, durch Steuern der W.u.W. die Pferde zum öffentl. Gebrauche anzuschaffen u. zu ernähren, Cic. de rep. 2, 36. – m. ad u. Akk. Gerund. od. Gerundivi, ut illis————benignis usus est ad commodandum, sic ipse dil. fuit ad reportandum, Cic. Verr. 4, 6: quem tu ad custodiendum te diligentissimum se fore putasti, Cic. Cat. 1, 19: diligentior (factus sum) ad declarandam benevolentiam multo, Cic. ep. 3, 12, 4. – m. circa u. Akk., qui volunt diligentes circa hoc videri, Plin. 31, 56: diligentissimus circa aerarium et militum disciplinam, Eutr. 8, 7. – b) (objektiv) v. Dingen, die von Achtsamkeit zeugen, assidua ac dil. scriptura, Cic.: dil. cura, Quint.: industria, Phaedr.: diligentior subtilitas, Plin. – II) insbes., in bezug auf Vermögen, Hauswesen, genau = wirtschaftlich, sparsam (Ggstz. neglegens od. prodigus), homo frugi ac diligens, Cic.: homo parcus et d. (Ggstz. homo prodigus et luxuriosus), Cornif. rhet. – m. in u. Abl., in re hereditaria, Cic. II. Verr. 1, 126. – m. Genet., rei familiaris, Rutil. Lup. 1, 4. Suet. gr. 23: rei suae parcus ac diligens, Capit. Anton. phil. 5, 8. – m. de (in betreff) u. Abl., qui fortasse de alieno neglegentes, certe de suo diligentes erunt, Plin. ep. 4, 13, 8.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > diligens
-
18 libidinosus
libīdinōsus, a, um (libido, s. Varro LL. 6, 47), I) genußsüchtig, lüstern, wollüstig, ausschweifend, zügellos, frech, a) v. leb. Wesen: libidinosus crudelisque tyrannus, Cic.: idem (Alcibiades) luxuriosus, dissolutus, libidinosus, Nep.: varia et libidinosa domina, Sen.: nihil isto homine libidinosius, Cic.: libidinosior es quam ullus spado, Anonym. bei Quint.: homo libidinosissimus, Cic.: caper, geiler. Hor. – Plur. subst., libidinosi, Cic. Phil. 2, 115. – b) v. lebl. Subjj.: dapes, Colum.: amor, Cic.: voluptates, Cic.: libidinosa et intemperans adulescentia, Cic.: libidinosissimae liberationes, Cic. – II) nach etw. gelüstend, begierig, gloriae, Tert. apol. 47 u. de virg. vel. 13: suae sapientiae, Tert. de res. carn. 32.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > libidinosus
-
19 luxuriose
lūxuriōsē, Adv. (luxuriosus), I) ausgelassen, mutwillig, ne haec laetitia nimis luxuriose eveniat, in Ausgelassenheit ausarte, Cato origg. 5. fr. 1. – II) üppig, schwelgerisch, vivere, Cic.: luxuriosius epulari, Nep.: luxuriosissime bibere, Augustin.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > luxuriose
-
20 victus
vīctus, ūs, m. (vivo), I) das Leben, die Lebensart, - weise, Persarum, Cic.: in omni vita atque victu excultus, Cic.: in victu considerare oportet, apud quos et quo more sit educatus, Cic.: nihil de victu, nihil de vestitu Laconum mutare, Nep.: alqm a victu pristino deducere, Nep. – II) der Unterhalt, a) im engeren Sinne, die Nahrung, Kost, Speise (vgl. cultus no. II, B, 1), asper, Plaut.: diurnus, Tac.: inops (dürftige), Ov.: liberalis, Liv.: luxuriosus (Ggstz. frugi), Quint.: cotidianus, Alltagskost, Plaut., tägliche Kost, Cic. u.a.: sordidus, Quint.: tenuis, tenuissimus, Cic.: victum dare, Hor.: alci victum cotidianum in Prytaneo publice praebere, Cic.: in oppidum victus sui mercandi gratiā progredi, Auct. b. Afr.: tam facile victum quaerere, Ter.: victum vulgo quaerere, Ter.: victum in tenebris quaerere, Phaedr.: victum sibi aegre quaesisse eumque sordide invenisse comparandis mulis et vehiculis, quae etc., Gell.: victum sibi obscoenissimum quaerere (von Buhldirnen), Lact.: ritu ferino victum quaerere, Hieron.: lanā ac telā victum quaeritare, Ter., s. quaerito: victum rogare, Phaedr.: parare ea, quae suppeditent ad victum, Cic.: maior pars eorum victus in lacte et carne consistit, Caes.: victui herba (est), vestitui pelles, cubile humus, Tac. – Plur., faceti, lepidi victus, Gerichte, Plaut.: victus feri, Tibull.: persequi animantium ortus, victus, figuras, Cic.: postquam non————utilis auctor victibus invidit priorum, die frühere (einfache) Kost verschmähte, Ov. – b) im weiteren, jurist. Sinne, der Lebensunterhalt, mit Inbegriff der Kleidung, ICt. – ⇒ Archaist. Genet. victuis, Varro de vit. P.R. 1. fr. 22 (b. Non. 494, 11): victi, Plaut. capt. 855.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
luxuriosus — index dissolute Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
luxurieux — luxurieux, ieuse [ lyksyrjø, jøz ] adj. • 1119; lat. luxuriosus ♦ Relig. ou littér. 1 ♦ Adonné ou porté à la luxure. ⇒ débauché, lascif, sensuel. « Luxurieux point ne seras » (sixième commandement). 2 ♦ Inspiré par la luxure. Des « provocations… … Encyclopédie Universelle
luxurieuse — ● luxurieux, luxurieuse adjectif (latin luxuriosus) Vieux. Qui s adonne à la luxure. Qui dénote la luxure ; voluptueux, sensuel. ● luxurieux, luxurieuse (difficultés) adjectif (latin luxuriosus) … Encyclopédie Universelle
luxuriös — feudal; (übertrieben) komfortabel * * * lu|xu|ri|ös [lʊksu ri̯ø:s] <Adj.>: großen Luxus aufweisend: ein luxuriöser Wagen; luxuriös wohnen. Syn.: ↑ prunkvoll. * * * lu|xu|ri|ös 〈Adj.; er, am es|ten〉 verschwenderisch, mit großem Luxus… … Universal-Lexikon
luxurieux — luxurieux, euse (lu ksu ri eû, eû z ) adj. Qui est adonné à la luxure. Un homme luxurieux. Qui a le caractère de la luxure. • De quel air penses tu que ta sainte verra D un spectacle enchanteur la pompe harmonieuse, Ces danses, ces héros à… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Luxurious — Lux*u ri*ous, a. [L. luxuriosus: cf. F. luxurieux. See {Luxury}.] Of or pertaining to luxury; ministering to luxury; supplied with the conditions of luxury; as, a luxurious life; a luxurious table; luxurious ease. Luxurious cities. Milton. {Lux*u … The Collaborative International Dictionary of English
Luxuriously — Luxurious Lux*u ri*ous, a. [L. luxuriosus: cf. F. luxurieux. See {Luxury}.] Of or pertaining to luxury; ministering to luxury; supplied with the conditions of luxury; as, a luxurious life; a luxurious table; luxurious ease. Luxurious cities.… … The Collaborative International Dictionary of English
Luxuriousness — Luxurious Lux*u ri*ous, a. [L. luxuriosus: cf. F. luxurieux. See {Luxury}.] Of or pertaining to luxury; ministering to luxury; supplied with the conditions of luxury; as, a luxurious life; a luxurious table; luxurious ease. Luxurious cities.… … The Collaborative International Dictionary of English
Ixodes — Ixodes … Wikipedia Español
luxurious — luxuriously, adv. luxuriousness, n. /lug zhoor ee euhs, luk shoor /, adj. 1. characterized by luxury; ministering or conducive to luxury: a luxurious hotel. 2. given to or loving luxury; wanting or requiring what is choice, expensive, or the like … Universalium
List of whitefly species — Aleyrodidae is a large hemipteran family comprising the whiteflies. It contains the following species:[1] Contents 1 Aleyrodinae Westwood, 1840 2 Aleurodicinae Quaintance Baker, 1913 … Wikipedia