Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

lĭbellus

  • 1 libellus

        libellus ī, m dim.    [3 liber], a little book, pamphlet, manuscript, writing: scripsi illud quodam in libello: libellis operam dare, to books, L.: comīs garrire libellos, clever comedies, H.: nostri farrago libelli, Iu.: te quarere in libellis, i. e. in the booksellers' shops: meus (a satire), H.— A memorandum-book, journal, diary: si quid memoriae causā retulit in libellum.— A memorial, petition: libellam composuit: vitem posce libello, Iu.— A notice, programme, placard, handbill: gladiatorum libelli: libellos deicit, auction handbills: vestitur tota libellis Porticus, Iu.— A letter: libellum ipsius habeo in quo, etc.— A written accusation, indictment, complaint: Sulcius Ambulat cum libellis, H.: Componunt libellos, Iu.— A lawyer's brief: magno in fasce libelli, Iu.
    * * *
    little/small book; memorial; petition; pamphlet, defamatory publication

    Latin-English dictionary > libellus

  • 2 libellus

    lĭbellus, i, m. dim. [3. liber].
    * I.
    The inner bark of a tree, used for writing-tablets: levis in aridulo malvae descripta libello (carmina), Cinna ap. Isid. Orig. 6, 12. —
    II.
    Transf., a little book, pamphlet, esp. a book written in pages, and not in long rolls:

    epistulae, quas primus videtur ad paginas et formam memorialis libelli convertisse (opp. transversa charta),

    Suet. Caes. 56.
    A.
    In gen.:

    scripsi etiam illud quodam in libello,

    Cic. de Or. 1, 21, 94:

    in quodam joculari libello,

    Quint. 8, 6, 73; 2, 13, 15:

    quoi dono lepidum novum libellum,

    Cat. 1, 1:

    horribilis et sacer,

    id. 14, 12:

    quicquid hoc libelli est,

    id. 1, 8:

    libellis eum (Scipionem) palaestraeque operam dare,

    to books, Liv. 29, 19 fin.:

    nostri farrago libelli,

    Juv. 1, 86.—Of a single satire, Hor. S. 1, 10, 92.—
    2.
    In plur., poet., a bookseller's shop:

    te (quaesivimus) in omnibus libellis,

    Cat. 55, 4 (dub.; al. labellis); Mart. 5, 20, 8.—
    B.
    In partic., a writing of any kind.
    1.
    A memorandumbook, journal, diary:

    si quid memoriae causā retulit in libellum,

    Cic. Phil. 1, 8, 19:

    in commentariolis et chirographis et libellis,

    id. ib. 1, 7, 16; Quint. 12, 8, 5; cf. id. 10, 7, 31; 11, 3, 142; 6, 2, 5.—
    2.
    A memorial:

    non illi in libellis laudationum decreta miserunt,

    Cic. Clu. 69, 197.—
    3.
    A petition:

    Atticus libellum composuit: eum mihi dedit, ut darem Caesari,

    Cic. Att. 16, 16, A, 4:

    libellum alicui porrigere,

    Suet. Aug. 53:

    supplices libelli,

    Mart. 8, 31, 3:

    vitem posce libello,

    Juv. 14, 193: libellos signare, subnotare, to answer petitions:

    libellos signare,

    Suet. Aug. 50:

    subnotare libellos,

    Plin. Ep. 1, 10, 9; so,

    ad libellum rescribere, Mos. et Rom. Leg. Coll. 3, 3, 5: libellos agere,

    to have the charge of answering petitions, Dig. 20, 5, 12: a libellis, the officer charged with receiving petitions:

    Epaphroditum a libellis capitali poena condemnavit,

    Suet. Dom. 14; Inscr. Grut. 587, 9:

    A LIBELLIS ADIVTOR,

    ib. 587, 7.—
    4.
    A note of invitation, to hear a lecture, see a play, etc., a notice, programme:

    gladiatorum libellos venditare,

    Cic. Phil. 2, 38, 97:

    domum mutuatur et subsellia conducit et libellos dispergit,

    Tac. Or. 9: munerarius, the programme of a festival, Treb. Claud. 5.—
    5.
    A public notification, announcement, placard, handbill:

    edere per libellos,

    Suet. Caes. 41:

    libellos Sex. Alfenus, procurator P. Quincti, deicit,

    tears down the auction handbills, Cic. Quint. 6, 27:

    suspensum amici bonis libellum,

    Sen. Ben. 4, 12:

    vestitur tota libellis porticus,

    Juv. 12, 100.—
    6.
    A letter:

    (laetitias) in libello hoc opsignato quas tuli pausillulo,

    Plaut. Ps. 2, 4, 16 (cf. epistulam, id. ib. v. 26):

    libellum ipsius habeo in quo, etc.,

    Cic. Att. 6, 1, 5: ut ex libellis ejus animadverti, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 11, 1.—
    7.
    A libel, lampoon, pasquinade (post-Aug.):

    libellos aut carmina ad infamiam cujuspiam edere,

    Suet. Aug. 55; id. Caes. 80; id. Vit. 14:

    sparsos de se in Curia famosos libellos,

    id. Aug. 55:

    sive quis ad infamiam alicujus libellum aut carmen scripserit,

    Gai. Inst. 3, 220:

    injuriam patimur... famosis libellis,

    Paul. Sent. 5, 4, 1.—
    8.
    A written accusalion or complaint (post-Aug.):

    componunt ipsae per se formantque libellos,

    Juv. 6, 244; Dig. 48, 2, 3.—
    9.
    A lawyer's brief:

    quid causidicis praestent magno comites in fasce libelli?

    Juv. 7, 107.—
    10.
    An attestation, certificate:

    significent id libello manu sua subscripto,

    Dig. 39, 4, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > libellus

  • 3 libellus

    little book.

    Latin-English dictionary of medieval > libellus

  • 4 λιβέλλοις

    λίβελλος
    libellus: masc dat pl

    Morphologia Graeca > λιβέλλοις

  • 5 λιβέλλου

    λίβελλος
    libellus: masc gen sg

    Morphologia Graeca > λιβέλλου

  • 6 λιβέλλους

    λίβελλος
    libellus: masc acc pl

    Morphologia Graeca > λιβέλλους

  • 7 λιβέλλω

    λίβελλος
    libellus: masc dat sg

    Morphologia Graeca > λιβέλλω

  • 8 λιβέλλῳ

    λίβελλος
    libellus: masc dat sg

    Morphologia Graeca > λιβέλλῳ

  • 9 λιβέλλωι

    λιβέλλῳ, λίβελλος
    libellus: masc dat sg

    Morphologia Graeca > λιβέλλωι

  • 10 λιβέλλων

    λίβελλος
    libellus: masc gen pl

    Morphologia Graeca > λιβέλλων

  • 11 λίβελλοι

    λίβελλος
    libellus: masc nom /voc pl

    Morphologia Graeca > λίβελλοι

  • 12 λίβελλον

    λίβελλος
    libellus: masc acc sg

    Morphologia Graeca > λίβελλον

  • 13 λίβελλος

    λίβελλος
    libellus: masc nom sg

    Morphologia Graeca > λίβελλος

  • 14 bæklingr

    m. [bók], a ‘bookling,’ little book, Lat. libellus, Bs. i. 59.

    Íslensk-ensk orðabók > bæklingr

  • 15 aureolus

        aureolus adj. dim.    [aureus], golden: mālum, Ct.—Refulgent, splendid: libellus: pedes, Ct.
    * * *
    I
    aureola, aureolum ADJ
    golden, made of gold, gold colored; beautiful, brilliant, excellent, splendid
    II
    gold coin, gold piece

    Latin-English dictionary > aureolus

  • 16 imprūdēns (in-pr-)

        imprūdēns (in-pr-) entis, adj.,    not foreseeing, not expecting, without knowing, unaware, unsuspecting, ignorant, inconsiderate, heedless, inadvertent: dico omnia, T.: imprudentīs hostīs adgredi, Cs.: milites, off their guard, Cs.: libellus, qui me imprudente et invito excidit: adulescens, inexperienced, T.: numquid ego illi Imprudens faciam? inadvertently, H.: numquam imprudentibus imber Obfuit, unwarned, V.: harum rerum, T.: legis, ignorant: impendentium malorum, without apprehension: frons laborum, not experienced in, V.

    Latin-English dictionary > imprūdēns (in-pr-)

  • 17 sīgnō

        sīgnō āvī, ātus, āre    [signum], to set a mark upon, mark, mark out, designate: sonos notis: in animo suam speciem: signata sanguine pluma est, O.: campum, V.: humum limite, O.: pede certo humum, press, H.: summo vestigia pulvere, imprint, V.: caeli regionem in cortice signant, cut, V.: ceram figuris, imprint, O.: cruor signaverat herbas, had stained, O.: signata in stirpe cicatrix, V.— To impress with a seal, seal, seal up, affix a seal to: signatus libellus: volumina, H.: epistula, N.—Poet.: signanda sunt iura, i. e. to be established, Pr.: Signatum memori pectore nomen habe, imprinted, O.— To mark with a stamp, stamp, coin: aurum publice: pecunia signata Illyriorum signo, L.: sed cur navalis in aere Altera signata est, O.— To distinguish, adorn, decorate: (eum) superum honore, V.—Fig., to point out, signify, indicate, designate, express: unius oratoris locutio hoc proprio signata nomine est (sc. oratione): Fama signata loco est, O.: ut videt Se signari oculis, singled out, V.— To distinguish, note, mark: ora sono discordia, V.: animo signa quodcumque in corpore mendum est, O.
    * * *
    signare, signavi, signatus V
    mark, stamp, designate, sign; seal

    Latin-English dictionary > sīgnō

  • 18 admorsus

    1.
    admorsus, a, um, Part. of admordeo.
    2.
    admorsus, ūs, m. [admordeo], a biting at, a gnawing, a bite; trop.:

    vereor ne libellus iste admorsu duri dentis uratur,

    Symm. Ep. 1, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > admorsus

  • 19 auctoritas

    auctōrĭtas (not autōr- nor authōr-), ātis, f. [auctor], acc. to the different signiff. of that word,
    I.
    In gen., a producing, production, invention, cause (very rare;

    syn.: auctoramentum, sententia, judicium, consilium, vis, pondus, favor, gratia): quod si exquiratur usque ab stirpe auctoritas (sc. rumoris),

    originator, inventor, Plaut. Trin. 1, 2, 180:

    ejus facti qui sint principes et inventores, qui denique auctoritatis ejus et inventionis comprobatores,

    Cic. Inv. 1, 28, 43:

    utrum poëtae Stoicos depravārint, an Stoici poëtis dederint auctoritatem, non facile dixerim,

    id. N. D. 3, 38, 91.—
    II.
    Esp.,
    A.
    A view, opinion, judgment:

    errat vehementer, si quis in orationibus nostris auctoritates nostras consignatas se habere arbitratur,

    Cic. Clu. 50, 139:

    reliquum est, ut de Q. Catuli auctoritate et sententiā dicendum esse videatur,

    id. Imp. Pomp. 20; 22:

    Mihi quidem ex animo eximi non potest, esse deos, id tamen ipsum, quod mihi persuasum est auctoritate majorum, cur ita sit, nihil tu me doces,

    id. N. D. 3, 3, 7:

    plus apud me antiquorum auctoritas valet,

    id. Lael. 4, 13.—
    B.
    Counsel, advice, persuasion, encouragement to something (esp. if made with energy and sustained by the authority and influence of the counsellor; cf.

    auctor, I. C.): auctoritatem defugere,

    Plaut. Poen. 1, 1, 19:

    Jubeo, cogo atque impero. Numquam defugiam auctoritatem,

    Ter. Eun. 2, 3, 99 Ruhnk.: attende jam, Torquate, quam ego defugiam auctoritatem consulatūs mei, how little pleased (ironically) I am that the occurrences of my consulship are ascribed to my exertions, my influence, Cic. Sull. 11, 33:

    cujus (Reguli) cum valuisset auctoritas, captivi retenti sunt,

    id. Off. 3, 27, 100:

    jure, legibus, auctoritate omnium, qui consulebantur, testamentum fecerat,

    id. Verr. 2, 1, 42:

    ejus (Sexti) mihi vivit auctoritas,

    id. Att. 10, 1, 1:

    his rebus adducti et auctoritate Orgetorigis permoti etc.,

    Caes. B. G. 1, 3: ut per auctoritatem earum civitatium suae preces nuper repudiatae faciliorem aditum ad senatum haberent, i. e. agentibus, intervenientibus, Liv. 38, 3 al.—Also consolatory exhortation, consolation, comfort:

    his autem litteris animum tuum...amicissimi hominis auctoritate confirmandum etiam atque etiam puto,

    Cic. Fam. 6, 6, 2.—
    C.
    Will, pleasure, decision, bidding, command, precept, decree:

    si ad verba rem deflectere velimus, consilium autem eorum, qui scripserunt, et rationem et auctoritatem relinquamus?

    Cic. Caecin. 18, 51:

    verba servire hominum consiliis et auctoritatibus,

    id. ib. 18, 52:

    legio auctoritatem Caesaris persecuta est,

    id. Phil. 3, 3:

    nisi legiones ad Caesaris auctoritatem se contulissent,

    under his command, guidance, id. Fam. 10, 28 fin. —Hence,
    2.
    Esp., in political lang., t. t.
    a.
    Senatūs auctoritas,
    (α).
    The will of the senate:

    agrum Picenum contra senatūs auctoritatem dividere,

    Cic. Sen. 4, 11.—More freq.,
    (β).
    A decree of the senate, = Senatūs consultum:

    Senatūs vetus auctoritas de Bacchanalibus,

    Cic. Leg. 2, 15, 37:

    sine senatūs auctoritate foedus facere,

    id. Off. 3, 30, 109:

    Senatūs auctoritas gravissima intercessit,

    id. Fam. 1, 2 fin.:

    responditque ita ex auctoritate senatūs consul,

    Liv. 7, 31:

    imperio non populi jussu, non ex auctoritate patrum dato,

    id. 26, 2:

    Neminem exulum nisi ex Senatūs auctoritate restituit,

    Suet. Claud. 12:

    citra senatūs populique auctoritatem,

    id. Caes. 28 al. —Hence the superscription to the decrees of the Senate:

    SENATVS. CONSVLTI. AVCTORITAS., abbrev., S. C. A.,

    Cic. Fam. 8, 8.—Sometimes between senatūs auctoritas and senatūs consultum this distinction is to be made, that the former designates a decision of the senate, invalidated by the protestation of the tribune of the people or by the people themselves;

    the latter, one that is passed without opposition,

    Cic. Fam. 8, 8; Liv. 4, 57.—
    b.
    Auctoritas populi, the popular will or decision:

    isti principes et sibi et ceteris populi universi auctoritati parendum esse fateantur,

    Cic. Imp. Pomp. 22; so,

    publica,

    Vell. 2, 62, 3; Dig. 1, 2, 2, § 4.—
    c.
    Auctoritas collegii (pontificum), Liv. 34, 44; cf. Cic. Leg. 2, 19 and 21.—
    D.
    Liberty, ability, power, authority to do according to one's pleasure:

    qui habet imperium a populo Romano auctoritatem legum dandarum ab senatu,

    Cic. Verr. 2, 2, 49:

    Verres tantum sibi auctoritatis in re publicā suscepit, ut, etc.,

    id. ib. 2, 5, 58: Invita in hoc loco versatur oratio;

    videtur enim auctoritatem adferre peccandi,

    id. N. D. 3, 35, 85:

    Senatūs faciem secum attulerat auctoritatemque populi Romani,

    id. Phil. 8, 8.—
    E.
    Might, power, authority, reputation, dignity, influence, weight (very freq.):

    ut vostra auctoritas Meae auctoritati fautrix adjutrixque sit, Ter. Hec. prol. alt. 40: aequitate causae et auctoritate suā aliquem commovere,

    Cic. Verr. 2, 1, 48:

    id maximā auctoritate philosophi adfirmant,

    id. Off. 3, 29, 105:

    Digna est memoriā Q. Catuli cum auctoritas tum verecundia,

    Vell. 2, 32:

    optimatium auctoritatem deminuere,

    Suet. Caes. 11; so,

    auctoritatem habere,

    Cic. Phil. 11, 10 fin.; id. Sen. 17, 60:

    adripere,

    id. ib. 18, 62; id. N. D. 3, 35, 85:

    facere,

    to procure, obtain, id. Imp. Pomp. 15: Grandis auctoritatis es et bene regis regnum Israël, * Vulg. 3 Reg. 21, 7:

    imminuere,

    Cic. de Or. 2, 37 fin.:

    levare,

    id. Ac. 2, 22, 69:

    fructus capere auctoritatis,

    id. Sen. 18, 62:

    Quae sunt voluptates corporis cum auctoritatis praemiis comparandae?

    id. ib. 18, 64 et saep. — Transf. to things, importance, significance, weight, power, worth, value, estimation:

    bos in pecuariā maximā debet esse auctoritate,

    Varr. R. R. 2, 5:

    sunt certa legum verba... quo plus auctoritatis habeant, paulo antiquiora,

    more weight, force, Cic. Leg. 2, 7, 18:

    totius hujusce rei quae sit vis, quae auctoritas, quod pondus, ignorant,

    id. Fl. 4:

    utilitatis species falsa ab honestatis auctoritate superata est,

    id. Off. 3, 30, 109: cum antea per aetatem nondum hujus auctoritatem loci attingere auderem, of this honorable place, i. e. the rostra, id. Imp. Pomp 1:

    bibliothecas omnium philosophorum mihi videtur XII. tabularum libellus auctoritatis pondere superare,

    id. de Or. 1, 44, 195; id. Fam. 1, 7; Dolab. ap. Cic. ib. 9, 9 fin.:

    auctoritas praecipua lupo (pisci),

    Plin. 9, 17, 28, § 61: Post eum (Maecenatum) interiit auctoritas sapori (pullorum [p. 200] asinorum), id. 8, 43, 68, § 170 Jan:

    unguentorum,

    id. 13, 1, 2, § 4:

    auctoritas dignitasque formae,

    Suet. Claud. 30.—Also of feigned, assumed authority:

    nec cognovi quemquam, qui majore auctoritate nihil diceret,

    that said nothing with a greater air of authority, Cic. Div. 2, 67, 139.—
    F.
    An example, pattern, model:

    omnium superiorum auctoritatem repudiare,

    Cic. Verr. 2, 3, 19:

    memoriā digna juventuti rei publicae capessendae auctoritas disciplinaque,

    id. Sest. 6, 14:

    valuit auctoritas,

    id. Tusc. 2, 22, 53; so id. Verr. 2, 3, 93; 2, 5, 32:

    tu is es qui in disputando non tuum judicium sequare, sed auctoritati aliorum pareas,

    id. Leg. 1, 13, 36; id. Rosc. Am. 6, 16 al.—
    G.
    A warrant, security for establishing a fact, assertion, etc., credibility:

    cum ea (justitia) sine prudentiā satis habeat auctoritatis,

    Cic. Off. 2, 9, 34:

    desinant putare, auctoritatem esse in eo testimonio, cujus auctor inventus est nemo,

    id. Fl. 22, 53:

    Quid vero habet auctoritatis furor iste, quem divinum vocatis?

    id. Div. 2, 54, 110:

    tollitur omnis auctoritas somniorum,

    id. ib. 2, 59, 123:

    cum ad vanitatem accessit auctoritas,

    id. Lael. 25, 94.—
    2.
    Meton., the things which serve for the verification or establishment of a fact.
    a.
    A record, document:

    videt legationes, cum publicis auctoritatibus convenisse,

    Cic. Verr. 1, 3, 7:

    nihil putas valere in judiciis civitatum auctoritates ac litteras,

    id. ib. 2, 3, 62, § 146.—
    b.
    The name of a person who is security for something, authority:

    cum auctoritates principum conjurationis colligeret,

    Cic. Sull. 13, 37:

    sed tu auctoritates contemnis, ratione pugnas,

    id. N. D. 3, 4, 9.—Hence for the names of persons present at the drawing up of a decree of the senate:

    quod in auctoritatibus praescriptis exstat,

    Cic. de Or. 3, 2, 5: Senatūs consultum, quod tibi misi, factum est auctoritatesque perscriptae, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8.—
    H.
    Right of possession (cf. auctor, II. F. 1.):

    lex usum et auctoritatem fundi jubet esse biennium,

    Cic. Caecin. 19, 54:

    usūs auctoritas fundi biennium est,

    id. Top. 4, 23; so id. Caecin. 26, 74; id. Har. Resp. 7; Lex Atin. ap. Gell. 17, 6; cf. Hugo, Rechtsgesch. p. 217 sq.—So in the laws of the XII. Tables: ADVERSVS. HOSTEM. AETERNA. AVCTORITAS., against a stranger the right of possession is perpetual (i. e. a stranger cannot, by prescription, obtain the right of possession to the property of a Roman), ap. Cic. Off. 1, 12, 37.—
    J.
    In jurid. lang., a guaranty, security, Paul. Sent. 2, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > auctoritas

  • 20 aureolus

    aurĕŏlus, a, um, adj. dim. [aureus].
    I.
    Lit.
    A.
    Of gold, golden:

    anellus,

    Plaut. Ep. 5, 1, 34:

    ensiculus,

    id. Rud. 4, 4, 112:

    corona,

    Vulg. Exod. 25, 25; 30, 3; 37, 27:

    malum,

    Cat. 2, 12.—Hence, subst.: au-rĕŏlus, i, m. (sc. nummus), a gold coin, Mart. 5, 19; 12, 36.—
    B.
    Covered or ornamented with gold, gilded: cinctus, Lucil. ap. Non. p. 553, 2: laquearia, Prud. peri steph. 9, 196.—
    C.
    Gold-colored:

    collum,

    Varr. R. R. 3, 9, 4; cf.

    color,

    Col. 9, 3, 2.—
    II.
    Trop., golden, splendid, brilliant, beautiful:

    aureoli pedes,

    Cat. 61, 163:

    non magnus, verum aureolus et ad verbum ediscendus libellus,

    Cic. Ac. 2, 44, 135:

    oratiuncula,

    id. N. D. 3, 17, 43.

    Lewis & Short latin dictionary > aureolus

См. также в других словарях:

  • Libellus — ist das lateinische Wort für Büchlein, Heft, lose gefaltete Blätterlage (Pl.: libelli). Es bezeichnete auch Abhandlungen, die auf wenigen Seiten Platz fanden. Es bildet bei nachantiken lateinischsprachigen Schriften oft einen Teil des heute… …   Deutsch Wikipedia

  • Libellus — (lat.), 1) kleine, wenig Blätter enthaltende Schrift, z.B. L. delatorĭus, Denunciationsschrift; 2) Verzeichniß von Sachen, so L. auctionarius, schriftlicher Anschlag einer Auction an einem öffentlichen Orte; 3) Klageschrift; daher Libelliren, mit …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Libellus — Libellus, s. Libell. L. pacis, Friedensbrief (s. d.) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • libellus — index indictment, invoice (itemized list), petition, schedule Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • libellus — /bbebs/ In the civil law, a little Feudal law. An instrument of alienation or conveyance, as of a fief, or a part of it @ libellus supplex A petition, especially to the emperor, all petitions to whom must be in writing. @ libellum rescribere to… …   Black's law dictionary

  • libellus — /bbebs/ In the civil law, a little Feudal law. An instrument of alienation or conveyance, as of a fief, or a part of it @ libellus supplex A petition, especially to the emperor, all petitions to whom must be in writing. @ libellum rescribere to… …   Black's law dictionary

  • Libellus — A libellus (plural libelli ) was a document given to a Christian to certify performance of a pagan sacrifice, hence demonstrating loyalty to the authorities of the Roman Empire. They could also mean certificates of indulgence, in which the… …   Wikipedia

  • Libellus de Nativitate Sanctae Mariae — (literally book of the birth of Saint Mary ) is a text concerning the events surrounding the birth of Mary, mother of Jesus. It essentially originates as part of the Gospel of Pseudo Matthew, and was treated as an independent work around the… …   Wikipedia

  • libellus famosus — index libel Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Libellus de dictis quator ancillarum sanctae Elisabeth confectus — Das Libellus de dictis quator ancillarum sanctae Elisabeth confectus (Büchlein der Aussagen der vier Dienerinnen, im weiteren als Libellus bezeichnet) ist eine der wichtigsten Quellen über das Leben der Elisabeth von Thüringen, die als Heilige… …   Deutsch Wikipedia

  • Libellus de Medicinalibus Indorum Herbis — A page of the Libellus illustrating the tlahçolteoçacatl, tlayapaloni, axocotl and chicomacatl plants, used to make a remedy for lęsum male tractatum corpus, injured and badly treated body The Libellus de Medicinalibus Indorum Herbis (Latin for… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»