-
1 Liberalia
Līberālia, ium, n. (3. Liber), das Bacchusfest (am 17. März gefeiert), an dem die Söhne das männliche Kleid (die Toga) empfingen, Macr. sat. 1, 4, 15. Fast. Maff. 17. März im Corp. inscr. Lat. 12. p. 223. Cic. ad Att. 14, 10, 1 u.a.; vgl. Paul. ex Fest. 116, 6: vollst. sacra Liberalia, Macr. sat. 1, 18, 22. – Dass. ludi Liberalia ( wie ludi Floralia, ludi Megalesia, ludi Olympia), Abl. ludis Liberalibus, Naev. com. 113.
-
2 Liberalia
Līberālia, ium, n. (3. Liber), das Bacchusfest (am 17. März gefeiert), an dem die Söhne das männliche Kleid (die Toga) empfingen, Macr. sat. 1, 4, 15. Fast. Maff. 17. März im Corp. inscr. Lat. 12. p. 223. Cic. ad Att. 14, 10, 1 u.a.; vgl. Paul. ex Fest. 116, 6: vollst. sacra Liberalia, Macr. sat. 1, 18, 22. – Dass. ludi Liberalia ( wie ludi Floralia, ludi Megalesia, ludi Olympia), Abl. ludis Liberalibus, Naev. com. 113.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Liberalia
-
3 Liberalia
Līberālia, ium n.празднества в честь Вакха и Цереры 17 марта (в этот день совершеннолетние юноши получали toga virilis) Naev, C, Macr -
4 Līberālia
Līberālia ium, n a festival of Liber, C., O. -
5 Liberalia
Lībĕrālĭa, ĭum, v. 3. Liber, II. -
6 liberalia
liberal -
7 Liberalis
1.lībĕrālis, e, adj. [1. liber], of or belonging to freedom, relating to the freeborn condition of a man.I.Lit.: liberalis causa or liberale judicium, a suit concerning a person's freedom, v. Dig. 40, 12, 1 sqq.; Paul. Sent. 5, 1, 1 sqq.:II.si quisquam hanc liberali caussa manu adsereret,
Plaut. Curc. 4, 2, 4; cf.5, 2, 68: manu eas adserat liberali causa,
id. Poen. 4, 2, 84:nam ego liberali illam assero causa manu,
I formally assert that she is freeborn, Ter. Ad. 2, 1, 40:judicium,
Quint. 6, 3, 32:liberale conjugium,
a marriage between persons of free condition, Ter. And. 3, 3, 29.—Pleon.:ego te hoc triduom numquam sinam in domo esse, quin ego te liberalem liberem,
Plaut. Curc. 1, 3, 53.—Transf., befitting a freeman, gentlemanly, noble, noble-minded, honorable, ingenuous, gracious, kind (syn.: generosus, ingenuus).A.In gen.:B.ingenium,
Plaut. Capt. 2, 3, 59; id. Ep. 1, 1, 41:artes liberales,
befitting a freeman, Cic. Inv. 1, 25, 35; cf.: liberalia studia accipimus, quae Graeci eleutheria mathêmata appellant;rhetores continebuntur, grammatici, geometrae,
Dig. 50, 13, 1:hae artes, quibus liberales doctrinae atque ingenuae continerentur, geometria, musica, litterarum cognitio et poëtarum, etc.,
Cic. de Or. 3, 32, 127; cf.:omnis liberalis et digna homine nobili doctrina,
id. Ac. 2, 1, 1:de artificiis et quaestibus, qui liberales habendi, qui sordidi sint,
id. Off. 1, 42, 150:liberalissima studia,
id. Arch. 3, 4; id. Cael. 21 52; id. Rep. 1, 5, 9:spes liberalioris fortunae,
of a higher, more respectable station, Liv. 22, 26:responsum,
kind, gracious, Cic. Att. 3, 15, 4; so, liberalibus verbis permulceri, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 871 P.—In partic.1.Bountiful, generous, munificent, liberal (syn. munificus):* (β).liberales (sunt), qui suis facultatibus aut captos a praedonibus redimunt, aut aes alienum suscipiunt amicorum, etc.,
Cic. Off. 2, 16, 56:benefici liberalesque,
id. Lael. 9, 31; cf.:liberalissimi et beneficentissimi,
id. ib. 14, 51:liberalissimus munificentissimusque,
id. Rosc. Com. 8, 22:virtus munifica et liberalis,
id. Rep. 3, 8, 12:largus, beneficus, liberalis,
id. Deiot. 9, 26.—With gen.:(γ).laudis avidi, pecuniae liberales erant,
Sall. C. 7, 6.—With in and acc.:b.in omne genus hominum liberalissimus,
Suet. Vesp. 7. —Of things, plentiful, copious, abundant:2.largum et liberale viaticum,
Cic. Fl. 6, 14:potio,
Cels. 3, 6:liberalius alimentum,
id. 8, 10, 7.—Noble, engaging, beautiful (ante-class.):1.illarum altera pulcer est et liberalis,
Plaut. Mil. 1, 1, 60:lepidā et liberali formast,
id. ib. 4, 1, 20; id. Ep. 5, 1, 41; id. Pers. 1, 3, 50:species,
id. ib. 4, 3, 76; cf.: liberales dicuntur non solum benigni, sed etiam ingenuae formae homines, Paul. ex Fest. p. 121 Müll.—Hence, adv.: lībĕrālĭter, in a manner befitting a freeman, nobly, ingenuously, kindly, courteously, graciously.In gen.:2.homo liberaliter educatus,
Cic. Fin. 3, 17, 57:eruditi,
id. Tusc. 2, 2, 6:vivere,
id. Lael. 23, 86:servire,
i. e. properly, Ter. And. 1, 1, 11:respondere,
kindly, courteously, Caes. B. G. 4, 18:oratione aliquem prosequi,
id. ib. 2, 5.—In partic., bountifully, profusely, generously, liberally:2.benigne ac liberaliter,
Cic. Verr. 2, 3, 85, § 196:large et liberaliter,
id. ib. 2, 3, 88, §204: instructus,
Caes. B. C. 3, 61.— Comp.:vivo paulo liberalius,
Cic. Q. Fr. 2, 6, 3:nec potui accipi liberalius,
id. Att. 16, 6, 1:ille (sal) in cibis paulo liberalius aspersus,
Quint. 6, 3, 19:ubi liberalius malos odimus,
more abundantly, more heartily, Plin. Pan. 68, 7.— Sup.:dotem largiri liberalissime,
App. M. 10, p. 250, 13:liberalissime polliceri,
Cic. Att. 5, 13, 2.Lībĕrālis, e, adj., of or belonging to Liber or Bacchus: ludi, a festival in honor of Bacchus, = Liberalia (v. infra), Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.—Hence, subst.: Lībĕrālĭa, ĭum, n., a festival in honor of Liber, celebrated on the 17 th of March, the day on which youths received the manly toga, Ov. F. 3, 713:Liberalium dies, a pontificibus agonium martiale appellatur,
Macr. S. 1, 4, § 15:sacra,
id. ib. 1, 18, § 22; Calend. Maff. ap. Inscr. Orell. II. p. 411:Liberalia tu accusas,
Cic. Att. 14, 10, 1:Liberalibus litteras accepi tuas,
id. Fam. 12, 25, 1.—Called also: ludi Liberales: Liberalia Liberi festa, quae apud Graecos dicuntur Dionusia. Libera lingua loquemur ludis Liberalibus, Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.; Com. Rel. v. 113 Rib. -
8 liberalis
1.lībĕrālis, e, adj. [1. liber], of or belonging to freedom, relating to the freeborn condition of a man.I.Lit.: liberalis causa or liberale judicium, a suit concerning a person's freedom, v. Dig. 40, 12, 1 sqq.; Paul. Sent. 5, 1, 1 sqq.:II.si quisquam hanc liberali caussa manu adsereret,
Plaut. Curc. 4, 2, 4; cf.5, 2, 68: manu eas adserat liberali causa,
id. Poen. 4, 2, 84:nam ego liberali illam assero causa manu,
I formally assert that she is freeborn, Ter. Ad. 2, 1, 40:judicium,
Quint. 6, 3, 32:liberale conjugium,
a marriage between persons of free condition, Ter. And. 3, 3, 29.—Pleon.:ego te hoc triduom numquam sinam in domo esse, quin ego te liberalem liberem,
Plaut. Curc. 1, 3, 53.—Transf., befitting a freeman, gentlemanly, noble, noble-minded, honorable, ingenuous, gracious, kind (syn.: generosus, ingenuus).A.In gen.:B.ingenium,
Plaut. Capt. 2, 3, 59; id. Ep. 1, 1, 41:artes liberales,
befitting a freeman, Cic. Inv. 1, 25, 35; cf.: liberalia studia accipimus, quae Graeci eleutheria mathêmata appellant;rhetores continebuntur, grammatici, geometrae,
Dig. 50, 13, 1:hae artes, quibus liberales doctrinae atque ingenuae continerentur, geometria, musica, litterarum cognitio et poëtarum, etc.,
Cic. de Or. 3, 32, 127; cf.:omnis liberalis et digna homine nobili doctrina,
id. Ac. 2, 1, 1:de artificiis et quaestibus, qui liberales habendi, qui sordidi sint,
id. Off. 1, 42, 150:liberalissima studia,
id. Arch. 3, 4; id. Cael. 21 52; id. Rep. 1, 5, 9:spes liberalioris fortunae,
of a higher, more respectable station, Liv. 22, 26:responsum,
kind, gracious, Cic. Att. 3, 15, 4; so, liberalibus verbis permulceri, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 871 P.—In partic.1.Bountiful, generous, munificent, liberal (syn. munificus):* (β).liberales (sunt), qui suis facultatibus aut captos a praedonibus redimunt, aut aes alienum suscipiunt amicorum, etc.,
Cic. Off. 2, 16, 56:benefici liberalesque,
id. Lael. 9, 31; cf.:liberalissimi et beneficentissimi,
id. ib. 14, 51:liberalissimus munificentissimusque,
id. Rosc. Com. 8, 22:virtus munifica et liberalis,
id. Rep. 3, 8, 12:largus, beneficus, liberalis,
id. Deiot. 9, 26.—With gen.:(γ).laudis avidi, pecuniae liberales erant,
Sall. C. 7, 6.—With in and acc.:b.in omne genus hominum liberalissimus,
Suet. Vesp. 7. —Of things, plentiful, copious, abundant:2.largum et liberale viaticum,
Cic. Fl. 6, 14:potio,
Cels. 3, 6:liberalius alimentum,
id. 8, 10, 7.—Noble, engaging, beautiful (ante-class.):1.illarum altera pulcer est et liberalis,
Plaut. Mil. 1, 1, 60:lepidā et liberali formast,
id. ib. 4, 1, 20; id. Ep. 5, 1, 41; id. Pers. 1, 3, 50:species,
id. ib. 4, 3, 76; cf.: liberales dicuntur non solum benigni, sed etiam ingenuae formae homines, Paul. ex Fest. p. 121 Müll.—Hence, adv.: lībĕrālĭter, in a manner befitting a freeman, nobly, ingenuously, kindly, courteously, graciously.In gen.:2.homo liberaliter educatus,
Cic. Fin. 3, 17, 57:eruditi,
id. Tusc. 2, 2, 6:vivere,
id. Lael. 23, 86:servire,
i. e. properly, Ter. And. 1, 1, 11:respondere,
kindly, courteously, Caes. B. G. 4, 18:oratione aliquem prosequi,
id. ib. 2, 5.—In partic., bountifully, profusely, generously, liberally:2.benigne ac liberaliter,
Cic. Verr. 2, 3, 85, § 196:large et liberaliter,
id. ib. 2, 3, 88, §204: instructus,
Caes. B. C. 3, 61.— Comp.:vivo paulo liberalius,
Cic. Q. Fr. 2, 6, 3:nec potui accipi liberalius,
id. Att. 16, 6, 1:ille (sal) in cibis paulo liberalius aspersus,
Quint. 6, 3, 19:ubi liberalius malos odimus,
more abundantly, more heartily, Plin. Pan. 68, 7.— Sup.:dotem largiri liberalissime,
App. M. 10, p. 250, 13:liberalissime polliceri,
Cic. Att. 5, 13, 2.Lībĕrālis, e, adj., of or belonging to Liber or Bacchus: ludi, a festival in honor of Bacchus, = Liberalia (v. infra), Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.—Hence, subst.: Lībĕrālĭa, ĭum, n., a festival in honor of Liber, celebrated on the 17 th of March, the day on which youths received the manly toga, Ov. F. 3, 713:Liberalium dies, a pontificibus agonium martiale appellatur,
Macr. S. 1, 4, § 15:sacra,
id. ib. 1, 18, § 22; Calend. Maff. ap. Inscr. Orell. II. p. 411:Liberalia tu accusas,
Cic. Att. 14, 10, 1:Liberalibus litteras accepi tuas,
id. Fam. 12, 25, 1.—Called also: ludi Liberales: Liberalia Liberi festa, quae apud Graecos dicuntur Dionusia. Libera lingua loquemur ludis Liberalibus, Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.; Com. Rel. v. 113 Rib. -
9 liberaliter
1.lībĕrālis, e, adj. [1. liber], of or belonging to freedom, relating to the freeborn condition of a man.I.Lit.: liberalis causa or liberale judicium, a suit concerning a person's freedom, v. Dig. 40, 12, 1 sqq.; Paul. Sent. 5, 1, 1 sqq.:II.si quisquam hanc liberali caussa manu adsereret,
Plaut. Curc. 4, 2, 4; cf.5, 2, 68: manu eas adserat liberali causa,
id. Poen. 4, 2, 84:nam ego liberali illam assero causa manu,
I formally assert that she is freeborn, Ter. Ad. 2, 1, 40:judicium,
Quint. 6, 3, 32:liberale conjugium,
a marriage between persons of free condition, Ter. And. 3, 3, 29.—Pleon.:ego te hoc triduom numquam sinam in domo esse, quin ego te liberalem liberem,
Plaut. Curc. 1, 3, 53.—Transf., befitting a freeman, gentlemanly, noble, noble-minded, honorable, ingenuous, gracious, kind (syn.: generosus, ingenuus).A.In gen.:B.ingenium,
Plaut. Capt. 2, 3, 59; id. Ep. 1, 1, 41:artes liberales,
befitting a freeman, Cic. Inv. 1, 25, 35; cf.: liberalia studia accipimus, quae Graeci eleutheria mathêmata appellant;rhetores continebuntur, grammatici, geometrae,
Dig. 50, 13, 1:hae artes, quibus liberales doctrinae atque ingenuae continerentur, geometria, musica, litterarum cognitio et poëtarum, etc.,
Cic. de Or. 3, 32, 127; cf.:omnis liberalis et digna homine nobili doctrina,
id. Ac. 2, 1, 1:de artificiis et quaestibus, qui liberales habendi, qui sordidi sint,
id. Off. 1, 42, 150:liberalissima studia,
id. Arch. 3, 4; id. Cael. 21 52; id. Rep. 1, 5, 9:spes liberalioris fortunae,
of a higher, more respectable station, Liv. 22, 26:responsum,
kind, gracious, Cic. Att. 3, 15, 4; so, liberalibus verbis permulceri, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 871 P.—In partic.1.Bountiful, generous, munificent, liberal (syn. munificus):* (β).liberales (sunt), qui suis facultatibus aut captos a praedonibus redimunt, aut aes alienum suscipiunt amicorum, etc.,
Cic. Off. 2, 16, 56:benefici liberalesque,
id. Lael. 9, 31; cf.:liberalissimi et beneficentissimi,
id. ib. 14, 51:liberalissimus munificentissimusque,
id. Rosc. Com. 8, 22:virtus munifica et liberalis,
id. Rep. 3, 8, 12:largus, beneficus, liberalis,
id. Deiot. 9, 26.—With gen.:(γ).laudis avidi, pecuniae liberales erant,
Sall. C. 7, 6.—With in and acc.:b.in omne genus hominum liberalissimus,
Suet. Vesp. 7. —Of things, plentiful, copious, abundant:2.largum et liberale viaticum,
Cic. Fl. 6, 14:potio,
Cels. 3, 6:liberalius alimentum,
id. 8, 10, 7.—Noble, engaging, beautiful (ante-class.):1.illarum altera pulcer est et liberalis,
Plaut. Mil. 1, 1, 60:lepidā et liberali formast,
id. ib. 4, 1, 20; id. Ep. 5, 1, 41; id. Pers. 1, 3, 50:species,
id. ib. 4, 3, 76; cf.: liberales dicuntur non solum benigni, sed etiam ingenuae formae homines, Paul. ex Fest. p. 121 Müll.—Hence, adv.: lībĕrālĭter, in a manner befitting a freeman, nobly, ingenuously, kindly, courteously, graciously.In gen.:2.homo liberaliter educatus,
Cic. Fin. 3, 17, 57:eruditi,
id. Tusc. 2, 2, 6:vivere,
id. Lael. 23, 86:servire,
i. e. properly, Ter. And. 1, 1, 11:respondere,
kindly, courteously, Caes. B. G. 4, 18:oratione aliquem prosequi,
id. ib. 2, 5.—In partic., bountifully, profusely, generously, liberally:2.benigne ac liberaliter,
Cic. Verr. 2, 3, 85, § 196:large et liberaliter,
id. ib. 2, 3, 88, §204: instructus,
Caes. B. C. 3, 61.— Comp.:vivo paulo liberalius,
Cic. Q. Fr. 2, 6, 3:nec potui accipi liberalius,
id. Att. 16, 6, 1:ille (sal) in cibis paulo liberalius aspersus,
Quint. 6, 3, 19:ubi liberalius malos odimus,
more abundantly, more heartily, Plin. Pan. 68, 7.— Sup.:dotem largiri liberalissime,
App. M. 10, p. 250, 13:liberalissime polliceri,
Cic. Att. 5, 13, 2.Lībĕrālis, e, adj., of or belonging to Liber or Bacchus: ludi, a festival in honor of Bacchus, = Liberalia (v. infra), Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.—Hence, subst.: Lībĕrālĭa, ĭum, n., a festival in honor of Liber, celebrated on the 17 th of March, the day on which youths received the manly toga, Ov. F. 3, 713:Liberalium dies, a pontificibus agonium martiale appellatur,
Macr. S. 1, 4, § 15:sacra,
id. ib. 1, 18, § 22; Calend. Maff. ap. Inscr. Orell. II. p. 411:Liberalia tu accusas,
Cic. Att. 14, 10, 1:Liberalibus litteras accepi tuas,
id. Fam. 12, 25, 1.—Called also: ludi Liberales: Liberalia Liberi festa, quae apud Graecos dicuntur Dionusia. Libera lingua loquemur ludis Liberalibus, Naev. ap. Paul. ex Fest. p. 116 Müll.; Com. Rel. v. 113 Rib. -
10 studium
studium, iī, n. (studeo), der innere Trieb und Drang, das eifrige Streben, die Bestrebung, der Eifer, die Neigung, Luft usw., I) im allg., m. subj. Genet., amici, Cic.: m. obj. Genet., veri reperiendi, Drang (Durst) nach Wahrheit, Cic.: pugnandi, Kampflust, Caes.: venandi, Liv.: discendi, Cic.: pugnae, Lucr.: dare se studio eloquentiae, Cic.: studio citharae deditus, Hor.: st. quaestus, Gewinnsucht, Cic.: vitae, Lebensweise, Afran. com. fr.: m. Dat. Gerund., tenue studium probandis provinciarum ac militiae rectoribus, Aur. Vict. de Caes. 42, 23: m. Infin., nec aliud studium est quam a deo homines avocare, Cypr. de idol. van. 7: m. Acc. u. Infin., viris esse advorsas aeque studiumst, Ter. Hec. 202. – absol., incensi sunt studio, Cic.: omne studium ad alqd conferre, Cic.: studium agricolationi dare, Colum.: summo studio dicere, Cic.: u. so studio accusare, aus Neigung, leidenschaftlich (Ggstz. officio defendere), Cic.: et hoc studio pravus facis, recht geflissentlich, Hor.: meo de studio studia erant vestra omnia, mir zu gefallen war euer ganzes Streben, Plaut.: vide, quam iniquus sis prae studio, in deinem Eifer, Ter. – II) insbes., die besondere Neigung für eine Person od. Sache: A) für eine Person = die besondere Neigung, Vorliebe, das Interesse, die Ergebenheit, Dienstbeflissenheit, der Parteieifer, die eifrige (begeisterte) Teilnahme, Begeisterung (verb. mit favor u. mit suffragium u. im Ggstz. zu odium), Cic. u.a.: studium et fides erga clientes, Suet.: eorum erga se studium, Auct. b. Afr.: studia nostra circa tuendos socios, Plin. pan.: eorum studium super expugnandis haereticis, Sulp. Sev.: st. in populum Romanum, Tac. rei publicae, Vaterlandsliebe, Cic.: partium Parteilichkeit, Cic.: studia (der Parteieifer) com petitorum, Cic.: u. so absol., verb. cupiditas et studium, Liv.: sine studio dicere, Cic.: sine ira et studio (Vorliebe, Parteilichkeit), Tac.: studium (Interesse) et iracundiam suam rei publicae dimittere, Cic.: im Plur., senatum in studia diducere, in Parteibestrebungen, Tac.: senatus, in quo erant studia, Tac.: studia Numidarum in Iugurtham accensa, Sall.: studia hominum (aller Welt) accensa in Agrippinam, Tac. – B) für eine Sache: 1) übh. die Lieblingsneigung, -beschäftigung, Liebhaberei, istius studium... latrocinium, Cic.: u. so immoritur studiis, Hor.: suo quisque studio maxime ducitur, Cic.: alcis studiis obsequi od. inservire, Ter. u. Nep. – 2) das wissenschaftliche Streben, die wissenschaftliche Beschäftigung, das Studieren, a) eig.: iuris, Cic.: studium u. studia doctrinae, Cic.: Graeca studia, Suet.: studium musicum, Solin.: studia liberalia, Vell. u. Suet.: studia quae honesta ac liberalia vocantur, Augustin.: pabulum studii atque doctrinae, Cic.: haec inter se studia exercere, Cic.: studiis illis se dare, Cic.: in studiis vitam egi, Ov.: studiis septem dedit annos, Hor.: atque huiusce rei coniecturam de tuo ipsius studio (Fach) facillime ceperis, Cic.: ad studiorum (Berufsarten) atque artium (Wissenschaften, Kenntnisse) contentionem revertamur, Cic. – b) meton.: α) Plur., studia, Werke der Literatur, omnia ingenia, quae lucem studiis nostris attulerunt, tunc nata sunt, Sen. contr. 1. praef. § 7. – β) der Studienort, Cod. Theod. 14, 9, 3 pr.
-
11 studium
studium, iī, n. (studeo), der innere Trieb und Drang, das eifrige Streben, die Bestrebung, der Eifer, die Neigung, Luft usw., I) im allg., m. subj. Genet., amici, Cic.: m. obj. Genet., veri reperiendi, Drang (Durst) nach Wahrheit, Cic.: pugnandi, Kampflust, Caes.: venandi, Liv.: discendi, Cic.: pugnae, Lucr.: dare se studio eloquentiae, Cic.: studio citharae deditus, Hor.: st. quaestus, Gewinnsucht, Cic.: vitae, Lebensweise, Afran. com. fr.: m. Dat. Gerund., tenue studium probandis provinciarum ac militiae rectoribus, Aur. Vict. de Caes. 42, 23: m. Infin., nec aliud studium est quam a deo homines avocare, Cypr. de idol. van. 7: m. Acc. u. Infin., viris esse advorsas aeque studiumst, Ter. Hec. 202. – absol., incensi sunt studio, Cic.: omne studium ad alqd conferre, Cic.: studium agricolationi dare, Colum.: summo studio dicere, Cic.: u. so studio accusare, aus Neigung, leidenschaftlich (Ggstz. officio defendere), Cic.: et hoc studio pravus facis, recht geflissentlich, Hor.: meo de studio studia erant vestra omnia, mir zu gefallen war euer ganzes Streben, Plaut.: vide, quam iniquus sis prae studio, in deinem Eifer, Ter. – II) insbes., die besondere Neigung für eine Person od. Sache: A) für eine Person = die besondere Neigung, Vorliebe, das Interesse, die Ergebenheit, Dienstbeflissenheit, der Parteieifer, die eifrige (begeisterte) Teilnahme,————Begeisterung (verb. mit favor u. mit suffragium u. im Ggstz. zu odium), Cic. u.a.: studium et fides erga clientes, Suet.: eorum erga se studium, Auct. b. Afr.: studia nostra circa tuendos socios, Plin. pan.: eorum studium super expugnandis haereticis, Sulp. Sev.: st. in populum Romanum, Tac. rei publicae, Vaterlandsliebe, Cic.: partium Parteilichkeit, Cic.: studia (der Parteieifer) com petitorum, Cic.: u. so absol., verb. cupiditas et studium, Liv.: sine studio dicere, Cic.: sine ira et studio (Vorliebe, Parteilichkeit), Tac.: studium (Interesse) et iracundiam suam rei publicae dimittere, Cic.: im Plur., senatum in studia diducere, in Parteibestrebungen, Tac.: senatus, in quo erant studia, Tac.: studia Numidarum in Iugurtham accensa, Sall.: studia hominum (aller Welt) accensa in Agrippinam, Tac. – B) für eine Sache: 1) übh. die Lieblingsneigung, -beschäftigung, Liebhaberei, istius studium... latrocinium, Cic.: u. so immoritur studiis, Hor.: suo quisque studio maxime ducitur, Cic.: alcis studiis obsequi od. inservire, Ter. u. Nep. – 2) das wissenschaftliche Streben, die wissenschaftliche Beschäftigung, das Studieren, a) eig.: iuris, Cic.: studium u. studia doctrinae, Cic.: Graeca studia, Suet.: studium musicum, Solin.: studia liberalia, Vell. u. Suet.: studia quae honesta ac liberalia vocantur, Augustin.: pabulum studii atque doctrinae, Cic.: haec inter se studia exercere, Cic.: studiis illis se dare,————Cic.: in studiis vitam egi, Ov.: studiis septem dedit annos, Hor.: atque huiusce rei coniecturam de tuo ipsius studio (Fach) facillime ceperis, Cic.: ad studiorum (Berufsarten) atque artium (Wissenschaften, Kenntnisse) contentionem revertamur, Cic. – b) meton.: α) Plur., studia, Werke der Literatur, omnia ingenia, quae lucem studiis nostris attulerunt, tunc nata sunt, Sen. contr. 1. praef. § 7. – β) der Studienort, Cod. Theod. 14, 9, 3 pr. -
12 artificium
ī n. [ artifex ]1)а) искусство, мастерство, тж. техника, ремесло, промыселa. ancillare C — занятие, возлагавшееся на рабыньб) обучение, образование (propter a. suum diis gratias agere Pt)2) система правил, теория, учениеcomponere a. de jure civili C — построить теорию гражданского праваhoc est summum a. C — это — шедевр4) искусная работа, опытность, умение, высокое мастерствоsimulacrum Dianae singulari artificio perfectum C — изваяние Дианы, созданное с редким мастерством (необыкновенно искусно)5) приём, способ, тж. уловка, хитростьnon virtute vicisse Romanos, sed artificio quodam Cs — (Верцингеториг сказал, что) римляне победили не доблестью, а с помощью какого-то приёма (хитрости)rebus, non artificiis Sen — на деле, а не в силу ловкого притворства -
13 liberalis
līberālis, e [ liber I ]1) касающийся свободы ( causa C); свободный2) достойный свободного человека, подобающий (приличествующий) свободному человеку, благородный (forma virgīnis Pl, Ter; doctrīna, mens C)l. victus L — изысканная пищаartes liberales C или liberalia studia C, T, QC — свободные искусства (т. е. поэтика, риторика, история, грамматика и философия)4) щедрый (benefĭcus et l.)5) достаточный, обильный (epulae T; viaticum C) -
14 Dionysus
Dionȳsus (-os), ī, m. (Διόνυσος), der Gott Dionysus, d.i. Bacchus (s. 1. Bacchus), Plaut. Stich. 661. Cic. de nat. deor. 3, 53 u. 58 (wo Plur.). Auson. epigr. 30, 4. – Dav.: A) Dionȳsius, a, um (Διονύσιος), dionysisch, bacchisch, subst., Dionȳsia, ōrum, n., das Dionysus-, Bacchusfest, Plaut. u. Ter. – B) Dionȳsēus, a, um, dionysisch, bacchisch, Sil. 3, 393. – C) Dionȳsiacus, a, um (Διονυσιακός), zu Dionysus gehörig, dionysisch, ludi (= Liberalia), Auson. egl. de feriis Rom. 16. p. 16, 9 Schenkl.
-
15 liberalis
līberālis, e (1. liber), I) die Freiheit (als Stand) betreffend, causa, Prozeß, in dem es sich um Freiheitsrechte handelte, Cic.: liberali causā asserere alqm manu, in gesetzmäßiger Form behaupten, daß einer frei geboren sei, Ter.: iudicium, in einem Freiheitsprozeß, Quint.: nuptiae, zwischen freigeborenen Menschen, Plaut. – II) einem freigeborenen Menschen geziemend = edel, von edler Art od. Gesinnung, vornehm, anständig, 1) übh.: ingenium, Ter.: mens, Cic.: vir, edeldenkend, Ter.: artes od. doctrinae, Wissenschaften, die sich für einen freigeborenen Menschen schicken (Dichtkunst, Beredsamkeit, Geschichte, Sprachkunde, Philosophie), Cic.: ebenso liberalia, studia, Vell. u. Suet.: liberalissima studia, Cic.: liberalibus studiis praediti, Gelehrte, Tac.: disciplinae liberales, Vell. u. Tac.: liberales litterae, Augustin.: iocus, Cornif. rhet.: fortuna liberalior, Liv.: coniugium, Ter.: liberalior victus, bessere, vornehmere Kost, Liv.: sumptus, Ausgaben, wie sie Ehre u. Anstand erfordern (Ggstz. necessarii), Cic.: largum et liberale viaticum, ein reichliches und anständiges, Cic.: forma virginis, edle Gesichtsbildung, Plaut. u. Ter.: filius liberalis formae, Val. Max.: u. so facies, Ter., species, Plaut.: v. Pers., pulcher est et liberalis, von vornehmem (edlem) Aussehen, Plaut. mil. 64. – 2) insbes.: a) gütig, responsum, Cic.: vo luntas, Cic. – b) freigebig, subst. der Freigebige (Ggstz. avidus, habsüchtig, subst. der Habsüchtige, der Geizhals), v. Pers., Cic. u.a. – im Ggstz. mit folg. Genet., laudis avidi, pecuniae liberales, Sall. Cat. 7, 6. – c) reichlich, potio, Cels.: epulae, Tac.
-
16 perfundo
per-fundo, fūdī, fūsum, ere, übergießen, überschütten, I) eig.: 1) mit Flüssigkeiten = über und über begießen, -benetzen, a) im allg., Verg., Hor. u. Plin.: alqm sanguine, cruore, über und über bespritzen, Tac. u. Lact. (s. Bünem. Lact. epit. 63, 4): perfusa multo natorum sanguine Terra, überströmt, Ov.: manus cruore filii perfusa, Sen.: lacrimis alqm perf. iustis, in Tr. baden (= heftig beweinen), Ov. – Passiv perfundi, überschüttet-, über und über benetzt werden, u. medial sich überschütten, sich über und über benetzen, sich schwemmen, sich abspülen, sich baden, aquā ferventi a Rubrio, Cic.: nardo, Hor.: vivo flumine, Liv.: perfusus lacrimis, in Tr. gebadet, Ov.: u. so perfusus fletu, Liv.: boves hic perfunduntur, Varro: coepit, postquam perfusus est (im Bade abgegossen worden ist), defricari, Cornif. rhet. – b) insbes.: α) färben, coloribus, Lucr.: ostro perfusae vestes, mit Purpur gefärbt, Verg. – β) einen Ort bespülen, v. Meere, Verg.: v. Flüssen, Plin. – 2) mit trockenen Gegenständen = über und über beschütten, bestreuen, a) eig.: canities perfusa pulvere, Verg.: papavera somno perfusa, Verg. – b) übtr.: α) über und über-, ganz bedecken, pedes amictu, Mart.: auro tecta, Sen. – β) über und über erfüllen, überströmen, cubiculum sole perfunditur, Plin. ep.: cor perfusum frigore leti, Lucr. – II) übtr.: 1) übh., das Bild vom bloßen Eintauchen in die Farbe hergenommen, perseveret... perbibere studia liberalia, non illa, quibus perfundi satis est (sich bloß einen Anstrich zu geben), sed haec, quibus tingendus est animus (womit das Gemüt gesättigt werden soll), Sen.: u. so si illā (humanorum divinorumque notitiā) se non perfuderit, sed infecerit, Sen. – 2) mit irgend einem Affekt durch- oder überströmen = erfüllen, mentem amore, Catull.: qui (apparatus sacri) perfundere religione animum posset, Liv.: qui me horror perfudit, Cic. – u. im Passiv, sensus iucunditate quādam perfunditur, Cic.: perfundi laetitiā, Cic., gaudio, Liv., timore, Liv.: perfusus ultimi supplicii metu, Todesangst ausstehend, Liv. – III) hin-, hineinschütten, sextarios musti in vas, Colum. 12, 24, 3. – IV) jmdm. ausfließen machen, ut oculus puero perfunderetur, ausfloß, Iulian. b. Ulp. dig. 9, 2, 5. § 3 (dagegen dig. 19, 2, 13 in derselben Stelle Mommsen effunderetur). – / Parag. Infin. perfundier, Ser. Samm. 982 (973 B.).
-
17 que
que (altind. ca, griech. τέ), dem folgenden Worte angehängt, dient zur Anreihung an das Vorhergehende und daher häufig zur Erweiterung u. Vermehrung des vorausgehenden Begriffes, und, teque hortor, Cic.: ex quibusque rebus, Cic.: deque his rebus, Cic.: adque regem, Nep.: in foroque, Nep.: in reque, Cic.: nach mehreren Wörtern, Tibull. u. Verg.: bei Dichtern zuw. dem Worte vorstehend, dem es sonst angehängt wird, od. doch nicht in der gewöhnlichen Ordnung, pacis mediusque belli = pacis bellique, Hor.: ut cantus referatque ludos, Hor.: terrā dum sequiturque mari = = terra marique sequitur, Tibull. – bes. beachte man que... que, sowohl... als auch, teils... teils (in Prosa nur in einem doppelten Relativsatze u. außerdem in der Verbindung zweier Wörter, von denen das eine ein Pronomen ist, s. Kritz Sall. Iug. 10, 2. Dietsch Sall. Iug. 49, 2. M. Müller u. Weißenb. Liv. 1, 55, 6. Fabri Liv. 22, 26, 5), quique Romae quique in exercitu erar Liv.: seque remque publicam, Sall.: liminaque laurusque, Verg.: statt des zweiten que ein ac od. atque, zB. posuitque domos ac horrea fecit, Verg. georg. 1, 182 (vgl. 3, 434; Aen. 8, 486): satisque ac super, Ov. met. 4, 429: seque ac liberos suos, Tac. hist. 3, 63 (vgl. ann. 4, 34): so auch que... et od. et... que, sowohl... als auch, accipioque et volo, Ter.: hastaque et gladius, Liv.: seque et oppidum, Sall.: et singulis universisque, Liv.: auch que... que... que, Ter.: sogar viermal, Verg. – Da nun das, was angereiht wird, in bezug auf das Vorausgehende verschiedener Art sein kann, so wird auch que im Deutschen verschieden ausgedrückt. Es bezeichnet daher namentlich a) etwas Allgemeines, beim Übergang vom Besonderen zum Allgemeinen, und überhaupt, largitiones temeritatisque invitamenta, Liv.: eloquentiam studiaque liberalia exercuit, Suet. – b) etwas Erklärendes, und zwar, Caes., Sall. u.a.; vgl. Fabri Liv. 21, 48, 4. – c) etw. aus dem Vorheigehenden zu Schließendes, und demnach, und somit, Cic. u.a. – d) etw. Entgegengesetztes, ein betontes und = und vielmehr, und dagegen, non nobis solum nati sumus, ortusque nostri partem patria vindicat, Cic.; vgl. Seyffert Cic. Lael. 26. Fabri Liv. 21, 6, 7. p. 24. – e) etw. Ähnliches, auch, ingleichen, inprimisque magna etc., Cic.: Trebatioque mandavi, Cic.: u. so, bes. bei Liv., oft zur Verbindung ganzer Sätze, s. Madvig Cic. de fin. 3, 73. Weißenb. Liv. 1, 20, 3. – f) etw. Verschiedenartiges, oder, uxores habent deni duodenique inter se communes, Caes. b. G. 5, 14, 4: aut praecipitare... subiectisque urere flammis, Verg. Aen. 2, 36 sq.: bes. hebt que das Wort, dem es angehängt wird, hervor, oder vielmehr, Iovi disque ago gratias, dem Jupiter od. vielmehr allen Göttern usw., Plaut. capt. 922. Vgl. die Auslgg. zu Liv. 3, 25, 4. – / que durch Akzent od. ictus lang, zB. Faunique Satyrique, Ov. met. 1, 193; ebenso Ov. met. 4, 10; 5, 484. Verg. Aen. 3, 91.
-
18 frei
frei, I) nicht belastet mit irgend einer Beschwerlichkeit: liber (im allg.). – solutus (von etw. Fesselndem erlöst, ungebunden); verb. liber et solutus; liber solutusque; solutus ac liber. – frei von etwas, liber, liberatus alqā re od. ab alqa re; vacuus alqā re od. ab alqa re (einer Sache, bes. einer lästigen, ledig); expers alcis rei (nicht teilhabend an oder nicht behaftet mit etw., z.B. tributorum [von einem Volke]; bes. von der Freiheit von Gemütsbewegungen und Leidenschaften; vgl. Cic. Verr. 4, 23: vacui, expertes, soluti ac liberi fuerunt ab omni sumptu, molestia, munere); intactus alqā re (noch nicht berührt, noch nicht ergriffen von etw., z.B. von Aberglauben, von Begierden od. Leidenschaften). – Auch bilden die Lateiner Adjektive mit der negierenden Präposition in, um den Be. griff »frei von etwas« auszudrücken, z.B. frei von Abgaben und sonstigen Leistungen, immunis: fr. von Schuld, innocens. – fr. von Geschäften, s. geschäftslos: fr. von Abgaben, s. abgabenfrei: fr. vom Kriegsdienste, immunis militiā: fr. von Gefahr, tutus: fr. von Sorgen, s. sorgenfrei. – fr. von Schuld, vacuus a culpa; liber culpā; innocens (unschuldig): fr. von aller Schuld, omni culpā carens. – frei sein von etwas, vacationem, immunitatem habere alcis rei (ersteres von jedem Drückenden und Beschwerlichen, bes. aber, wie letzteres, von Lasten und drückenden bürgerlichen Leistungen, wie Kriegsdienst, Steuern, Fronen etc.; dah. verb. militiae vacationem omniumque rerum habere immunitatem, d. i. vom Kriegsdienst u. allen Lasten fr. sein); abesse, abhorrere ab alqa re (von etw. weit entfernt sein, z.B. vom Verdachte); carere alqāre (etw. nicht haben, z.B. Krankheit, Gemütsbewegungen, wie Furcht etc.). – von etw. nicht frei sein od. bleiben (sein od. bleiben können), alqā re non carere.
II) nicht dem Besehle oder der Herrschaft anderer, dann übh. keinem bürgerlichen Zwange unterworfen: liber. – ingenuus (frei geboren od., wie liberalis, eines Freigeborenen würdig); verb. liber et ingenuus. – die freien Künste, artes ingenuae od. liberales; studia liberalia. – jmd. frei machen, s. befreien: einen Sklaven freilassen, -geben, servum manu mittere: einen Verhafteten freigeben, alqm e custodia emittere.
III) keiner Einschränkung übh. unterworfen, a) v. Orte = unbeschränkt im Raum: patens. apertus (was nach allen Seiten hin eine freie Aussicht gewährt). – purus (nicht mit Bäumen od. andern Gegenständen besetzt); verb. puruset patens (z.B. campus). – fr. Himmel, Horizont, Luft, caelum patens, apertum, liberum; im Zshg. auch gew. bl. cael um (z.B. unter Gottes fr. Himmel, sub caelo): fr. (freiere) Luft atmen, libero (liberiore) frui caelo: fr (d. i. öffentliche) Straße, via publica. – das Freie, apertum, aperta, ōrum,n. pl., z.B. das Fr. suchen (aufsuchen), apertum petere: ins Fr. gehen, in aperta prodire. – im Freien, in propa tu lo (Ggstz. sub tecto. domi sub tecto, [937] z.B. statuas abicere; od. Ggstz. in curia. z.B. orationem habere); in aperto (in freiem, offenem Felde, z.B. vagari, castra locare);sub divo (unter freiem Himmel, z.B. zubringen, esse); in publico (auf öffentlicher Straße, z.B. convivari); inter vicos viasque (zwischen den Quartieren und Hauptstraßen der Stadt, z.B. manere [von einer Volksmenge]). – b) von Körpern: fr. liegen, stehen (v. Gebäuden u. dgl.). in omne latus patēre (nach jeder Seite hin freie Aussicht gewähren); nullum parietemtangere (keine Wand berühren): freie (frei liegende od. stehende) Häuser, domicilia nonconiuncta. – fr. hinstellen, in medio ponere. – fr. Bewegung, motus solutus et liber (ungehinderte Bew.); motus voluntarius (Bew. nach freiem Willen): sich fr. bewegen, solutemoveri: suā sponte moveri. – fr. (ungestraft) hingehen, s. ungestraft. – c) vom Willen des Menschen: liber. – solutus (ungebunden: beide v. Willen selbst); verb. liber atque solutus. – frei sein, sui iuris od. suae potestatis od. insua potestate esse. integrae ac solidae libertatis esse (sein eigener Herr sein); nullānecessitate astrictum esse (durch nichts gebunden sein): nicht fr. sein, ex alterius arbitrio pendēre. – der fr. Wille, vo luntas libera od. soluta; potestas libera; arbitrium: aus fr. Willen, s. freiwillig. – von (aus) fr. Stücken, d. i. α) = freiwillig ( Adv.), w. s. – β) von selbst, durch ipse, z.B. die Türen öffneten sich von fr. St., valvae se ipsae aperuerunt. – es fleht frei, ist freigestellt, liberumest; licet. licitumest (man darf): es steht mir frei, ist mir freigestellt, liberum est mihi (auch m. folg. Infin., Ggstz. necesse est); meum arbitrium est: es steht mir noch fr., integrum est; res mihiintegra est: es steht mir nicht mehr fr., idintegrum iam non est: es steht mir nicht mehr fr., zu etc., non iam mihi licet nequeintegrum est, ut etc. – es steht mir etwas (offen u.) frei, d. i. ich kann es erlangen, patetmihi alqd (z.B. eine Ehrenstelle, die königliche Krone). – sich fr. Gewalt (Hand) lassen oder vorbehalten in etwas od. in betreff einer Sache. de alqa re (de alqo) integrum sibi reservare: es jmdm. freistellen, liberum arbitrium,liberam potestatem, optionem alci dare: wenn man fr. Gewalt (Hand) hätte, wenn es freigestellt würde, si integrum daretur: er stellte es mir frei, ob ich mitkommen wollte, mihi, si venire unā vellem, fecit copiam: es wird euch freigestellt, ob ihr etc.... oder ob ihr etc., optio vobis datur, utrum... an etc.
IV) umsonst, ohne Bezahlung, gratuītus (z.B. hospitium, habitatio). – fr. Wohnung haben, gratis habitare.
V) sich nicht bindend an die Schranken der gewöhnlichen Denk- und Handlungsweise: liber. – solutus (ungebunden); verb. liber atque solutus. – fr. Rede, Sprache, das freie Wort, libertas loquendi, sermonis, im Zshg. auch bl. libertas (die Freiheit des Redens, in der Unterhaltung); libera lingua (die freie, ungebundene Zunge); libertasvocis. liberavox (die Freiheit der Äußerung, die freie Äußerung). – fr. sprechen, libere dicere, loqui,vociferari; libero ore loqui: fr. (tadelnd) über jmd. sprechen, vocis libertate perstringere [938] alqm: in einem freien Staate müsse man frei sprechen und denken können, in civitate libera linguam mentesque liberas esse debere: jmd. frei denken u. sprechen lassen, concedere, ut liceat alci dicere ac sentire, quae velit. – ein fr. (ungeniertes) Leben, licentia: ein zu fr. Leben, vita licentior; führen, licentius vivere. – ein fr. Betragen, Benehmen, procacitas: zu fr. im Benehmen, Betragen, procax: sich zu fr. betragen, procacius se gerere, bei etwas, in alqa re. – so fr. sein, zu etc., audere mit Infin.
-
19 Kunst
Kunst, I) menschliche Geschicklichkeit übh., a) im Ggstz. zur Natur: ars. – manus (Menschenhand). – durch K., arte. per artem (im allg.); manu. opere (durch Menschenhand, durch Menschenarbeit); eruditione (durch Unterweisung und Bildung): durch K. erworben, artificiosus: durch K. befestigt, manu od. opere munitus. – b) im Ggstz. zum Handwerksmäßigen: ars (im allg.). – artificium (die Künstlichkeit, mit der etwas gearbeitet ist). – mit K., arte. ex arte (z.B. scribere, canere); scienter (mit Kunsteinsicht, z.B. tibiis cantare): mit K. gemacht, s. künstlich. – II) eine einzelne durch Übung erlangte Fertigkeit, a) im weit. Sinne: α) übh.: ars. – scientia alcis rei (das Wissen, Verstehen von etwas, z.B. philosophandi: u. fundendi aeris). – studium alcis rei (das Studium einer Sache, eine K., insofern man sich mit ihr beschäftigt). – seine Künste zeigen, artes suas proferre, bei etwas, in alqa re. – [1519] das ist keine K., istud quidem nihil negotii est: es ist keine K., zu etc., non magnum est m. Infin.; nihil facilius est quam in. Infin. – β) Kunstgriff: ars. artificium (im allg.). – mendacium (der Kunstgriff als Lüge, Täuschung, z.B. naturam mendacio adiuvare). – b) in eng. Bed., ein bestimmtes, nach Regeln erlerntes Metier: ars. artificium (im allg.). – professio (das Fach). – etwas zur K. machen, alqd in artem vertere; alqd ad artem redigere: eine K. werden, in artem vertere: der Krieg wurde eine K., disciplina militaris in artis modum venit. – die freien, schönen Künste, artes ingenuae od. liberales od. honestae od. elegantes; studia liberalia; artes, quibus erudiuntur ingenui: schöne und freie Künste, artes elegantes et ingenuae: Künste u. Wissenschaften, artes et disciplinae; studia et artes. artium studia atque doctrina: alle schönen Künste u. Wissenschaften, omnes bonarum rerum disciplinae: die Künste des Kriegs und Friedens, artes belli et pacis.
-
20 ἐλευθέριος
ἐλευθέριος, ον, auch fem. ἐλευϑερία, Xen. Conv. 8, 16, was dem Freien ziemt, Einer der wie ein Freier denkt, spricht u. handelt, freisinnig, edel; καὶ χαρίεν Plat. Gorg. 485 b; πτηνῶν ϑήρας ἔρως οὐ σφόδρα ἐλευϑέριος Legg. VII, 823 e; Ggstz δουλοπρεπής, Xen. Hem. 2, 8, 4; vom Körper, von edler Haltung, edlem Ansehen, ἐλευϑεριωτέρους καὶ γοργοτέρους φαίνεσϑαι Lac. 11, 3. 12, 5; von Pferden, Equ. 10, 17, von Löwen, Arist. H. A. 1, 1. Bes. freigebig, gern mittheilend, nicht ängstlich auf Gelderwerb u. Sparen bedacht; Arist. Nic. eth. 4, 1; εἰς χρήματα Xen. Conv. 4, 15, s. ἐλευϑεριότης; – ἡ ἐλευϑεριωτάτη ἐπιστήμη Plat. Ax. 369 b, wie ἐλ. διατριβαί, studia liberalia, Plut. Rom. 6 u. öfter bei Sp. – Ζεὺς ἐλ., der Befreier, Pind. Ol. 13, 1; Thuc. 2, 71 u. A.; Ἥλιος, Paus. 2, 31, 5. S. ἐλευϑέρια. – Ὕδωρ, Antiphan. bei Ath. III, 123 b, nach VLL. aus einer Quelle Kynadra in Argos. – Adv. ἐλευϑερίως, Xen. Mem. 2, 7, 4 u. A.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
LIBERALIA — Liberi festa, apud Rom. Graecis Διωνύσια. A Pontificibus quoque Agonia dicta sunt. Celebrabantur die 17. Martii, sedebantque per totum opp. eo die Sacerdotes Liberi, hcderâ coronatae anus, cum libris et foculo pro emptore sacrificantes. Eodem… … Hofmann J. Lexicon universale
Liberalia — steht für: Liberalia (Titularbistum), ein Titularbistum der römisch katholischen Kirche in Nordafrika Liberalia (Fest), ein jährliches Fest im antiken Rom zu Ehren des Gottes Liber Diese Seite ist eine Begriffsklärung zu … Deutsch Wikipedia
Liberalia — The Liberalia (17 March) is the festival of Liber Pater and his consort Libera. The Romans celebrated Liberalia with sacrifices, processions, ribald and gauche songs, and masks which were hung on trees. This feast celebrates the maturation of… … Wikipedia
Liberalia — Les Liberalia étaient, dans la Rome antique, une fête annuelle qui se célébrait en l honneur de Liber Pater et de Libera le 17 mars de chaque année. Cette fête romaine très ancienne, est inscrite sur l un des plus anciens calendriers romains… … Wikipédia en Français
Liberalia (Titularbistum) — Liberalia ist ein Titularbistum der römisch katholischen Kirche. Die in Nordafrika gelegene Stadt war ein alter römischer Bischofssitz, der im 7. Jahrhundert mit der islamischen Expansion unterging. Er lag in der römischen Provinz Numidien.… … Deutsch Wikipedia
Liberalia studia — Septem artes liberales aus Hortus Deliciarum der Herrad von Landsberg (um 1180) Die Sieben freien Künste (lat. septem artes liberales, seltener auch studia liberalia) sind ein in der Antike entstandener Kanon von sieben Studienfächern, d … Deutsch Wikipedia
Liberalia (Fest) — Die Liberalia (deutsch auch Liberalien) waren ein jährliches Fest im antiken Rom, das am 17. März zu Ehren der Fruchtbarkeitsgötter Liber und Libera begangen wurde. Jünglingen wurde zu diesem Anlass als Zeichen der Volljährigkeit erstmals die… … Deutsch Wikipedia
Liberalia — /lib euh ray lee euh, rayl yeuh/, n. (sometimes used with a pl. v.) an ancient Roman festival held annually in honor of Liber and Libera. * * * … Universalium
Liberalia — /lib euh ray lee euh, rayl yeuh/, n. (sometimes used with a pl. v.) an ancient Roman festival held annually in honor of Liber and Libera … Useful english dictionary
Studia liberalia — Septem artes liberales aus Hortus Deliciarum der Herrad von Landsberg (um 1180) Die Sieben freien Künste (lat. septem artes liberales, seltener auch studia liberalia) sind ein in der Antike entstandener Kanon von sieben Studienfächern … Deutsch Wikipedia
DIONYSIA — I. DIONYSIA martyrio apud Alexandriam sub Decio coronata, A. C. 251. II. DIONYSIA matrona Christiana, persecutione Hunerici Vandalorum Regis una cum filio Maiorico, ad necem quaesita, hunc ad mortem raptum sic consolata est, Memento Fili, te… … Hofmann J. Lexicon universale