-
1 Hanno
-
2 Hanno
-
3 hanno
hannohanno ['anno]3. persona plurale presente divedere link=avere avere link1Dizionario italiano-tedesco > hanno
4 l'hanno battezzata Silvia
l'hanno battezzata Silviasie wurde auf den Namen Silvia getauftDizionario italiano-tedesco > l'hanno battezzata Silvia
5 l'hanno schiaffato dentro
l'hanno schiaffato dentrosie haben ihn eingesperrtDizionario italiano-tedesco > l'hanno schiaffato dentro
6 le bugie hanno le gambe corte
le bugie hanno le gambe corteproverbiale, proverbio Lügen haben kurze BeineDizionario italiano-tedesco > le bugie hanno le gambe corte
7 mi hanno convinto a venire
mi hanno convinto a veniresie haben mich überredet zu kommenDizionario italiano-tedesco > mi hanno convinto a venire
8 secondo quanto mi hanno detto
secondo quanto mi hanno dettosoweit sie mir gesagt habenDizionario italiano-tedesco > secondo quanto mi hanno detto
9 ti hanno dato una bella pelata!
ti hanno dato una bella pelata!familiare scherzoso da haben sie dich ganz schön geschröpftDizionario italiano-tedesco > ti hanno dato una bella pelata!
10 Anno [3]
3. Anno, s. Hanno.
11 audiens
audiēns, entis (audio), I) Partic., s. audio. – II) subst., der Zuhörer, a) im allg., im Genet. Sing., audientis animum movere, Cic.: gew. im Genet. Plur., animos audientium permovere, Cic., od. inflammare, Cic.: Hanno unus adversus senatum causam foederis magno silentio propter auctoritatem suam non cum assensu audientium egit, Liv. – b) insbes., der Katechumene, Tert. de paenit. 6.
12 insperatus
īnspērātus, a, um (in u. spero), I) ungehofft, unverhofft, unvermutet, tellus, Verg.: spes, Plaut.: gaudium, Ter. u. Curt.: pax, Liv.: insperatae repentinaeque pecuniae, Cic.: hoc insperatum omnibus consilium, Cic.: o Hanno, insperatissime mihi tuisque filiis, salve, Plaut. Poen. 1127. – neutr. subst., ex insperato, unverhofft, unvermutet, Liv. u. Vell.: insperata assecutus, Sen. – II) gegen alle Hoffnung eintretend, unerwartet, unvermutet, insperata lux, Verg.: incommodum, Cornif. rhet. u. Cic.: motus (Unruhen), Amm.: insperatum et nec opinatum malum, Cic.: nihil tam inopinatum nec tam insperatum accĭdere potuit, Liv.
13 provincia
prōvincia, ae, f. (*prōviōn, Herr, zu gotisch frauja, Herr = ahd. frō), der übertragene Geschäftskreis, Wirkungskreis, die Aufgabe, der Auftrag, die aufgetragene Verrichtung, die Geschäfte ( Amtsgeschäfte), der Dienst, das Amt, I) im allg. (s. Brix Plaut. mil. 1159): ipsi obsonant, quae parasitorum ante erat provincia, Plaut.: nunc tibi hanc ego impero (weise an) provinciam, Plaut.: duram cepisti provinciam, Ter.: illam sibi officiosam provinciam depoposcit, ut... me in meo lectulo trucidaret, Cic.: ferebat graviter illam sibi ab isto provinciam datam, Cic.: Plur., atque heri iam edixeram omnibus dederamque suas provincias, Plaut.: primum erit hoc quasi provincias atomis dare, zuerst muß man den Atomen ihren Dienst anweisen, Cic. – mihi provincia est m. Infin. (es ist meine Aufgabe), aliquanto forsan plusculum respondere mihi provincia fuit, Cl. Mamert. de stat. anim. 3, 15 extr. – II) prägn., als publiz. t. t., der einem Magistrate (Prätor, Konsul usw.) angewiesene Geschäfts-, Wirkungskreis, die Geschäfte ( Amtsgeschäfte), der Auftrag, das Amt, A) übh.: a) v. röm. Magistraten: consules de provinciis suis praetorumque rettulerunt, Liv.: sortiri provincias (inter se), Liv.: parare, comparare provincias inter se, Liv.: partiri provincias, Liv.: pr. alci e venit, Liv.: crescentibus iam provinciis et latius patescente imperio, Liv. – so v. der Jurisdiktion des Prätors, pr. urbana et peregrina, des Prätor urbanus u. peregrinus, Liv.; vgl. praetores ita sortiri iussi, ut flamini Diali utique altera iuris dicendi Romae provincia esset; peregrinam est sortitus, Liv. – v. Oberbefehl über ein Land, ein Volk, cum ambo consules Apuliam provinciam obtinerent, Liv.: Sicinio Volsci, Aquilio Hernici (nam hi quoque in armis erant) provincia evenit, Liv. – v. Kommando über die Flotte, zur See, pr. classis, pr. maritima, Liv. – b) v. nichtröm.: Hannonis cis Hiberum provincia erat, Hanno hat den Befehl diesseit des Ebro, Liv.: Italia velut provincia ei decreta, Liv.: ipsi (Drappes et Lucterius) inter se provincias partiuntur, Hirt. b. G.: provinciam bene administrare, Nep. – B) v. der Verwaltung eines unter röm. Oberherrschaft stehenden Landes außerhalb Italiens u. meton. ein solches Land selbst, die Provinzialverwaltung, Provinz, a) eig.: v. röm.: primus annus provinciae erat, Cic.: secuta provincia est, in qua etc., Cic.: cum imperio in provinciam proficisci, Cic.: dare alci provinciam, Cic.: dare alci provinciam dicis causā, Nep.: provinciam quam maxime alci aptam explicatamque tradere, Cic.: ab alqo provinciam accipere, Cic.: administrare provinciam aequitate et continentiā, Cic.: Asiam provinciam consulari imperio obtinere, Cic.: alci provinciam Ciliciam constituere, Cic.: Africam novam provinciam extra ordinem alci destinare, Liv.: provinciae Galliae praeesse, Cic.: provinciam conficere, Liv.: alqm de provincia devocare, Cic.: provinciam deponere, Cic.: provincias per senatum decretas rescindere, die Verleihung der Provinzen annullieren, Cic.: decedere provinciā, de od. ex provincia, Cic.: bellum a Parthis in provinciam Syriam illatum, Liv. – dah. provincia, die Provinz, vorzugsw. α) v. östlichen Teile des narbonensischen Galliens, Plin. 3, 31. Caes. b. G. 1, 1, 3 u.a. – β) die Provinz Asien (s. 1. Asiano. II, B) Caes. b. c. 3, 31 sq. – b) übtr., v. nichtröm., s. Iustin. 13, 4, 9 sqq. – / Archaist. Genet. provinciai, Corp. inscr. Lat. 5, 3936.
14 θαλασσ-ώδης
15 Anno
3. Anno, s. Hanno.16 audiens
audiēns, entis (audio), I) Partic., s. audio. – II) subst., der Zuhörer, a) im allg., im Genet. Sing., audientis animum movere, Cic.: gew. im Genet. Plur., animos audientium permovere, Cic., od. inflammare, Cic.: Hanno unus adversus senatum causam foederis magno silentio propter auctoritatem suam non cum assensu audientium egit, Liv. – b) insbes., der Katechumene, Tert. de paenit. 6.17 insperatus
īnspērātus, a, um (in u. spero), I) ungehofft, unverhofft, unvermutet, tellus, Verg.: spes, Plaut.: gaudium, Ter. u. Curt.: pax, Liv.: insperatae repentinaeque pecuniae, Cic.: hoc insperatum omnibus consilium, Cic.: o Hanno, insperatissime mihi tuisque filiis, salve, Plaut. Poen. 1127. – neutr. subst., ex insperato, unverhofft, unvermutet, Liv. u. Vell.: insperata assecutus, Sen. – II) gegen alle Hoffnung eintretend, unerwartet, unvermutet, insperata lux, Verg.: incommodum, Cornif. rhet. u. Cic.: motus (Unruhen), Amm.: insperatum et nec opinatum malum, Cic.: nihil tam inopinatum nec tam insperatum accĭdere potuit, Liv.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insperatus
18 provincia
prōvincia, ae, f. (*prōviōn, Herr, zu gotisch frauja, Herr = ahd. frō), der übertragene Geschäftskreis, Wirkungskreis, die Aufgabe, der Auftrag, die aufgetragene Verrichtung, die Geschäfte ( Amtsgeschäfte), der Dienst, das Amt, I) im allg. (s. Brix Plaut. mil. 1159): ipsi obsonant, quae parasitorum ante erat provincia, Plaut.: nunc tibi hanc ego impero (weise an) provinciam, Plaut.: duram cepisti provinciam, Ter.: illam sibi officiosam provinciam depoposcit, ut... me in meo lectulo trucidaret, Cic.: ferebat graviter illam sibi ab isto provinciam datam, Cic.: Plur., atque heri iam edixeram omnibus dederamque suas provincias, Plaut.: primum erit hoc quasi provincias atomis dare, zuerst muß man den Atomen ihren Dienst anweisen, Cic. – mihi provincia est m. Infin. (es ist meine Aufgabe), aliquanto forsan plusculum respondere mihi provincia fuit, Cl. Mamert. de stat. anim. 3, 15 extr. – II) prägn., als publiz. t. t., der einem Magistrate (Prätor, Konsul usw.) angewiesene Geschäfts-, Wirkungskreis, die Geschäfte ( Amtsgeschäfte), der Auftrag, das Amt, A) übh.: a) v. röm. Magistraten: consules de provinciis suis praetorumque rettulerunt, Liv.: sortiri provincias (inter se), Liv.: parare, comparare provincias inter se, Liv.: partiri provincias, Liv.: pr. alci e venit, Liv.: crescentibus iam provinciis et latius patescente impe-————rio, Liv. – so v. der Jurisdiktion des Prätors, pr. urbana et peregrina, des Prätor urbanus u. peregrinus, Liv.; vgl. praetores ita sortiri iussi, ut flamini Diali utique altera iuris dicendi Romae provincia esset; peregrinam est sortitus, Liv. – v. Oberbefehl über ein Land, ein Volk, cum ambo consules Apuliam provinciam obtinerent, Liv.: Sicinio Volsci, Aquilio Hernici (nam hi quoque in armis erant) provincia evenit, Liv. – v. Kommando über die Flotte, zur See, pr. classis, pr. maritima, Liv. – b) v. nichtröm.: Hannonis cis Hiberum provincia erat, Hanno hat den Befehl diesseit des Ebro, Liv.: Italia velut provincia ei decreta, Liv.: ipsi (Drappes et Lucterius) inter se provincias partiuntur, Hirt. b. G.: provinciam bene administrare, Nep. – B) v. der Verwaltung eines unter röm. Oberherrschaft stehenden Landes außerhalb Italiens u. meton. ein solches Land selbst, die Provinzialverwaltung, Provinz, a) eig.: v. röm.: primus annus provinciae erat, Cic.: secuta provincia est, in qua etc., Cic.: cum imperio in provinciam proficisci, Cic.: dare alci provinciam, Cic.: dare alci provinciam dicis causā, Nep.: provinciam quam maxime alci aptam explicatamque tradere, Cic.: ab alqo provinciam accipere, Cic.: administrare provinciam aequitate et continentiā, Cic.: Asiam provinciam consulari imperio obtinere, Cic.: alci provinciam Ciliciam constituere, Cic.: Africam novam provinciam extra ordi-————nem alci destinare, Liv.: provinciae Galliae praeesse, Cic.: provinciam conficere, Liv.: alqm de provincia devocare, Cic.: provinciam deponere, Cic.: provincias per senatum decretas rescindere, die Verleihung der Provinzen annullieren, Cic.: decedere provinciā, de od. ex provincia, Cic.: bellum a Parthis in provinciam Syriam illatum, Liv. – dah. provincia, die Provinz, vorzugsw. α) v. östlichen Teile des narbonensischen Galliens, Plin. 3, 31. Caes. b. G. 1, 1, 3 u.a. – β) die Provinz Asien (s. Asia no. II, B) Caes. b. c. 3, 31 sq. – b) übtr., v. nichtröm., s. Iustin. 13, 4, 9 sqq. – ⇒ Archaist. Genet. provinciai, Corp. inscr. Lat. 5, 3936.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > provincia
19 battezzare
battezzarebattezzare [batted'dza:re]I verbo transitivo(figurato: denominare) religione taufen; l'hanno battezzata Silvia sie wurde auf den Namen Silvia getauftII verbo riflessivo■ -rsi sich taufen lassenDizionario italiano-tedesco > battezzare
20 bugia
bugiabugia [bu'dlucida sans unicodeʒfonti:a] <- gie>sostantivo Feminin(menzogna) Lüge Feminin; dire le bugia-gie lügen; le bugia-gie hanno le gambe corte proverbiale, proverbio Lügen haben kurze BeineDizionario italiano-tedesco > bugia
Страницы- 1
- 2
См. также в других словарях:
Hanno (Elefant) — Hanno, 1514; nach einer (verschollenen) Zeichnung von Raffael Hanno (* um 1510; † 8. Juni 1516; italienisch Annone) war ein indischer Elefant, den König Emanuel I. von Portugal (1469–1521), genannt Manuel der Glückliche, dem neu gewählten… … Deutsch Wikipedia
Hanno the Navigator — was a Carthaginian explorer. who flourished c. 500 BC. He was most well known for his naval exploration of the African coast. Etymology This Hanno is called the Navigator to distinguish him from a number of other Carthaginians with this name,… … Wikipedia
Hanno the Elder — was a Carthaginian general who served under Hannibal during the Second Punic War. According to the historian Livy, his track record was terrible: in 215 BC he was defeated by Tiberius Sempronius Longus at Grumentum, in 214 BC he was defeated by… … Wikipedia
Hanno Loewy — (* 1961 in Frankfurt am Main) ist ein deutscher Literatur und Medienwissenschaftler und Publizist. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Angriffe durch die FPÖ 3 Schriften 4 Weblinks … Deutsch Wikipedia
Hanno Hahn — (* 9. April 1922 in Berlin; † 29. August 1960 in Frankreich) war ein deutscher Kunsthistoriker und Architekturforscher. Die Entdeckung der Proportionsgesetze der Zisterzienser Baukunst im 12. Jahrhundert machte ihn in Fachkreisen weltweit bekannt … Deutsch Wikipedia
Hanno Millesi (Chirurg) — Hanno Millesi (* 24. März 1927 in Villach) ist ein österreichischer Facharzt für plastische Chirurgie. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Auszeichnungen 2.1 Ehrenmitgliedschaften … Deutsch Wikipedia
Hanno Balitsch — Spielerinformationen Geburtstag 2. Januar 1981 Geburtsort Alsbach Hähnlein, Deutschland … Deutsch Wikipedia
Hanno Drechsler — (* 24. März 1931 in Schönheide; † 4. Januar 2003 in Marburg) war ein deutscher Politiker (SPD) und von 1970 bis 1992 Oberbürgermeister von Marburg. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Ehrungen 3 … Deutsch Wikipedia
Hanno — may refer to:* Hanno, Saitama, Honshū, Japan * Hanno (crater), a lunar crater * Hanno (elephant), the pet white elephant of Pope Leo XPeople named Hanno:* Hanno, son of Bomilcar, Carthaginian officer in the Second Punic War * Hanno Balitsch (born … Wikipedia
Hanno Günther — (* 12. Januar 1921 in Berlin; † 3. Dezember 1942 Berlin Plötzensee) war ein deutscher kommunistischer Widerstandskämpfer gegen den Nationalsozialismus … Deutsch Wikipedia
Hanno Möttölä — Datos personales Nombre completo Hanno Aleksanteri Möttölä Nacimiento Helsinki … Wikipedia Español
Перевод: со всех языков на немецкий
с немецкого на все языки- С немецкого на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Болгарский
- Греческий
- Итальянский
- Квенья
- Немецкий
- Русский
- Французский