-
1 flowery
['flauərɪ]adjpattern, speech kwiecisty; perfume kwiatowy* * *1) (having, or decorated with, flowers: a flowery hat.) ukwiecony2) ((of language) using ornamental words and phrases; poetic: a flowery speech.) kwiecisty -
2 floral
['flɔːrl]adj* * *['flo:rəl](made of, or having a pattern of, flowers: floral decorations; a floral dress.) kwiatowy, w kwiaty -
3 flowered
adjective (having a pattern of flowers: flowered material.) kwiecisty -
4 florid
['flɔrɪd]adjstyle, verse kwiecisty; complexion rumiany -
5 flowers
nalot kwiecisty wada odlewu
См. также в других словарях:
kwiecisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pokryty kwitnącymi roślinami kwiatowymi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kwieciste ogrody, łąki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kwiecisty — 1. «pokryty rosnącymi kwiatami; przybrany kwiatami, ukwiecony» Kwieciste łąki. 2. «ozdobiony wzorem, deseniem w kwiaty; barwny, kolorowy» Kwiecista tkanina, sukienka. przen. «o mowie, zwrotach: ozdobny, napuszony, przesadny» Kwieciste… … Słownik języka polskiego
dereń kwiecisty — gausiažiedė sedula statusas T sritis vardynas apibrėžtis Sedulinių šeimos dekoratyvinis, medieninis, vaistinis augalas (Cornus florida), paplitęs Šiaurės Amerikoje. atitikmenys: lot. Cornus florida angl. American boxwood; dogwood; eastern… … Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)
kwiaciasty — → kwiecisty w zn. 2 … Słownik języka polskiego
kwiecistość — ż V, DCMs. kwiecistośćści, blm rzecz. od kwiecisty (zwykle w zn. przen.) Kwiecistość przemówienia, stylu … Słownik języka polskiego
kwieciście — kwieciścieej przysłów. od kwiecisty (zwykle w zn. przen.) Przemawiać, pisać kwieciście … Słownik języka polskiego
ozdobny — ozdobnyni, ozdobnyniejszy 1. «mający ozdoby, ozdobiony czymś; piękny, strojny» Ozdobne wydanie dzieł. Ozdobny papier listowy. Telegram ozdobny. 2. «o wymowie, stylu: obfitujący w przenośnie, zwroty retoryczne; kwiecisty» Ozdobna proza. 3. «będący … Słownik języka polskiego
rozkwiecony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozkwiecić (p.) rozkwiecony w użyciu przym. «pokryty, obsypany kwiatami, kwitnący, kwiecisty» Rozkwiecony ogród … Słownik języka polskiego
styl — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «sposób wyrażania się, formułowania wypowiedzi w mowie lub piśmie; stała tendencja w wyborze środków ekspresji językowej charakterystyczna dla danego autora, kierunku, gatunku literackiego, dzieła, epoki» Styl… … Słownik języka polskiego
kubraczek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. kubraczekczka, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. kubrak: Strojny, kwiecisty kubraczek. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kwiaciasty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co kwiecisty w zn. 2. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień