-
1 kulminacyjny
прил.• кульминационный• пиковый* * *кульминационный;punkt \kulminacyjny кульминационная точка
+ szczytowy* * *кульминацио́нныйpunkt kulminacyjny — кульминацио́нная то́чка
Syn: -
2 kulminacyjny moment
кульминационный моментOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > kulminacyjny moment
-
3 kulminacyjny punkt
кульминационная точкаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > kulminacyjny punkt
-
4 punkt kulminacyjny
• apogee onSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > punkt kulminacyjny
-
5 punkt
сущ.• артикль• верхушка• вершина• вокзал• дело• должность• знак• клеймо• кончик• марка• место• метка• остановка• отдел• отделение• отметка• очко• параграф• пост• признак• примета• пункт• раздел• станция• статья• стежок• товар• точка• участок* * *1) (ciężkości) центр (тяжести)2) punkt (handlowy) точка (продаж)3) punkt (jednostka) очко4) punkt (ocena) балл5) punkt (pozycja) место6) fiz. punkt физ. точка7) pot. punkt (dokładnie) ровно, точно8) punkt (pozostałe znaczenia) пункт, точка* * *punk|t%1 ♂, Р. \punkttu 1. пункт;\punkt opatrunkowy перевязочный пункт; \punkt kulminacyjny (szczytowy) кульминационный момент (пункт); \punkt ciężkości физ. перен. центр тяжести; \punkt wrzenia физ. точка кипения;
2. спорт. очко ň;przegrać na \punktty проиграть по очкам; ● \punkt honoru дело чести; \punkt widzenia точка зрения; \punkt sporny спорный вопрос; \punkt zwrotny поворотный (переломный) момент; mocny, słaby \punkt сильная, слабая сторона; stanąć (utknąć) na martwym \punktcię остановиться на мёртвой точке; z \punkttu с места, сразу же
\punkt о pierwszej точно в час\punkt dwunasta точно (ровно) двенадцать (часов);
+ punktualnie, dokładnie* * *I м, P punktu1) пунктpunkt opatrunkowy — перевя́зочный пункт
punkt kulminacyjny (szczytowy) — кульминацио́нный моме́нт ( пункт)
punkt ciężkości — физ., перен. центр тя́жести
punkt wrzenia — физ. то́чка кипе́ния
2) спорт. очко́ nprzegrać na punkty — проигра́ть по очка́м
•- punkt zwrotny
- mocny, słaby punkt- z punktuII разг.ро́вно; то́чноpunkt dwunasta — то́чно (ро́вно) двена́дцать (часо́в)
punkt o pierwszej — то́чно в час
Syn:punktualnie, dokładnie
См. также в других словарях:
kulminacyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najwyższy, szczytowy (w odniesieniu do nasilenia jakiegoś procesu, działalności, stanu emocjonalnego lub nagromadzenia, spiętrzenia jakichś zjawisk,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kulminacyjny — 1. «najwyższy, szczytowy pod względem napięcia uczuciowego, nasilenia, nagromadzenia jakichś zjawisk, przeżyć itp.» Kulminacyjny moment dramatu. Zdenerwowanie doszło do punktu kulminacyjnego. 2. «wznoszący się najwyżej, górujący nad resztą… … Słownik języka polskiego
Alias (season 3) — Alias Season 3 Country of origin United States No. of episodes 22 … Wikipedia
nasilenie — n I, blm «wzmożenie, wzrost czegoś; stopień intensywności, częstości występowania; intensywność, siła» Nagłe, gwałtowne nasilenie. Nasilenie epidemii. Nasilenie wiatru. Nasilenie prac polowych. Nasilenie maleje, wzrasta, osiąga punkt kulminacyjny … Słownik języka polskiego
osiągać — ndk I, osiągaćam, osiągaćasz, osiągaćają, osiągaćaj, osiągaćał, osiągaćany osiągnąć dk Va, osiągaćnę, osiągaćniesz, osiągaćnij, osiągaćnął, osiągaćnęła, osiągaćnęli, osiągaćnięty, osiągaćnąwszy 1. «uzyskiwać coś, zdobywać, otrzymywać» Osiągnąć… … Słownik języka polskiego
pełnia — ż I, DCMs. pełniani; lm D. pełniani 1. «faza Księżyca, podczas której jego połowa widoczna z Ziemi jest całkowicie oświetlona przez Słońce; Księżyc w tej fazie» Księżyc w pełni. Poblask pełni. ◊ Twarz jak księżyc w pełni «twarz okrągła, pyzata» 2 … Słownik języka polskiego
puenta — ż IV, CMs. puentancie; lm D. puent «kulminacyjny, końcowy moment opowiadania, wypowiedzi itp. wyrażający jego sens; esencja dowcipu» Zaskakująca puenta. Puenta anegdoty, opowiadania. Zepsuć puentę dowcipu. Sztuka bez puenty. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
punkt — I m IV, D. u, Ms. punktkcie; lm M. y 1. «mała, okrągła plamka; coś, co wygląda jak taka plamka; znak graficzny w kształcie takiej plamki; kropka» Połączyć punkty linią łamaną. Ciemny punkt na horyzoncie. Świecące punkty gwiazd. Samoloty stanowiły … Słownik języka polskiego
szczyt — m IV, D. u, Ms. szczycie; lm M. y 1. «najwyżej wzniesiona część góry, najwyższy punkt jakiegoś obiektu; wierzchołek, czubek» Skalny, nagi, spiczasty szczyt. Szczyt góry a. szczyt górski. Szczyt wulkanu. Szczyt masztu, słupa. Szczyt schodów. Wejść … Słownik języka polskiego
szczytowy — 1. «znajdujący się na szczycie, na wierzchu, w górnej części czegoś, wierzchołkowy; dotyczący szczytu budynku, portalu, stołu itp.» Szczytowa strefa gór. Szczytowa ściana budynku. Szczytowe okienko domu. Szczytowa część płuca. Pączek, pęd… … Słownik języka polskiego
wyżyna — ż IV, CMs. wyżynanie; lm D. wyżynayn 1. «obszar leżący powyżej 300 m nad poziomem morza, o słabo zróżnicowanej powierzchni, rozpościerający się ponad nizinami, u podnóży gór albo tworzący dno wysoko położonej kotliny» Wyżyna Lubelska. 2. zwykle w … Słownik języka polskiego
