książkowy

См. также в других словарях:

• książkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, książkowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący książki w zn. 1. i 2.; występujący w książkach, pochodzący z książek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydanie książkowe. Debiut książkowy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• książkowy — książkowywi 1. «odnoszący się do książki, książek, czerpany z książek, zawarty, występujący w książkach» Debiut książkowy. Wydanie książkowe. Publikacja książkowa. Wyrażenia książkowe. ∆ druk. Blok książkowy «złożone i zszyte arkusze książki,… …   Słownik języka polskiego

• książkowy — Mądrość, wiedza książkowa «wiedza zaczerpnięta z książek, nieprzydatna w życiu praktycznym, nieżyciowa, teoretyczna»: Człowiek sukcesu powinien być przede wszystkim sprawnym praktykiem. Brak doświadczenia zawodowego i „książkowa” wiedza to… …   Słownik frazeologiczny

• mól książkowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} osoba lubiąca dużo czytać, czytająca bardzo dużo książek {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mądrość — książkowa zob. książkowy …   Słownik frazeologiczny

• mól — książkowy «o kimś, kto spędza wiele czasu nad książkami, kto lubi czytać książki»: W polskiej kulturze okulary stały się symbolem inteligenta, mola książkowego lub biurokraty. Metr 14/03/2001 …   Słownik frazeologiczny

• wiedza — książkowa zob. książkowy …   Słownik frazeologiczny

• bon — m IV, D. u, Ms. bonie; lm M. y 1. «dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sumy pieniędzy lub korzystania z usług» Bon towarowy, książkowy. Bon stołówkowy. 2. «papierowy znak zdawkowy z gwarantowaną wymianą na… …   Słownik języka polskiego

• język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …   Słownik języka polskiego

• książkowo — przysłów. od książkowy (zwykle w zn. 1) Pozycja wydana książkowo …   Słownik języka polskiego

• mój — + moja (ma), moje (me) D. m n mojego (mego), ż mojej (mej), C. m n mojemu (memu), ż mojej (mej), B. m=D. a. M., n=M., ż moją (mą), N. m n moim (mym), ż moją (mą), Ms. m n moim (mym), ż mojej (mej); lm M. m. os. moi, ż. rzecz. moje (me), D. moich… …   Słownik języka polskiego