-
1 książę
( tytuł nadany) duke; ( syn króla) prince* * *mpdecl. like n. księci- pl. książęt- Gen. -ąt (zwł. członek rodziny królewskiej) prince; duke; książę małżonek prince consort; wielki książę hist. grand duke; udzielny książę hist. sovereign prince; książę ciemności (= Szatan) the Prince of Darkness.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > książę
Перевод: с польского на все языки
со всех языков на польский- Со всех языков на:
- Польский
- С польского на:
- Английский