-
1 krzyknąć
-
2 krzyknąć
-
3 krzyknąć
vi pf -
4 krzyczeć
krzyczeć na k-o jemanden anschreien -
5 donośnie
-
6 krzyczeć
vi1) ( mówić podniesionym głosem) człowiek: schreien2) ( głośno płakać) niemowlę: schreien, kreischen -
7 aufschreien
auf|schreienvi irr krzyknąć -
8 brüllen
brüllen ['brʏlən]I. vi2) ( ohne Wörter schreien) vor Schmerzen krzyczeć [ perf krzyknąć]; vor Lachen ryczeć [ perf ryknąć] ( pot)II. vter brüllte mir etw ins Ohr wrzasnął mi coś do ucha -
9 juchzen
-
10 rufen
rufen ['ru:fən] <rief, gerufen>nach jdm \rufen wołać [ perf za-] kogośnach etw \rufen domagać się czegośII. vt1) (aus\rufen) wykrzykiwaćHilfe \rufen wzywać pomocy2) ( herbestellen)jdn/ein Taxi \rufen dzwonić [ perf za-] po kogoś/po taksówkę3) du kommst mir wie ge\rufen przychodzisz w samą porę -
11 schreien
См. также в других словарях:
krzyknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}krzyczeć I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}krzyknąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, krzyknąćnę, krzyknąćnie, krzyknąćnij, krzyknąćnął, krzyknąćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krzyknąć — Krzyczeć wielkim głosem zob. wielki 1. Krzyknąć komuś coś w oczy, w twarz zob. rzucić 5 … Słownik frazeologiczny
krzyknąć [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {komuś} {{/stl 8}}w twarz {{/stl 13}}{{stl 7}} powiedzieć komuś w złości coś przykrego, niemiłego (lecz prawdziwego) bezpośrednio, wprost, bez osłonek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzyknął mi to prosto w twarz. Rzucił mi w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krzyknąć — → krzyczeć … Słownik języka polskiego
krzyczeć — ndk VIIb, krzyczećczę, krzyczećczysz, krzycz, krzyczećczał, krzyczećeli krzyknąć dk Va, krzyczećnę, krzyczećniesz, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęła, krzyczećnęli, krzyczećnięty 1. «mówić, wołać głosem podniesionym, bardzo głośno» Krzyczeć… … Słownik języka polskiego
przekrzyczeć — dk VIIb, przekrzyczećczę, przekrzyczećczysz, przekrzyczećkrzycz, przekrzyczećczał, przekrzyczećczeli, przekrzyczećczany przekrzykiwać ndk VIIIb, przekrzyczećkuję, przekrzyczećkujesz, przekrzyczećkuj, przekrzyczećiwał, przekrzyczećiwany «krzycząc… … Słownik języka polskiego
twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… … Słownik języka polskiego
krzyczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, krzyczećczę, krzyczećczy, krzyczećczał, krzyczećczeli {{/stl 8}}– krzyknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, krzyczećnę, krzyczećnie, krzyczećnij, krzyczećnął, krzyczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Grammatical aspect — In linguistics, the grammatical aspect of a verb defines the temporal flow (or lack thereof) in the described event or state. For example, in English the difference between I swim and I am swimming is a difference of aspect.Aspect, as discussed… … Wikipedia
krzyczeć — wielkim głosem zob. wielki 1. Krzyknąć komuś coś w oczy, w twarz zob. rzucić 5 … Słownik frazeologiczny
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny