-
1 serce krwawi
се́рдце кро́вью облива́ется -
2 krwawić
глаг.• кровоточить* * *krwaw|ićнесов. кровоточить; истекать кровью;ręka \krwawići из руки идёт (течёт) кровь; ● serce \krwawići сердце кровью обливается
+ broczyć krwią* * *несов.кровоточи́ть; истека́ть кро́вьюręka krwawi — из руки́ идёт ( течёт) кровь
Syn: -
3 krwawy
прил.• кроваво-красный• кровавый• кровопролитный• кровяной• окровавленный• сангвинический* * *krwaw|y\krwawyi кровавый;\krwawyа walka кровавый бой; ● \krwawyе pieniądze кровные деньги
* * *крова́выйkrwawa walka — крова́вый бой
См. также в других словарях:
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
krwawić — ndk VIa, krwawićwię, krwawićwisz, krwaw, krwawićwił 1. «o ciele człowieka lub zwierzęcia, o ranach na ciele wydzielać krew; broczyć» Rana krwawiła już słabo. Krwawił i wił się z bólu. 2. «ranić do krwi» Skały krwawiły mu palce. ◊ Krwawić komuś… … Słownik języka polskiego
krwawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, krwawićwię, krwawićwi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydzielać krew : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rana krwawi. Łapka kota krwawiła. Ranny silnie krwawił. Dziecko krwawiło z nosa. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krwawić — Serce komuś krwawi zob. serce 26 … Słownik frazeologiczny
broczyć — ndk VIb, broczyćczę, broczyćczysz, broczyćczył tylko w zwrotach: Broczyć krwią, posoką, farbą, juchą; krew broczy z rany, z ramienia itp. «komuś wypływa krew z rany, ktoś krwawi; o krwi: płynąć, ciec, wyciekać» … Słownik języka polskiego
żal — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «uczucie smutku z powodu utraty kogoś, czegoś, z powodu doznanego zawodu itp.» Głęboki, szczery żal. Żal po stracie przyjaciela. Żal z powodu opuszczenia stron rodzinnych. Żal za tym, co minęło. Łzy żalu. Płakać z… … Słownik języka polskiego
serce — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} u człowieka i wielu zwierząt: główny organ układu krążenia, zbudowany z tkanki mięśniowej; wtłacza krew do naczyń krwionośnych, warunkuje ciągłe jej … Langenscheidt Polski wyjaśnień