-
1 kruszec
- ca; -ce; m* * *mi- szc-1. min. (= cenna ruda) valuable metal ore.2. przest. (= metal szlachetny) precious metal.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kruszec
-
2 kruszeć
- ca; -ce; m* * *ipf.1. (= stawać się kruchym) crumble (away), grow brittle l. friable; kulin. become tender l. tenderized.2. ( o człowieku) (= pokornieć, mięknąć) soften, relent.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kruszeć
-
3 kruszec
-
4 kruszeć
-
5 kruszec
-
6 kruszeć
-
7 kruszec
сущ.• металл• руда* * *krusz|ec♂, Р. \kruszeccu руда ž+* * *м, Р kruszcuруда́ żSyn: -
8 kruszec
m (металлическое полезное ископаемое за исключением железа и марганца)Krótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > kruszec
-
9 kruszec
1. minerai2. métal -
10 kruszec
1 buillean 2 mianach -
11 kruszec
rūda -
12 kruszec
ч1. руда;2. метал -
13 kruszec
magdan -
14 kruszec
μετάλλευμα -
15 kruszec
הyר|פע'הרפע -
16 kruszec iglasty
• aciculite -
17 cenny kruszec
ценный ценныйOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > cenny kruszec
-
18 drogocenny kruszec
драгоценный ценныйOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > drogocenny kruszec
-
19 sprzedać kruszec
продать ценныйOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sprzedać kruszec
-
20 ukraść kruszec
украсть ценныйOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ukraść kruszec
- 1
- 2
См. также в других словарях:
kruszec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. kruszecszcu; lm D. kruszecszców {{/stl 8}}{{stl 7}} minerał, z którego uzyskuje się metale; ruda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kruszec miedzi, żelaza. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kruszeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, kruszećeję, kruszećeje, kruszećszał, kruszećszeli {{/stl 8}}– skruszeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się kruchym, tracić spoistość : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kruszec — m II, D. kruszecszcu; lm M. kruszecszce, D. kruszecszców «minerał, z którego wytapia się metale; ruda» Kruszce srebra, miedzi, żelaza … Słownik języka polskiego
kruszeć — ndk III, kruszećeje, kruszećszał «stawać się kruchym» Mur kruszał na deszczu. Dziczyzna kruszeje na mrozie … Słownik języka polskiego
cynober — m IV, D. cynoberbru, Ms. cynoberbrze, blm 1. «minerał barwy czerwonej, siarczek rtęciowy, najważniejszy kruszec rtęci, używany w malarstwie jako czerwona farba» 2. «czerwień o odcieniu siarczku rtęciowego» ‹niem. z łac.› … Słownik języka polskiego
kruszcowy — przym. od kruszec Górnictwo kruszcowe. Złoża kruszcowe … Słownik języka polskiego
kruszenie — n I rzecz. od kruszeć, kruszyć … Słownik języka polskiego
lać — ndk Xb, leję, lejesz, lej, lał, lali a. leli, lany 1. «powodować płynięcie, cieknięcie płynu; sączyć, toczyć płyn; napełniać płynem, wlewać, nalewać» Lać wodę, mleko do dzbanka, wino do kieliszków. ∆ Lane kluski «kluski z rzadkiego ciasta wolno… … Słownik języka polskiego
monometalizm — m IV, D. u, Ms. monometalizmzmie, blm ekon. «system pieniężny, w którym jeden kruszec (srebro lub złoto) jest powszechnym miernikiem wartości i podstawą obiegu pieniężnego» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
skruszeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kruszeć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień