korozja

См. также в других словарях:

• korozja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powierzchniowy proces niszczenia metali lub tworzyw niemetalowych powodowany reakcjami chemicznymi lub elektrochemicznymi wywołanymi wpływem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• korozja — ż I, DCMs. korozjazji, blm 1. «proces zachodzący na powierzchni metali i ich stopów, a także tworzyw niemetalowych polegający na niszczącym oddziaływaniu chemicznego lub elektrochemicznego środowiska» ∆ Korozja biologiczna → biokorozja 2. geol.… …   Słownik języka polskiego

• biokorozja — ż I, DCMs. biokorozjazji, blm «korozja spowodowana przez mikroorganizmy; korozja biologiczna» …   Słownik języka polskiego

• aluminiować — ndk IV, aluminiowaćniuję, aluminiowaćniujesz, aluminiowaćniuj, aluminiowaćował, aluminiowaćowany techn. «pokrywać powierzchnię przedmiotów metalowych i niemetalowych warstwą aluminium w celu ochrony przed korozją lub uzyskania powłoki o… …   Słownik języka polskiego

• anodyzacja — ż I, DCMs. anodyzacjacji, blm techn. «elektrolityczne wytwarzanie na powierzchni przedmiotów ze stopów aluminium i magnezu cienkiej powłoki ich tlenków w celu ochrony przed korozją, zwiększenia odporności lub w celach dekoracyjnych; anodowanie,… …   Słownik języka polskiego

• antykorozyjny — «zapobiegający korozji, chroniący przed korozją; przeciwrdzewny» Farba, powłoka antykorozyjna …   Słownik języka polskiego

• asfaltować — ndk IV, asfaltowaćtuję, asfaltowaćtujesz, asfaltowaćtuj, asfaltowaćował, asfaltowaćowany 1. «budować nawierzchnię drogową z asfaltobetonu, wylewać asfaltobetonem; kłaść płyty asfaltobetonowe chodnika» 2. techn. «powlekać przedmioty żeliwne lub… …   Słownik języka polskiego

• asfaltowy — przym. od asfalt a) w zn. 1 i 2: Autostrada asfaltowa. Chodniki asfaltowe. Nawierzchnia asfaltowa. Żar asfaltowy zieje latem od ulic. b) w zn. 3: Złoża asfaltowe. c) w zn. 4: Emulsja asfaltowa …   Słownik języka polskiego

• bielić — ndk VIa, bielićlę, bielićlisz, biel, bielićlił, bielićlony 1. «malować mlekiem wapiennym zwłaszcza świeże tynki w budynkach, płoty itp.; białkować» Bielić mieszkanie, ściany. Bielone chaty. ∆ Bielić drzewa «smarować pnie drzew mlekiem wapiennym w …   Słownik języka polskiego

• bonderyzacja — ż I, DCMs. bonderyzacjacji, blm techn. «powodowanie powstania na powierzchni przedmiotów metalowych powłoki, chroniącej je przed korozją; fosforanowanie» …   Słownik języka polskiego

• brązować — ndk IV, brązowaćzuję, brązowaćzujesz, brązowaćzuj, brązowaćował, brązowaćowany «pokrywać powierzchnię przedmiotów powłoką z brązu lub warstwą farby albo emalii, zawierającej drobno sproszkowany brąz, dla ozdoby bądź zabezpieczenia przed korozją»… …   Słownik języka polskiego