-
1 korować
глаг.• очищать• чистить• шелушить* * *korowa|ć\korowaćny несов. очищать от коры, обдирать кору* * *korowany несов.очища́ть от коры́, обдира́ть кору́ -
2 łuszczyć
глаг.• вылущивать• лупить• лущить• очищать• почистить• чистить• шелушить* * *łuszcz|yć\łuszczyćony несов. 1. лущить, очищать от кожуры;2. окорять+1. łuskać 2. korować
* * *łuszczony несов.1) лущи́ть, очища́ть от кожуры́2) окоря́тьSyn:
См. также в других словарях:
korować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, korowaćruję, korowaćruje, korowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} pozbawiać kory drewno ręcznie lub mechanicznie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Korować klocki, pnie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korować — ndk IV, korowaćruję, korowaćrujesz, korowaćruj, korowaćował, korowaćowany techn. «usuwać korę z powierzchni drewna okrągłego, ręcznie lub mechanicznie» korować się «o drewnie, w odniesieniu do drewna: być korowanym, ulegać korowaniu» Brzoza łatwo … Słownik języka polskiego
korować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o drewnie: podlegać korowaniu, być korowanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sosna łatwo się koruje. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korowanie — ↨ korowanie się n I rzecz. od korować (się) … Słownik języka polskiego
