koralowce

См. также в других словарях:

• koralowiec — m II, D. koralowiecwca; lm M. koralowiecwce, D. koralowiecwców zool. koralowce «Anthozoa, gromada zwierząt należąca do typu jamochłonów, obejmująca organizmy morskie, często pięknie ubarwione, mające kształt polipa; żyją pojedynczo lub tworzą… …   Słownik języka polskiego

• parzydełkowiec — m II, DB. parzydełkowiecwca; lm M. parzydełkowiecwce, D. parzydełkowiecwców zool. parzydełkowce «Cnidaria, podrząd jamochłonów obejmujący stułbiopławy, krążkopławy i koralowce, mające jako aparat obrony i ataku parzydełka» …   Słownik języka polskiego

• polip — m IV, D. a, Ms. polippie; lm M. y 1. med. «guzowaty twór miękki o gładkiej powierzchni, pojedynczy lub mnogi, wyrastający zwykle ze śluzówki» 2. zool. «postać jamochłonów w przemianie pokoleń, charakteryzująca się workowatym ciałem,… …   Słownik języka polskiego

• zwierzę — n IV, D. zwierzęęcia; lm M. zwierzęęta, D. zwierzęrząt 1. «organizm jednokomórkowy lub wielokomórkowy, cudzożywny, zwykle mający zdolność ruchu (z wyjątkiem zwierząt osiadłych, jak gąbki, koralowce); potocznie: ssak» Dzikie, oswojone zwierzę.… …   Słownik języka polskiego