kopytami

См. также в других словарях:

• (móc) zjeść konia z kopytami — {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć ogromny apetyt, być bardzo głodnym, szczególnie po dużym wysiłku; chcieć dużo zjeść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narobiłem się tak, że mogę zjeść konia z kopytami. Dawaj, co jest. Przy tym upale zjadłbym konia z kopytami.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Лаупман, Генрих Давидович — надворный советник, медико хурург, прозектор зоотомии Виленского университета и Виленской медико хирургической академии. Лаупман воспитывался в Виленском университете, в 1815 г. был назначен прозектором зоотомии под руководством профессора… …   Большая биографическая энциклопедия

• koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… …   Słownik frazeologiczny

• kopyto — 1. pot. Przerobić kogoś na swoje, własne kopyto «zmienić czyjś charakter, sposób postępowania tak, żeby go upodobnić do siebie» 2. pot. Robić, zrobić coś, robić, zrobić wszystko na jedno kopyto «robić, zrobić coś lub wszystko jednakowo, według… …   Słownik frazeologiczny

• móc — 1. pot. Jak cię mogę «byle jak, niedbale» 2. posp. Ktoś może komuś naskoczyć, nagwizdać, nadmuchać «ktoś nie jest w stanie komuś zaszkodzić lub zakazać czegoś»: (...) był mocno partyjny, tak że mogli nagwizdać nam socjalistyczni planiści, którzy… …   Słownik frazeologiczny

• zjeść — 1. Ktoś zje diabła, nim (jeżeli) coś zrobi, nim (jeżeli) coś się stanie «ktoś nigdy czegoś nie zrobi» 2. Lubić dobrze zjeść a) «lubić smaczne potrawy; także: lubić obfite posiłki»: Benisia – tak ją w rodzinie nazywano – była łagodna i dobra, a… …   Słownik frazeologiczny

• zjadać — 1. Ktoś zje diabła, nim (jeżeli) coś zrobi, nim (jeżeli) coś się stanie «ktoś nigdy czegoś nie zrobi» 2. Lubić dobrze zjeść a) «lubić smaczne potrawy; także: lubić obfite posiłki»: Benisia – tak ją w rodzinie nazywano – była łagodna i dobra, a… …   Słownik frazeologiczny

• bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… …   Słownik języka polskiego

• iskrzyć — dk VIb, iskrzyćrzy, iskrzyćrzył «sypać iskrami» Uszkodzony przewód elektryczny iskrzy niebezpiecznie. Kamienie iskrzyły pod kopytami koni. iskrzyć się «lśnić migotliwym blaskiem; błyszczeć» Śnieg iskrzy się w słońcu. Woda iskrzyła się… …   Słownik języka polskiego

• koń — m I, DB. konia; lm M. konie, D. koni 1. «Equus caballus, ssak nieparzystokopytny z rodziny koniowatych, roślinożerny; hodowany jako zwierzę domowe, pociągowe lub wierzchowe; żyje także w stanie dzikim» Gniady, bułany, rączy koń. Koń cugowy,… …   Słownik języka polskiego

• kopyto — n III, Ms. kopytoycie; lm D. kopytoyt 1. «puszka rogowa otaczająca ostatnie człony palców u ssaków kopytnych» Końskie kopyta. Tętent kopyt. ∆ łow. Gonić kopytem «o psie myśliwskim: gonić zwierza po śladach» ◊ Móc zjeść konia z kopytami «móc zjeść …   Słownik języka polskiego