koniugacja

См. также в других словарях:

• koniugacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. koniugacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odmiana czasownika przez osoby, liczby, czasy, tryby; zespół wszystkich form fleksyjnych czasownika {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• koniugacja — ż I, DCMs. koniugacjacji; lm D. koniugacjacji (koniugacjacyj) 1. biol. «łączenie się w pary chromosomów homologicznych podczas mejotycznego podziału jądra komórkowego» 2. bot. «u glonów z rzędu sprzężnic: zespolenie się zawartości dwóch… …   Słownik języka polskiego

• opisowy — «dotyczący opisu, będący opisem, posługujący się opisami; opisujący, charakteryzujący, epiczny» Poemat opisowy. Poezja, proza opisowa. ∆ Anatomia, geografia, gramatyka itp. opisowa «anatomia, geografia, gramatyka itp. ujmująca zagadnienia ze… …   Słownik języka polskiego

• Olga Hans — (born 30 May 1971) is a Polish composer and music educator. Contents 1 Background 2 Selected works 3 References 4 External links …   Wikipedia

• koniugacyjny — przym. od koniugacja (zwykle w zn. 3) Formy koniugacyjne …   Słownik języka polskiego

• koniugacyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z koniugacją (zwykle w zn. 1.) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grupy koniugacyjne czasownika. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień