-
1 tell
[tɛl] 1. pt, pp told, vt2. vito tell sth from sth — odróżniać (odróżnić perf) coś od czegoś
to tell on — ( affect) odbijać się (odbić się perf) na +loc
to tell sb to do sth — kazać (kazać perf) komuś coś zrobić
to tell sb of/about sth — ( inform) mówić (powiedzieć perf) komuś o czymś; ( at length) opowiadać (opowiedzieć perf) komuś o czymś
I couldn't tell what they were thinking — nie miałem pojęcia, co myślą
can you tell me the time? — czy może mi Pan/Pani powiedzieć, która (jest) godzina?
(I) tell you what … — wiesz co, …
Phrasal Verbs:- tell off- tell on* * *[tel]1) (to inform or give information to (a person) about (something): He told the whole story to John; He told John about it.) powiedzieć2) (to order or command; to suggest or warn: I told him to go away.) kazać3) (to say or express in words: to tell lies / the truth / a story.) mówić, opowiadać4) (to distinguish; to see (a difference); to know or decide: Can you tell the difference between them?; I can't tell one from the other; You can tell if the meat is cooked by/from the colour.) zauważyć, odróżnić5) (to give away a secret: You mustn't tell or we'll get into trouble.) wygadać6) (to be effective; to be seen to give (good) results: Good teaching will always tell.) sprawdzać się•- teller- telling
- tellingly
- telltale
- I told you so
- tell off
- tell on
- tell tales
- tell the time
- there's no telling
- you never can tell -
2 lend
[lɛnd]pt, pp lent, vtto lend sth to sb — pożyczać (pożyczyć perf) coś komuś
it lends itself to … — to nadaje się do +gen
the problem doesn't lend itself to simple solutions — tego problemu nie da się rozwiązać w prosty sposób
to lend sb a hand (with sth) — pomagać (pomóc perf) komuś (przy czymś)
* * *[lend]past tense, past participle - lent; verb1) (to give (someone) the use of for a time: She had forgotten her umbrella so I lent her mine to go home with.) pożyczyć2) (to give or add (a quality) to: Desperation lent him strength.) (do)dać• -
3 remind
[rɪ'maɪnd]vtto remind sb of sth/to do sth — przypominać (przypomnieć perf) komuś o czymś/, żeby coś zrobił
to remind sb that … — przypominać (przypomnieć perf) komuś, że…
* * *1) (to tell (someone) that there is something he or she ought to do, remember etc: Remind me to post that letter; She reminded me of my promise.) przypomnieć2) (to make (someone) remember or think of (a person, thing etc): She reminds me of her sister; This reminds me of my schooldays.) przypominać•- reminder -
4 stören
vt2) rad. zakłócać -
5 verhelfen
-
6 vermitteln
1. vtj-m etw vermítteln — wystarać się komuś o coś
2. vij-m Arbeit vermítteln — pomóc komuś w znalezieniu pracy
pośredniczyć ( in einer Sache w czymś), interweniować -
7 brief
[briːf] 1. adj 2. n ( JUR)- briefs3. vtto brief sb (about sth) — ( give instructions) instruować (poinstruować perf) kogoś (o czymś); ( give information) informować (poinformować perf) kogoś (o czymś)
* * *[bri:f] 1. adjective(not long; short: a brief visit; a brief account.) krótki2. noun(a short statement of facts (especially in a lawsuit, of a client's case): a lawyer's brief.) streszczenie, oświadczenie, wyciąg3. verb(to give detailed instructions to (especially a barrister, group of soldiers etc): The astronauts were briefed before the space mission.) zrobić odprawę- briefing- briefly
- briefs
- brevity
- briefcase
- in brief -
8 command
[kə'mɑːnd] 1. n( order) polecenie nt, rozkaz m; (control, charge) kierownictwo nt; ( MIL) dowództwo nt; ( of subject) znajomość f, opanowanie nt; ( COMPUT) polecenie nt2. vtto command sb to do sth — ( tell) kazać (kazać perf) komuś coś zrobić; ( order) rozkazywać (rozkazać perf) komuś coś zrobić
to be in command of — dowodzić +instr
to have/take command of — sprawować/obejmować (objąć perf) dowództwo nad +instr
* * *1. verb1) (to order: I command you to leave the room immediately!) rozkazywać2) (to have authority over: He commanded a regiment of soldiers.) dowodzić3) (to have by right: He commands great respect.) wzbudzać2. noun1) (an order: We obeyed his commands.) rozkaz2) (control: He was in command of the operation.) dowództwo•- commander
- commanding
- commandment
- commander-in-chief -
9 nose
[nəuz] 1. nnos m; ( of aircraft) dziób m; ( of car) przód m2. vi(also: nose one's way) sunąć powolito follow one's nose — ( go straight ahead) iść (pójść perf) prosto przed siebie; ( be guided by instinct) zdawać się (zdać perf) się na wyczucie
it gets up my nose ( inf) — to mnie wkurza (inf)
to look down one's nose at sb/sth ( inf) — nie mieć o kimś/czymś wysokiego mniemania
to pay through the nose (for sth) ( inf) — zapłacić ( perf) kupę pieniędzy (za coś) (inf)
to turn one's nose up at sth ( inf) — gardzić (wzgardzić perf) czymś
Phrasal Verbs:* * *[nəuz] 1. noun1) (the part of the face by which people and animals smell and usually breathe: She held the flower to her nose; He punched the man on the nose.) nos2) (the sense of smell: Police dogs have good noses and can follow criminals' trails.) węch3) (the part of anything which is like a nose in shape or position: the nose of an aeroplane.) nos2. verb1) (to make a way by pushing carefully forward: The ship nosed (its way) through the ice.) torować sobie drogę2) (to look or search as if by smelling: He nosed about (in) the cupboard.) węszyć•- - nosed- nosey
- nosy
- nosily
- nosiness
- nose-bag
- nosedive
- nose job 3. verb(to make such a dive: Suddenly the plane nosedived.) pikować- lead by the nose
- nose out
- pay through the nose
- turn up one's nose at
- under a person's very nose
- under very nose
- under a person's nose
- under nose -
10 сказываться
глаг.• mówić• powiadać• powiedzieć* * * -
11 Anteil
m -(e)s, -eudział mÁnteil haben an einer Sache — partycypować w czymś
Ánteil nehmen an j-s Unglück — współczuć komuś w nieszczęściu
-
12 aufklären
1. vtwyjaśni(a)ć ( j-n über etw komuś coś), poinformować (kogoś o czymś); uświadomić ( sein Kind dziecko)2. vr, sich -
13 bedienen
1. vtobsługiwać ( j-n kogoś), usługiwać (komuś)2. vr, sichbedienen Sie sich! — proszę się poczęstować!
-
14 bedrohen
-
15 beraten
-
16 erinnern
1. vtprzypominać (j-n an etw komuś coś, o czymś)2. vr, sichprzypominać sobie (an etw, eines Dinges coś) -
17 Gefallen
I m -s, -uprzejmość, przysługaII n -sj-m einen Gefállen tun — wyświadczyć komuś przysługę
Gefállen an einer Sache finden — znajdować w czymś upodobanie
-
18 gegen
praep mit A1) ( wider) przeciw(ko), wbrew (komuś, czemuś)das ist gégen die Abmachung — to jest wbrew umowie
ein Mittel gégen Schnupfen — środek przeciw katarowi
2) ( Richtung) ku (czemuś)3) ( zeitlich) okołogégen vier (Uhr) — koło czwartej (godziny)
gégen Abend — pod wieczór
4) ( gegenüber) dla, wobec, względem (kogoś)5) ( für)gégen bar — za gotówkę, gotówką
gégen Nachnahme — za pobraniem
6) ( im Vergleich zu) w porównaniu (z kimś, z czymś) -
19 hindern
vtprzeszkadzać ( bei einer Sache w czymś); uniemożliwiać ( j-n an einer Sache komuś coś) -
20 zeugen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
rzucić się czymś — Podać coś komuś Eng. To pass; to hand … Słownik Polskiego slangu
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
twarz — 1. Blada twarz «w literaturze o tematyce indiańskiej: człowiek białej rasy»: Tędy miał jasnowłosy Jeleń Rączy wybiegać wprost do wodopoju, jeszcze przed wschodem słońca, gdy blade twarze w domu, powyżej obozu, spać będą snem mocnym, borsuczym. M … Słownik frazeologiczny
wejść — dk, wejdę, wejdziesz, wejdź, wszedł, weszła, weszli, wszedłszy wchodzić ndk VIa, wejśćdzę, wejśćdzisz, wchodź, wejśćdził 1. «idąc, posuwając się naprzód, dostać się dokądś, do wnętrza czegoś, znaleźć się gdzieś, przekroczyć jakieś granice,… … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
ustąpić — dk VIa, ustąpićpię, ustąpićpisz, ustąp, ustąpićpił ustępować ndk IV, ustąpićpuję, ustąpićpujesz, ustąpićpuj, ustąpićował 1. «opuścić jakieś miejsce, cofając się przed kimś, przed czymś, usunąć się dając miejsce, wolną drogę komuś, czemuś; odejść … Słownik języka polskiego
pomoc — ż VI, DCMs. y 1. blm «praca, wysiłek, działanie (fizyczne lub moralne) podjęte dla dobra innej osoby w celu ulżenia w jej działaniu lub ratowania w niebezpieczeństwie; wspieranie kogoś, pomaganie komuś» Bratnia, sąsiedzka, wzajemna pomoc.… … Słownik języka polskiego
ustąpić — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę … Słownik frazeologiczny
ustępować — 1. Coś ustępuje czemuś (miejsca) «coś zostaje zastąpione przez coś innego»: Powoli, lecz coraz wyraźniej, gaje oliwne ustępują miejsca pozbawionym roślinności wzgórzom. Polityka 33/2000. 2. Nie ustępować komuś ani na krok «być upartym, ani trochę … Słownik frazeologiczny